Ο φόβος των Βουλγάρων και αποκοπή του Ελληνισμού από την Θράκη

Πριν λίγες ημέρες στην Θράκη πραγματοποιήθηκαν εορταστικές εκδηλώσεις με το μήνυμα “Ενσωμάτωση” και όχι Απελευθέρωση. Υπεύθυνη για αυτό ήταν η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης η οποία οργάνωσε και μέτριες εκδηλώσεις χωρίς να δοθεί η σημασία που θα έπρεπε στο γεγονός.

Στην Θράκη κανείς Δήμαρχος στις δηλώσεις τους δεν τόλμησε να αναφέρει την λέξη Απελευθέρωση ενώ η Ομοσπονδία Θρακικών Συλλόγων Ευρώπης σε βίντεο της για τα 100 χρόνια αναφέρει σε σημεία “στην Θρακική γη κατοικούσαν δεκάδες φυλές Θρακών¨ ενώ σε ένα άλλο σημείο τονίζει “κατά τον 7ο και 6ο αιώνα Π.Χ δημιουργούνται οι πρώτες Ελληνικές αποικίες”. Θα μπορούσα να αναφέρω δεκάδες περιπτώσεις στις οποίες ο καθένας στην Θράκη, και ειδικά για τα 100 χρόνια Απελευθέρωσης, κάνει κυριολεκτικά ότι θέλει. Κανένας συντονισμός ώστε να γίνει επιμέλεια ευαίσθητων θεμάτων.

Αυτές οι δύο αναφορές από τον βίντεο του Συλλόγου, είναι και η πολιτική συγκεκριμένης χώρας για την Θράκη, της Βουλγαρίας, ότι η Θράκη δηλαδή δεν ανήκει σε άλλο λαό, αφού Έλληνες και Τούρκοι δεν βρίσκονται στον φυσικό τους χώρο. Οι Βούλγαροι εδώ και σχεδόν 120 χρόνια, και αφού είδαν ότι ο ξεριζωμός του Ελληνισμού είναι αδύνατος, προσπαθούν να οικειοποιηθούν την ιστορία της Θράκης. Θεωρούν ότι είναι αυτοί που κατοικούν στο σύνολο της αρχαίας Θράκης και είναι αυτοί που έχουν κληρονομήσει την υποχρέωση για την ανάδειξη της ιστορίας.

Τον Απρίλιο του 2015 στο Μουσείο του Λούβρου λειτούργησε η έκθεση «Εποποιία των Θρακών Βασιλέων», με αντικείμενα του αρχαίου πολιτισμού των Θρακών, τα οποία έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στα βουλγαρικά εδάφη.

Η έκθεση, που είχε διαρκέσει έως τις 20 Ιουλίου, περιλαμβάνε και αντικείμενα από τις τελευταίες αρχαιολογικές ανασκαφές στον τάφο του Θράκα ηγεμόνα Σεύθη Γ΄. Η συλλογή, που μεταφέρθηκε από τη Βουλγαρία στο Παρίσι στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου, περιλαμβάνει αντικείμενα από 17 Μουσεία της Βουλγαρίας.

Ο Βούλγαρος πρωθυπουργός, Μπόικο Μπορίσοφ, και οι υπουργοί Πολιτισμού της Βουλγαρίας και της Γαλλίας, Βεζντί Ρασίντοφ και Φλερ Πελερίν, αντίστοιχα, έδωσαν το «παρών» στα εγκαίνια. Μεταξύ των ειδικών προσκεκλημένων ήταν η επικεφαλής της Unesco, Ιρίνα Μπόκοβα, και η αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα.

«Είμαι περήφανος που το όνομα της Βουλγαρίας έλαμψε, για πρώτη φορά, στην πρόσοψη του Λούβρου» ανέφερε ο Βούλγαρος υπουργός Πολιτισμού, Βεζντί Ρασίντοφ, ο οποίος ανέφερε ότι την έκθεση επισκέφθηκαν τέσσερα εκατομμύρια άτομα.

Αλλά, η Βουλγαρία με τον αρχαίο χώρο της Θράκης αντιμετωπίζει δύο πολύ σοβαρά προβλήματα, το ένα είναι οι “Μακεδόνες” της Συμφωνίας των Πρεσπών, και το άλλο οι Πομάκοι. Και το “Εθνος των Μακεδόνων” αλλά και το Έθνος των Πομάκων, απειλούν όχι μόνο την ιστορική συνέχεια που έχουν χτίσει οι Βούλγαροι με την περιοχή, αλλά ακόμα και την εδαφική ακεραιότητα σε ένα σενάριο ακραίας πόλωσης στα Βαλκάνια, σενάριο το οποίο απομακρύνεται με την είσοδο χωρών στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκη Ένωση.

Ομως οι Πομάκοι θα εξακολουθούν να είναι ένα Ορφανό Έθνος, το οποίο στην εξευρωπαϊσμένη πλέον Βουλγαρία θα μπορεί να έχει περισσότερα δικαιώματα. Με έναν πολιτισμό που κρατάει από την αρχαιότητα, η ομογένεια τους σε έναν συγκεκριμένο χώρο, και η γλώσσα με την θρησκεία, τους επιτρέπει να διεκδικούν, ήπια, την αναγνώριση τους. Στην Βουλγαρία ζούνε περί τους 450.000, στην Ελλάδα 45.000 (20.000 μόνο στο Δήμο Μύκης), στην Τουρκία ξεπερνούν τους 30.000 ενώ σε όλο το κόσμο υπολογίζονται σε 600.000. Η έδρα των διεκδικήσεων τους βρίσκεται στην Σουηδία.

