Ποια πολιτική προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για το μεταναστευτικό; Του Γιάννη Κολοβού (Vid.)

Οι επικείμενες εθνικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου έχουν καταστεί στην ουσία μονοθεματικές καθώς το κύριο ζήτημα αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία είναι το θέμα της οικονομικής πολιτικής και του χειρισμού των διαπραγματεύσεων της Ελλάδας με τους δανειστές της. Η πρωτοκαθεδρία του θέματος αυτού είναι αναμενόμενη καθώς, κατά την τελευταία πενταετία, η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και των συνεπειών της αποτελεί το βασικό πρόβλημα της χώρας.

Το γεγονός αυτό δεν θα πρέπει όμως να κάνει τους ψηφοφόρους να αδιαφορούν για τις θέσεις των κομμάτων για άλλα σημαντικά ζητήματα. Η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στην εκφραζόμενη πρόθεση ψήφου, όπως αυτή καταγράφεται από τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, καθιστά ενδιαφέρουσα για τους ψηφοφόρους μία ανασκόπηση της θέσης του κόμματος αυτού για το μεταναστευτικό.

Στις δημόσιες εμφανίσεις τους τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ως αναφορά προγραμματικών αρχών, παραπέμπουν στις δηλώσεις του Προέδρου τους στην Θεσσαλονίκη στις 13/9/2014 [γνωστές και ως «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης»(1)]. Στις δηλώσεις αυτές δεν γίνεται καμμία αναφορά στο μεταναστευτικό ζήτημα της χώρας! Προκειμένου κάποιος ενδιαφερόμενος να πληροφορηθεί την επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα θα πρέπει να ανατρέξει στην «Πολιτική Απόφαση του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ» το οποίο έλαβε χώρα στις 10-14/7/2013 (2).

Εκεί, στην παράγραφο 13.23 διαβάζουμε τα εξής (παρατίθεται το πλήρες κείμενο, οι υπογραμμίσεις είναι του γράφοντος):

«Αντιμετωπίζουμε το μεταναστευτικό ζήτημα με τον σύνθετο χαρακτήρα του ως ανθρωπιστικό, ταξικό και διεθνές ζήτημα. Τα μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα είναι αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, που ξεριζώνει τους ανθρώπους από τις εστίες τους γιατί τους καθιστά θύματα πολέμων ή τους στερεί τα στοιχειώδη μέσα επιβίωσης. Οι οικονομικοί και πολιτικοί μετανάστες και πρόσφυγες είναι οι σύγχρονοι κολασμένοι της γης. Η κατάσταση που επικρατεί στη Μανωλάδα, και όχι μόνον εκεί, το πιστοποιεί ανάγλυφα. Επιδιώκουμε την αλλαγή της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής με κύρια κριτήρια την ευρωπαϊκή συνευθύνη και την αποτροπή φαινομένων υποαμειβόμενης μεταναστευτικής εργασίας. Απαιτούνται η κατάργηση της συμφωνίας «Δουβλίνο ΙΙ» και του Συμφώνου Μετανάστευσης, για να απεγκλωβιστούν από τη χώρα μας οι πρόσφυγες και μετανάστες που δεν επιθυμούν να παραμείνουν, ο εξανθρωπισμός του θεσμικού πλαισίου νομιμοποίησης, παροχής ασύλου και παραχώρησης ταξιδιωτικών εγγράφων, η επανάκτηση των αδειών παραμονής και εργασίας από τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που τις στερήθηκαν λόγω των διαδικασιών απονομιμοποίησης των τελευταίων χρόνων. Απαιτούνται, επίσης, μια νέα διαδικασία νομιμοποίησης για τους μετανάστες “χωρίς χαρτιά” και μια νέα διαδικασία πολιτογράφησης για όσους ζουν και εργάζονται επί χρόνια στην Ελλάδα, η ισότιμη και δίκαιη αντιμετώπιση των μεταναστών που εργάζονται και η άμεση παροχή ιθαγένειας σε όσα παιδιά γεννιούνται στην Ελλάδα. Προχωρούμε στην κατάργηση των σημερινών απάνθρωπων κέντρων κράτησης αλλοδαπών και στη δημιουργία ανοιχτών κέντρων διαβίωσης με αξιοπρεπείς όρους».

Ενδεικτικό της σύγχυσης που επικρατεί στους συνέδρους του ΣΥΡΙΖΑ είναι το γεγονός ότι συνδέουν μεταξύ τους διαφορετικές έννοιες όπως την μεταναστευτική πολιτική με την πολιτική για την ιθαγένεια (μπορεί ένα κράτος να έχει αυστηρή μεταναστευτική πολιτική και ταυτόχρονα «χαλαρή» πολιτική απόδοσης ιθαγένειας ή το αντίστροφο καθώς η πρώτη ρυθμίζει το πώς μπορεί κάποιος να εισέλθει και να παραμείνει στην χώρα νομίμως και η δεύτερη ρυθμίζει το πώς κάποιος γίνεται πολίτης της χώρας. Άλλο όμως ο διαμένων ή ο φιλοξενούμενος και άλλο ο πολίτης). Η ουσιαστική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για το μεταναστευτικό, στο οποίο επικεντρώνεται το παρόν άρθρο, είναι εκείνη περί «νέας διαδικασίας νομιμοποίησης για τους μετανάστες ‘χωρίς χαρτιά’». Στην απόφαση δεν διευκρινίζεται αν αυτή θα είναι μία συνεχής και «κυλιόμενη» διαδικασία ή όχι, ούτε ποια θα είναι τα κριτήριά της (αν θα υπάρχουν).

Μπορεί, όμως, μία τέτοια πρόταση να είναι αποτελεσματική; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι αρνητική για τους εξής λόγους:

1. Το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την Μετανάστευση και το Άσυλο, το οποίο υπεγράφη στα μέσα Οκτωβρίου 2008 και από την χώρα μας, τονίζει ότι οι εκ των υστέρων νομιμοποιήσεις δεν θα πρέπει να είναι γενικευμένες, αλλά θα πρέπει να γίνονται μόνον κατόπιν εξέτασης κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης. Επομένως, και μόνο εξ αυτού, κάθε σκέψη για μαζική εκ των υστέρων νομιμοποίηση μεταναστών καθίσταται άτοπη. Προφανώς για τον λόγο αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί την…κατάργηση του Συμφώνου αυτού!
2. Πριν από την διατύπωση της πρότασης περί νέας εκ των υστέρων νομιμοποίησης μεταναστών, έγινε κάποια εκτίμηση των αναγκών της χώρας μας οι οποίες δεν μπορούν να καλυφθούν από εγχώριο εργατικό δυναμικό ή από εργαζόμενους προερχόμενους από χώρες-μέλη της ΕΕ; Μήπως έγινε κάποια αξιολόγηση των χωρητικοτήτων υποδοχής της χώρας μας από πλευράς κρατικών υποδομών; Οι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι «διαμένοντες» θα χρειαστούν στέγη, περίθαλψη, εκπαίδευση των παιδιών τους, αστυνόμευση και λοιπές δημόσιες παροχές. Το Κράτος μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες αυτές και στο κόστος τους; Διερευνήθηκε μήπως η στάση της Ελληνικής κοινής γνώμης σε μία τέτοια «λύση»; Αξίζει χαρακτηριστικά να αναφερθεί ότι, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, η ανεργία μεταξύ των ατόμων ξένης υπηκοότητας βρίσκεται στο 30,3% (3) και η συντριπτική πλειονότητα (58,3%) του πληθυσμού των αλλοδαπών ηλικίας 18-64 ετών βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας (4). Πώς, λοιπόν, θα μπορούσε να ενσωματωθεί ένας μεγάλος και αυξανόμενος αλλοδαπός πληθυσμός σημαντικό τμήμα του οποίου δεν έχει, σε ολοένα και μεγαλύτερο βαθμό ούτε την δυνατότητα της στοιχειώδους οικονομικής συντήρησης;
3. Θεωρούν οι σύνεδροι του ΣΥΡΙΖΑ ότι όλοι οι μετανάστες είναι εξίσου «ενσωματώσιμοι» στην ελληνική κοινωνία, ανεξαρτήτως του αριθμού τους και ανεξαρτήτως εθνοτικών, θρησκευτικών και πολιτισμικών καταβολών; Αξιολογήθηκε το αν η μόνιμη εγκατάσταση στην χώρα μας συγκεκριμένων εθνοτικών ή θρησκευτικών κοινοτήτων εμπεριέχει «προκλήσεις» για την δημόσια τάξη, την εθνική ασφάλεια ή την συνοχή της ελληνικής κοινωνίας;
4. Ακόμα και αν δινόταν μία ακόμα ευκαιρία εκ των υστέρων νομιμοποίησης, η οποία θα ήταν η πέμπτη μέσα σε δεκαεπτά χρόνια, σε τι θα διέφερε επί της ουσίας από τις προηγούμενες και γιατί θα επιτύγχανε εκεί που απέτυχαν εκείνες; Δεν αντιλαμβάνονται οι σύνεδροι του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι εκ των υστέρων νομιμοποιήσεις, καθώς επιβραβεύουν δύο παραβάσεις του νόμου (μία του μετανάστη που εισήλθε παρανόμως στην χώρα και μία του εργοδότη που τον χρησιμοποίησε), δίνουν κίνητρο και σε άλλους μετανάστες να εισέλθουν με κάθε τρόπο στην χώρα με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή και εκείνοι θα νομιμοποιηθούν; Δεν σκέπτονται, δηλαδή, ότι με τον τρόπο αυτό θα επιδεινωθεί το πρόβλημα, όπως ακριβώς έγινε και με τις προηγούμενες «ευκαιρίες» εκ των υστέρων νομιμοποίησης του 1998, του 2001, του 2005 και του 2007;

Οι ψηφοφόροι ας έχουν υπ’όψιν τους τα προαναφερθέντα γιατί η ψήφος υπέρ κάποιου κόμματος σημαίνει αποδοχή των θέσεών του σε όλα τα θέματα ή τον χαρακτηρισμό ως ήσσονος σημασίας εκείνων των θεμάτων με τα οποία υπάρχει διαφωνία.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

1. http://www.syriza.gr/article/id/57965/OMILIA-TOY-PROEDROY-TOY-SYRIZA-ALEKSH-TSIPRA-STO-SYNEDRIAKO-KENTRO-I.-BELLIDHS-ThESSALONIKH-13-9-2014.html#.VLEmhskfNdg
2. http://www.syriza.gr/pdfs/politiki_apofasi_idrytikou_synedriou_syriza.pdf
3. http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/A0101/PressReleases/A0101_SJO01_DT_QQ_03_2014_01_F_GR.pdf
4. http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/A0802/PressReleases/A0802_SFA10_DT_AN_00_2011_01_F_GR.pdf

Γιάννης Κολοβός

Επικοινωνιολόγος

Τα δύο τελευταία του βιβλία «Μεταναστευτική πολιτική και ενσωμάτωση μεταναστών: η περίπτωση της Ελλάδα» και «Πολυπολιτισμικότητα; Όχι, ευχαριστώ!» εκδόθηκαν το 2011 από τις Εκδόσεις Πελασγός.

https://www.youtube.com/watch?v=jxzlh-u20Nc