Στρατηγοί και Ναύαρχοι παραγκωνίζουν το Υπουργείο Εξωτερικών – Στο στόχαστρο το έργο του ΥΠΕΞ και του Νίκου Δένδια

«Προχωρήσαμε σε αύξηση του προϋπολογισμού του υπουργείου Εθνικής ‘Αμυνας, από τα 3,35 δισ. ευρώ συνολικά για την Άμυνα το 2020, στα 5,44 δισ. για το 2021 και πλέον, με τον προϋπολογισμό του 2022, στα 6,39 δισ. ευρώ, με την επιφύλαξη περαιτέρω ενίσχυσης, κατά τη διάρκεια του 2022, όπως είχε γίνει και πέρυσι, από το ειδικό αποθεματικό, σε συνεργασία πάντοτε με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους»

Αυτό ανέφερε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού στη Βουλή ενώ σημείωσε  ότι πρόκειται για μια ετήσια αύξηση που αγγίζει το 17,5%, που επαναφέρει τον προϋπολογισμό του υπουργείου Εθνικής ‘Αμυνας, για πρώτη φορά, στο ύψος των προ κρίσης προϋπολογισμών του υπουργείου.

Την ίδια ΄ωρα η Ένωση Διπλωματικών Υπαλλήλων με ανακοίνωση της εξέφραζε την απογοήτευσή της για την περαιτέρω μείωση του Προϋπολογισμού του ΥΠΕΞ. Η Ένωση στην ανακοίνωση της σημειώνει «πως αντί της επανειλημμένως προταθείσας από μέρους της αύξησης του Προϋπολογισμού του ΥΠΕΞ και παρά τη συναίνεση όλων των κομμάτων στη Βουλή των Ελλήνων για την αναγκαία αύξησή του, κατά τη συζήτηση για την ψήφιση του νέου Οργανισμού του ΥΠΕΞ τον παρελθόντα Μάρτιο, υφίσταται σημαντική μείωση. Ο προτεινόμενος Προϋπολογισμός ΥΠΕΞ για το 2022 ανέρχεται σε 254.622.000 ευρώ συν 14.000.000 ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ήτοι σε 268.622.000 ευρώ συνολικά. Σε σύγκριση με το έτος 2021 υφίσταται μείωση σχεδόν 20 εκατομμυρίων ευρώ, δεδομένου ότι ο Προϋπολογισμός 2021 ανήλθε σε 274.237.000 ευρώ συν 14.000.000 ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ήτοι 288.237.000 ευρώ συνολικά», καταλήγει η ανακοίνωση.

Η Ένωση Διπλωματικών Υπαλλήλων προχώρησε στην αντίδραση αυτή διότι , πιθανόν, αντιλήφθηκε πως ο Προϋπολογισμού του ΥΠΕΞ χρησιμοποιείται για πολιτικά ξεκαθαρίσματα εντός του κυβερνώντος κόμματος. Ο Νίκος Δένδιας και η ομάδα του έχουν παράγει ένα τεράστιο έργο το οποίο αποτυπώνεται και στο εσωτερικό. Η εξωτερική πολιτική της χώρας όχι μόνο παράγει εξελίξεις από τα Βαλκάνια μέχρι την Βόρεια Αφρική και την Μαύρη Θάλασσα, αλλά έχει καταφέρει να κατατροπώσει ανταγωνιστές και να τους αναγκάσει να ακολουθούν όσα παράγονται από τις δραστηριότητες του ΥΠΕΞ.

Είναι η πρώτη φορά που οι διπλωμάτες του Υπουργείου Εξωτερικών εκτελούν τα καθήκοντα τους χωρίς ο προϊστάμενος τους να υπολογίζει το πολιτικό κόστος. Οι επιτυχίες στις σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο, με το Ισραήλ, οι υπογραφές με Ιταλία και Αίγυπτο, αλλά και η σχέση με τις ΗΠΑ, είναι ένα έργο που δούλευαν με φοβία τα στελέχη του ΥΠΕΞ, όπως την περίοδο της εγωκεντρικής διοίκησης Κοτζιά, αλλά αναπτύχθηκαν στην περίοδο του Νίκου Δένδια έχοντας την π΄λήρη στήριξη του.

Χαρακτηριστική είναι και η αποτελεσματικότητα του Υπουργείου Εξωτερικών στην Θράκη που για πρώτη φορά έχει καταφέρει να παράξει έργο το οποίο έχει εκμηδενίσει σχεδόν την παρέμβαση του Τουρκικού Προξενείου στην Κομοτηνή. Ακόμα και η τελευταία επίσκεψη του Νίκου Δένδια στην Αλεξανδρούπολη ήταν καταλυτική για να κατανοηθεί ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος του λιμανιού, αλλά κυρίως να κατανοηθεί συνολικά στην κυβέρνηση ποιο είναι το συμφέρον της χώρας όσο αφορά την διαδικασία ιδιωτικοποίησης.

Η παραπάνω γενική περιγραφή των επιτυχιών έγινε με μόλις 268.622.000 ευρώ, ενώ θα πρέπει να συνεχίσει για το 2022 με ακόμα λιγότερα σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, όταν το «Σπίτι της Τουρκίας» στην Νέα Υόρκη στοίχισε σχεδόν 300 εκ. ευρώ. Το «V» είχε αναφερθεί στο θέμα από τον Σεπτέμβριο στο άρθρο «το λαθρεμπόριο πετρελαίου στερεί κάθε χρόνο από την Ελλάδα μισή φρεγάτα και ένα Υπουργείο Εξωτερικών» αναφέροντας, «το 2003 ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Εξωτερικών ήταν 413.573.000,00 ευρώ ενώ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας 3.949.870.000,00 ευρώ. Το 2021 ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Εξωτερικών μόλις που ξεπερνούσε τα 260 εκ ευρώ, ενώ αντίστοιχα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας τα 5 δις ευρώ. Σε άλλες χώρες, τις περισσότερες, η Διπλωματία έχει έναν προϋλογισμό 10% επί του ποσού που δίνεται στην άμυνα. Έτσι το Υπουργείο Εξωτερικών και η Ελληνική Διπλωματία θα έπρεπε να έχουν έναν προϋπολογισμό κοντά στα 500 εκ ευρώ. Σε άλλα κράτη προχωρούν σε τέτοια ποσά γιατί η Διπλωματία σε πολλές περιπτώσεις είναι η αιτία ώστε να μειωθούν οι εντάσεις , οι συγκρούσεις, και κατ επέκταση οι εξοπλισμοί.»

Και κατέληγε «σήμερα οι Ελληνικές Πρεσβείες αναγκάζονται να ασκούν Διπλωματία με 200 και 300 ευρώ τον μήνα σε χώρες που τα συμφέροντα της Ελλάδας είναι ζωτικά. Στην περίπτωση που τα 300 εκ ευρώ απο το λαθρεμπόριο πετρελαίου έμπαιναν στα κρατικά ταμεία, το Υπουργείο Εξωτερικών θα μπορούσε να δημιουργήσει 50 νέες Πρεσβεία και Προξενεία, ενώ θα προχωρούσε σε εκπαίδευση εκατοντάδων νέων διπλωματών. Ο πόλεμος είναι ένα πολύ ακριβό εγχείρημα. Μεγάλο μέρος του εξοπλισμού και των προμηθειών προορίζονται μόνο για μία χρήση. Το κόστος μονάδας ενός πυραύλου Hellfire II, για παράδειγμα, υπερβαίνει τα 71.000 δολλάρια. Αντίθετα το ανθρώπινο δυναμικό και η Διπλωματία είναι ικανά να αποτρέψουν τον πόλεμο»

