Θα έχει το ΝΑΤΟ μέλος ένα «Σουνιτικό Ιράν»;

Σε ανάλυση του ο κοσμήτορας της Σχολής Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ankara Yıldırım Beyazıt, καθηγητής Κουντρέντ Μπουλμπούλ σημείωνε «αλλά η βασική συνεισφορά της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ είναι η νομιμότητα που εξασφαλίζει ειδικά για τις επιχειρήσεις του στις μουσουλμανικές χώρες. Η παρουσία του ΝΑΤΟ σε ορισμένες μουσουλμανικές χώρες όπου οι επιθέσεις είναι σφοδρές, επικρίνεται χαρακτηριζόμενη ως δύναμη εισβολής ή μια νέα επίθεση σταυροφόρων. Ένα ΝΑΤΟ δίχως την Τουρκία θα βρεθεί συχνότερα αντιμέτωπο με τέτοια σχόλια.»

Σε ένα άλλο σημείο της ανάλυσης τόνιζε «για τον λόγο αυτό η Τουρκία δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μια συνηθισμένη δυτική χώρα μέσα στο ΝΑΤΟ. Η στήριξη και η συνεισφορά της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ δεν μπορεί να συγκριθεί με εκείνην χωρών όπως της Ελλάδας και της Ιταλίας. Μια Τουρκία που θεωρείται ως μία συνηθισμένη δυτική χώρα, δεν μπορεί να συνεισφέρει αρκετά ούτε στο NATO ούτε στην παγκόσμια ειρήνη. Λόγω του ιστορικού της βάθους, του δυναμικού της και της συνεισφοράς που θα μπορούσε να κάνει στην παγκόσμια ειρήνη, η Τουρκία πρέπει να έχει σε βάθος σχέσεις και με το ΝΑΤΟ, και με την Ρωσία, και με την Δύση, την Ανατολή, τον Βορρά, τον Νότο, με όλες τις κατευθύνσεις. Για την Τουρκία αυτές οι σχέσεις δεν είναι εναλλακτικές η μία της άλλης.»

Ενώ καταλήγει στο ίδιο κείμενο «να καταλήξουμε με το ιστορικό που είχε πει ο Ισμέτ Ίνονου σε απάντηση στην περίφημη επιστολή Τζόνσον του 1964: Ένας νέος κόσμος θα ξαναιδρυθεί και η Τουρκία θα πάρει την θέση της εκεί. Μια Τουρκία δίχως ΝΑΤΟ μπορεί μεν να χάσει κάποια πράγματα αλλά να συνεχίσει την πορεία της. Παρόλα αυτά ένα ΝΑΤΟ χωρίς την Τουρκία δεν θα έχανε και λίγα.»

Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά και εκφράζουν το σύνολο των Τούρκων που θα καθορίσουν την τύχη της χώρας τα επόμενα χρόνια. Όμως η Τουρκία για να πετύχει όλα όσα υποστηρίζουν χρειάζονται τον ακρογωνιαίο λίθο, το Ισλάμ. Στο Σουνιτικό Ισλάμ δεν μπορούν να πάρουν την πρωτοκαθεδρία αφού η Σαουδική Αραβία ελέγχει όλες τις Σουνιτικές χώρες εκτός την Τουρκία. Στο Σιιτικό Ισλάμ τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα, το Ιράν είναι ο ηγέτης των Σιιτών και έχει το απόλυτο έλεγχο.

