Τώρα είναι η ώρα να μιλήσουμε για την Συμφωνία των Πρεσπών

«Σκεφθήκαμε τις επόμενες γενιές κι όχι τις επόμενες εκλογές, χωρίς κανένα κέρδος – αλλά αντίθετα με προσωπικό κόστος ο καθένας μας – πήγαμε με τη σωστή πλευρά της ιστορίας. Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι γιατί ψηφίσαμε. Το ερώτημα είναι γιατί δεν δειλιάσαμε. Έτσι θα έπρεπε να προχωράει η πατρίδα. Γιατί πολιτική δεν είναι το κυνήγι της καρέκλας. Πολιτική δεν είναι να λες μόνο τα ευχάριστα και τα εύκολα»

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον Σταύρο Θεωδωράκη ο οποίος με το«ναι» στην Συμφωνία των Πρεσπών είχε αναρτήσει στο facebook τους λόγους για τους οποίους το κόμμα του ψήφισε την Συμφωνία των Πρεσπών. Σε μια άλλη τοποθέτηση του στον ραδιοφωνικό σταθμό Ράδιο Θεσσαλονίκη είχε αναφέρει επίσης «θα υπήρχε ένα κυλιόμενο μικρό χάος στα Βαλκάνια. Δεν πρέπει να μετράμε τα πράγματα μόνο με ένα συναισθηματισμό αλλά με βάση τις επιλογές που οδηγούν στο μέλλον.»

Όμως πριν ψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών, ο Σταύρος Θεοδωράκης είχε αναφερθεί με έντονο τρόπο σε κάτι που το προηγούμενο διάστημα ακουγόταν άτονα από αυτούς που ήθελαν να δικαιολογήσουν την θετική τους ψήφο, τον κίνδυνο από την Τουρκία. «Πρέπει να κλείσουμε το θέμα των Σκοπίων και να ελευθερώσουμε διπλωματικούς και άλλους πόρους στον μεγάλο κίνδυνο που έρχεται από την Ανατολή», είχε αναφέρει . Αν γυρίσουμε πίσω το χρόνο, θα δούμε ότι μετά την Συμφωνία των Πρεσπών, ξεδιπλώνεται όλη η προκλητικότητα της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή. Τον Ιανουάριο του 2018 που στην Ελλάδα ψηφιζόταν η Συμφωνία των Πρεσπών, η Τουρκία ξεκινούσε τα σχέδια της με την εισβολή στην επαρχία Αφρίν της Συρίας

Δεν θα ασχοληθώ με το περιεχόμενο της Συμφωνίας, θα γράψω μόνο ένα γεγονός στο τέλος αυτού του άρθρου, αλλά αν τελικά ο Σταύρος Θεοδωράκης είχε δίκιο. Ναι, είχε δίκιο, όπως είχαν δίκιο όσοι έβλεπαν τις εξελίξεις να έρχονται και κυρίως, οι Αμερικανοί οι οποίοι ήθελαν να κλείσουν όλες τις εκκρεμότητες στα Βαλκάνια, και όσο και αν ακούγεται παράξενο, για την Ασφάλεια της Ελλάδας η οποία πλέον εξυπηρετούσε στρατηγικά συμφέροντα της.

Αυτοί, που όπως φαίνεται δεν κατάλαβαν τι σήμαινε η Συμφωνία των Πρεσπών για την χώρα ήταν το τότε κυβερνών κόμμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την στάση που κρατάει σήμερα στην Συμφωνία με την Αίγυπτο, εξίσου σημαντική με αυτή την Συμφωνίας των Πρεσπών για το μέλλον της χώρας, αποδεικνύει ότι το θέμα των Σκοπίων δεν λύθηκε για να εξυπηρετήσει εθνικούς σκοπούς, αλλά μικροκομματικούς και προσωπικούς, τίποτε περισσότερο.

