Πίεση της «Γερμανικής» πτέρυγας της ΝΔ στον Πρωθυπουργό για εκδίωξη Δένδια και «κατάληψη» του ΥΠΕΞ

Από τον Φεβρουάριο του 2019, λίγους μήνες πριν τις Εθνικές Εκλογές, διαφαινόταν πως ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας θα ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μέχρι εκείνη την την ώρα, ακόμα και μέσα στην Νέα Δημοκρατία πίστευαν ότι ο επόμενος πρωθυπουργός θα λειτουργούσε όπως οι προκάτοχοι του, κάτω από εσωτερικές πολιτικές πιέσεις για ανάλογα πολιτικά οφέλη, όπως είναι Υπουργεία, εφαρμογή πολιτικής και εξυπηρέτηση συμφερόντων, από τα πιο μικρά μιας επαρχιακής πόλης, μέχρι αυτά στις πρωτεύουσες άλλων χωρών.

Το πρώτο δείγμα το είδαμε από την «Γερμανική» πτέρυγας της Νέας Δημοκρατίας η οποία ξεκίνησε μια εκστρατεία εναντίον του Αμερικανού Πρέσβη στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ, για την άμεση αντικατάσταση του. Αιτία, σύμφωνα την αρθρογραφία που διοχετεύτηκε ακόμα και πέρα του Ατλαντικού, ήταν η σχέση που είχε αναπτύξει ο Τζέφρι Πάιατ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και επειδή το επιχείρημα αυτό δεν ήταν και τόσο σοβαρό, η «Γερμανόφιλη» πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας, (για να απεγκλωβίσει μερικώς την Ελλάδα από τα συμφέροντα των ΗΠΑ), έθεσαν ως επιχείρημα πως το κόμμα θα έπρεπε να χαράξει μια νέα δική του πολιτική στις σχέσεις με τις ΗΠΑ και να μην ακολουθηθεί η πετυχημένη συνεργασία που είχαν οι Αμερικανοί με την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να αποδομηθεί σε όλα τα επίπεδα και η εξωτερική πολιτική δεν θα έπρεπε να μείνει έξω από αυτό.

O Αμερικανός Πρέσβης στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος έχει υλοποιήσει σχεδιασμούς που έχουν φέρει την Ελλάδα σε θέση ισχύος , είχε αναπτύξει μια άριστη σχέση συνεργασίας με τα στελέχη της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα. Η παραμονή του στην Ελλάδα κατά ένα χρόνο τον Απρίλιο του 2019, σηματοδοτούσε ότι οι ΗΠΑ ήθελαν να συνεχίσουν και με την Νέα Δημοκρατία την συνεργασία αυτή ώστε να είναι συνέχεια της προηγούμενης  Η προσπάθεια που έγινε  από ΜΜΕ, φιλικά προς την Πειραιώς, να απαξιωθεί ο Αμερικανός Πρέσβης και να τελειώσει την θητεία κανονικά στην Ελλάδα, δεν βρήκαν χώρο, μάλιστα έφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα.

Για δεύτερη φορά βάζουν πάνω από το συμφέρον της χώρας τα μικροπολιτικά τους κέρδη

Την ώρα που η Ελλάδα δαπανά τεράστιους πόρους για να λάβει την καλύτερη θέση έναντι των κρίσιμων εξελίξεων, η «Γερμανόφιλη» πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας βάζει πάνω από την χώρα τα μικροπολιτικά της κέρδη. Αυτή την φορά προσπαθεί να εκδιώξει, αυτή είναι η ακριβής περιγραφή, από τον Υπουργείο Εξωτερικών τον Νίκο Δένδια, έναν από τους πιο πετυχημένους υπουργούς της κυβέρνησης και αυτό όχι κατά δήλωση, αλλά αποτελεσματικότητας. Και μάλιστα το κάνει, όπως και στην περίπτωση του Τζέφρι Πάιατ, με τον πιο άτσαλο, αναχρονιστικό και παλιομοδίτικο τρόπο, διοχετεύοντας πληροφορίες για κρίση Μητσοτάκη – Δένδια για να εκβιάσει τον Πρωθυπουργό.

Σαν βασική αιτιολογία φέρεται η κακή σχέση Πρωθυπουργού – Υπουργού Εξωτερικών και η στάση του Νίκου Δένδια απέναντι στην Γερμανία, η οποία ενόχλησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Οι άλλες που ακολουθούν είναι αυτές κατά τις οποίες ο Νίκος Δένδιας ακολουθεί δική του ατζέντα, δηλαδή, αυτός αποφάσισε για τις Συμφωνίες με Ιταλία-Αίγυπτο, αυτός αποφάσισε να απαντήσει στους Τούρκους μέσα στην Άγκυρα.

Για να στηρίξουν την απόφαση τους για εκδίωξη του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών δημιουργούν ειδήσεις όπως , «ο Νίκος Δένδιας δεν συνόδευσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη……» οι οποίες αναλύονται σε βάθος, με εκατοντάδες λέξεις. Θα αναρωτιόταν κανείς, «μα δεν λαμβάνουν υπόψη την πετυχημένη πορεία του Νίκου Δένδια που φέρνει οφέλη για την χώρα;», και απάντηση είναι απλή, «όχι». Είναι αυτό το κομμάτι της δεξιάς το οποίο επί δεκαετίες ένιωθε άβολα με τις αλλαγές, ενώ βολευόταν σε ένα σύστημα του «να μην κάνουμε τίποτα και χάσουμε τα προνόμια μας από λάθος αποφάσεις».

Η κυβέρνηση αυτή, όπου μέλος της είναι και το Υπουργείο Εξωτερικών, έχει τραβήξει έναν άλλο δρόμο όχι φοβικό Έτσι το ΥΠΕΞ και ο Νίκος Δένδιας καρπώνονται αυτή την στιγμή του «πράττουμε και προχωράμε» χωρίς φοβικά σύνδρομα. Και αυτή η επιλογή της κυβέρνησης αυτόματα δημιουργεί έναν μηχανισμό απόρριψης της παλαιοκομματικής νοοτροπίας όπου κομμάτι της είναι και η «Γερμανόφιλη» πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας