Σαμαράς – Η Μακεδονία είναι μια και είναι Ελληνική δεν είναι σύνθημα των δήθεν «εθνικιστών»… είναι η ιστορική αλήθεια!

Γεμάτη ιστορικές αναφορές η ομιλία του πρώην πρωθυπουργού στη Βουλή – Εξήγησε γιατί η Συμφωνία των Πρεσπών νομιμοποιεί τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων – «Είναι έξω από κάθε εθνική γραμμή» υπογράμμισε, μεταξύ άλλων

Αξίζει να διαβαστεί η ομιλία:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Σήμερα θα τα πούμε όλα!

Και πριν απ’ όλα τα άλλα το πιο βασικό:
Που συνοψίζεται σε επτά λέξεις:
–Η Μακεδονία είναι μια και είναι Ελληνική!

Κι αυτό δεν είναι σύνθημα των δήθεν «εθνικιστών»…
Είναι η ιστορική αλήθεια!
Κι ακόμα, είναι η ουσία του πολιτικού προβλήματος σήμερα…

Λένε κάποιοι ότι η Μακεδονία τάχα χωρίστηκε στα τρία
μετά από τους Βαλκανικούς πολέμους, το 1913…
Άρα υπάρχουν, δήθεν τρείς «Μακεδονίες»…
Άρα, κάποια κομμάτια της υποτιθέμενης “γεωγραφικής Μακεδονίας”,
βρέθηκαν εκτός Ελλάδος!
Άρα μπορούν κι αυτοί να λέγονται «Μακεδόνες». Υποτίθεται, πάντα…

Δυστυχώς, την άποψη αυτή την υποστηρίζουν και κάποιοι μέσα στην Ελλάδα.
‘Άλλοι καλοπροαίρετα – κι άλλοι όχι και τόσο καλοπροαίρετα.
Αλλά δεν έχει καμία σχέση με την Ιστορία!
Είναι ένα εκ των υστέρων κατασκευασμένο ψέμα!

Είναι ψέμα, γιατί πρώτον, το 1913 δεν διαμοιράστηκε καμία «Μακεδονία».
Άλλο πράγμα μοιράστηκε τότε:
Οι Οθωμανικές κτήσεις στα Βαλκάνια! Όχι η «Μακεδονία»!

* Στην πρώτη Συνθήκη που έγινε στο Λονδίνο, το Μάϊο του 1913, μετά το τέλος του Πρώτου Βαλκανικού Πολέμου, δεν υπάρχει πουθενά η λέξη «Μακεδονία»!
Αναφέρει ότι η Οθωμανική Τουρκία παραιτείται από τις κτήσεις της δυτικά από τη γεωγραφική γραμμή Αίνου-Μηδείας!
Αυτή είναι η επίσημη καταγραφή των εδαφών που κέρδισαν οι Βαλκανικές χώρες τότε. Καμία επίσημα αναφορά σε «Μακεδονία»!
Πάρτε το κείμενο της Συνθήκης του Λονδίνου…

* Λίγο αργότερα μεσολάβησε ο δεύτερος Βαλκανικός Πόλεμος,
Και υπογράφηκε η Συνθήκη του Βουκουρεστίου,
ανάμεσα στις Βαλκανικές χώρες.
Και πάλι καμία αναφορά σε μείζονα περιοχή με το όνομα της Μακεδονίας.
Πάρτε και τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου.

Στις δύο αυτές ιστορικές Συνθήκες του 1913, υπάρχουν και συνημμένοι χάρτες. Εκεί αναφέρεται κάπου αχνά η λέξη «Μακεδονία».
Αλλά για να προσδιορίσει μια περιοχή που συμπίπτει – πάνω από 90% – με την Ελληνική Μακεδονία!
Πάρτε και τους σχετικούς συνημμένους χάρτες.

Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε σήμερα χάρτη – όχι επίσημο – αλλά χάρτη εγκυκλοπαίδειας, που αναφέρεται στην «ιστορική Μακεδονία». Δηλαδή από την αρχαιότητα…
Πρώτον, καμία σχέση με την κατασκευασμένη έννοια «γεωγραφική Μακεδονία» που υποτίθεται ότι «μοιράστηκε στα τρία» πριν 100 χρόνια…
Και δεύτερον, δεν πρόσεξε ο βουλευτής, ότι η ίδια εγκυκλοπαίδεια που επικαλείται, αναφέρει ρητά:
«Ο όρος «γεωγραφική Μακεδονία» είναι καθαρώς σλαβική επινόηση»!
Αυτό σας λέω κι εγώ: ότι είναι «επινόηση»!
Πάρτε και το σχετικό λήμμα.

Αλλά και πριν τους Βαλκανικούς πολέμου, επί Οθωμανών, δεν υπήρχε καμία διοικητική ονομασία «Μακεδονία». Υπήρχαν μόνο Βιλαέτια και Σαντζάκια.
Τα Σκόπια ανήκαν στο Βιλαέτιο του Κοσσυφοπεδίου. Και μετά το 1888 μάλιστα, τα Σκόπια έγιναν πρωτεύουσα του Κοσσυφοπεδίου. Τι σχέση έχει το Κοσσυφοπέδιο με τη Μακεδονία;

Πάρτε τώρα και τις επίσημες απογραφές των πληθυσμών:
Στην απογραφή του 1905 που έγινε στην περιοχή, δηλαδή επί Οθωμανικής διοίκησης ακόμα, δεν καταγράφεται ούτε ένας «Μακεδόνας»! Ούτε ένας…
Πάρτε και την απογραφή αυτή…

Κι αργότερα, οι Γιουγκοσλάβοι κάνουν και εκείνοι απογραφή στην νέα περιοχή που προσάρτησαν. Και επίσης δεν βρήκαν ούτε ένα «Μακεδόνα»!
Πάρτε και τη Γιουγκοσλαβική απογραφή του 1921…

Μέχρι τότε κανείς δεν έβρισκε ούτε ένα «μακεδόνα» εκτός Ελλάδος!

