Τι έγινε στο Πακιστάν και Μπαγκλαντές; – Η Ελλάδα τελειώνει το «άσυλο» και ανοίγει τον δρόμο για μια νέα πολιτική

Όπως συμβαίνει τα τελευταία 12 χρόνια στην χώρα, ένα γεγονός «παραλήφθηκε» από τρίτες χώρες δόθηκε στους «αντιπροσώπους» τους στην Ελλάδα, και προσπάθησαν εκ νέου να δημιουργήσουν μια ακόμα, σύντομη, αναταραχή στην Ελληνική κοινωνία με αφορμή αυτή την φορά το μετανστευτικό.

Η αφορμή αυτή την φορά ήταν η επίσκεψη υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου Νότη Μηταράκη στο Πακιστάν και το Μπαγκαντές. Όπως αναφέρεται σε σχετικό δελτίο τύπου του Ελληνικού υπουργείου, «την προώθηση ενός νέου μοντέλου συνεργασίας με χώρες προέλευσης μεταναστών, όπως είναι το Μπανγκλαντές, η οποία εστιάζει, αφενός στην παροχή δυνατοτήτων νόμιμης μετανάστευσης και ειδικότερα σε τομείς εποχικής εργασίας και, αφετέρου, στην από κοινού καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης και των δικτύων λαθροδιακινητών».

Ο Έλληνας υπουργός συνυπέγραψε με τους δύο υπουργούς του Μπανγκλαντές διμερές Μνημόνιο Κατανόησης, ενώ όπως επισημαίνεται στο ίδιο δελτίο τύπου, με τη σύναψη διμερών συμφωνιών η Ελλάδα στοχεύει «στην καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης και στην κάλυψη αναγκών της ελληνικής οικονομίας με εποχικούς εργαζόμενους, αποφεύγοντας τη μόνιμη παραμονή στη χώρα μας». Με τις συμφωνίες αυτές, διευκρινίζεται ότι τίθενται συγκεκριμένα όρια διαμενόντων σε συνάφεια με την εθνική μεταναστευτική πολιτική, δεν επιβαρύνονται κοινωνικές δομές με μέλη οικογένειας ούτε προβλέπεται μακροχρόνια παραμονή, ενώ η παραμονή συνδέεται υποχρεωτικά με συγκεκριμένη θέση εργασίας, που πρέπει να έχει συμφωνηθεί πριν από την άφιξη του πολίτη τρίτης χώρας.

Τι αλλάζει η Ελλάδα;

Λαθρομετανάστες, οικονομικοί μετανάστες και πρόσφυγες, υπό τις οδηγίες διακινητών ανθρώπων χρησιμοποιούν το «άσυλο» για να παραμε΄ίνουν στην χώρα που επιθυμούν. Αυτό το δικαίωμα οριστικοποιήθηκε στην Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών το 1948. Όμως σήμερα οι συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές και η απόφαση εκείνη χρησιμοποιείται πλέον για οικονομικά, πολιτικά και γεωπολιτικά κέρδη. Το δικαίωμα αίτησης ασύλου βασιζόταν αρχικά στο τεκμήριο ότι, όταν ένας πρόσφυγας είχε καταφέρει να διασχίσει τα σύνορα της χώρας του σε μια ασφαλή χώρα, και έτσι το ταξίδι από τον διωγμό του θα είχε τελειώσει. Δεν ανέφερε πουθενά πως το άσυλο δημιουργήθηκε ΄ώστε οι ματανάστες να μπορούν να διασχίζουν όποιες χώρες θέλουν και ανάλογα τις ανάγκες τους να επιλέγουν σε ποια θα ζητήσουν για μια καλύτερη ζωή.

Στην Δύση κυριαρχεί η πολιτική πως θα πρέπει να βοηθηθούν οι χώρες που αντιτωπίζουν προβλήματα, να ανεβεί το βιοτικό επίπεδο και έτσι να σταματήσουν οι ροές. Στην πραγματικότητα η πολιτική αυτή δεν έχει αποτέλεσμα γιατί αυτοί που μπορούν να φύγουν απ΄ο τις χώρες προέλευσης δεν είναι οι πολύ φτωχοί, αλλά όσοι έχουν ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο και αναζητούν καλύτερο, αυτό που βλέπουν ότι υπάρχει στην Δύση μέσω των κινητών τους. Έτσι μια οικογένεια με ένα φυσιολογικό επίπεδο διαβίωσης, μαζεύει χρήματα για τον νεαρό άντρα ο οποίος ταξιδεύει στην Ευρώπη, στην χώρα που επιθυμεί, ώστε αυτός να λειτουργήσει ως «βάση» για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Αυτός είναι ένας καλός τρόπος να αυξηθεί ακόμα περισσότερο η οικονομική μετανάστευση μέσω της λαθρομετανάστευσης

Εδώ ακριβώς η Ελλάδα έρχεται να αλλάξει την διαδικασία με ένα μοντέλο που ήδη είναι πετυχημένο σε χώρες της Μέσης Ανατολής, όπως το Ισραήλ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Με τα Μνημόνια Κατανοήσης που υπέγραψε η Ελλάδα με το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές πετυχαίνει τα εξής σημαντικά:

Το πρώτο και κυριότερο, βάζει το πρόβλημα στην χώρα προέλευσης και φέρνει απέναντι στους οικονομικούς μετανάστες (λαθρομετανάστες) τους πολύ φτωχούς ομοεθνείς τους οι οποίοι για πρώτη φορά, έχουν την δυνατότητα να εργαστούν σε μια Ευρωπαϊκή χώρα, και στην συνέχεια να επιστρέψουν ώστε να έχει καλύτερο βιοτικό επίπεδο η οικογένεια τους συνολικά.

Το επόμενο φυσιολογικό αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής, θα είναι ο περιορισμός των δουλεμπόρων και εγκληματιών νομίμων και μη. Η πολιτική του Ασύλου έχει δημιουργήσει μια ολόκληρη βιομαχανία αντίστοιχη των εμπόρων όπλων και ναρκωτικών η οποία φτάνει μέχρι τις πρωτεύουσες των Ευρωπαϊκών χωρών.

Τα δύο παραπάνω θα έχουν ως αποτέλεσμα την Ασφάλεια των συνόρων και ειδικά τα Θαλάσσια. Με αφορμή, ένα «δώρο» του Ερντογάν, τα γεγονότα στον Έβρο τον Μάρτιο του 2020, η Ελλάδα κατάφερε να φέρει την Ευρώπη στα σύνορα της, να σφραγίσει τον Έβρο με τον φράχτη και άλλες δομές, και να διασπείρει δυνάεις σε όλο το Αιγαίο. Οι ροές έχουν μειωθεί πάρα πολύ σε Ελληνικά σύνορα με τους δουλεμπόρους να επιλέγουν ΄α΄λλες διαδρομές στην Μεσόγειο, και η παραπάνω πολιτική θα μπορεί να τις μει΄ώσει ακόμα περισσότερο.

Έλεγχος των νόμιμων οικονομικών μεταναστών από την Πολιτεία και όχι κόμματα και οργανώσεις

Πριν κρίνει κάποιος τις επισκέψεις του Νότη Μηταράκη και τι υπέγραψε ως εκπρόσωπος της Ελληνικής κυβέρνησης, θα πρέπει πρώτα να λάβει κάποια πράγματα για να δει το όφελος συνολικά.

Καταρχήν η κίνηση αυτή είναι μέρος ενός σχεδίου – ναι για πρώτη φορά μιλάμε για σχέδιο – στο οποίο συμμετέχουν και άλλα υπουργεία, όπως αυτό των Εξωτερικών και Αμύνης. Επίσης θα πρέπει να «κουμπωθεί» σε ένα σύνολο κινήσεων που έκανε η κυβέρνηση σε δύο χρόνια όπως, τα πιο αυστηρά κριτήρια εισδοχής πολιτών τρίτων χωρών με σκοπό την εποχική εργασία, τον αυστηρό έλεγχο των ΜΚΟ, δημιουργία δομών με ανθρώπινες συνθήκες για τους υπάρχοντες πρόσφυγες το οποίο έχει σημασία για την εικόνα της χώρας στο Εξωτερικό, Δύση και Ανατολή.

Σε αυτή την χρονική στιγμή γίνεται αντιληπτό και η σημασία του ΚΥΤ στον Έβρο, αφού πλέον οι παράνομοι οικονομικοί μετανάστες (μέσω της λαθρομετανάστευσης) θα συγκεντρώνονται στο σημείο εισόδου της χώρας που δεν (βλέπε παρακάτω Βρετανία- Συμφωνία) δικαιούνται άσυλο.

Όλα τα παραπάνω θα δώσουν στην πολιτεία την δυνατότητα να έχει μια πραγματική εικόνα μέσω της νόμιμης εργασίας, αλλά κυρίως, να αρπάξει από τα χέρια των «ανθρωπιστ΄ών» τους μετανάστες, ανάμεσα σε αυτούς, ΜΚΟ, εξωκοινοβουλευτικά κόμματα και διάφορες οργανώσεις.

Δεν αρκεί να φωνάζεις «Άσυλο» για να μείνεις στην Ελλάδα

Τον Νοέμβριο του 2021 ο Μάθιου Ράικροφτ και ο Σύμβουλος του Πρωθυπουργού του Πακιστάν Σαχζάντ Ακμπάρ, ολοκλήρωσαν τις διαπραγματεύσεις για τη Συμφωνία επανεισδοχής Ηνωμένου Βασιλείου-Πακιστάν, η οποία θα διασφαλίζει την επιστροφή των παράνομων μεταναστών που δεν έχουν νόμιμη βάση να παραμείνουν στη χώρα. Η συμφωνία αυτή επιτρέπει την ανταλλαγή ποινικών μητρώων μεταξύ των αρχών του Ηνωμένου Βασιλείου και του Πακιστάν για την υποστήριξη της αποτελεσματικής συνεργασίας επιβολής του νόμου μεταξύ των δύο χωρών. Ο Ράικροφτ έκανε για το νέο σύστημα μετανάστευσης του Υπουργείου Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου που θα ισοπεδώσει τους παγκόσμιους όρους ανταγωνισμού για όσους επιθυμούν να έρθουν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι Πακιστανοί φοιτητές θα επωφεληθούν από νέες μεταπτυχιακές διαδρομές, παρέχοντας μια εξαιρετική ευκαιρία στους Πακιστανούς φοιτητές να αναλάβουν εξειδικευμένους ρόλους στην αγορά εργασίας του Ηνωμένου Βασιλείου.

Αυτή η ανατρεπτική πολιτική που εφαρμόζει και η Ελλάδα, ουσιαστικά θα «κατάργησει» το δικαίωμα σε οποιονδήποτε οικονομικό μετανάστη (λαθρομετανάστη) να διαλέγει όποια χώρα επιθυμεί λέγοντας απλώ, «άσυλο». Έτσι η Ελλάδα θα μπορεί πλέον να αξιολογεί τα πραγματικά αιτήματα ασύλου αφού θα έχουν μειωθεί οι ροές, θα έχουν χάσει τα κέρδη οι έμποροι ανθρώπων και θα έχουν διασφαλιστεί τα σύνορα.

Η νόμιμη οικονομική μετανάστευση θα δώσει επίσης την δυνατότητα όλα τα κεφάλαια να διοχετευτούν εκπαίδευση μεταναστών χαμηλής ειδίκευσης σε κοινωνίες όπου οι περισσότεροι δεν θα μπορέσουν ποτέ να βρουν επικερδή απασχόληση,  όπου τα παιδιά, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα είχαν ίσες ευκαιρίες, θα μεγαλώναν στη σκιά γονέων που βυθίζονται στη μόνιμη ανεργία. και όπου πάρα πολλές οικογένειες θα παρέμειναν κολλημένες σε παράλληλες δομές εντός της χώρας που είναι γεμάτες με έγκλημα και θρησκευτική ριζοσπαστικοποίηση.

Η παράμετρος των χριστιανών

Το 2008 οι Ελληνικές υπηρεσίες είχαν βρεθεί στην Συρία και είχαν εφαρμόσει ένα πλήρες σχέδιο για την υποδοχή των χριστιαν΄ών που θα έφευγαν από περιοχές που δεν θα ήλεγχε ο Άσαντ και θα κυριαρχούσαν οι Τζιχαντιστές. Το σχέδιο δεν υλοποιηθήκε ποτέ και έτσι χάθηκε η ευκαιρία να ενισχυθούν οι χριστιανικοί πληθυσμοί της χώρας, όπως στην Θράκη.

Σήμερα με τα Μνημόνια Συνεργασίας δίνεται μια τεράστια στην Ελληνική κυβέρνηση να προσελκύσει για εργασία στην Ελλάδα μέρος του 2% του πληθυσμού του Πακιστάν οι οποίοι είναι χριστιανοί. Μια τέτοια προοπτική θα είναι δώσει την δυνατότητα στην Αθήνα να αποκτήσει μια άλλη σχέση με τον Ισλαμαμπάντ σε πλαίσια των διπλωματικών σχέσεων ως χριστιανική χώρα, ενώ θα δοθεί εκ νέου η δυνατότητα να ενισχυθούν πληθυσμοί διά της εργασίας