Τζέφρι Πάιατ: Σημαντική η θέση της Ιταλίας για την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια

«Η Ιταλία έχει παίξει σπουδαίο ρόλο στην κοινή ατζέντα για την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια. Από την έναρξη του πολέμου, η Ιταλία έχει σημειώσει εξαιρετική πρόοδο όσον αφορά στη διαφοροποίηση και τη μείωση των κινδύνων του ενεργειακού εφοδιασμού από τη Ρωσία, από το 40% στο 5% . Συγχαίρω την ιταλική πολιτική ηγεσία για αυτό το εξαιρετικό αποτέλεσμα», αναφέρει, μεταξύ άλλων, στη συνέντευξή του στην ιταλική ε/φ ο Αμερικανός Υφυπουργός Εξωτερικών για θέματα ενέργειας, Τζέφρι Πάιατ.

Ο κ. Πάιατ, ο οποίος βρίσκεται στην Ιταλία, προκειμένου να συναντηθεί με κυβερνητικούς φορείς και επιχειρήσεις και με αφορμή την ανάληψη της Προεδρίας της G7 από τη χώρα, υπογραμμίζει στη συνέντευξή του, τη σημασία της στενής συνεργασίας με την Ιταλία ως προς την προώθηση των κοινών συμφερόντων των χωρών της G7.

«Είμαι εδώ για να μάθω περισσότερα για τις προτεραιότητες της Ιταλίας για την προεδρία της και πώς μπορούμε να συνεργαστούμε για να συνεχίσουμε να προάγουμε τα κοινά μας συμφέροντα. Υπάρχουν πολλές ιταλικές εταιρείες, που διαδραματίζουν ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη και παγκοσμίως- συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών- σε θέματα που σχετίζονται με την ενεργειακή μετάβαση».

Στη συνέχεια, αναφέρεται στον σημαντικό ρόλο της Ιταλίδας Π/Θ G.Meloni, για την προώθηση της συνεργασίας με χώρες όπως η Αλγερία, η Τυνησία, η Λιβύη, η Αίγυπτος, το Μαρόκο, με στόχο τον περιορισμό των εκπομπών μεθανίου, στο πλαίσιο της προώθησης των στόχων για το κλίμα, καθώς και στην προσπάθεια απεξάρτησης από τη ρωσική ενέργεια.

Υπάρχουν όμως και άλλα πολύ ευαίσθητα ζητήματα, που αφορούν στα αμερικανικά συμφέροντα, σχολιάζει η ε/φ, τα οποία αφορούν στα ενεργειακά αποθέματα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και «την τριμερή συνεργασία» μεταξύ Ισραήλ, Κύπρου και Ελλάδας –συμπεριλαμβανομένων των χωρών της Αιγύπτου και της Τουρκίας, όπου δραστηριοποιούνται αμερικανικές εταιρείες, μεταξύ των οποίων η Chevron και η ExxonMobil, μαζί με πολλούς άλλους περιφερειακούς παίκτες.

Ο Αμερικανός ΥφΥΠΕΞ προσβλέπει σε μια στενότερη συνεργασία στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένου και του σχεδίου κατασκευής του αγωγού «EastMed», που θα μπορούσε να μεταφέρει αέριο στην Ευρώπη, καταλήγοντας στο Otranto της Ιταλίας. Ωστόσο, το έργο φαίνεται να έχει αναβληθεί για την ώρα, λόγω των χρονοβόρων διαδικασιών και του υψηλού του κόστους, σχολιάζει η ε/φ, παρόλο που έχει λάβει την έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Σημειώνεται ότι η Ιταλία, στο πλαίσιο του σχεδίου Mattei, θα ήθελε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις εκείνες ώστε να μετατραπεί σε έναν σημαντικό ενεργειακό κόμβο, αλλά αυτή τη στιγμή δημιουργείται και ένας άλλος «εναλλακτικός ενεργειακός κόμβος», προς Ανατολάς.

Σύμφωνα με τον Pyatt, «οι αγορές θα αποφασίσουν πού θα γίνουν οι επενδύσεις, πού θα πάνε οι αγωγοί και που θα πραγματοποιείται η υγροποίηση του φυσικού αερίου. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι οι αγορές επενδύουν πολλούς πόρους στην Ιταλία, επειδή η οικονομία είναι μεγάλη και η βιομηχανία είναι ανεπτυγμένη. Υπάρχουν πολύ καλές υποδομές φυσικού αερίου, στη δια-μεσογειακή διαδρομή με τη Βόρεια Αφρική και από τον Βορρά προς τον Νότο και μέχρι και πέρα από τη Γερμανία», αναφέρει, επικαλούμενος τον αγωγό TAP και τις συμφωνίες με το Αζερμπαϊτζάν. «Η Ιταλία είναι ήδη ένας de facto ενεργειακός κόμβος, γιατί υπάρχουν όλες αυτές οι υποδομές, καθώς και μια κυβέρνηση που λειτουργεί συστηματικά για τη βελτίωση των ενεργειακών δυνατοτήτων σε συνεργασία με την ιταλική βιομηχανία, ώστε να δημιουργήσει και να αναπτύξει νέες ευκαιρίες»

Στον γεωπολιτικό τομέα, ο Pyatt υπογραμμίζει τον ρόλο της Ιταλίας στην Λιβύη, σημειώνοντας ότι «για την Ιταλία η Λιβύη σημαίνει ενέργεια αλλά και σταθερότητα για τον κεντρικό πυρήνα της Μεσογείου». «Χαιρετίζουμε τον ρόλο και τις προσπάθειες της Ιταλίας ως προς τη συνεργασία με τις λιβυκές αρχές. Είχα συναντήσεις με τον Υπουργό και την εθνική πετρελαϊκή κοινότητα στη Λιβύη, για να συζητήσουμε περί των ενεργειακών δυνατοτήτων και με τον ίδιο τρόπο θα δουλέψουμε και με την Αλγερία, για τη μείωση των εκπομπών μεθανίου και την ορθολογικότερη χρήση των πηγών. Ωστόσο, θεωρώ ότι είναι ξεκάθαρο ότι οι εξελίξεις στην Λιβύη, στον ενεργειακό τομέα, θα εξαρτηθούν από τις πολιτικές εξελίξεις. Και αυτό είναι ένα ζήτημα για το οποίο υπάρχουν άλλοι στην κυβέρνηση των ΗΠΑ που παίρνουν την πρωτοβουλία».

Καταλήγοντας, αναφέρεται στη συνδρομή της Ιταλίας στην Ουκρανία, υπογραμμίζοντας ότι «η Ιταλία υπήρξε γενναιόδωρη ως προς την παροχή πόρων έκτακτης ανάγκης. Η Ουκρανία είναι στρατηγικά πολύ σημαντική. Η επιτυχία της όσον αφορά στην υπεράσπιση της εθνικής της κυριαρχίας και της εδαφικής της ακεραιότητας, συνδέεται με το μέλλον της Ευρώπης και το όραμά μας για μια ειρηνική και ευημερούσα Ευρώπη. Έχοντας διαμείνει στην Ευρώπη, κατά την περίοδο που ξεκίνησε ο πόλεμος, κατανοώ το επίπεδο της αναταραχής. Η Ιταλία ήταν και είναι ένας πολύ ισχυρός εταίρος στη συνεργασία μας με την Ουκρανία, για όσο διάστημα χρειαστεί μέχρι να μπορέσει να στηριχτεί στις δυνάμεις της για την υπεράσπιση της εδαφικής της κυριαρχίας και για να αποδειχθεί ότι αυτή η εισβολή ήταν μια στρατηγική αποτυχία για τον Πούτιν. Και η ενέργεια είναι ένας απόλυτα κεντρικός παράγοντας σε αυτήν την ευρύτερη προσπάθεια».