Ακούσαμε εδώ, ότι η Πηνελόπη Δέλτα αναφέρεται στην ντοπιολαλιά που μιλιόταν στην ευρύτερη περιοχή ως «μακεδονίτικα»…
Αλλά δεν μας λένε όλη την αλήθεια:
Όντως για ένα διάστημα οι δικοί μας ονόμαζαν την ντοπιολαλιά «μακεδονίτικα» – αλλά για να μην τα αποκαλούν «βουλγάρικα». Γιατί βουλγαρικό ιδίωμα ήταν. Και τότε η εδαφική διαμάχη της Ελλάδας ήταν με τη Βουλγαρία…
Και για ένα λόγο ακόμα – τον σημαντικότερο: Γιατί πολλοί από αυτούς που μίλαγαν τη ντοπιολαλιά ήταν Έλληνες στη συνείδηση!
Όπως ο Κωνσταντίνος Χρήστου, ο θρυλικός αρχηγός του Μακεδονικού αγώνα που έμεινε στην Ιστορία ως Καπετάν Κώττας!
Ο Καπετάν Κώττας, πολέμησε για την Ένωση της Μακεδονίας με την Ελλάδα! Όπως και ο Βαγγέλης Σρεμπενιώτης από τη Φλώρινα. Όπως και ο Δημήτρης Νταλίπης από το Γάβρο της Καστοριάς, συμπολεμιστής του Παύλου Μελά. Όπως και αρκετοί άλλοι, λιγότεροι γνωστοί…
Όλοι αυτοί ήταν σλαβόφωνοι – μίλαγαν την ντοπιολαλιά.
Αλλά πολεμούσαν για την Ελλάδα.
Τον Ιούνιο του 1904 τον Κώτα Χρίστου τον συνέλαβαν οι Οθωμανικές δυνάμεις. Τον Σεπτέμβριο του 1905 τον εκτέλεσαν στο Μοναστήρι.
Ο Καπετάν Κώττας, ανέβηκε στο ικρίωμα, υπερήφανος και αγέρωχος και κλότσησε μόνος του το υποπόδιο.
Πριν πεθάνει στην αγχόνη φώναξε με όλη του τη δύναμη:
–«Ζήτω η Ελλάδα»!
Αλλά το φώναξε στη ντοπιολαλιά. Γιατί Ελληνικά δεν ήξερε!
Ήταν πιο Έλληνας στη συνείδηση απ’ όλους μας…
Αλλά Ελληνικά δεν ήξερε!

Αυτά είναι τα “μυστικά του Βάλτου”!
Ότι υπήρχαν Έλληνες που είχαν χάσει τη γλώσσα,
αλλά είχαν διατηρήσει τη εθνική τους ταυτότητα, την ελληνικότητά τους!
Και οι τρείς που ανέφερα, καθώς και εκατοντάδες άλλοι, πέθαναν για την Ελλάδα ανάμεσα στο 1904 και το 1906.
Τα ονόματά τους έπρεπε κάποια στιγμή να ακουστούν εδώ μέσα.
Κι αυτή η στιγμή είναι τώρα…

Αλλά και μετά την αποχώρηση των Οθωμανών,
η Σερβία – ως Γιουγκοσλαβία πια – προσάρτησε περιοχή των Σκοπίων.
Και πώς την ονομάζουν οι Γιουγκοσλάβοι τη νέα αυτή επαρχία τους;
«Μακεδονία», μήπως;
Όχι! Την ονομάζουν: «Βαρδαρία»!

Κι αυτό συνεχίζεται όλη τη δεκαετία του ’20 και όλη τη δεκαετία του ’30.
Και η επίσημη Γιουγκοσλαβία βγάζει και γραμματόσημα τότε,
όπου η περιοχή των Σκοπίων εμφανίζεται ως «Βαρδαρία» – Vardarska.
Πάρτε κι ένα από τα γραμματόσημα εκείνης της εποχής…

Μέχρι τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, λοιπόν δεν υπήρχε πέρα από τα Ελληνικά σύνορα ξεχωριστή περιοχή με το όνομα «Μακεδονία».
Ούτε ξεχωριστός λαός, ούτε ξεχωριστή εθνότητα «Μακεδόνες»!
Ούτε επίσημα, ούτε ανεπίσημα. Ούτε από τις Συνθήκες, ούτε από τις εσωτερικές απογραφές που έκαναν τα κράτη της περιοχής.

Και εμφανίζονται για πρώτη φορά το 1944.

Και τώρα θα σας διαβάσω την πρώτη επίσημη κρατική αντίδραση στην εμφάνιση δήθεν «Μακεδονικού έθνους».
«Η κυβέρνησή μας θεωρεί ότι αναφορές όπως μακεδονικό «έθνος», μακεδονική «πατρίδα» ή μακεδονική «συνείδηση» συνιστούν αδικαιολόγητη δημαγωγία που δεν αντικατοπτρίζει καμία πολιτική πραγματικότητα και βλέπει σε αυτές την αναγέννηση ενός πιθανού μανδύα που θα υποκρύπτει επιθετικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδας».
–Ερώτηση: Ποιος την υπογράφει;
Ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Εντουαρντ Στετίνιους.
Ποια είναι η κυβέρνηση που τα περί «μακεδονικής πατρίδας και «μακεδονικού έθνους» τα θεωρεί αδικαιολόγητη δημαγωγία;
–Η κυβέρνηση των ΗΠΑ…

Πάρτε και την ιστορική δήλωση Στετίνιους…

Μήπως ήταν… «ακροδεξιός εθνικιστής» και ο Στετίνιους;

Αντίστοιχα είπε το 1992 και ο Σοσιαλιστής Γάλλος Πρόεδρος, Φρανσουά Μιτεράν…
Επί λέξει: «δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό από την Ευρώπη όνομα «Μακεδονία» για τα Σκόπια. Γιατί αυτό θίγει τις εθνικές ευαισθησίες των Ελλήνων. Κι αυτό είναι λογική απόφαση. Και είναι τελειωτικό…»
Μήπως ήταν… «ακροδεξιός εθνικιστής» και ο Μιτεράν;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ολόκληρη η αλήθεια, είναι ότι κάποιοι προσπαθούσαν επί δεκαετίες να δημιουργήσουν μιαν… «άλλη Μακεδονία» και κάποιους άλλους «Μακεδόνες»…
Αλλά δεν έβρισκαν συγκεκριμένη εδαφική περιοχή να την τοποθετήσουν…
Και κυρίως – δεν έβρισκαν «μακεδόνες» πέρα από την Ελλάδα!
Κι όταν κάποια στιγμή, επί Τίτο, το 1944, αυτό το παραμύθι, για πρώτη φορά απέκτησε επίσημη υπόσταση, ξένοι το κατήγγειλαν πριν καλά-καλά προλάβουμε να το καταγγείλουμε εμείς. Γιατί είναι ένα ψέμα!

Ακούστε κάτι:
Η εκ των υστέρων προσπάθεια να «ξαναγραφεί» η Ιστορία, ποτέ δεν είναι «αθώα»! Υποκινείται πάντα από πολιτικές σκοπιμότητες και έχει πάντα πολιτικές προεκτάσεις
Κι εδώ είναι που η Ιστορία γίνεται Πολιτική.

Η θεωρία των “τριών Μακεδονιών” που δήθεν μοιράστηκαν,
υποκρύπτει τη θεωρία του δήθεν “ενιαίου Μακεδονικού λαού”
που είναι “κατακερματισμένος”
και αναζητά την “εθνική του ολοκλήρωση”.
Αυτό προειδοποιούσε ο Στετίνιους ότι είναι επικίνδυνο…

Τίθεται λοιπόν, το πρωταρχικό πολιτικό ερώτημα:
–Τι υποκρύπτει η διαστρέβλωση της Ιστορίας;
Ανακατανομή συνόρων για τα εθνικά κράτη της περιοχής – και ανακατανομή σφαιρών επιρροής για τις μεγάλες δυνάμεις που βρίσκονται πίσω τους.
Αυτό υποκρύπτει!

–Ποιος ανησυχεί γι’ αυτό;
Μα βεβαίως οι Έλληνες! Όπως το έδειξαν όλα τα τελευταία συλλαλητήρια!

–Είναι βάσιμη αυτή η ανησυχία;
Το απαντά απερίφραστα ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής: (διαβάζω)
«Αν τα Σκόπια δεν αποτελούν απειλή αυτή τη στιγμή, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και να εγγυηθεί, ιδιαίτερα μέσα στις σημερινές συνθήκες ρευστότητας και αστάθειας, ποιοι συνδυασμοί δυνάμεων θα προκύψουν στο εγγύς ή στο απώτερο μέλλον, στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή. Αν αυτές οι δυνάμεις, θελήσουν να χρησιμοποιήσουν και πάλι το «μακεδονικό», όπως το έκαναν στο παρελθόν, γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη θα πρέπει να τους έχουν δώσει εκ των προτέρων ένα τίτλο νομιμότητος, για να το πράξουν;…
…τίθεται σε κίνδυνο η ασφάλεια και η Ειρήνη στην περιοχή. (… ) γιατί θα αποτελούσε μια ιστορική νομιμοποίηση των προσπαθειών που έγιναν στο πρόσφατο παρελθόν, με πρόσχημα ακριβώς το όνομα Μακεδονία, και με σκοπό το διαμελισμό της Ελλάδας, δια της αποσπάσεως της Μακεδονίας…»
Αυτή είναι η υποθήκη του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Πάρτε και την επιστολή Καραμανλή στον Αμερικανό Πρόεδρο Μπούς και σε όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες της 3ης Μαϊου του 1992, απ’ όπου και αυτό το απόσπασμα. `

Να τι ανέφερε τότε και ο Ανδρέας Παπανδρέου:
«Είμαι ανυποχώρητος σε ό,τι αφορά τις προκλήσεις των Σκοπίων. Δεν πρόκειται να συναινέσω σε αναγνώριση de ure και de facto, εφ’ όσον το όνομα Μακεδονία χρησιμοποιηθεί με επιθετικό ή όχι προσδιορισμό στην ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων».
Πάρτε και τη δήλωση του Ανδρέα Παπανδρέου.

Και βέβαια έχουμε και την απόφαση όλων των πολιτικών αρχηγών τον Απρίλιο του 1992.
Που επαναλαμβάνει ότι η Ελλάδα «δεν θα αναγνωρίσει χώρα, όπου στο όνομά της θα υπάρχει η λέξη Μακεδονία!»
Πάρτε και τη δήλωση των Πολιτικών Αρχηγών του 1992

Ακούγεται, βέβαια, το ερώτημα:
— Καλά μπορεί μια μικρή χώρα όπως τα Σκόπια, να απειλήσει μια πολύ μεγαλύτερη χώρα, όπως η Ελλάδα;
Την απάντηση την έδωσε σαφέστατα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, επισημαίνοντας ότι δεν είναι οι μικρές χώρες που απειλούν από μόνες τους, αλλά οι συνδυασμοί δυνάμεων που μπορούν να προκύψουν, αν εμείς έχουμε νομιμοποιήσει τον αλυτρωτισμό τους.
Και το όνομα των Σκοπίων είναι «όχημα αλυτρωτισμού» προειδοποιούσε καθαρά ο Ανδρέας Παπανδρέου. Λέτε να προειδοποιούσε τόσο δραματικά για δήθεν «ανύπαρκτο» κίνδυνο;
Ας ακούσουν αυτά τα λόγια και πάλι σήμερα όσοι τυχοδιωκτικά υποκρίνονται ότι εκφράζουν καλύτερα απ’ όλους εμάς, τους δύο αυτούς ηγέτες, ενώ στην πραγματικότητα υπηρετούν μόνο την ατομική τους ιδιοτέλειά.

