Την 3η Μαΐου η ανακοίνωση της αγοράς των Ρωσικών S-400 Triumf από την Τουρκία ;

Πολύ κοντά στην υπογραφή της συμφωνίας για την αγορά του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400 Triumf είναι η τουρκική κυβέρνηση όπως ανέφερε ο Τούρκος υπουργός Αμύνης Fikri Işık. Μάλιστα η συμφωνία αναμένεται να ανακοινωθεί κατά την διάρκεια της συνάντησης του Τούρκου με τον Ρώσο πρόεδρο στις 3 Μαΐου.

Σύμφωνα με τον Τούρκο υπουργό οι διαπραγματεύσεις έχουν φτάσει σε ώριμο στάδιο, το επόμενο στάδιο θα είναι η επίτευξη συμφωνίας για τα τεχνικά ζητήματα που αφορούν το πυραυλικό σύστημα.

Η επιλογή του Ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400 Triumf από την Τουρκία είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στις σχέσεις της γειτονικής χώρας με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, όπως είχε προκαλέσει η παλαιότερη επιλογή της Άγκυρας για το κινεζικό σύστημα HQ-9, όταν η Συμμαχία και οι ΗΠΑ είχαν εκφράσει τις αντιρρήσεις τους σχετικά με την απόκτηση του κινεζικού συστήματος και της ολοκλήρωσης του στο ΝΑΤΟικό σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης και αεράμυνας NADGE.

Για το λόγο αυτό ο Τούρκος υπουργός Αμύνης Fikri Işık σημείωσε ότι το ΝΑΤΟ θα πρέπει να δείξει κατανόηση για το ζήτημα αυτό αφού οι προτάσεις των δυτικών εταιρειών δεν ήταν τόσο δελεαστικές όσο αυτή της Ρωσικής εταιρείας η οποία σύμφωνα με τον Τούρκο υπουργό η Μόσχα προτίθεται να μεταφέρει στην τουρκική αμυντική βιομηχανία την τεχνολογία των S-400 Triumf και να επιτρέψει την συμπαραγωγή του πυραυλικού συστήματος στην Τουρκία.

Υπό αυτό το πρίσμα οι Τούρκοι πιστεύουν ότι η Δύση δεν έχει το δικαίωμα να παρεμποδίσει την Τουρκία να αποκτήσει τα οπλικά συστήματα που χρειάζεται. Επιπλέον όπως δήλωσε ο Τούρκος υπουργός βασικός στόχος της κυβέρνησης είναι η επαύξηση της αυτονομίας των Τουρκικών Ένοπλων Δυνάμεων στον τομέα των εξοπλισμών.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι σύμφωνα με τον Ερντογάν τα βασικά κριτήρια επιλογής του αναδόχου του προγράμματος απόκτησης  των αντιαεροπορικών συστημάτων μεγάλου ύψους και εμβέλειας είναι κατά σειρά προτεραιότητας α) η μεταφορά τεχνολογίας στην  εγχώρια βιομηχανία ώστε στο μέλλον οι τουρκικές εταιρείες να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν ένα αντίστοιχο εγχώριο σύστημα, β) η συμπαραγωγή του συστήματος που θα επιλεχτεί, γ) η ταχύτητα παράδοση του συστήματος που θα επιλεχτεί, δ) και τέλος το κόστος απόκτησης του συστήματος.