Η δυναμική που αναπτύσσουν οι Πομάκοι είναι πολύ μεγάλη, και αυτό γιατί έχουν την πλήρη στήριξη των ΗΠΑ. Μάλιστα στο περίφημο αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη η Βουλγαρία έκανε πίσω όταν οι Αμερικανοί απείλησαν ότι θα θέσουν θέμα αναγνώρισης του Έθνους των Πομάκων και την στήριξη τους στην δημιουργία του Pomakistan.

Οι Πομάκοι και η Τουρκία – Ο Ερντογάν κάνει 600.000 Πομάκους Τούρκους

Η Ελλάδα δεν πρέπει να επιδιώκει την αφομοίωση των “ομογενών” του και κανείς δεν πρέπει να αμφισβητήσει ότι οι Τουρκογενείς, Ρομά και Πομάκοι της Θράκης είναι “Τούρκοι”. Αυτές ήταν οι δύο αναφορές του Τούρκου Προέδρου στην ομιλία του σε εκπροσώπους τουρκόφρονων φορέων της μειονότητας, όταν τον Δεκέμβριο του 2017 βρέθηκε στην Κομοτηνή.

Μάλιστα κάποιοι από την Ελληνική πλευρά είδαν θετικά την αναφορά στην λέξη “Πομάκος” η οποία ήταν απαγορευμένη όλα αυτά τα χρόνια . Φυσικά ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν είχε ως στόχο με την αναφορά αυτή να αδειάσει την Τουρκική Πολιτική δεκαετιών στην Θράκη με την οποία όλοι οι Μουσουλμάνοι θεωρούνται Τούρκοι.

Η αναφορά στους Ρομά και στους Πομάκους είχε δύο στόχους, ο πρώτος έχει να κάνει με τα δίγλωσσα σχολεία τα οποία θα αναπτύξουν την Τουρκική συνείδηση στις επόμενες γενιές Ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης και ο δεύτερος, να αποκτήσει ρόλο η Τουρκία στα όσα συμβαίνουν αυτή την στιγμή στην νοτιοδυτική Βουλγαρία και συγκεκριμένα στην περιοχή όπου ζούνε Πομάκοι μουσουλμάνοι.

Αυτή η περιοχή είναι ζωτική και για την ίδια την Τουρκία. Αν οι Πομάκοι είναι Τούρκοι, τότε ο Παντουρκισμός έχει συνέχεια ως τα Δυτικά Βαλκάνια. Όμως η πραγματικότητα, η καταγωγή των Πομάκων, και κυρίως, το πως αισθάνονται, αποδομεί όλη την Τουρκική πολιτική και την αποκόπτει από τα Βαλκάνια.

Η Ελλάδα και Πομάκοι

Η Ελλάδα από την ημέρα που απελευθερώθηκε η Θράκη τους αντιμετώπισε το ίδιο με όλους τους μουσουλμάνους της περιοχής. Οι πολιτικές Βενιζέλου και Μεταξά τους έδωσε αρκετά δικαιώματα, αλλά η περίοδος του Ψυχρού Πολέμου και ο κίνδυνος της κομμουνιστικής Βουλγαρίας , που προσπαθούσε να εξοντώσει Εθνολογικά τους Πομάκους στην άλλη πλευρά, έκανε την Ελληνική Πολιτεία να συμπεριφερθεί ανώριμα έναντι της ιστορίας. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ως Πρωθυπουργός, και αργότερα ο Θεόδωρος Πάγκαλος ως υπουργός εξωτερικών, επανέφεραν πολλά δικαιώματα και καθιέρωσαν την ισοπολιτεία

Οι Πομάκοι υπέστησαν τεράστιες διώξεις από τους Τούρκους αλλά ακόμα πιο βιαίες από τους Βούλγαρους. Η ένωση τους με την Ελλάδα ήταν για αυτούς μια ιστορική συνέχεια. Αυτός είναι και ο λόγος που το σύνολο των Πομάκων στην Ελλάδα έχουν καθαρά Ελληνική Συνείδηση κάτι το οποίο δεν αμφισβητείται από κανέναν.

Σήμερα, η Ελληνική Πολιτεία θα πρέπει να είναι ακόμα περισσότερο κοντά τους. Η τουρκική πολιτική στην Θράκη έχει περάσει πλέον σε πιο σκληρά μέτρα. Οικονομικοί εκβιασμοί, απειλές μέσα στα τζαμιά αλλά και εκτός, είναι καθημερινότητα.

Η Αμερικανική Πρεσβεία που γράφει κάθε χρόνο για την δικαιώματα των μειονοτήτων, κάποια στιγμή θα πρέπει να δει και την πραγματικότητα. Οι αποστολές που κάνει το Αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών για την καταγραφή, οι πληροφορίες που συλλέγει γίνονται κάτω από πιέσεις και κανένας Πομάκος δεν είναι ελεύθερος να μιλήσει