Τούρκος καθηγητής: Προσωρινή λύση η συμφωνία Ισραήλ – Αιγύπτου με την ΕΕ – Ένας αγωγός Ισραήλ-Τουρκία είναι μόνιμη λύση

Η τρέχουσα συμφωνία για το φυσικό αέριο μεταξύ Ισραήλ, Αιγύπτου και ΕΕ υπολείπεται της παροχής μακροπρόθεσμης λύσης για επαρκή ροή φυσικού αερίου που θα μπορούσε ένας αγωγός Ισραήλ-Τουρκία, σύμφωνα με τον Elai Rettig, επίκουρο καθηγητή Πολιτικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Bar-Ilan.

Η τρέχουσα συμφωνία προσθέτει μόνο επιπλέον 2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (bcm) ισραηλινού φυσικού αερίου στο άμεσο μέλλον, δήλωσε ο Rettig στο πρακτορείο Anadolu.

Αυτός ο όγκος φυσικού αερίου θα υποβληθεί αρχικά σε επεξεργασία στις εγκαταστάσεις LNG της Αιγύπτου και στη συνέχεια θα μεταδοθεί στην Ευρώπη. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Rettig, η υπάρχουσα υποδομή περιορίζει σοβαρά το πόσο ισραηλινό αέριο μπορεί να ρέει σε αυτές τις εγκαταστάσεις.

«Υπάρχουν μεγάλα σημεία συμφόρησης στους αγωγούς που οδηγούν από το Ισραήλ στην Αίγυπτο επειδή οι ίδιοι αγωγοί χρησιμοποιούνται και για την εγχώρια αγορά του Ισραήλ», σημείωσε.

Το πρόβλημα επιδεινώνεται περαιτέρω κατά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες, όταν τόσο το Ισραήλ όσο και η Αίγυπτος χρειάζονται περισσότερο αέριο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, αφήνοντας λιγότερη χωρητικότητα αγωγών στις εγκαταστάσεις LNG.

Ο Rettig υποστηρίζει ότι η μόνη λύση είναι η κατασκευή ενός νέου υποθαλάσσιου αγωγού που θα εκτείνεται απευθείας από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου του Ισραήλ στις δύο εγκαταστάσεις LNG στην Αίγυπτο.

Ωστόσο, είπε ότι αυτό θα χρειαζόταν μερικά χρόνια για να επιτευχθεί, και σε κάθε περίπτωση, ακόμη και τότε δεν θα υπήρχε αρκετό αέριο για να αντικαταστήσει τις ρωσικές προμήθειες στην Ευρώπη.

«Η Ευρώπη χρειάζεται όσο το δυνατόν περισσότερες εναλλακτικές πηγές. Όσο περισσότερες εξαγωγικές συμφωνίες γίνονται, τόσο περισσότερες υποδομές θα κατασκευαστούν, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να έρθουν νέες ενεργειακές εταιρείες να αναζητήσουν περισσότερο αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο», δήλωσε ο Ρέτιγ.

LNG: ακριβή επιλογή για την Ευρώπη

Ο Rettig είπε ότι παρόλο που το LNG προσφέρει μια προσωρινή λύση για μια άμεση κρίση με την Ευρώπη να επιχειρεί μικρές συμφωνίες με το Κατάρ, τη Νιγηρία και τις ΗΠΑ, μεταξύ άλλων, εξακολουθεί να είναι μια ακριβή επιλογή.

Συνέστησε ότι εάν η Ευρώπη θέλει μια μακροπρόθεσμη λύση, θα χρειαστεί περισσότερους αγωγούς, προσφέροντας μια φθηνότερη και πιο σταθερή πηγή φυσικού αερίου από το LNG.

«Η Τουρκία θα είναι η κύρια διέλευση μέσω της οποίας αυτοί οι νέοι αγωγοί θα φτάσουν στην Ευρώπη, είτε θα προέρχονται από το Αζερμπαϊτζάν, το Ιράκ, το Ιράν ή ίσως το Ισραήλ και την Ανατολική Μεσόγειο. Ένας αγωγός από το Ισραήλ στην Τουρκία θα μπορούσε να είναι 10-16 bcm ετησίως. ανάλογα με το πλάτος του αγωγού και θα ήταν φθηνότερο αέριο από το LNG», τόνισε.

Ο Rettig παραδέχτηκε ότι οποιοδήποτε ισραηλινό αέριο δεν θα πήγαινε απευθείας στην Ευρώπη μέσω της Τουρκίας.

«Το πιο πολύ για το οποίο μιλάμε εδώ είναι οι συμφωνίες «swap», στις οποίες η Τουρκία θα αγόραζε ισραηλινό αέριο για να συμπληρώσει τα προβλήματα εφοδιασμού της στα νοτιοανατολικά, ελευθερώνοντας περισσότερο αέριο από το Αζερμπαϊτζάν και άλλες πηγές φυσικού αερίου για να ρέουν προς την Ευρώπη αντί να καταναλώνονται στην Τουρκία,» ανέφερε.

Πρόσθεσε ότι το καθαρό αποτέλεσμα θα ήταν περισσότερο αέριο για την Ευρώπη, αλλά αυτό δεν θα πρέπει απαραίτητα να είναι «μόρια ισραηλινού αερίου» μέσω του αγωγού φυσικού αερίου Trans-Anatolian (TANAP) στην Τουρκία, ένα κεντρικό τμήμα του Νότιου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου, ο οποίος συνδέει το γιγάντιο κοίτασμα φυσικού αερίου Shah Deniz στο Αζερμπαϊτζάν με την Ευρώπη μέσω του αγωγού South Caucasus και του Trans Adriatic Pipeline (TAP).

«Για την Ευρώπη, δεν έχει διαφορά. Όσο περισσότερο αέριο πουλάει το Ισραήλ στην Τουρκία, τόσο περισσότερο αέριο ελευθερώνεται για να πουλήσει η Τουρκία στην Ευρώπη», κατέληξε.