Βερολίνο και ΣΥΡΙΖΑ ωθούν τις ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες σε έξοδο από την Ελλάδα
Ένα άτυπο «εμπορικό πόλεμο» που εξελίσσεται μεταξύ των Ελλήνων εφοπλιστών και γερμανικών συμφερόντων φέρνει στην επιφάνεια η πρόσφατη είδηση για εξαγορά από ελληνική εταιρεία συνολικά 24 γερμανικών ποντοπόρων εμπορικών πλοίων μέσα σε ένα μόλις χρόνο.
Πρόκειται για μια σχεδόν άγνωστη αντιπαράθεση μεταξύ των ελληνικών και γερμανικών επιχειρηματικών συμφερόντων με πολιτικές προεκτάσεις, καθότι οι Έλληνες εφοπλιστές αξιοποιώντας καλύτερα την μακρόχρονη εμπειρία τους και ικανότητες τους κατάφεραν να «νικήσουν» τους Γερμανούς ανταγωνιστές τους και σταδιακά να αγοράσουν τα πλοία τους.
Η περίπτωση των Ελλήνων εφοπλιστών είναι ίσως και η μόνη όπου Έλληνες επιχειρηματίες κατάφεραν να κερδίσουν κατά κράτος τους Γερμανούς, αφού τα τελευταία 5 χρόνια ο γερμανικός εφοπλιστικός κόσμος έχει υποστεί σημαντικά πλήγματα που οφείλονται κυρίως στην κακή διαχείριση και στην ύφεση των τιμών των ναύλων στον τομέα των πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, όπου οι Γερμανοί είχαν επενδύσει σημαντικά κεφάλαια και τώρα βλέπουν τους Έλληνες εφοπλιστές να αγοράζουν μαζικά τα πλοία τους σε ιδιαίτερα ελκυστικές τιμές.
Η γερμανική ναυτιλία βασίστηκε για δεκαετίες στα κίνητρα και στις φοροαπαλλαγές που έδιναν οι γερμανικές κυβερνήσεις σε μικροκαταθέτες να επενδύσουν τα χρήματα τους σε ναυτιλιακές εταιρείες ώστε να ενδυναμωθεί ο τομέας αυτός της οικονομίας ο οποίος σχετίζεται άμεσα με τις εξαγωγές της γερμανικής βιομηχανίας επιτρέποντας τον κάθετο έλεγχο της παραγωγικής και μεταφορικής διαδικασίας των γερμανικών προϊόντων.
Η χρηματοδότηση της γερμανικής ναυτιλίας από τους μικροκαταθέτες πραγματοποιείται μέσω του συστήματος των KG Funds τα οποία μαζί με τις γερμανικές τράπεζες χρηματοδοτούν την ανάπτυξη της γερμανικής ναυτιλίας.
Επιπλέον οι άνθρωποι που διαχειρίζονται τις γερμανικές ναυτιλιακές εταιρείες δεν είχαν ίδιο συμφέρον για την επιβίωση των ναυτιλιακών εταιρειών όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, ενώ δύο ακόμη προβλήματα συνέτειναν στην προβληματική λειτουργία των γερμανικών εταιρειών.
Το πρώτο ήταν η κρίση που προκλήθηκε από την πτώχευση της Lehman Brothers γεγονός που προκάλεσε την χρεοκοπία πολλών εταιρειών με αποτέλεσμα οι γερμανικές ναυτιλιακές εταιρείες να υποστούν μείωση του κύκλου των εργασιών τους και οι γερμανικές τράπεζες να επωμιστούν επισφάλειες δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ και το δεύτερο ζήτημα ήταν η υπερπροσφορά πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, ένα αποτέλεσμα που προκλήθηκε από το αναπτυξιακό μοντέλο των γερμανικών KG Funds, το οποίο συνέβαλε στην αύξηση του στόλου των πλοίων αυτής της κατηγορίας.
Με τις γερμανικές εταιρείες και τράπεζες σε δυσμενή θέση και τους Έλληνες εφοπλιστές να αγοράζουν τα γερμανικά πλοία σε ελκυστικές τιμές, δεν χρειαζόταν να περιμένει κανείς αρκετό χρονικό διάστημα για την αναμενόμενη γερμανική αντίδραση, η οποία έχει εκφραστεί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια με πιο πρόσφατο παράδειγμα το δημοσίευμα της Bild στις αρχές Φεβρουαρίου του 2015, σύμφωνα με το οποίο η γερμανική εφημερίδα αναρωτιέται, «γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις έως σήμερα δεν ζητούσαν χρήματα από τους πλοιοκτήτες».
Στο άρθρο της η Bild αναφέρει ότι «πολλοί πλούσιοι της χώρας δεν έχουν κληθεί ακόμη να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Πρόκειται για τους Έλληνες εφοπλιστές και τις οικογένειές τους, οι οποίοι έβγαζαν και συνεχίζουν να βγάζουν λεφτά με κρουαζιέρες και φορτηγά πλοία. Και δεν πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους».
Για να στηρίξει τις θέσεις της η γερμανική εφημερίδα επικαλείται το άρθρο 107 του Συντάγματος, στη βάση του οποίου προβλέπονται φορολογικές ελαφρύνσεις για τους πλοιοκτήτες .
Η εφημερίδα όμως δεν αναφέρει πουθενά ότι στην Ελλάδα της μακροχρόνιας οκονομικής κρίσης, η ποντοπόρος ναυτιλία το 2013 συνεισέφερε στην εθνική οικονομία άμεσα ή έμμεσα με 13,4 δις ευρώ, ποσό που υπερβαίνει το 7% του ΑΕΠ της χώρας για το 2013.
Σύμφωνα με μελέτη της εταιρείας Boston Consulting Group, η άμεση συνεισφορά του βασικού ναυτιλιακού κλάδου στην ελληνική οικονομία, υπολογίζεται στα περίπου 7,6 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε 3,5% του ελληνικού ΑΕΠ.
Από αυτά, η ποντοπόρος ναυτιλία έχει την μεγαλύτερη συνεισφορά, προσφέροντας 6,5 δισ. ευρώ.
Επιπροσθέτως, ο ελληνικός ναυτιλιακός κλάδος συνεισφέρει έμμεσα, μέσω των υποστηρικτικών υπηρεσιών της ναυτιλίας, 2,3 δισ. ευρώ ενώ 3,4 δισ. ευρώ είναι τα υπολογιζόμενα επαγωγικά οφέλη.
Επιπλέον με πρόσφατο νόμο οι Έλληνες εφοπλιστές υποχρεούνται να καταβάλλουν έκτακτη συνολική φορολογία ύψους 420 εκατ. ευρώ μέχρι το 2019.
Τέλος στην Ελλάδα της υψηλής ανεργίας ο ελληνικός ναυτιλιακός κλάδος υπολογίζεται ότι απασχολεί περισσότερα από 165.000 άτομα, δηλαδή το 3,5% της συνολικής απασχόλησης στην Ελλάδα, ενώ όπως ανέφερε σε συνέντευξη του ο πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών Θεόδωρος Βενιάμης η Ελλάδα έχει για τη ναυτιλία πανομοιότυπο φορολογικό καθεστώς με οποιαδήποτε άλλη ναυτιλιακή χώρα στον κόσμο.
Το πιο όμως εκπληκτικό από όλα, είναι ότι τις ίδιες θέσεις με τους Γερμανούς για την ελληνική ναυτιλία μοιράζεται και ο ΣΥΡΙΖΑ, συμφωνώντας με ουσιαστικά με τα γερμανικά συμφέροντα που δεν βλέπουν με καλό μάτι την κυριαρχία των Ελλήνων εφοπλιστών έναντι των γερμανικών ναυτιλιακών εταιρειών.
Η επιπρόσθετη φορολόγηση των Ελλήνων εφοπλιστών αποτελούσε και αποτελεί πάγια γραμμή του κυβερνώντος κόμματος, κάτι που ούτε επί Ανδρέα Παπανδρέου δεν είχε συμβεί.
Οποιαδήποτε όμως αλλαγή στην φορολόγηση των Ελλήνων εφοπλιστών που θα είχε ως αποτέλεσμα την υπερβολική τους επιβάρυνση, θα οδηγούσε στην έξοδο των εφοπλιστικών γραφείων από τον Πειραιά και την Αθήνα και την μεταφορά τους στην Κύπρο και στα ΗΑΕ, τα οποία μάλιστα προσφέρουν και οικονομικά κίνητρα για την μετακόμιση των ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών και σχεδόν μηδενική φορολόγηση.
Μια τέτοια πιθανή εξέλιξη θα είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια τμήματος των 17.800 εργαζομένων που απασχολούνται στα γραφεία των εταιρειών στην Ελλάδα, καθώς και χιλιάδων ακόμη θέσεων εργασίας στους τομείς της υποστήριξης εφοδιασμού και συντήρησης πλοίων, δημιουργώντας νέες στρατιές ανέργων οι οποίες θα προστεθούν στα 1,3 εκατ. ανέργων.
Τα παραπάνω στοιχεία έχουν δημοσιευτεί στα αγγλικά από την εταιρεία Boston Consulting Group και δεν υπάρχει περίπτωση να μην είναι γνωστά στον γερμανικό Τύπο, ο οποίος όπως ισχυρίζεται νοιάζεται για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα.
Επομένως σε τι αποσκοπούν τα κατά καιρούς δημοσιεύματα των γερμανικών εφημερίδων που στοχοποιούν την ελληνική ναυτιλία, στην ευημερία της ελληνικής ή της γερμανικής οικονομίας και για ποιο λόγο η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει την υιοθέτηση ιδεοληψιών της δεκαετίας του 1980 και δεν συμβάλει στην ανάπτυξη και εκμετάλλευση της ποντοπόρους ναυτιλίας από την οποία μπορεί έμμεσα να κερδίσει τεράστια ποσά, αρκεί να υπάρχει φαντασία, δημιουργικότητα και συνεννόηση με τους Έλληνες εφοπλιστές.