Ποιος ευθύνεται για τον Καμμένο;

athensvoice.gr Σπύρος Βλέτσας

Πριν ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος αρχίσει να μιλάει με τρόπο εριστικό για την Τουρκία, είχε διαπρέψει στις επιθετικές δηλώσεις εναντίον των χωρών που συμμετείχαν στο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας. Απειλούσε ότι αν οι δανειστές δεν υποχωρήσουν, θα γεμίσει η Ευρώπη  τζιχαντιστές:

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα The Times είχε δηλώσει: «Η Ευρώπη πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι διατηρώντας την Ελλάδα σταθερή, το μέτωπο της Δύσης κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) είναι ασφαλές. Αλλά αν εκδιωχθεί ή αναγκαστεί να βγει από την ευρωζώνη, κύματα μεταναστών χωρίς χαρτιά, συμπεριλαμβανομένων ριζοσπαστικών στοιχείων, θα ξεχυθούν από την Τουρκία, οδεύοντας προς την καρδιά της Δύσης». Και ο Πάνος Καμμένος προσέθεσε: και «Αν αυτά τα κύματα μεταναστών αυξηθούν, τότε η απειλή των εισερχόμενων εξτρεμιστικών στοιχείων δεν θα αυξηθεί μόνο για την Ελλάδα αλλά και για το σύνολο της Δύσης».

Ο ίδιος πολιτικός απειλούσε ότι θα προτιμήσει να τα κάνει όλα «Κούγκι» παρά να συμβιβαστεί με τους δανειστές. Έλεγε ότι θα παραιτηθεί αν αυξηθεί ο ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου και τόσα άλλα. Βέβαια, τίποτε από όλα αυτά δεν έγινε. Ο Πάνος Καμμένος υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο και υπερψήφισε όλα τα μέτρα που αυτό προέβλεπε.

Ο υπουργός δεν ήταν μόνος του στην επιθετική ρητορεία. Τον συναγωνιζόταν ο Αλέξης Τσίπρας. Και οι δυο τους εμφάνιζαν την Ελλάδα σαν το ισχυρό μέρος στην διαπραγμάτευση, σαν το μέρος εκείνο που κατέχει μοναδικά όπλα, αλλά οι πολιτικοί των προηγούμενων κυβερνήσεων δεν τα χρησιμοποιούσαν γιατί ήταν συμβιβασμένοι, εξαρτημένοι και προσκυνημένοι.  Με άλλα λόγια γιατί κάθονταν «στα τέσσερα».

Τώρα που έγινε ο ίδιος μνημονιακός και δεν μπορεί να επιτίθεται στους δανειστές και στους πολιτικούς που εφάρμοζαν μνημόνια, βρήκε νέο πεδίο ρητορείας στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Αφού δεν μπορούσε να έχει πέραση πλέον σαν απελευθερωτής από τον ζυγό των δανειστών, έγινε τουρκοφάγος και μακεδονομάχος. Κράτησε άθικτο τον τρόπο έκφρασης και άλλαξε το περιεχόμενο.

Όλα αυτά θα ήταν απλώς για γέλια, αν δεν σχετίζονταν με πολύ σοβαρά ζητήματα. Και τα πράγματα γίνονται ακόμη σοβαρότερα με την στάση του πρωθυπουργού απέναντι στον Πάνο Καμμένο. Στην πρόσφατη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να ρίξει τους τόνους στην αντιπαράθεση με την Τουρκία, μετά την άστοχη ανακοίνωση του γραφείου Tύπου του πρωθυπουργού, που αποκαλούσε τον Ερντογάν σουλτάνο.

Στην ομιλία του στο υπουργικό συμβούλιο ο πρωθυπουργός έκανε έκκληση στον Ερντογάν  να παρέμβει, ως ένδειξη καλής θέλησης, για την απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που κρατούνται στην Αδριανούπολη. Για το ίδιο ζήτημα ο Καμμένος είχε δηλώσει μια μέρα πριν ότι «Σε μία χώρα που δεν υπάρχουν δικαστήρια και η δικαιοσύνη λειτουργεί με δομές του σουλτάνου μπορεί να πάρει και 15 χρόνια». Στην ερώτηση αν υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας με την γειτονική χώρα για τους δύο κρατούμενους κ. Καμμένος είπε: «Τι επικοινωνία να έχουμε μαζί του. Χτες έκανε δήλωση κατά του Νετανιάχου… Στον τρελό τι μπορείς να πεις».  Μια μέρα αργότερα  από την έκκληση Τσίπρα ο Καμμένος δήλωσε για τους δύο στρατιωτικούς:  «Θα τους βγάλουμε, θα τους απελευθερώσουμε, θα γυρίσουν πίσω».

Το εντυπωσιακό είναι ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο δεν προσπάθησε να λύσει τη διαφωνία με τον υπουργό του και να εξασφαλίσει μια ενιαία κυβερνητική έκφραση σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, αλλά τον κάλυψε απόλυτα. Επιπλέον επέκρινε τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την κριτική που άσκησε στις δηλώσεις Καμμένου.

Τσίπρας και Καμμένος έχουν βρει έναν μοναδικό τρόπο να συνεχίζουν τον συνεταιρισμό τους κάτω από όλες τις συνθήκες. Από αυτονόητη και υποχρεωτική η ενιαία κυβερνητική στάση σε σοβαρά ζητήματα έχει γίνει κάτι ασήμαντο για τους δύο συνεταίρους.

Η συνεργασία τους στηρίχτηκε στο ψέμα, την εξαπάτηση και την επιθετικότητα. Θα συνεχιστεί, για όσο τους συμφέρει. Δεν θα υπολογίσουν τους κινδύνους για τη χώρα, όπως έκαναν και στο παρελθόν. Με τα γνωστά αποτελέσματα.