Στέλιος Φενέκος: Ιφιγένεια εν Πρέσπαις – Ότι είναι ηθικό είναι και πολιτικά σωστό;

Η συμφωνία των Πρεσπών, εκτός όλων των άλλων, έχει αναδείξει και αυτό το ερώτημα όσον αφορά το ΠΟΤΑΜΙ, που εξακολουθεί να θέλει να είναι συνεπές με ότι έχει δηλώσει από τη πρώτη στιγμή για τη συμφωνία αυτή, στο κόσμο της εφαρμοσμένης πολιτικής, όπου κυριαρχεί η ασυνέπεια λόγων και έργων (κυρίως στη χώρα μας).

Η “κοινωνία αξιών”, που εδώ και μερικούς μήνες συνεργάζεται με το ΠΟΤΑΜΙ, έχει τα πράγματα ξεκάθαρα στο μυαλό και στη συνείδησή της.

Είναι το μοναδικό πολιτικό κόμμα που την ίδια μέρα όταν διέρρευσε το περιεχόμενο της συμφωνίας στο τύπο, το μελέτησε (όχι μόνο το διάβασε αλλά μελέτησε συγκριτικά με τα συναφή κείμενα και συμφωνίες). Ευθύς έκανε συγκεκριμένες προτάσεις βελτίωσης, για το κείμενο, για τις ερμηνευτικές διακοινώσεις, για τις διαδικασίες αλλά και για την εφαρμογή που είναι εξ ίσου σημαντική. Τοποθετήθηκε ως εξής περιληπτικά για το κείμενο:

Η συμφωνία είναι κακή, φλύαρη και αντιφατική, περιέχει ρυθμίσεις και διαδικασίες που δεν θα έπρεπε να είναι στο κείμενο της συμφωνίας και οι οποίες σκοπό έχουν να δρομολογήσουν εξελίξεις που εγκλωβίζουν την αντιπολίτευση.

Όμως υπάρχουν και θετικά στοιχεία, όπως ήταν η διπλή ονομασία erga omnes και οι ρυθμίσεις για άρση της ιστορικής καπηλείας και διάκρισης της ξεχωριστής πολιτισμικής ταυτότητας, τα άρθρα που αναφέρονται στις προοπτικές συνεργασίας σε πολλούς τομείς και προωθούν τις καλές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.

Το σημαντικότερο όμως ήταν, ότι η συμφωνία τότε, πριν ακόμη υπογραφεί από τους υπουργούς εξωτερικών αλλά και μετά, άφηνε περιθώρια τροποποιήσεων, όπως ρητά αναφέρεται και στη παράγραφο 20.9 της συμφωνίας. Και σε κάθε περίπτωση, η αντιπολίτευση όφειλε να τοποθετηθεί με αντιπρόταση και όχι απαξιωτικά και με πλήρη άρνησή της.

Σήμερα λούζεται το αποτέλεσμα της αποτυχίας της, αφού και η συμφωνία θα περάσει και η κυβέρνηση εξακολουθεί να διατηρεί την πρωτοβουλία σε όλα τα επίπεδα.

Το ΠΟΤΑΜΙ από την άλλη, βρέθηκε στην μέση του κυκλώνα. Και αυτό γιατί όλα τα άλλα κόμματα (που κρύβονται ενώ τα βολεύει να περάσει η συμφωνία), του μεταθέτουν τις ευθύνες της στείρας και παρελκυστικής πολιτικής τους.

Πρώτα απ’ όλα συνέδεσαν την συμφωνία των Πρεσπών με την επιθυμία τους για πρόωρες εκλογές, γιατί φοβούνται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να αναστρέψει το κλίμα και να μειώσει τις δημοσκοπικές διαφορές.

Δεύτερο, στόχευσαν πολιτικά στον εύκολο στόχο και όχι σε μείζονες πολιτικές, στην αποδόμηση Καμένου δηλαδή, αναδεικνύοντας τις αντινομίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Και ναι μεν η κυβερνητική αυτή συνεργασία επιβίωσε μέχρι σήμερα, εν τούτοις είναι εξαιρετικά δύσκολο να συνεχίσει να επιβιώνει για τους επόμενους μήνες μέχρι τις εκλογές.