Αυτό που απομένει στην Τουρκία και τον Ταγίπ Ερντογάν, είναι ένας τρίτος πόλος μέσα στο Ισλάμ, και αυτός δεν είναι άλλος από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Στο άρθρο προ ολίγων ημερών με τίτλο «ο Ερντογάν παραδίδει στην Μουσουλμανική Αδελφότητα το σύμβολο που έχει ανάγκη,την Αγία Σοφία» σημείωνα «αυτό θα το πετύχει παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως ηγέτη και υπερασπιστή όλων των μουσουλμάνων και ειδικά των ακραίων. Επί μια δεκαετία επικεντρώθηκε σε αυτό τον σκοπό, στοιχοποίησε τον αιώνιο εχθρό των μουσουλμάνων, το Ισραήλ, υποστήριξε τους τζιχαντιστές στην Συρία και την Βόρεια Αφρική, οργάνωσε και συντόνισε τρομοκρατικές ομάδες μουσουλμάνων στην Ασία, ενώ στην Αφρική σε χώρες όπως η Σομαλία παρουσίασε ένα φιλανθρωπικό προφίλ διεισδύοντας σε όλες τις βαθμίδες της χώρας. Για το σκοπό αυτό ο Τούρκος Πρόεδρος στήριξε την Μουσουλμανική Αδελφότητα η οποία ήταν το ιδανικό όχημα για την πορεία αυτή, για ένα νέο Ισλάμ. Η Κοινωνία των Αδελφών Μουσουλμάνων , γνωστή ως Μουσουλμανική Αδελφότητα, είναι μια οργάνωση ισλαμιστών που ιδρύθηκε στην Αίγυπτο το 1928 από τον μουσουλμάνο λόγιο και δάσκαλο Χασάν αλ-Μπάννα. Το σύνθημα της Αδελφότητας είναι παραδοσιακά «Πιστοί αλλά Αδελφοί». Αυτό το σύνθημα επεκτάθηκε σε πέντε μέρη: «Ο Αλλάχ είναι ο στόχος μας, Το Κοράνι είναι το Σύνταγμα, Ο Προφήτης είναι ο ηγέτης μας, Τζιχάντ είναι ο δρόμος μας, Θάνατος για χάρη του Αλλάχ είναι η επιθυμία μας».

Διαβάστε επίσης: «Κατάληψη» της Αγίας Σοφίας από τους διαχειριστές του Ερντογάν, τους Αδελφούς Μουσουλμάνους

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 24 Ιουλίου 2020

Και κατέληγε το άρθρο «σύμφωνα με την αποστολή της οργάνωσης, σκοπός είναι να φέρει τους Σουνίτες και Σιίτες κοντά, κάτι το οποίο όμως είναι ουτοπικό. Ο πραγματικός σκοπός είναι να δημιουργηθεί ένας τρίτος πόλος στο Ισλάμ και πιο συγκεκριμένα να εμβολιστεί το Σουνιτικό Ισλάμ το οποίο ελέγχει ανά την υφήλιο η Σαουδική Αραβία. Μια τέτοια εξέλιξη θα έχει πολιτικές προεκτάσεις οι οποίες θα παίζουν καταλυτικό ρόλο στην διαμόρφωση του κόσμου όχι μόνο στην Μέση Ανατολή, αλλά όπου υπάρχουν μουσουλμάνοι»

Ο συνδυασμός όλων των παραπάνω, μιας Ισλαμικής Τουρκίας, με ακραία χαρακτηριστικά που θα γίνει χώρα επίκεντρο του ριζοσπαστικού Ισλάμ που δεν υπάρχει αυτή την στιγμή, είναι αυτό που πολεμά το ΝΑΤΟ στην Συρία, το Σιιτικό Ισλάμ. Το ερώτημα είναι πόσα θα χάσει η Δύση και το ίδιο το ΝΑΤΟ αν συνεχίσει να έχει μέλος ένα άλλο Ιράν, ένα τρίτο πόλο του Ισλάμ, το «Σουνιτικό Ιράν»

Και ο Τούρκος Πρόεδρος δεν έχει την διάθεση να κρύψει τις προθέσεις τους. Το σόου στην Αγία Σοφία με το σπαθί του κατακτητή και τις τρεις ημισελήνους, η κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Αδλεφούς Μουσουλμάνους και τους ηγέτες των Τζιχαντιστών, δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας για το δρόμο που επέλεξε η Τουρκία για την νέα ίδρυση της μέσα στον Μουσουλμανικό κόσμο