–Ύστερα τι θα πει “μικρή” και “μεγάλη” χώρα;
Η Κούβα είναι ασύγκριτα μικρότερη χώρα από τις ΗΠΑ.
Αλλά οι ΗΠΑ διέκοψαν τις διπλωματικές σχέσεις με την Κούβα από το 1961 – προφανώς όχι γιατί φοβόντουσαν την Κούβα!
Και δεν τις αποκαταστάθηκαν, παρά μόλις στα τέλη του 2014. Κι ακόμα δεν έχουν εξομαλυνθεί….
Οι σοβαρές χώρες προσέχουν πολύ τους δυνητικούς συνδυασμούς δυνάμεων που μπορούν να δημιουργηθούν σε βάρος τους, ακόμα και από μικρότερες γειτονικές χώρες, που έρχονται σε συνεννόηση με άλλες εχθρικές δυνάμεις.

–Ακούγεται ακόμα το άλλο ερώτημα:
Τα Σκόπια τα έχουν αναγνωρίσει ως “Μακεδονία” 140 χώρες. Άρα τι νόημα έχει να αρνούμαστε να τα αναγνωρίσουμε εμείς;
Απάντηση: Αν ήταν έτσι απλά τα πράγματα, γιατί πιέζουν εμάς να τους αναγνωρίσουμε; Αν είχε “τελειώσει το θέμα”, όπως λένε, τι σημασία έχει μέχρι τώρα η μη αναγνώρισή τους από την Ελλάδα;
Απλούστατα, διότι το σημαντικό για τα Σκόπια δεν ήταν με ποιό όνομα θα τους αναγνωρίσουν… η Ουγκάντα, και η Γουινέα Μπισάου – αλλά με ποιό όνομα θα τους αναγνωρίσουμε εμείς!
Γιατί μόνον εμείς μπορούμε να αναγνωρίσουμε και τον αλυτρωτισμό τους που στρέφεται εναντίον μας.
Κι ακόμα, ξεχνούν να μας πουν ότι σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς τα Σκόπια έχουν μπει με το προσωρινό όνομα ΦΥΡΟΜ, που είναι πρώην όνομα μιας πρώην επαρχίας, μιας πρώην ενιαίας χώρας – που δεν υπάρχει πια – της Γιουγκοσλαβίας.
Είναι πρώην όνομα!
Κι αυτή η “άβολη εκκρεμότητα” πίεζε τόσα χρόνια τα Σκόπια, όχι την Ελλάδα.
Παρ’ όλα αυτά, στη Συμφωνία των Πρεσπών είναι η Ελλάδα που υποχωρεί σε όλα! Και τους δίνει αναγνώριση και “μακεδονικής εθνότητας” και “ταυτότητας” και “γλώσσας”. Δηλαδή πλήρη αναγνώριση όλων των συμβόλων του αλυτρωτισμού τους.

Κάποιοι όμως, επιμένουν: Τα Σκόπια είναι πολύ μικρό κράτος για να απειλήσει την Ελλάδα. Είναι “μη ρεαλιστικό”, λέει…
Να μιλήσουμε λοιπόν, για πολιτικό ρεαλισμό…

Μας λένε: όταν μας απειλούν τα Σκόπια με τον αλυτρωτισμό τους, δεν πρέπει να δίνουμε σημασία γιατί είναι «πολύ μικροί». Μπορούμε να δίνουμε τόπο στην οργή και να υποχωρούμε, γιατί εμείς, λέει, είμαστε οι «δυνατοί»….
Όταν από την άλλη πλευρά μας απειλεί η Τουρκία, μας λένε ότι πρέπει να υποχωρήσουμε, γιατί η Τουρκία είναι «πολύ μεγάλη».
Για να καταλάβουμε: κάποιοι έχουν βρει το “μαγικό επιχείρημα” βάσει του οποίου η Ελλάδα πρέπει να υποχωρεί ΠΑΝΤΑ!
Είτε την απειλούν μεγάλοι, είτε την απειλούν μικροί.
Είτε την απειλούν αδύναμοι, είτε την απειλούν ισχυροί.
Πάντα εμείς πρέπει να υποχωρούμε!
Αυτό, ξέρετε, δεν λέγεται “ρεαλισμός”. Αυτό λέγεται η εξωτερική πολιτική του… “ανοίξαμε και σας περιμένουμε”! Όλοι μικροί μεγάλοι, σπεύσατε, κάνουμε «εύκολη τακτοποίηση» των εθνικών μας θεμάτων…
Αυτό δεν είναι “ρεαλισμός”. Αυτό αλλιώς λέγεται: Είναι ο ορισμός του “υποχωρητισμού” – δηλαδή του πλήρους “ενδοτισμού”!
Προς όλους και σε όλα!

Έχει, πράγματι, δημιουργηθεί με τα χρόνια μια “ομάδα πίεσης” μέσα στην Ελλάδα, μια “παρέα” ας πούμε, που αυτά περίπου λέει…
Το 2004 μας έλεγαν ότι πρέπει να αποδεχθούμε το Σχέδιο Ανάν. Που μετέτρεπε την Κυπριακή Δημοκρατία σε προτεκτοράτο υπό την επικυριαρχία της Τουρκίας. Γιατί αν δεν το δεχόμασταν, μας έλεγαν τότε, θα συνέβαιναν στην Κύπρο διάφορα φοβερά και ανεπανόρθωτα δεινά.
Όμως ο Κυπριακός Ελληνισμός δεν άκουσε τίποτε και απέρριψε το Σχέδιο Ανάν – ευτυχώς! Και τίποτε κακό δεν συνέβη. Έκτοτε οι Κύπριοι αδελφοί μας μπήκαν και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ευρώ.
Και τον αείμνηστο Πρόεδρο της Κύπρου, Τάσσο Παπαδόπουλο «ακραίο» τον έλεγαν τότε…
Να τα θυμόμαστε αυτά!

Η ίδια “παρέα” έχει βαλθεί να ξαναγράψει την Ιστορία μας – κι όχι μόνο στο Μακεδονικό! Πριν λίγα χρόνια μας έλεγαν ότι η Καταστροφή της Σμύρνης υπήρξε περίπου ένα τουριστικό ατύχημα “συνωστισμού” των προσφύγων στην προκυμαία.
Ίδια παρέα. Ίδια επιχειρήματα…
Να τα θυμόμαστε όλα αυτά…

Μας λένε κάποιοι, ότι πρέπει να μπουν στο ΝΑΤΟ τα Σκόπια για να σταθεροποιηθεί η περιοχή.
Κι εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση να μπουν στο ΝΑΤΟ.
Αρκεί να αφήσουν τον αλυτρωτισμό τους απ’ έξω…
Αλλά αυτό δεν συμβαίνει με την Συμφωνία των Πρεσπών, όπως θα δούμε αμέσως. Νομιμοποιούμε τον αλυτρωτισμό τους!
Ύστερα, τόσα χρόνια που δεν τους είχαμε αναγνωρίσει, δεν είχαμε αστάθεια!
Ούτε εμποδίστηκαν οι οικονομικές σχέσεις μαζί τους.
Και η ευρύτερη περιοχή ήταν ήρεμη.
Και ιδιαίτερα για τους παραδοσιακούς μας συμμάχους…
Δεν “διείσδυσε” η Ρωσία όλα αυτά τα χρόνια.
Το ΝΑΤΟ μάλιστα επεκτάθηκε στα Βαλκάνια,
εντάσσοντας την Βουλγαρία και την Αλβανία.
Κι ύστερα η είσοδος στο ΝΑΤΟ από μόνη της δεν είναι πανάκεια.
Δεν λύνει όλα τα προβλήματα σταθερότητας!
Η Τουρκία είναι στο ΝΑΤΟ, αλλά αυτό δεν την εμποδίζει να έχει επεκτατικές και αναθεωρητικές βλέψεις σε βάρος μας!

Σταθερότητα είχαμε ως τώρα! Είχαμε «παγώσει» το πρόβλημα της ονομασίας τους, είχαμε βρει τρόπο να συνυπάρχουμε και να συνεργαζόμαστε παρά το πρόβλημα αυτό και η σταθερότητα δεν απειλούνταν.
Τώρα κλονίζεται η σταθερότητα!
Γιατί εμείς αναγνωρίζουμε τον αλυτρωτισμό τους σε βάρος μας!
Ενώ την ίδια στιγμή αναζωπυρώνονται οι αλυτρωτισμοί δικών τους γειτόνων σε βάρος τους.

Δείτε τώρα τι συμβαίνει:
Οι Αλβανοί των Σκοπίων θέλουν πλήρη και ισότιμη αναγνώριση ως «συστατική εθνότητα» – όχι ως απλή «μειονότητα».
Λίγο βορειότερα, ουσιαστικά καταργούνται τα σύνορα Αλβανίας-Κοσυφοπεδίου! Για σκεφτείτε πόσο πιθανό είναι, κάτι αντίστοιχο να επεκταθεί λίγο νοτιότερα, στα σύνορα Αλβανίας-Σκοπίων;
Η εξέγερση των Αλβανών στα Σκόπια έχει ήδη γίνει μια φορά, το 2001. Δεν είναι «εικασία». Είναι πρόσφατη ιστορία. Τώρα δεν θα χρειαστεί ούτε εξέγερση καν…
Από την άλλη πλευρά ο Σλαβόφωνοι δεν είναι «ένα» πράγμα. Ανάμεσά τους υπάρχουν και οι λεγόμενοι «βουλγαρίζοντες». Κι αυτοί κοιτάνε προς τη Βουλγαρία. Άλλωστε, ο πρώην Πρωθυπουργός των Σκοπίων Γκεοργκιέφσκι ζήτησε ήδη και έχει πάρει βουλγαρικό διαβατήριο, μιλώντας δημόσια πια, για λογαριασμό των Σκοπιανών που νιώθουν Βούλγαροι.
Αυτά όλα δεν προοιωνίζουν σταθερότητα. Κυοφορούν εκρήξεις.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Στα 27 τελευταία χρόνια το Σκοπιανό το χειρίστηκαν πολλοί πρωθυπουργοί και υπουργοί Εξωτερικών.
Με τις απόψεις τους, τις αποχρώσεις τους, τις διαφωνίες τους ακόμα.
Εγώ υποστήριζα πάντα αυτό που αποφάσισε το Συμβούλιο των Πολιτικών αρχηγών του 1992. Ότι δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε χώρα με το όνομα Μακεδονία ούτε παράγωγα ή σύνθετα…
Υπήρξαν και άλλες απόψεις αργότερα.
Αλλά όλοι συμφωνούσαμε σε ένα πράγμα:
Ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αναγνωρίσει τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων.
Και κανένας μέχρι σήμερα δεν δέχθηκε – δεν διανοήθηκε καν – να αναγνωρίσει «εθνότητα Μακεδόνων» και «μακεδονική γλώσσα» στους Σκοπιανούς!
Γιατί; Γιατί απλούστατα αυτά νομιμοποιούν πλήρως τον αλυτρωτισμό τους.
Η Συμφωνία των Πρεσπών αυτά ακριβώς κάνει.
Είναι έξω από κάθε εθνική γραμμή.
Δεν «λύνει» το πρόβλημα. Δημιουργεί πρόβλημα πολύ μεγαλύτερο από εκείνο που είχαμε καταφέρει να κρατάμε “υπό έλεγχο” ως τώρα…