Μια Συμφωνία που ήταν καθαρά προϊόν συμβιβασμού, και μάλιστα με αντιδράσεις από το σύνολο του Ελληνικού λαού, αντί σήμερα να χρησιμοποιηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ για να αποδείξει ότι έπραξε σωστά για το όφελος του Έθνους, ότι οι συμφωνίες μεταξύ κρατών είναι συμβιβασμός πρώτα από όλα, και κυρίως, να στείλει το μήνυμα ότι η Ελλάδα έχει ένα κοινό μέτωπο, επέλεξε να αποδείξει ότι κύριο μέλημα είναι τα μικροκομματικά οφέλη.

Εκείνο τον Γενάρη του 2018 σε άρθρο με τίτλο Κύριε Τσίπρα σήμερα αποκαταστήσατε τον Τσολάκογλου, και αυτό σας τιμά! σημείωνα «στο Viadiplomacy αντιμετωπίζουμε όλα τα πολιτικά πρόσωπα ως ηγέτες του λαού, ειδικά εσάς κύριε Τσίπρα που είστε ο Πρωθυπουργός της χώρας. Οι μεγάλοι ηγέτες, για το καλό του Έθνους, της πατρίδας και κατ επέκταση του λαού, καλούνται πολλές φορές να πάρουν και αντιδημοφιλείς αποφάσεις, οι οποίες οδηγούν στο χαρακτηρισμό, προδότης! Όχι κύριε Τσίπρα, για εμάς αλλά και για όλους τους Έλληνες, δεν είστε προδότης και δεν θα έπρεπε να βγαίνει η λέξη αυτή από το στόμα του κάθε Έλληνα πολίτη, είναι πολύ βαριά. Εμείς κύριε Τσίπρα θα σας αντιμετωπίζουμε ως ηγέτη, και οι αποφάσεις σας για το «Σκοπιανό» θα θεωρήσουμε ότι είναι για το συμφέρον της πατρίδας και όχι για εφήμερα μικροκομματικά οφέλη. Δεν γνωρίζουμε τι διακυβεύεται για την χώρα στην περίπτωση που δεν τελείωνε το θέμα, δεν γνωρίζουμε ακόμα περισσότερο τι είναι αυτό που κέρδισε η χώρα.»

Και συνέχιζε σε άλλο σημείο το άρθρο «και ξέρετε κύριε Τσίπρα, η ιστορία θα είναι πολύ γενναία με εσάς, αν αποδειχθεί ότι προβλέψατε μέσα από ιστορικό και έντιμο συμβιβασμό, το μέγιστο όφελος για το Έθνος. Η αντιπολίτευση δεν σας λέει προδότη και πολύ καλά κάνει, σας λέει κακό διαπραγματευτή. Οι αποφάσεις σας, οι ομιλίες, η επικοινωνία, ψηφιοποιούνται, έτσι ο λαός θα μπορεί να είναι με την σωστή πλευρά της ιστορίας και της δικαιοσύνης, όταν έρθει εκείνη η ώρα ‘Όμως κύριε Τσίπρα ξέρετε,  η ιστορία, οι πολιτικοί, ο λαός και οι ιδεολογίες , δεν ήταν τόσο δίκαιοι με άλλους ηγέτες όταν, όχι μόνο κλήθηκαν να πάρουν αντιδημοφιλή απόφαση για το καλό του Έθνους και της πατρίδας, αλλά γνώριζαν ότι η απόφαση αυτή θα τους οδηγούσε και στον θάνατο.»

