Tα σχέδια εκσυγχρονισμού της Τουρκικής Αεροπορίας στην επόμενη δεκαετία – Μέρος II

Στο προηγούμενο δημοσίευμα επιχειρήθηκε να γίνει συνοπτικά η παρουσίαση και ανάλυση των εξελίξεων και των σχεδίων της τουρκικής Αεροπορίας στον τομέα των μαχητικών αεροσκαφών και του οπλισμού που αυτά φέρουν.

Σε αυτό το άρθρο θα παρουσιαστούν οι πρόσφατες εξελίξεις στον τομέα της συλλογής πληροφοριών, ηλεκτρονικού πολέμου των επικοινωνιών και της Διοίκησης και Ελέγχου  (C2) καθώς και τα μελλοντικά σχέδια της τουρκικής Αεροπορίας σε αυτούς τους τομείς.

Πιο αναλυτικά στον τομέα της Διοίκησης και Ελέγχου ολοκληρώθηκε το σύστημα Hava Kuvvetleri Bilgi το οποίο αποτελεί το μεγαλύτερο σύστημα Ελέγχου και Διοίκησης των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Στο σύστημα ολοκληρώθηκαν τα νέα μαχητικά F-16C/D Block50 Adv. καθώς και ο νέος τουρκικός πύραυλος cruise τύπου SOM.

Επιπλέον τοποθετήθηκαν συστήματα Link16 στα 235 μαχητικά F-16C/D Block 40/50/50Adv., στα 15 μεταγωγικά C-130B/E, στα 7 ιπτάμενα τάνκερ KC-135, στα τρία αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου και συλλογής πληροφοριών CN235Μ-100 EW και CN235 Recce, στα τρία C-160D Goren-I ISR, στα 20 ελικόπτερα Cougar, στα 2 μεταγωγικά A400M και στους σταθμούς ελέγχου του αεροχήματος ANKA.

Ο τομέας όμως που πραγματικά η τουρκική Αεροπορία έχει επενδύσει τεράστια ποσά, είναι η συλλογή πληροφοριών, αφού το διαστημικό πρόγραμμα της γειτονικής χώρας ελέγχεται πλήρως από την Αεροπορία.

Πιο ειδικά, σύμφωνα με το στρατηγικό σχεδιασμό της τουρκικής Αεροπορίας που ανακοινώθηκε την Άνοιξη του 2013 τα επόμενα χρόνια περιλαμβάνεται η εκτόξευση τουλάχιστον 26 δορυφόρων.

Πιο ειδικά στα μέσα του 2015 αναμένεται η εκτόξευση του τηλεπικοινωνιακού δορυφόρου Turksat-4B της ιαπωνικής εταιρείας MELCO, στα τέλη του ιδίου έτους η εκτόξευση του τουρκικής σχεδίασης και κατασκευής τηλεπικοινωνιακού δορυφόρου Turksat-5A (θα κατασκευαστεί με βάση το ιαπωνικό διαστημικό σκάφος MELCO DS2000 με 20% τουρκική τεχνολογική συμμετοχή) καθώς και του κατασκοπευτικού δορυφόρου ηλεκτρο-οπτικής παρατήρησης Gokturk-1 με διακριτική ικανότητα 0,7 μέτρα, ενώ το 2017-2018 πρόκειται να εκτοξευτεί ο πρώτος τουρκικής σχεδίασης και κατασκευής, με ιαπωνική βοήθεια τηλεπικοινωνιακός δορυφόρο Turksat-6A.

Στο συγκεκριμένο δορυφόρο (Turksat-6A) θα εγκατασταθεί συγκρότημα πομποδεκτών συχνότητας X, το οποίο θα αναπτυχθεί και κατασκευαστεί από κοινού από τις εταιρείες Aselsan και την καναδική MDA (MacDonald, Detwtiler & Associates Ltd.), μετά από συμφωνία ύψους 28 εκατ. δολαρίων ΗΠΑ που υπογράφηκε τον Απρίλιο του 2014.

Μια δεύτερη συμφωνία ύψους 23 εκ. δολ. ΗΠΑ υπογράφηκε από τις δύο εταιρείες κατά τη διάρκεια της έκθεσης στρατιωτικού υλικού IDEX 2015, και περιλαμβάνει την από κοινού κατασκευή τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού στην μπάντα Ku.

Εκτός από τα παραπάνω συμβόλαια, η τουρκική εταιρεία έχει υπογράψει με το Υφυπουργείο Αμυντικής Βιομηχανίας της Τουρκίας έτερο συμβόλαιο αξίας 15,3 εκατ. δολαρίων ΗΠΑ για την ανάπτυξη συστήματος τηλεπικοινωνιών, το οποίο θα εγκατασταθεί στον εν λόγω δορυφόρο καθώς και του σταθμού ελέγχου του Turksat-6Α.

Το τουρκικό διαστημικό πρόγραμμα συνεχίζεται το 2018 με την εκτόξευση του δορυφόρου τηλεπικοινωνιών Turksat-7A, ενώ ένα χρόνο αργότερα το 2019 ο δορυφόρος αναγνώρισης και παρατήρησης με σύστημα radar Συνθετικού Ανοίγματος (SAR) Gokturk-3 (πρόσφατα ολοκληρώθηκε η σχεδίαση του δορυφόρου και το 2016 θα ξεκινήσει η κατασκευή του).

Το ίδιο έτος θα εκτοξευτεί και ο τουρκικής σχεδίασης και κατασκευής ηλεκτροπτικής παρατήρησης IMECE με διακριτική ικανότητα 0.9 μέτρα, ο οποίος αποτελεί το επιστέγασμα των προσπαθειών της Τουρκικής αεροδιαστημικής βιομηχανίας, αφού αν και ο δορυφόρος ηλεκτρο-οπτικής παρατήρησης Gokturk 2 ενσωματώνει προστιθέμενη τουρκική αξία 80% (φέρει την τουρκικής κατασκευής θερμική ψυχώμενη κάμερα KUZGUN τεχνολογίας SWIR και τον επεξεργαστή εικόνας GEZGIN-2A ενώ διαθέτει διακριτική ικανότητα 2,5 μέτρα), ο δορυφόρος IMECE φιλοδοξεί να είναι ο πρώτος 100% τουρκικής σχεδίασης και κατασκευής κατασκοπευτικός δορυφόρος, αφού το σύνολο των υποσυστημάτων που θα περιλαμβάνει θα είναι τουρκικής κατασκευής.

Πρόκειται για το αποτέλεσμα μίας μακροχρόνιας προσπάθειας έρευνας και ανάπτυξης που ξεκίνησε το 2003 με την ανάπτυξη της πολυχρωματικής κάμερας COBAN και της μονάδας συμπίεσης εικόνας GEZGIN, συστήματα που εξόπλισαν τον πρώτο μικρό τουρκικό δορυφόρο BiLSAT.

Πιο αναλυτικά, τα υποσυστήματα που θα εξοπλίσουν τον τουρκικό ηλεκτρο-οπτικό δορυφόρο IMECE είναι η μονάδα διανομής ισχύος UYGAR, η πολυχρωματική κάμερα HSK, η κάμερα υψηλής ανάλυσης MAK, ο αισθητήρας ήλιου GUNAL, ο υπολογιστής πτήσης BiLGE και ο κινητήρας πλάσματος ιόντων HALE.

Σύμφωνα με τουρκικά δημοσιεύματα, η ανάπτυξη του τουρκικού δορυφόρου ξεκίνησε το 2013 και ανάδοχος είναι το κρατικό ερευνητικό ίδρυμα για διαστημική τεχνολογία TUBITAK UZAY το οποίο ιδρύθηκε μόλις το 2006.

Τέλος την περίοδο 2018-2020 θα εκτοξευτούν τέσσερις δορυφόροι ηλεκτρονικών υποκλοπών ESM.

Την επόμενη δεκαετία, και πιο συγκεκριμένα το 2022, η Τουρκία σχεδιάζει να εκτοξεύσει ένα δορυφόρο ηλεκτρο-οπτικής παρατήρησης, το 2023 ένα δορυφόρο στρατιωτικών τηλεπικοινωνιών, το 2025 ένα δορυφόρο με αισθητήρα υπέρυθρων για την έγκαιρη προειδοποίηση έναντι βαλλιστικών πυραύλων και βλημάτων Cruise, το 2025 ένα δορυφόρο αναγνώρισης και παρατήρησης με σύστημα SAR, το 2026 έναν ακόμη δορυφόρο στρατιωτικών τηλεπικοινωνιών, καθώς και έξι έως οκτώ δορυφόρους ενός περιφερειακού συστήματος χρονισμού και γεωγραφικής τοποθέτησης περιορισμένης τοπικής κάλυψης.

Το 2027, η γειτονική χώρα θα εκτοξεύσει έναν ακόμη ηλεκτρο-οπτικό δορυφόρο και το 2030 ένα δορυφόρο στρατιωτικών τηλεπικοινωνιών.

Στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα και πιο συγκεκριμένα το 2032, η Τουρκία σκοπεύει να εκτοξεύσει ένα δορυφόρο αναγνώρισης και παρατήρησης με σύστημα SAR και το 2033 ένα δορυφόρο ηλεκτρο-οπτικής παρατήρησης, διατηρώντας έτσι ακέραιες τις διαστημικές της δυνατότητες τηλεπισκόπησης και επικοινωνιών, αφού κατά μέσο όρο η διάρκεια της επιχειρησιακής ζωής ενός δορυφόρους είναι δέκα με δεκαπέντε χρόνια.