Η Διπλωματία από την άλλη, για να μπορεί να ασκεί αποτελεσματικά την αποστολή της πρέπει να έχει στην φαρέτρα της και τις ισχυρές ένοπλες δυνάμεις για να υπενθυμίζει στους ανταγωνιστές τι θα συμβεί αν η Διπλωματία αποτύχει. Η Ελλάδα έχει από τις πιο ισχυρές ένοπλες δυνάμεις στην περιοχή παρά τα προβλήματα που προκλήθηκαν από την οικονομική κρίση. Με αυτές τις Ένοπλες Δυνάμεις η Εξωτερική πολιτική της χώρας κινήθηκε και κατέστησε σαφές προς όλους, συμμάχους και ανταγωνιστές, ότι υπάρχει αποφασιστικότητα για την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και της απόφασης της να αποκτήσει και να φέρει σε πέρας ρόλοι που θα της ανατεθούν. Η αποφασιστικότητα αυτή ήταν έκανε υποψήφιους συμμάχους να μετατράπουν σε Συμμάχους, και αυτό πιστώνεται στο Υπουργείο Εξωτερικών

Όμως η απειλή που θα προκύψει από την Τουρκία και τους δικούς της συμμάχους, επιβάλλει οι Ένοπλες Δυνάμεις ενισχυθούν σε σημείο που να μπορούν να αντιμετωπίσουν ένα σύνο΄λο από απειλές και στις Νέες Διαστάσεις πολέμου. Αυτό έβαλε στο επίκεντρο και την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων (ορθά) η οποία δεν προτείνει μόνο λύσεις όπως συνέβαινε παλιότερα, αλλά πλέον συναποφασίζει λόγω των σοβαρών εξελίξεων στο μ΄έλλον. Αυτή η νέα διαδικασία έχει δώσει σε Στρατηγούς και Ναυάρχους έναν άλλο «αέρα» που σε μερικές περιπτώσεις λειτουργούν έξω και από τα όρια τους, παρεμβατικά – πολιτικά. Θα έλεγε κανείς πως πλέον δεν χρειάζεται να περάσει κάποιος από το «σκαλοπάτι» του Δ Σώματος Στρατού για μεταπηδήσει σε κάποιο κόμμα και να γίνει υπουργός.

Τώρα η πολιτική καριέρα ξεκινάει από νωρίς, όπως αυτή του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, ο οποίος στις δύο τελευταίες εκδηλώσεις στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης πήρε το βήμα και τον λόγο – χωρίς λόγο – μετά τον Έλληνα Υπουργό Άμυνας και τον Αμερικανό Πρέσβη. Θα περίμενε κανείς να μιλήσει ο Δήμαρχος της πόλης η ακόμα και ο Περιφερειάρχης, για να τονίσουν το οικονομικό αποτύπωμα που έχει στην περιοχή η νέα αποστολή του λιμανιού.

Και όταν αρχίζεις να στήνεις την πολιτικ΄ή σου καριέρα, ξεκινάς να φτιάχνεις και τις «πολιτικές σου Συμμαχίες». Μάλιστα κάποιες «Πτέρυγες» στο κόμμα, που ίσως συμμαχήσεις ως νέο πολιτικό μέλος, έχουν προσπαθήσει και προσπαθο΄ύν να μειώσουν την πολιτική δυναμική του Νίκου Δένδια, και αυτό δεν είναι κάτι καινούριο. Το «V» έχει αναφερθεί και στο θέμα αυτό στο άρθρο «πίεση της «Γερμανικής» πτέρυγας της ΝΔ στον Πρωθυπουργό για εκδίωξη Δένδια και «κατάληψη» του ΥΠΕΞ» το οποίο σημείωνε «την ώρα που η Ελλάδα δαπανά τεράστιους πόρους για να λάβει την καλύτερη θέση έναντι των κρίσιμων εξελίξεων, η «Γερμανόφιλη» πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας βάζει πάνω από την χώρα τα μικροπολιτικά της κέρδη. Αυτή την φορά προσπαθεί να εκδιώξει, αυτή είναι η ακριβής περιγραφή, από τον Υπουργείο Εξωτερικών τον Νίκο Δένδια, έναν από τους πιο πετυχημένους υπουργούς της κυβέρνησης και αυτό όχι κατά δήλωση, αλλά αποτελεσματικότητας. Και μάλιστα το κάνει, όπως και στην περίπτωση του Τζέφρι Πάιατ, με τον πιο άτσαλο, αναχρονιστικό και παλιομοδίτικο τρόπο, διοχετεύοντας πληροφορίες για κρίση Μητσοτάκη – Δένδια για να εκβιάσει τον Πρωθυπουργό.»