Συνεδρίαση Αλβανίας – Κοσόβου για την ολοκλήρωση της θεωρίας “Των Μαλακών Συνόρων”

«Ενοποιητική πλατφόρμα», είχαν χαρακτηρίσει οι  πρωθυπουργοί της Αλβανίας και του Κοσόβου, Εντι Ράμα και Ραμούς Χαραντινάι, την κατάργηση συνόρων, την τελωνειακή ένωση, τα κοινά εκπαιδευτικά προγράμματα, ακόμα και τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις (το Κόσοβο διαθέτει δυνάμεις ασφαλείας και όχι στρατό)

Την Δευτέρα (26 Νοεμβρίου) λαμβάνει χώρα ακόμα μια συνάντηση , η πέμπτη στην σειρά, όπου θα αποφασιστεί με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα η τελωνειακή ένωση των δύο χωρών. Στο Κόσοβο, και σε σχέση με την Αλβανία είναι η πρώτη φορά που εφαρμόσθηκε η “Θεωρία των Μαλακών Συνόρων”, και η οικονομία είναι το πρώτο στάδιο υλοποίησης

Η συναντήσεις αυτές γίνονται πάντα Νοέμβριο και μεταξύ 15 και 30 του μήνα. Ο λόγος είναι συμβολικός, στις 28 Νοεμβρίου του 1913 είναι ημερομηνία ανεξαρτησίας της Αλβανίας.

Η υλοποίηση όλων των παραπάνω στην πράξη θα σημάνει τη δημιουργία de facto μιας μεγαλύτερης Αλβανίας ως πρώτο βήμα για τη «Μεγάλη», με την ενοποίηση, όπως την ονειρεύεται ο αλβανικός αλυτρωτισμός, τμημάτων της ΠΓΔΜ, της Σερβίας, του Μαυροβουνίου και της Ελλάδας.

Ο εκβιασμός της Ε.Ε η ένωση Αλβανίας – Κοσόβου

«Η πρώτη εναλλακτική είναι η ενοποίηση μέσα στην Ε.Ε., αλλά αν η Ε.Ε. συνεχίζει να κλείνει την πόρτα στο Κόσοβο, οι δύο χώρες μπορεί να υποχρεωθούν να ενοποιηθούν με τον κλασικό τρόπο». Αυτό είχε αναφέρει σε τηλεοπτικό κανάλι ο Έντι Ράμα πριν δύο χρόνια και ουσιαστικά απειλούσε την Ευρωπαϊκή Ένωση ώστε να προχωρήσει άμεσα στις ενταξιακές διαδικασίες και να συμβιβαστεί με το κράτος μαφία της Αλβανίας.

Διαβάστε επίσης: Ποιος προωθεί τα «μαλακά σύνορα» στα Βαλκάνια;

Στην ίδια εκπομπή είχε αναφέρει επίσης «Η Ε.Ε. πρέπει να απαιτήσει να γίνουν τα Βαλκάνια τμήμα της το ταχύτερο δυνατό. Έτσι, φυσικά, όλες οι εθνότητες των Βαλκανίων θα συνυπάρχουν χωρίς να υπάρχει λόγος να ασχολούμαστε με σύνορα».

Η πορεία της Αλβανίας και του Κοσόβου για την Ευρώπη είναι δύσκολη. Η ειρήνη στα Βαλκάνια περνάει από την αλλαγή στις κοινωνίες των χωρών όπως της Αλβανίας και του Κοσόβου, κράτη όπου η διαφθορά, η εγκληματικότητα και το παρακράτος, η φτώχια και εξαθλίωση, μπορεί να οδηγήσουν σε εθνικιστικές εξάρσεις.