Και για να το στηρίξουν καταφεύγουν σε μια σειρά από κραυγαλέα ψέματα:
Για παράδειγμα:
–Λένε ότι η Ελλάδα είχε αναγνωρίσει τη λεγόμενη «μακεδονική γλώσσα» από το 1977! Τους διέψευσαν οι πάντες με πρώτο τον καθηγητή τον κ. Μπαμπινιώτη.
Αλλά τους διαψεύδουν και οι ίδιοι οι Σκοπιανοί!
Αφού αυτό δεν το είχαν επικαλεστεί ποτέ ως τώρα. Γιατί δεν υπήρξε…
Τους διαψεύδουν πλέον και οι Βούλγαροι. Οι οποίοι τώρα διαμαρτύρονται για την επίσημη αναγνώριση της «μακεδονικής γλώσσας». Που παρεμπιπτόντως είναι βουλγαρικό ιδίωμα. Γιατί οι Βούλγαροι διαμαρτύρονται τώρα; Γιατί απλούστατα μόλις τώρα αναγνωρίζεται επισήμως η «μακεδονική γλώσσα». Από τη συμφωνία των Πρεσπών.
–Λένε ακόμα ότι εγώ είχα τάχα, αναγνωρίσει τα Σκόπια πριν ακόμα από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, ως υπουργός Εξωτερικών. Αναφέρονται στην ανανέωση-ρουτίνας μιας εμπορικής συμφωνίας Ελλάδας-Γιουγκοσλαβίας που προϋπήρχε. Όμως, όσο υπήρχε η Γιουγκοσλαβία, προφανώς δεν υπήρχε θέμα διεθνούς αναγνώρισης μιας εσωτερικής της «επαρχίας». Άλλωστε, το διαψεύδουν – και αυτό – οι ίδιοι οι Σκοπιανοί:
Αν τους είχε αναγνωρίσει το παραμικρό ο Σαμαράς, θα το είχαν μόνοι τους επικαλεστεί χίλιες φορές ως τώρα. Αλλά δεν το επικαλέστηκαν ποτέ!
Τελικά η σημερινή κυβέρνηση, στην προσπάθειά της, να περάσει μια επαίσχυντη συμφωνία που μέχρι σήμερα δεν είχε δεχθεί κανείς άλλος, έχει γίνει πιο Σκοπιανή κι τους Σκοπιανούς!

–Λένε ακόμα ότι υπήρξε «ευκαιρία λύσης» του Σκοπιανού, με το λεγόμενο «πακέτο Πινέϊρο». Αλλά ότι εγώ δήθεν την εμπόδισα την άνοιξη του 1992:
Όμως ατύχησαν και σε αυτό: τους διαψεύδει ο ίδιος ο Γκλιγκόροφ στα απομνημονεύματά του! Όπου αποκαλύπτει ότι το «πακέτο Πινέϊρο» είχε απορριφθεί όχι μόνον από μένα, αλλά το είχαν απορρίψει απερίφραστα οι ίδιοι οι Σκοπιανοί. Άρα δεν υπήρξε καμία «ευκαιρία»…

Όσον αφορά εμένα, το αδιέξοδό τους είναι προφανές:
Όλοι τους με κατηγορούν ότι υπήρξα «πολύ αδιάλλακτος»! Και τώρα εμφανίζονται κάποιοι, καημένοι, και με κατηγορούν ότι ήμουν… πολύ «ενδοτικός»!
Τρικυμία εν κρανίω…

Και κάτι τελευταίο: Ακούω διάφορους να λένε ότι τάχα «έκανα καριέρα» με το Μακεδονικό:
Ξέρετε είμαι 41 χρόνια στην Πολιτική, πάντα με την ψήφο του Ελληνικού λαού. Κι όταν χρειάστηκε εγώ πήγα και σπίτι μου. Για όσο χρειάστηκε. Και δεν το διαπραγματεύθηκα. Κι επέστρεψα πάλι με την ψήφο του Ελληνικού λαού. Μένοντας σταθερός στις απόψεις μου.
Ακούω εδώ μέσα να με αποκαλούν κάποιοι, ειρωνικά, «μακεδονομάχο». Και μένα και όλους τους άλλους που αντιστεκόμαστε στο σημερινό ξεπούλημα. Το θεωρώ πολύ υπερβολικό να με συγκρίνετε με ανθρώπους που έδωσαν το αίμα τους για την Πατρίδα. Και το θεωρώ τιμή μου που μου το απευθύνουν ως “μομφή”, ποιοι;
Όσοι μέχρι πριν λίγα χρόνια πήγαιναν στα Σκόπια και διαδήλωναν – και χόρευαν – μαζί με το Γκρουέφσκι.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Τα Σκόπια είναι ένα πολυεθνοτικό κράτος. Το παραδέχονται και οι ίδιοι τώρα.
Αλλά τα πολυεθνοτικά κράτη αναγνωρίζονται και σταθεροποιούνται με ουδέτερο όνομα. Που δεν καπελώνει εθνοτικά καμία από τις εθνότητες τους.
Για παράδειγμα, το Βέλγιο αποτελείται από Φλαμανδούς και Βαλλόνους, αλλά διάλεξε το ουδέτερο όνομα Βέλγιο.
Η Ελβετία αποτελείται από γερμανόφωνους, γαλλόφωνους και ιταλόφωνους, αλλά διάλεξε το ουδέτερο όνομα Ελβετία.
Τα Σκόπια διάλεξαν όνομα – «Μακεδονία» – που παραπέμπει ευθέως σε ανύπαρκτη εθνότητα, και καπελώνουν άλλες, υπαρκτές εθνότητες – κυρίως τους Αλβανούς – που δεν νιώθουν καμία συγγένεια με τους υπόλοιπους.
Αυτά όλα είναι συνταγές αποσταθεροποίησης.

Ακούστε τον Ζάεφ τι είπε πριν δύο μήνες:
«Έχουμε ένα πρόθεμα, το «βόρεια», αλλά παραμένουμε Μακεδονία, δεν υπάρχει άλλη χώρα με αυτό το όνομα «Μακεδονία»! Υπάρχει Ελλάδα…»

Δείτε και τι συμβαίνει σε άλλες χώρες με επίσημο όνομα που φέρει Γεωγραφικό προσδιορισμό…
Παράδειγμα: οι κάτοικοι της Νότιας Αφρικής λέγονται νοτιοαφρικανοί!
Αλλά εδώ οι κάτοικοι της Βόρειας Μακεδονίας θα ονομάζονται – σκέτο – «Μακεδόνες»!

Τους αναγνωρίζετε, λοιπόν, nationality που ορίζεται στη Συμφωνία ως εξής:
Μακεδόνες (Macedonian) / Πολίτες της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας.
Tι θα πει nationality?
Λέτε ότι σημαίνει «ιθαγένεια» – δηλαδή τη νομική σχέση που έχον οι πολίτες με το κράτος τους, Κάτι «αθώο», ας πούμε…
Αλλά όποιος ανοίξει ένα οποιοδήποτε λεξικό, θα δει ότι με τον όρο nationality αποδίδονται στα αγγλικά δύο διαφορετικές έννοιες:
«Ιθαγένεια», πράγματι – αλλά και «εθνότητα-εθνικότητα»!
Τι από τα δύο αναγνωρίσατε εσείς;
Και τα δύο! Αναγνωρίσατε και «ιθαγένεια» πράγματι, αυτό που λέει «Πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας»…
Αλλά αναγνωρίσατε και κάτι ακόμα: «εθνότητα» μακεδόνων, αυτό που λέει
Macedonian! Και πρώτο-πρώτο, μάλιστα…

Και προσπαθεί να μας καθησυχάσει ο κ. Ζάεφ. Αλλά την ίδια στιγμή, στην ίδια επιστολή, ο όρος «μακεδονικός λαός» υπάρχει τρείς φορές με σαφώς εθνοτικό προσδιορισμό. Δίπλα σε άλλες εθνότητες, Αλβανών, Τούρκων κλπ.
Και την ίδια στιγμή ο κ Ζάεφ, μιλώντας στους δικούς του έχει αναφέρει 100 φορές, ότι οι Έλληνες τους αναγνώρισαν «μακεδονική ταυτότητα»!
Ποιόν κοροϊδεύετε, λοιπόν;

Και το πιο χαρακτηριστικό: ο κ. Ζάεφ φωτογραφήθηκε πολλές φορές να πανηγυρίζει μπροστά από σχολικούς χάρτες όπου εμφανίζεται η «Μεγάλη Μακεδονία», δηλαδή ολόκληρη η Ελληνική Μακεδονία να έχει προσαρτηθεί στα Σκόπια!
–Και να σκεφτείτε ότι αυτά οι Σκοπιανοί είχαν αναλάβει να τα εξαλείψουν από το 1995! Κι ακόμα αναρτημένα τα έχουν στα σχολειά τους. Και δεν τα κρύβουν μάλιστα…

Και τώρα – κι εδώ είναι ο απόλυτος παραλογισμός – δεν έχουμε καν το Σύνταγμά τους στην τελική του μορφή! Δεν ξέρουμε τι ψηφίζουμε! Αυτό που μας έχετε δώσει, βρίσκεται υπό αίρεση, μέχρι να κυρώσουμε εμείς της ένταξή τους στο ΝΑΤΟ. Κι ως τότε εμείς τους δίνουμε «λευκή επιταγή». Χώρια που μέσα στο σύνταγμά τους, διατηρούνται οι αναφορές στον «Μακεδονικό λαό».
Ε βέβαια, εσάς τι να σας ενοχλήσουν οι όποιες αλλαγές κάνουν ή δεν κάνουν οι Σκοπιανοί; Τα έχετε ήδη δώσει όλα!

Ακόμα και η ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» δεν είναι καν erga omnes – δηλαδή «προς πάσαν χρήση», εσωτερική και εξωτερική…
Διότι τα εσωτερικά τους έγγραφα αναλαμβάνουν την υποχρέωση να τα αλλάξουν μετά από χρόνια, όταν θα πλησιάζει η ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και όποτε γίνει (άρθρο 1 της Συμφωνίας παράγραφοι 9 και 10)
Ως τότε «Δημοκρατία της Μακεδονίας» θα δηλώνουν εσωτερικά.
Και στη ρηματική διακοίνωσή τους που επικαλείστε και πανηγυρίζατε,
ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» σας την έστειλαν!
Πάει και το erga omnes, λοιπόν.

Έχει δίκιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης που είπε, ότι το μόνο erga omnes που υπάρχει σε αυτή την Συμφωνία, είναι αυτό που δώσατε εσείς:
Εθνότητα και γλώσσα και μακεδονική ταυτότητα – όλα erga omnes.

Αναλαμβάνετε και την υποχρέωση να παίρνετε μέτρα κατά ελληνικών συλλόγων και ιδιωτικών σωματείων που αντιστέκονται στην αναγνώριση του μακεδονικού ιδεολογήματος (άρθρο 6 της Συμφωνίας παράγραφος 2).
Δηλαδή θα έχουμε στην Ελλάδα σωματεία που θα ιδρύονται για να διαδώσουν τη λεγόμενη «μακεδονική γλώσσα» μέσα στη χώρα μας – ήδη το κάνουν, και το ξέρετε! – αλλά δεν θα μπορούν οι Μακεδονικές μας ενώσεις να διαμαρτύρονται!
Πάτε να τινάξετε στον αέρα την ίδια την κοινωνική συνοχή της χώρας μας από δω και μπρός.

