Στέργιος Γιαλάογλου για τον Σεμπαϊντήν Καραχότζα: Δεν συμφωνούσε με την χρήση του όρου μειονότητα – Για τον ίδιο υπήρχαν μόνο Έλληνες πολίτες

Εμαθα με λύπη για τον θάνατο του δημοσιογράφου συμπολίτη μου Σεμπαεδίν Καραχότζα, ενός ανθρώπου που έδωσε την ψυχή του για την ανάδειξη της ταυτότητας των Ελληνων Πομάκων, ενός αποφασισμένου γνήσιου Ελληνα πατριώτη που η φράση του “Είμαι υπερήφανος που είμαι Ελληνας” αποκτούσε τόσο μα τόσο μεγάλη σημασία.

Το μεγαλύτερο για μένα, επίτευγμα του ήταν ο αγώνας του για την ανάδειξη της δημόσιας ελληνόφωνης εκπαίδευσης και της πολλαπλής ωφέλειας των ελλήνων μουσουλμάνων από την ποιότητα της παρεχόμενης παιδείας που πέραν της γενικότερης σημασίας που έχει στην επαγγελματική και οικονομική τους ενσωμάτωση στον παραγωγικό ιστό της χώρας, ήταν κομβική στην προστασία τους απέναντι στην επιχείρηση πλήρους τουρκοποίησης της μειονότητας από τους οργανωμένους δορυφόρους του τουρκικού προξενείου.

Δεν συμφωνούσε με την χρήση του όρου μειονότητα καθώς για εκείνον υπάρχουν απλώς Ελληνες πολίτες.Θυμάμαι τον ενθουσιασμό του και την δικαιολογημένη περηφάνεια του όταν η κόρη του πέρασε φέτος στην Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης χωρίς φροντιστήρια, χωρίς ιδιαίτερα λόγω οικονομικής αδυναμίας, χάρη στην δημόσια εκπαίδευση και τον προσωπικό της αγώνα, χωρίς μάλιστα την ευεργετική ποσόστωση των μουσουλμάνων της Θράκης, η οποία την βοήθησε μόνο για να επιλέξει την πόλη (Θεσσαλονίκη αντί για Κομοτηνή).Για εμας που αναρωτιόμαστε πώς θα μπορούσε να βοηθήσει η Ελληνική Πολιτεία αυτόν τον άξιο πολίτη της που χωρίς πόρους, χωρίς ιδιοτέλεια προσέφερε κοινωνικό και πολυσήμαντο εθνικά έργο, μόνο με τον προσωπικό του καθημερινό έντιμο και αξιοπρεπή αγώνα, το άξιο τέκνο του, η απρόσκοπτη ολοκλήρωση των σπουδών του και η πρόοδος της ως νομικού επιστήμονα, αποτελεί μοναδική ευκαιρία για να ανταποδώσουμε την προσφορά του.

Διαβάστε τί έγραψε με την ευκαιρία της επιτυχίας του παιδιού του: “Χρόνια τώρα αγωνίζομαι ώστε τα παιδιά των Πομάκων και γενικότερα τα παιδιά των Ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης να έχουν μια καλύτερη εκπαίδευση. Όλα όσα πιστεύω, ότι δηλαδή οι μουσουλμάνοι της Θράκης πρέπει να έχουν αποκλειστικά ελληνόφωνη εκπαίδευση, τα εφάρμοσα πρώτα στα δικά μου παιδιά και σήμερα νιώθω απόλυτα δικαιωμένος. Ξέρω ότι έχεις τεράστιες δυνατότητες, ξέρω ότι κατέβαλες υπεράνθρωπη προσπάθεια, ότι κουράστηκες πολύ αλλά εκτός των άλλων, η σημερινή σου τεράστια επιτυχία οφείλεται και στα ελληνόφωνα σχολεία που φοίτησες. Αυτό θέλω να το θυμάσαι όταν κάποτε θα έρθει η στιγμή να στείλεις τα δικά σου παιδιά σχολείο”.