Όμως ο σχεδιασμός της Τουρκίας για το διαστημικό της πρόγραμμα δεν σταματά εδώ καθώς η χώρα αγωνίζεται να αποκτήσει την αναγκαία τεχνολογία για να καταστεί αυτόνομη στον τομέα της διαστημικής τεχνολογίας.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα των τουρκικών ΜΜΕ η εταιρεία Aselsan πρόκειται να αναπτύξει αναμεταδότες συχνότητας UHF EHF οι οποίοι θα εγκατασταθούν σε στρατιωτικούς δορυφόρους τηλεπικοινωνιών.

Ανάλογη κινητικότητα παρουσιάζει και το πρόγραμμα εναέριων μέσων συλλογής πληροφοριών της τουρκικής Αεροπορίας, με βασικό της στοιχείο την ολοκλήρωση εντός του 2015 της διαδικασίας αποδοχής των τεσσάρων ιπτάμενων ραντάρ E-7T AEW&C (Peace Eagle) (πρόκειται για την τουρκική κωδικοποίηση των τεσσάρων ιπτάμενων ραντάρ τύπου Boeing 737-7ES MESA AEW&C), τα οποία όπως αναφέρουν οι Τούρκοι αποδείχτηκαν τρεις φορές πιο αποτελεσματικά από ότι αναμενόταν με υψηλές δυνατότητες αυτονομίας αφού με εναέριο ανεφοδιασμό τα αεροσκάφη κατάφεραν να παραμείνουν στον αέρα για 20 ώρες.

Αυτό που επίσης αναφέρεται στα τουρκικά ΜΜΕ, είναι ότι εντός του 2015 ενδέχεται να ασκηθεί το δικαίωμα της τουρκικής Αεροπορίας για την αγορά 2 ακόμη αεροσκαφών.

Εκτός από τα παραπάνω αεροσκάφη η τουρκική Αεροπορία διαθέτει τρία αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου και συλλογής πληροφοριών CN235Μ-100 EW και CN235 Recce και τρία C-160D Goren-I ISR, τα οποία ανήκουν στην 211 Filo με έδρα την Άγκυρα.

Σε αυτά θα προστεθούν την περίοδο 2017-2018 συνολικά 10 αεροχήματα UAV MALE ΑΝΚΑ-S, με δυνατότητα δορυφορικών επικοινωνιών και μεταφοράς φορτίου συσκευών ELINT.

Τα 10 αυτά αεροχήματα μαζί με 2 ΑΝΚΑ-Α και 10 UAV MALE ΗERON θα αποτελέσουν την κύρια δύναμη συλλογής πληροφοριών της τουρκικής Αεροπορίας με μη επανδρωμένα μέσα.

Εκτιμάται ότι στο μέλλον θα αποκτηθούν περισσότερα αεροχήματα ANKA της έκδοσης ANKA-B τα οποία θα είναι εξοπλισμένα με ραντάρ SAR.

Σύμφωνα με τουρκικά ΜΜΕ το πρώτο ΑΝΚΑ εξοπλισμένο με ραντάρ θα πραγματοποιήσει την πρώτη πτήση του το 2015 και ενδέχεται να αποκτηθεί από το Ναυτικό και την Ακτοφυλακή.

Μια ακόμη σημαντική εξέλιξη στον τομέα αυτό είναι η ένταξη σε υπηρεσία των 4 ατρακτιδίων ηλεκτρο-οπτικής/υπέρυθρης αναγνώρισης DB-110 ReccePod με τρείς σταθμούς εδάφους και η αναμενόμενη υπογραφή της σύμβασης εντός του 2015 για την απόκτηση 20 ατρακτιδίων τύπου ASELPOD από την εταιρεία Aselsan.

Το ατρακτίδιο σκόπευσης ASELPOD διαθέτει αμφίδρομη ζεύξη δεδομένων και θα μπορεί να μεταδώσει εικόνα στο έδαφος σε μονάδες των ειδικών δυνάμεων, επιτρέποντας τη συνεργασία εναερίων μέσων με δυνάμεις στο έδαφος.

Τα ατρακτίδια αυτά θα ενισχύσουν τις δυνατότητες νυκτερινών επιχειρήσεων της τουρκικής Αεροπορίας η οποία διαθέτει ήδη 40 ατρακτίδια ναυτιλίας AAQ-13 Lantirn και 30 AAQ-13 Lentirn ER καθώς και 40 ατρακτίδια σκόπευσης AAQ-14 Lantirn και 30 Sniper XR.

Στο επόμενο άρθρο να αναλυθούν οι εξελίξεις στον τομέα του ηλεκτρονικού πολέμου των UAV, των μεταγωγικών αεροσκαφών και της εκπαίδευσης