Κανένα όμως από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έκανε πρόταση μομφής (ακόμη) για την συγκεκριμένη αντινομία, όπως ξεκάθαρα αποκαλύπτεται πλέον σήμερα, για ένα και μόνο απλό λόγο:
Διότι δεν μπορούν να την υποστηρίξουν.
Ούτε η ΝΔ, ούτε κανείς άλλος μόνος του. Πόσο μάλλον όταν το ΚΚΕ, διαχωρίζει την συμφωνία (δεν την θέλει γιατί σκέφτεται σαν να είναι σκοπιανή αντιπολίτευση σοβιετικών καταβολών και διαφωνεί γιατί δεν αναγνωρίζουμε σαφώς Μακεδονία ως όνομα, μακεδονικό έθνος κλπ και για την ένταξή τους ΝΑΤΟ και ΕΕ κυρίως) από την ψήφο εμπιστοσύνης είτε πρόταση μομφής στη κυβέρνηση και λέει ότι δεν θα την ψηφίσει.

Τώρα, απελπισμένοι, στρέφονται πλέον όλοι στο ΠΟΤΑΜΙ, ρίχνοντας σε αυτό όλες τις ευθύνες, τις οποίες δεν ανέλαβαν από τη πρώτη στιγμή, για να γίνει η δική τους ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ στο πολιτικό αδιέξοδο που έχουν πέσει, λόγω αδυναμίας να αποκτήσουν την πρωτοβουλία από το ΣΥΡΙΖΑ, σε κάθε ξεχωριστή πολιτική στιγμή αλλά και στο σύνολο.

Το ΠΟΤΑΜΙ κατέληξε σήμερα να αναταράσσεται από τις ψεύτικες αιτιάσεις των άλλων, γιατί καθυστέρησε να αναλάβει πρωτοβουλία ώστε να μην καταλήξει σε αυτό το σημείο . Δεν τόλμησε να πρωτοστατήσει και να ζητήσει από την αντιπολίτευση πρόταση μομφής για την κυβερνητική αντινομία ΑΝΕΛ, έγκαιρα και πριν το προλάβουν οι εξελίξεις, ώστε να αναδείξει τις αντιφάσεις και τις κρυμμένες επιθυμίες της αντιπολίτευσης και των άλλων κομμάτων, και να μην βρεθεί στη θέση να του επιρρίπτουν όλοι την ευθύνη των δικών τους αδυναμιών που τις κρύβουν τεχνηέντως.

Όμως η θέση του για θετική ψήφο στη συμφωνία των Πρεσπών είναι σωστή (έχουμε αναλύσει γιατί είναι καλύτερη η συμφωνία στο σημείο που εγκλωβιστήκαμε) και καμία σχέση δεν έχει με τις αδυναμίες των άλλων, κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, που ψάχνουν ΙΦΙΓΕΝΕΙΕΣ για να θυσιαστούν, άλλους για να βγάλουν το φίδι από τη τρύπα.

Οι λόγοι για τους οποίους θα πάμε σε εκλογές (όπως θα επιλέξει ο ΣΥΡΙΖΑ που διατηρεί την πρωτοβουλία) είναι άλλοι και όχι η θετική ή όχι ψήφος του ΠΟΤΑΜΙΟΥ στη συμφωνία.

Η συνέπεια λόγων και έργων είναι το ζητούμενο στη πολιτική και σε κάθε περίπτωση ό,τι είναι ηθικά σωστό δίνει μεγαλύτερη αξία και στη πολιτική.

*Ο Στέλιος Φενέκος είναι υποναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού ε.α., ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος σήμερα του πολιτικού κόμματος Κοινωνία Αξιών που ιδρύθηκε το Μάϊο του 2012