Το κινεζικό αντιαεροπορικό/αντιπυραυλικό σύστημα FD-2000 επέλεξε η Τουρκία (Vid)
Το κινεζικό αντιαεροπορικό/αντιπυραυλικό σύστημα FD-2000 την εξαγωγική έκδοση του συστήματος HQ-9 που κατασκευάζει η εταιρεία CPMIEC επέλεξε τελικά μετά από μήνες διεργασιών και αναβολών η Τουρκία.
Σύμφωνα με γραπτή απάντηση που έδωσε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας İsmet Yılmaz σε ερώτηση που κατατέθηκε στην τουρκική Βουλή, η γειτονική χώρα πρόκειται να επιλέξει ένα νέο αντιαεροπορικό/αντιπυραυλικό σύστημα το οποίο δεν θα χρειάζεται αναγκαστικά να διασυνδεθεί με το ΝΑΤΟικό σύστημα αεράμυνας.
Από τους τρείς υποψηφίους του τουρκικού διαγωνισμού το ευρωπαικό σύστημα SAMP/T Mamba, το αμερικανικό το Patriot PAC-3 και το κινεζικό σύστημα FD-2000 μόνο το τελευταίο δεν είναι συμβατό με το ΝΑΤΟικό σύστημα αεράμυνας, το οποίο περιλαμβάνει και την Τουρκία.
Το συγκεκριμένο κινεζικό σύστημα είχε αρχικά επιλεγεί το Σεπτέμβριο του 2013 από την τότε κυβέρνηση Ερντογάν.
Η επιλογή του κινεζικού συστήματος είχε προκαλέσει την έντονη αντίδραση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, αφού όπως ανέφεραν οι σχετικές ανακοινώσεις το κινεζικό σύστημα δεν μπορεί να ολοκληρωθεί στο σύστημα αεράμυνας του ΝΑΤΟ (NADGE) και θα δημιουργούσε προβλήματα διαλειτουργικότητας.
Επιπλέον οι Αμερικανοί δεν επιθυμούν την πρόσβαση των Κινέζων έστω και έμμεση στο διαβαθμισμένο σύστημα αεράμυνας του ΝΑΤΟ ενώ και το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ είχε ασκήσει έντονη κριτική για την επιλογή του συστήματος της εταιρείας CPMIEC η οποία βρίσκεται στη μαύρη λίστα της κυβέρνησης των ΗΠΑ αφού έχει προμηθεύσει με στρατιωτικό υλικό το Ιράν, τη Συρία και την Βόρειο Κορέα.
Τόσο το ΝΑΤΟ όσο και οι ΗΠΑ άσκησαν αφόρητες πιέσεις στον τότε Τούρκο πρωθυπουργό Τ. Ερντογάν, ενώ ακόμη και ο ίδιος ο πρόεδρος Ομπάμα ζήτησε από τον Ερντογάν να ξανασκεφτεί την επιλογή του FD-2000.
Μετά από τις παραπάνω πιέσεις αλλά και την απειλή επιβολής εμπάργκο σε οποιαδήποτε τουρκική εταιρεία συνεργαστεί με την CPMIEC η Τουρκία αποφάσισε να δώσει ακόμη μία ευκαιρία στην εταιρεία Eurosam και στην κοινοπραξία των εταιρειών Raytheon και Lockheed Martin ώστε να βελτιώσουν τις προσφορές τους χωρίς όμως να διακόψει τις διαπραγματεύσεις με την κινεζική εταιρεία.
Σύμφωνα με τους Τούρκους τα βασικά κριτήρια επιλογής του αναδόχου είναι κατα σειρά προτεραιότητας α) η μεταφορά τεχνολογίας στην εγχώρια βιομηχανία ώστε στο μέλλον οι τουρκικές εταιρείες να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν ένα αντίστοιχο εγχώριο σύστημα, β) η συμπαραγωγή του συστήματος που θα επιλεχτεί, γ) η ταχύτητα παράδοση του συστήματος που θα επιλεχτεί, δ) και τέλος το κόστος απόκτησης του συστήματος.
Η κινεζική προσφορά για 12 ολοκληρωμένα συστήματα FD-2000 έφτανε τα 3,44 δισ δολάρια και περιλαμβάνει σημαντική μεταφορά τεχνογνωσίας. Οι δύο εταιρείες που ακολούθησαν στο διαγωνισμό ήταν κατα σειρά αξιολόγησης η γαλλοιταλική κοινοπραξία Eurosam με το σύστημα SAMP/T Mamba και η αμερικανική κοινοπραξία Raytheon/Lockheed Martin με το σύστημα Patriot PAC-3.
Τελικά όπως διαφαίνεται η κυβέρνηση της Τουρκίας επιλέγει να ρισκάρει και να έρθει σε ρήξη με την Δύση για ένα ζήτημα τόσο σπουδαίο που κινητοποίησε ακόμη και τον πρόεδρο των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τον Τούρκο υπουργό Άμυνας İsmet Yılmaz η χρηματοδότηση της αγοράς των αντιαεροπορικών/αντιπυραυλικών συστημάτων θα πραγματοποιηθεί με ξένα κεφάλαια χωρίς όμως να δίνει περισσότερες πληροφορίες.
Επίσης ο İsmet Yılmaz ανέφερε ότι η αξιολόγηση των υποψηφιοτήτων ολοκληρώθηκε , ενώ όπως σημείωσε καμία νέα ξένη προσφορά δεν κατατέθηκε στην τελευταία αναβολή που είχε δοθεί τον περασμένο Ιούνιο παρα το γεγονός ότι το Υφυπουργείο Αμυντικής Βιομηχανίας βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις με την γαλλο-ιταλική κοινοπραξία Eurosam τους τελευταίους έξι μήνες.
Όπως συμπλήρωσε στην απάντηση του ο Τούρκος υπουργός το σύστημα που έχει επιλεγεί θα ολοκληρωθεί στο τουρκικό σύστημα αεράμυνας και δεν θα υπάρξει διασύνδεση του με το ΝΑΤΟικό σύστημα NADGE
Η απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης να επιλέξει το κινεζικό σύστημα έναντι των δυτικών μπορεί να προσφέρει στην Τουρκία την περιζήτητη τεχνολογική αυτονομία αφού οι Κινέζοι δεσμεύτηκαν για την μεταφορά τεχνολογίας στην τουρκική βιομηχανία ώστε η τελευταία να αναπτύξει στο μέλλον αντίστοιχο τουρκικό σύστημα φέρνει όμως την γειτονική χώρα σε ευθεία αντιπαράθεση με την Δύση.
Ουσιαστικά με την επιλογή αυτή η Τουρκία απομακρύνεται από το ΝΑΤΟ σε ένα κρίσιμο τομέα όπως αυτόν της συμμαχικής αεράμυνας. Πρόκειται για μια ακόμη κίνηση ανεξαρτητοποίησης και αυτονόμησης της Τουρκίας από τη Δύση, φιλοδοξώντας να ακολουθήσει το δρόμο της μεγάλης περιφερειακής δύναμης η οποία θα συνομιλεί με την Δύση σε ισότιμη βάση και όχι ως απλός περιφερειακός σύμμαχος.
Αυτό που αναμένεται πλέον είναι η αντίδραση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που βλέπουν την Τουρκία να αγνοεί τις επισημάνσεις που τις τέθηκαν και τη θέση της μέσα στην Συμμαχία, να διαλέγει το δικό της δρόμο παρα τις συνέπειες που εμπεριέχονται σε αυτή την στρατηγικής σημασίας στροφή προς μια πιο αυτόνομη πορεία.