Κι έχετε ακόμα δεσμευτεί να στηρίξει η Ελλάδα την ενταξιακή προοπτική των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (άρθρο 2 παράγραφος 3). Τι θα πει αυτή η εκ των προτέρων δέσμευση για στήριξη; Ότι η Ελλάδα δεν θα μπορεί να διαπραγματευθεί τίποτε με τα Σκόπια; Δηλαδή όλες οι άλλες χώρες θα μπορούν να διαπραγματεύονται – να βάλουν και βέτο ακόμα – σε κάποιο από τα 32 κεφάλαια ένταξης, η Βουλγαρία, για παράδειγμα, θα μπορεί να το κάνει, η Κροατία θα μπορεί να το κάνει, η Σλοβακία θα μπορεί να το κάνει, αλλά η Ελλάδα ΔΕΝ θα μπορεί να διαπραγματευθεί το παραμικρό;
Δηλαδή η Ελλάδα, η μεγαλύτερη και παλαιότερη χώρα μέλος της Ευρώπης στην περιοχή μετατρέπεται σε «χώρα παρία» – χώρα απολύτως περιθωριοποιημένη;

Απ’ όλα αυτά οι μελλοντικές κυβερνήσεις θα πρέπει να βρουν τρόπο να αποδεσμευτούν! Δεν θα είναι εύκολο, αλλά είναι απαραίτητο.

Και κάτι τελευταίο: Πήγατε να διασπάσετε τη ΝΔ. Δεν σας βγήκε…
Μετά πάτε να κυριαρχήσετε στην Κεντροαριστερά!
Με ποιους; Με το Δανέλη, με τον Μπίστη και την Ρεπούση!
Βγάζοντας όλους εμάς τους υπόλοιπους… εθνικιστές και ακροδεξιούς!

Μάταιος ο κόπος σας.
Πέφτετε πάνω σε ατράνταχτες και φοβερές παρακαταθήκες μεγάλων προσωπικοτήτων από όλους τους πολιτικούς χώρους.

* Πέφτετε πάνω στην παρακαταθήκη του Αλέξανδρου Παπαναστασίου
Που είπε κοφτά στις 2 Οκτωβρίου του 1931:
Δεν υπάρχει μακεδονικό έθνος!

*Πέφτετε πάνω στην παρακαταθήκη του Ελευθερίου Βενιζέλου:
Που είπε:
«Ο Μακεδονικός Αγώνας πρέπει να γίνει το Ευαγγέλιο της Ελληνικής Φυλής».
Εσείς αυτό το «ευαγγέλιο» πάτε να το καταργήσετε και από τα σχολικά βιβλία ακόμα.

* Πέφτετε πάνω στην παρακαταθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου:
Που είπε τον Οκτώβριο του 1993:
«(Το Σκοπιανό) δεν είναι απλώς ένα θέμα ονόματος. Είναι θέμα εθνικού κινδύνου εις χρόνον μακρόν. Είναι ένα όπλο για μακροπρόθεσμη δημιουργία κράτους, «Μακεδονικού», που θα έχει τα Σκόπια, τη Μακεδονία του Πιρίν και τη Βόρεια Ελλάδα…»

* Πέφτετε πάνω στην κοινή ανοικτή επιστολή που υπέγραψαν προσωπικότητες όπως ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Δημήτρης Τσάτσος, η Μελίνα Μερκούρη, η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, ο Αριστόβουλος Μάνεσης και ο Γιάννης Γεωργάκης:
–Για μας, η ψυχή μας είναι το όνομά μας!

* Και ο Μίκης Θοδωράκης είπε προχθές:
— Είναι «μια Συμφωνία που μόνο δεινά επιφυλάσσει για τη χώρα μας, αλλά και για τα Βαλκάνια στο σύνολό τους. Μη προχωρήσετε σε αυτό το έγκλημα σε βάρος της Ελλάδας. Η ζημιά που θα προκαλέσετε στον τόπο μας θα είναι ανεπανόρθωτη…»

Τι είναι όλοι αυτοί; «Ακροδεξιοί εθνικιστές»;
Τι ήταν όλοι αυτοί; «Μακεδονομάχοι», όπως μας αποκαλούν ειρωνικά;
Δεν ντρεπόμαστε λιγάκι;

Με αυτών των προσώπων τα αναστήματα και τις σκιές,
πρέπει να αναμετρηθούν
όσοι στο όνομα της Κεντροαριστεράς ή της Κεντροδεξιάς
ή οποιασδήποτε μικροκομματικής σκοπιμότητας,
πάνε σήμερα να κάνουν τέτοιο έγκλημα σήμερα.

Ακούστε, δεν χρειάζονται πολλά:

Αρκεί η σκηνή από το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, στις 28 Αυγούστου του 1992, όπου ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είπε το συγκλονιστικό εκείνο:
— Δεν υπάρχει παρά μία Μακεδονία και η Μακεδονία αυτή είναι Ελληνική!

Και βούρκωσε!

Τι είναι, λοιπόν, όλοι αυτοί;
Είναι Έλληνες, παλαιότεροι και πιο πρόσφατοι και σύγχρονοι,
με τις διαφορές τους,
με τις διαφορετικές ιστορικές διαδρομές τους,
με τα σφάλματα και τις αρετές τους.

Αλλά είναι όλοι τους Έλληνες, που εσείς δεν αγαπήσατε…
Γιατί δεν είναι εθνομηδενιστές!
Είναι όμως Έλληνες, που η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας
τους σέβεται, τους αγαπά και τους τιμά!
Γιατί όλοι τους άφησαν στο λαό μας την ίδια παρακαταθήκη:

Η Μακεδονία είναι μια και είναι Ελληνική.

Κι ας πέρασαν τα χρόνια
μαζεύονται και πάλι σήμερα στους δρόμους
εκατομμύρια όρθιοι και υπερήφανοι Έλληνες…
Και αλύγιστα, με μια φωνή φωνάζουν ένα πράγμα – το ίδιο πράγμα:

Η Μακεδονία είναι μια και είναι Ελληνική!

Κι όπως είπε ο ΤΟΤΕ Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας,
ο Μακεδόνας Κωνσταντίνος Καραμανλής:
«Τα κράτη δεν ζουν μόνο με το σήμερα,
πρέπει να θυμούνται και το χθες, για να μη το ξαναζήσουν αύριο»!

Ό,τι και να λέτε λοιπόν:
Η Μακεδονία είναι μια και είναι Ελληνική!