Και έκλεινε το άρθρο «κύριε Τσίπρα,  στην ομιλία και απαντώντας στον κύριο Μητσοτάκη αναφέρατε «δυστυχώς κ Μητσοτάκη, αυτό σας λείπει σήμερα. Θάρρος και τόλμη. Μπορεί να λείπει σε εσάς. Δε λείπει όμως στη πλειοψηφία της Εθνικής αντιπροσωπείας.και θάρρος και τόλμη να υψώσουμε την συνείδησή μας σε αυτή την ιστορική πρόκληση.» και συνεχίσατε «η ιστορία δεν θα δικαιώσει εμάς. Η ιστορία Θα δικαιώσει την Ελλάδα.» Ξέρετε κύριε Τσίπρα, με αυτές τις λέξεις σας, και γενικά με την στάση σας στο Σκοπιανιό, και επειδή εμείς στο Viadiplomacy μπορούμε να δούμε την επόμενη ημέρα, δικαιώσατε όλους τους ηγέτες πριν από εσάς. Ηγέτες που πήραν αποφάσεις ιστορικές για την χώρα και οι πολιτικοί τους αντίπαλοι φρόντισαν να «κατακρεουργηθούν» από τον λαό και την ιστορία. Και παρόλο που οι αποφάσεις τους δικαιώθηκαν από την ιστορία, οι πολιτικοί τους αντίπαλοι για να μην αναγκαστούν να παραδεχθούν το λάθος τους, εξακολουθούν να τους χαρακτηρίζουν προδότες. Ένας από αυτούς που δικαιώσατε κύριε Τσίπρα, είναι και ο Στρατηγός Τσολάκογλου. Από την ομιλία σας διαπιστώσαμε ότι ασχοληθήκατε με την ιστορία, και ίσως πέσατε και στις αποφάσεις του. Άλλωστε, η απόφαση του να συνθηκολογήσει με τους Γερμανούς, την ώρα που Βασιλείς, πολιτικοί και Άγγλοι «πηδούσαν» από το καράβι που λεγόταν Ελλάδα, είχε και άμεση σχέση με την Μακεδονία και Θράκη. Φαντάζομαι κύριε Τσίπρα, πως όταν οι σύμβουλοι σας οργάνωναν την ομιλία σας και αναφερόταν σε εκείνα τα γεγονότα, θα νιώθατε το βάρος  του ανθρώπου εκείνου που καλούταν να πάρει αποφάσεις που θα καθόριζαν, την μοίρα της ιστορικής συνέχειας Μακεδονίας και Θράκης με την Ελλάδα, και την μοίρα περισσότερων 300000 Ελλήνων που πολεμούσαν ακόμα στα βουνά της Ηπείρου.»

Και όπως είπα στην αρχή, θα γράψω ένα γεγονός για την Συμφωνία των Πρεσπών όταν 4 μήνες πριν την ψήφιση της, ένας αξιωματούχος τρίτης χώρας με ρώτησε ποια είναι η γνώμη μου για την Συμφωνία των Πρεσπών, και του απάντησα «οι σύμμαχοι φρόντισαν και έφτιαξαν ένα ωραίο κουτί. Μας το έδωσαν και εμείς σαν Ελλάδα βάλαμε μέσα γλυκά και στο τέλος από πάνω πασπαλίσαμε με σκ@τ@»

Στην συνέχεια με ρώτησε, «εσύ τι θα έκανες» οπότε του απάντησα «επειδή η άποψη μου καμία σημασία δεν έχει, θα απαντήσω όπως νιώθω. Μέσα στο κουτί θα έβαζα ένα πιστοποιητικό που θα έγραφε, “εγώ η Ελληνική Δημοκρατία, συνέχεια του Ελληνικού Έθνους από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα σας βαφτίζω Μακεδόνες, απογόνους του Αλέξανδρου, όμως με μόνο μια προϋπόθεση. Η Ελληνική γλώσσα θα γίνει υποχρεωτικό μάθημα στα σχολεία σας, ως απόγονοι των Μακεδόνων θα πρέπει να ξέρετε να Ελληνικά και να αποκτήσετε την Ελληνική παιδεία των Μακεδόνων”. Σε δύο έως τρεις γενιές θα έχουν εξελλινιστεί, εδώ ο Ελληνισμός κυριάρχησε ακόμα και πάνω στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία»