Πόσο έχει διεισδύσει η Τουρκία στην ακροδεξιά στην Ελλάδα;
Ο Ιανουάριος και Φεβρουάριος του 2020, ήταν δύο μήνες πολύ κρίσιμοι. Η Ελληνική κυβέρνηση γνώριζε για τα όσα θα συμβούν στον Έβρο, γνώριζε για την Πανδημία που ξεκινούσε από την Κίνα, και γνώριζε πολύ καλά, τις εξελίξεις στην Λιβύη.
Η στάση της στην Λιβύη σε ένα μεγάλο βαθμό δικαιώνεται. Όμως για τα δύο πρώτα προετοιμάστηκε , και με την βοήθεια συμμάχου, και το αποτέλεσμα φάνηκε τόσο στις Καστανιές, όσο και με τον τρόπο που αντιμετώπισε την Πανδημία. Μάλιστα και στις δύο περιπτώσεις, η χώρα ουσιαστικά “έδιωξε” από πάνω της κάθε κακή εικόνα της κρίσης, με την Διεθνή κοινότητα να την ευχαριστεί στην πρώτη περίπτωση, και να την επαινεί στην δεύτερη.
Οι αντίπαλοι της χώρας γνώριζαν και αυτοί όμως για την προετοιμασία της Ελλάδας. Έτσι από τον Ιανουάριο και μέχρι σήμερα, έχουν στραφεί σε έναν εύκολο αντίπαλο, η καλύτερα, σε έναν ευκολόπιστο αντίπαλο, τον Ελληνικό Λαό. Στις 21 Φεβρουαρίου το «Viadiplomacy» σε άρθρο του με τίτλο «Εκατοντάδες λογαριασμοί στο twitter δημιουργούν τάσεις ηττοπάθειας» σημείωνε «λογαριασμοί που εμφανίζονται ως υπερπατριώτες με ψευδή ονόματα και φωτογραφίες, δημιουργούν τάσεις ηττοπάθειας απαξιώνοντας την Ελληνική κυβέρνηση , υπουργούς, τις αντιδράσεις της χώρας και τέλος, όποιον προσπαθεί να καταγράψει μια άποψη η γνώμη που κάνει τους πολίτες να σκεφτούν. Πρόσφατη επιτυχία αυτών των λογαριασμών που ελέγχονται από τρίτες χώρες, είναι η τάση που δημιουργήθηκε για το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Ενώ πρόκειται για μια πάγια πολιτική της χώρας εδώ και 40 χρόνια χωρίς ποτέ κανείς να αντιδράσει, εντελώς ξαφνικά και σε μόλις λίγες ημέρες, όποιος τολμήσει να συνεχίσει να μιλά για την πάγια πολιτική της χώρας, αυτόματα είναι και προδότης.Μάλιστα αυτό είχε και μια αφετηρία η οποία ήταν η υπογραφή της Συμφωνίας ανάμεσα στην Τουρκία και την Λιβύη. Από την επόμενη ακριβώς οι λογαριασμοί αυτοί άρχισαν να διακινούν και τα ταυτίζουν την προσφυγή στην Χάγη με ξεπούλημα της χώρας, την στιγμή μάλιστα που η Ελληνική Κυβέρνηση έκανε ξεκάθαρο ότι στην Χάγη μπορούν να συζητηθούν μόνο δύο θέματα, η υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.»
Κάτι ανάλογο συνέβη και με τον Έβρο. Από την πρώτη στιγμή ήταν γνωστό τόσο στο Υπουργείο Εξωτερικών όσο και στο Υπουργείο Άμυνας, ότι οι Τούρκοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα θέμα το οποίο όχι μόνο δεν είχαν διάθεση να σηκώσουν ψηλά, αλλά κυρίως να το «ανοίξουν».
Και ενώ στην Τουρκία το θέμα πέρασε απαρατήρητο, και πάλι χιλιάδες λογαριασμοί, «υπερπατριώτες», άρχισαν να απαξιώνουν την Ελληνική κυβέρνηση και τους χειρισμούς της. Πήραν μια φράση του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, σωστή, η οποία ουσιαστικά ήταν για την Τουρκία, ότι για λίγα στρέμματα η Ελλάδα δεν θα πέσει στην παγίδα, και δημιούργησαν μια τάση που κατέληξε απλοί πολίτες να συζητούν με φόβο, η Τουρκία να φαντάζει ένας γείτονας που κάνει ότι θέλει.
Οι ίδιοι λογαριασμοί είναι που έκαναν είδηση την δήθεν πτήση Τουρκικού αεροσκάφους πάνω από την Καβάλα, οι ίδιοι λογαριασμοί που μίλησαν για εντολή Ακάρ στον Έλληνα υπουργό άμυνας για ματαίωση της άσκησης Καταιγίδα.
Τελικά, τι συνέβη στον Έβρο έγινε γνωστό, όμως η τάση ηττοπάθειας εξακολουθεί να διατηρείται κάτω από τα σχετικά άρθρα