Ο ρόλος της Ελλάδας στη Διάσκεψη του Βερολίνου

Μπορεί ο Γερμανός ΥΠΕΞ να ερωτήθηκε ξανά για τον λόγο που αποκλείστηκε η Ελλάδα, από τη Διάσκεψη του Βερολίνου και η απάντησή του να ήταν για όσους γνωρίζουν καλύτερα το “παιχνίδι” αστεία, ωστόσο, είναι εμφανές πως πρόκειται για σκανδαλώδη αποκλεισμό, τον οποίο ξεκάθαρα επέβαλε ο Ερντογάν και αποδέχτηκε η Μέρκελ.

Αν η Γερμανία ήθελε να παίξει σωστά το “παιχνίδι” γεωπολιτικής σημασίας, θα έπρεπε να επιλέξει ως “αντίβαρο” την Ελλάδα, και μπορεί αυτή να ήταν ψύχραιμη και σωστή στη διαχείριση των κρίσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο όπως στο μεταναστευτικό ή την οικονομική κρίση, ωστόσο καθιστά σαφές πως ο ρόλος της ηγέτιδας με ό,τι αυτό συνεπάγεται απέχει παρασάγγας από αυτήν ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να γίνει ένας ισχυρός παίκτης σε διεθνές επίπεδο.

Αξίζει δε να αναφερθεί, πως αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν παρών στη Διάσκεψη του Βερολίνου, το μόνο βέβαιο είναι πως θα τον άκουγαν όλοι και μάλιστα με προσοχή, όπως βέβαιο είναι πως θα αποχωρούσε από αυτήν μαζί με τους υπόλοιπους αρχηγούς και όχι μόνος του όπως ο Ερντογάν.

Από την άλλη, είναι εύλογη η απορία που δημιουργείται στον καθέναν ενημερωμένο Ευρωπαίο πολίτη και κυρίως στους Έλληνες για το πως μπορεί η Ελλάδα να ελπίζει στην καλή και ειρηνική γειτονία, κάτι που σε καμία περίπτωση, με τα όσα λέγονται και γίνονται από την πλευρά του Ερντογάν, καταδεικνύουν πως δεν μας περιλαμβάνουν πουθενά και σε τίποτα.

Η πρόσκληση του αρχηγού των παράνομων ενόπλων δυνάμεων στην ανατολική Λιβύη, Χαλίφα Χαφτάρ, στην Ελλάδα υπονομεύει τις προσπάθειες για την ειρήνευση στη Λιβύη, ανέφερε ο υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, σε tweet που δημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό και ανέφερε χαρακτηριστικά:

“Το δίδυμο Ελλήνων-Ρωμιών σφετερίζεται τα δικαιώματα των γειτονικών χωρών με τις μαξιμαλιστικές αξιώσεις τους στην Ανατολική Μεσόγειο. Επιπλέον, η προσπάθεια νομιμοποίησης αυτών των αξιώσεων χρησιμοποιώντας την ΕΕ πλήττει την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή.

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η Λιβύη. Τα δύο μνημόνια που έχουμε συνομολογήσει με τη νόμιμη κυβέρνηση στη Λιβύη έχουν ανησυχήσει την Ελλάδα. Αντί για διάλογο, διέκοψαν τις διπλωματικές σχέσεις με τη νόμιμη κυβέρνηση.

Δυστυχώς, ενεργούν με την αντίληψη ότι «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου».

Στην πραγματικότητα, πίσω από αυτό κρύβονται οι προσπάθειες της γείτονος να επιβληθεί και στη Λιβύη με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Άλλωστε είχαν καθοριστεί παλαιότερα τα πεδία αδειοδότησης φυσικού αερίου αλλά και μαύρου χρυσού στη νότια Κρήτη με τέτοιον τρόπο, με τον οποίο ξεκάθαρα παραβιάζονται τα δικαιώματα της Λιβύης.

Έτσι, η ΄”νόμιμη” κυβέρνηση της Λιβύης τα βρήκε με την Τουρκία υπογράφοντας, το σχετικό μνημόνιο για να προστατέψει τα δικαιώματα της.

“Η πρόσκληση του Χαφτάρ στην Ελλάδα και η ανάδειξη της δικής της εθνικής ατζέντας υπονομεύει τις προσπάθειες για την ειρήνευση στη Λιβύη.Θέλουμε να υπενθυμίσουμε στους Έλληνες φίλους μας ότι αυτές οι μάταιες προσπάθειες δεν θα αποφέρουν κανένα αποτέλεσμα και ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά φρούδες ελπίδες”, είπε ο Μελβούτ Τσαβούσογλου.

Ωστόσο, πρέπει να παραδεχτούμε πως τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα δεν έχτισε κάποιον ρόλο στο θέμα της Λιβύης για να έχει έναν σήμερα, ως εκ τούτου, μοναδικός μας σύμμαχος με δυνατότητα δυναμικών παρεμβάσεων είναι οι ΗΠΑ και ακολουθεί το Ισραήλ. Επίσης είναι προφανές ότι η Ελλάδα πρέπει να ενδυναμώσει τις σχέσεις της με την Ιταλία, μια χώρα που έχει τεράστια συμφέροντα στη Λιβύη αλλά και στα οικόπεδα που έχει αδειοδοτήσει η Κυπριακή Δημοκρατία.

Τα πράγματα δεν θα είναι δύσκολα, αν υπάρξει μεθόδευση και ενδυνάμωση της οικονομίας μας προκειμένου να αφήσουμε πίσω δευτερεύοντες ρόλους και να πάρουμε επάξια τη θέση που μας αξίζει.

 

Συγγραφέας: Κατερίνα Καλεντερίδου

Katerina Kalenteridou

Δημοσιογράφος

Αν σας άρεσε το άρθρο και θέλετε να στηρίξετε τον συγγραφέα μπορείτε να κάνετε μια δωρεά.