Θράκη: Οι Ιεροδιδάσκαλοι ενοχλούν πολύ

Διάβασα άρθρο της Gündem στις 02.04, το οποίο υποτίθεται παρουσίαζε την πιο πρόσφατη νομοθετική τροπολογία για το θεσμό των Ιεροδιδασκάλων φιλοξενώντας και σχετική τοποθέτηση του βουλευτή Ξάνθης (ΣΥΡΙΖΑ), Χουσεϊν Ζεϊμπέκ. Στην αρχή απόρησα, αν συντάκτης και βουλευτής γνώριζαν για ποιο πράγμα μιλάνε, καθότι το περιεχόμενο του άρθρου έδειχνε ότι αμφότεροι δεν είχαν κάνει καν τον κόπο να διαβάσουν την τροπολογία. Ήταν τόσο ψευδή τα λεγόμενα του άρθρου που κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν πρόκειται περί άγνοιας (ανάγνωση τουλάχιστον γνωρίζουν), αλλά μάλλον περί εσκεμμένης προσπάθειας παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης.

Χάριν ενημέρωσης του ευρύτερου αναγνωστικού κοινού, οι Ιεροδιδάσκαλοι αποτελούν συμβασιούχους δημοσίους υπαλλήλους 9μηνης θητείας, οι οποίοι υπηρετούν είτε στα δημόσια σχολεία διδάσκοντας το μάθημα των θρησκευτικών στους μουσουλμάνους μαθητές, είτε στα τεμένη ως θρησκευτικοί λειτουργοί.

Τί προβλέπει, λοιπόν, η ανωτέρω τροπολογία; την παράταση για ένα έτος ακόμη της διάταξης που δεν απαιτεί ως αποκλειστικό τυπικό προσόν πρόσληψης τη κατοχή πτυχίου ΑΕΙ. Δηλαδή επιτρέπεται να προσλαμβάνονται και απόφοιτοι Ιεροσπουδαστηρίων και απόφοιτοι λοιπών σχολείων με 10ετή προϋπηρεσία ως θρησκευτικοί λειτουργοί. 

Πώς «διάβασαν» Gündem και Ζεϊμπέκ την τροπολογία; ως «βήμα για να γίνουν μόνιμοι υπάλληλοι οι μέχρι σήμερα συμβασιούχοι Ιεροδιδάσκαλοι, ως αυτόματη ανανέωση της σύμβασης πρόσληψης, η οποία από 9μηνη μετατρέπεται σε 12μηνη και ως παρασκηνιακή δημιουργία μιας ομάδας μόνιμων θρησκευτικών λειτουργών, η οποία ενδεχομένως αναλάβει καθήκοντα εκλογικού συμβουλίου σε εκλογές για Μουφτήδες». 

Θα περίσσευε να σημειώσω πόσο εκτός πραγματικότητας βρίσκονται οι βαθυστόχαστες ανακαλύψεις τους, το κάνω ωστόσο για να καταδείξω την προκατάληψη, την κακοπιστία και την αντίδραση που προκαλεί σε συγκεκριμένους παράγοντες της μειονότητας ο θεσμός των Ιεροδιδασκάλων, τον οποίον προσπαθούν με κάθε τρόπο -ακόμα και με προκλητικά fake news- να απαξιώσουν. 

Θυμίζω άλλο πρόσφατο άρθρο της Millet (01.08.2020), σύμφωνα με το οποίο οι Ιεροδιδάσκαλοι αποτελούν “υπαλλήλους πλύσης εγκεφάλου (…) που υπηρετούν το ορθόδοξο κρατικό σύστημα (…) με απώτερο σκοπό να εξαφανίσουν εντελώς την μουσουλμανική τουρκική ταυτότητα από την Δυτική Θράκη.” Εκεί διατυπώθηκε και ο ισχυρισμός ότι δεν είναι θρησκευτικά αποδεκτό να διδάσκεται το Ισλάμ στην ελληνική γλώσσα, λες και την αποκλειστικότητα διδασκαλίας του Κορανίου πρέπει να έχει μόνο η τουρκική. Ξεχνούν μάλλον τις άλλοτε κατηγορίες των γειτόνων μας περί ιεροσυλίας, όταν ο ιδρυτής της τουρκικής Δημοκρατίας μετέφραζε το Ιερό Κοράνιο από τα αραβικά στα τουρκικά. Δε βλέπουμε να διαμαρτύρονται, πάντως, σε λοιπές δυτικές χώρες για τη διδασκαλία του Ισλάμ στις γλώσσες τους. 

Γνωρίζουμε το διακύβευμα που προκαλεί τις μανιώδεις αντιδράσεις κατά των Ιεροδιδασκάλων. Αφενός η άρνηση να αποδεχθούν την απώλεια του μονοπωλίου ελέγχου της θρησκευτικής εκπαίδευσης και κατήχησης. Αφετέρου ο φθόνος για τη δυνατότητα που προσφέρει η Ελληνική Πολιτεία σε μαθητές της δημόσιας εκπαίδευσης να μη στερούνται τη διδασκαλία της θρησκείας τους, αλλά και σε πιστούς που δεν επιθυμούν να βλέπουν τα τεμένη τους να μετατρέπονται σε πρεσβείες ξένων κρατών. Κυρίως, όμως, αντιδρούν στην αποδοχή που εκφράζει σταδιακά η σιωπηρή πλειοψηφία της μειονότητας σε έναν θεσμό που επικεντρώνεται περισσότερο στην εκπαίδευση και στην πίστη, παρά στην πολιτική και στην προπαγάνδα. 

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, θα είχε ενδιαφέρον, αν η Κυβέρνηση εξέταζε τις απόψεις του κ. Ζεϊμπέκ περί αναβάθμισης του θεσμού των Ιεροδιδασκάλων επιμηκύνοντας την ετήσια θητεία τους ή αναβαθμίζοντας την υπαλληλική τους σχέση σε μόνιμη. Ενδιαφέρον, επίσης, θα είχε -σε συνέχεια της σκέψης του βουλευτή Ξάνθης- η ιδέα περί στελέχωσης της γνωμοδοτικής επιτροπής για το διορισμό του Μουφτή από Ιεροδιδασκάλους.