Τούρκος αναλυτής: Η καλύτερη μετάβαση είναι Αμνηστία στον Ερντογάν και την οικογένεια του – Εγγυητής της Συμφωνίας ο Στρατός

Ο Σονέρ Τσαγκαπτάι, Τούρκος εμπειρογνώμονας που εργάζεται στο Ινστιτούτο της Ουάσιγκτον για την Πολιτική της Εγγύς Ανατολής, έγραψε σε άρθρο για το Foreign Affairs, ένα από τα κορυφαία περιοδικά εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, πως για την ομαλή μετάβαση της εξουσίας στην Τουρκία, υποστήριξε μια πρόταση διευθέτησης που να περιλαμβάνει τη «xάρη» στον Ερντογάν για όλα τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της θητείας του. Θα ήταν «η καλύτερη διαθέσιμη επιλογή» ανέφερε

Ο Τσαγκαπτάι, ο οποίος έγραψε ότι ο Ερντογάν είναι απίθανο να παραδεχτεί μια εκλογική ήττα, πρότεινε στον στρατό να μεσολαβήσει ώστε ο αρχηγός του AKP να αποδεχτεί αυτό το παζάρι, το οποίο ανέφερε ως τη φόρμουλα «για να βγούμε από αυτό το αδιέξοδο.»

Στο άρθρο του, ο Τσαγκαπτάι κατέγραψε την πρότασή του ως εξής: «Δεδομένης της πιθανότητας παρέμβασης του Ερντογάν και των υποστηρικτών του στις προεδρικές εκλογές, μια καλή στρατηγική για την αντιπολίτευση θα ήταν να κάνει ένα μεγάλο παζάρι με τον Ερντογάν για να παραιτηθεί πρόθυμα από το αξίωμα.

Εκτός από την απώλεια της εξουσίας, ο Ερντογάν αντιμετωπίζει την προοπτική ποινικής δίωξης για διαφθορά, κατηγορίες για δεκάδες ανθρώπους που σκοτώθηκαν από την αστυνομία και πολλών τούρκων και ξένων πολιτών των οποίων τα δικαιώματα έχουν καταπατηθεί από την κυβέρνησή του. Μέλη της οικογένειας έχουν επίσης εμπλακεί σε σκάνδαλα διαφθοράς και ενδέχεται να κατηγορηθούν. Εάν χάσει τις εκλογές, οι πιθανότητες είναι ισχυρές ότι ο Ερντογάν θα μπορούσε να περάσει τα τελευταία του χρόνια σε τουρκική φυλακή ή εξορία.

Η αντιπολίτευση μπορεί να τον πείσει να παραιτηθεί με αντάλλαγμα μια αμνηστία για τον ίδιο και την οικογένειά του, με αποτέλεσμα την ομαλή μετάβαση στην εξουσία. Η επίτευξη μιας τέτοιας «μεγάλης συμφωνίας» θα είναι δύσκολη. Πολλές ομάδες της αντιπολίτευσης στα αριστερά θα είναι απρόθυμες να υποστηρίξουν οποιαδήποτε αμνηστία. Ο Ερντογάν μπορεί επίσης να αρνηθεί να πάρει αυτό το κλαδί ελιάς.

Μια εναλλακτική είναι οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, παραδοσιακά ο πιο σεβαστός θεσμός της χώρας, να ενεργούν ως εγγυητές της συμφωνίας της αντιπολίτευσης με τον Ερντογάν. Δεδομένης της ιστορίας και της στρατιωτικής επέμβασης στην Τουρκίας, η πρόσκληση των στρατηγών στην πολιτική μπορεί να μην φαίνεται καλή ιδέα. Αλλά ο τουρκικός στρατός είναι ένας από τους μοναδικούς εναπομείναντες θεσμούς στη χώρα όπου έχουν συγκεντρωθεί Τούρκοι υπέρ και κατά του Ερντογάν, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών στο σώμα αξιωματικών.

Τα τελευταία χρόνια, η στρατιωτική ηγεσία έχει υιοθετήσει μια πολιτική ουδετερότητας όσον αφορά την εσωτερική πολιτική της χώρας, καθιστώντας την έναν από τους λίγους κρατικούς φορείς με σε μεγάλο βαθμό με μη κομματική ταυτότητα. Ως σύμμαχοι της Τουρκίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσαν επίσης να υποστηρίξουν μια τέτοια αποκέντρωση και να απειλήσουν με κυρώσεις κατά ατόμων που προσπαθούν να την υπονομεύσουν.

Μια τέτοια στρατηγική δεν είναι εγγυημένη ότι θα λειτουργήσει —ειδικά εάν ο στρατός μπορεί να μην παραιτηθεί από την εξουσία—αλλά μπορεί να είναι η καλύτερη διαθέσιμη επιλογή για να αποτραπεί μια ευρύτερη και ταχύτερη κατάρρευση της τουρκικής δημοκρατίας.

Αν ο Ερντογάν είχε εγκαταλείψει τη σκηνή μετά την πρώτη δεκαετία στην εξουσία με ισχυρή οικονομική ανάπτυξη και ευρεία λαϊκή υποστήριξη, θα θεωρούνταν ένας από τους πιο επιτυχημένους ηγέτες της Τουρκίας σήμερα. Ωστόσο, τα τελευταία του χρόνια, μια ανεξέλεγκτη αναζήτηση εξουσίας οδήγησε τον ίδιο και την Τουρκία σε μια πολύ πιο επικίνδυνη κατεύθυνση.

Και αν δεν εφαρμοστεί τώρα μια αποτελεσματική στρατηγική για να τον απομακρύνει από τη σκηνή, μπορεί να αρχίσει να αποκαλείται ο Τούρκος ηγέτης που ισχυρίζεται ότι οι εκλογές κλάπηκαν και θα βυθίσει τη χώρα και τους πολίτες του στο χάος».