Nέα κούρσα πυρηνικών εξοπλισμών ΗΠΑ και Ρωσίας – 350 δισ. δολάρια το αμερικάνικο κόστος

Την ανάγκη χρηματοδότησης ενός εκτεταμένου εξοπλιστικού προγράμματος ύψους 350 δισ δολαρίων που θα εκσυγχρονίσει το αμερικανικό πυρηνικό οπλοστάσιο επεσήμανε στο Κογκρέσο το Αμερικανικού υπουργείο Άμυνας.

Σύμφωνα με την ενημέρωση που πραγματοποίησε στο Κογκρέσο ο εν αποστρατεία Ναύαρχος του Αμερικανικού Ναυτικού και πρώην Διοικητής της U.S. Central Command William Fallon, η συνεργασία των ΗΠΑ με την Ρωσία έχει πλέον διακοπεί και η αναβάθμιση του αμερικανικού πυρηνικού οπλοστασίου θα πρέπει πια να αποτελέσει αντικείμενο συζητήσεως, αφού ο συγκεκριμένος τομέας είχε εγκαταλειφθεί την τελευταία δεκαετία εξαιτίας των πολέμων που οι ΗΠΑ διεξήγαγαν στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και τη Λιβύη.

Από την άλλη πλευρά η Ρωσία αναβαθμίζει το πυρηνικό της οπλοστάσιο με ταχύτατους ρυθμούς αποκτώντας σύγχρονα πυραυλικά συστήματα μεγάλης ακρίβειας και φονικότητας.

Όπως επισημαίνει το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας απαιτούνται συνολικά 350 δισ δολάρια για την αναβάθμιση του αμερικανικού πυρηνικού οπλοστασίου, το οποίο διαθέτει πυραυλικά συστήματα εξοπλισμένα με πυρηνικές κεφαλές τουλάχιστον 20 ετών δηλαδή παλαιότερης τεχνολογικής γενεάς σε σχέση με τα ρωσικά.

Για πάνω από 20 χρόνια οι ΗΠΑ επαναπαύτηκαν στις δάφνες της νίκης τους στο Ψυχρό Πόλεμο και της αποδυνάμωσης των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας και του Σαντάμ Χουσεΐν αποπροσανατόλισε τις αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις από τις “συμβατικές” τους αποστολές με αποτέλεσμα να δαπανηθούν τεράστια ποσά για τις πολεμικές επιχειρήσεις και για την απόκτηση οπλισμού που ταίριαζε στο νέο είδος πολέμου που οι ΗΠΑ διεξήγαγαν.

Το αποτέλεσμα αυτής της 20ετούς αδράνειας στον τομέα των πυρηνικών είναι οι ΗΠΑ να βασίζονται αυτή τη στιγμή σε 450 βαλλιστικούς διηπειρωτικούς πυραύλους LGM-30G Minuteman-III οι οποίοι εντάχτηκαν σε υπηρεσία την περίοδο 1970-1978, φέρουν.

Οι συγκεκριμένοι πύραυλοι διαθέτουν ένα όχημα επανεισόδου Mark 21 RV με μια πυρηνική κεφαλή W-87 των 300-475 kT μπορούν να καταστρέψουν στόχους σε απόσταση 13.000 χλμ

Οι αμερικανικοί πύραυλοι LGM-30G Minuteman-III εξοπλίζουν σήμερα τρεις Πτέρυγες Βαλλιστικών Διηπειρωτικών Πυραύλων (90th Missile Wing, 91th Missile Wing, 341st Missile Wing) στο έδαφος των ΗΠΑ και αποτελούν τα μοναδικά χερσαία πυραυλικά συστήματα των ΗΠΑ που μπορούν να φέρουν πυρηνικές κεφαλές.

Ανάλογη είναι η κατάσταση και στον τομέα των υποβρύχια εκτοξευόμενων βαλλιστικών διηπειρωτικών πυραύλων όπου οι ΗΠΑ διαθέτουν 14 πυρηνοκίνητα υποβρύχια κλάσης (SSBN) Ohio τα οποία φέρουν 24 πυραύλους τύπου UGM-133A Trident II D-5, οι οποίοι εντάχθηκαν σε υπηρεσία το 1990, διαθέτουν είτε 14 κεφαλές τύπου W88 (475 kΤ) ή 14 κεφαλές τύπου W76 (100 kΤ), ενώ η εμβέλεια του UGM-133A Trident II D-5 ανάλογα με το βάρος της κεφαλής κυμαίνεται από 7.840-11.300 χλμ. Συνολικά σε υπηρεσία βρίσκονται 288 πύραυλοι UGM-133A Trident II D-5, με 1.152 κεφαλές.

Όσον αφορά τους αεροεκτοξευόμενους πυραύλους cruise, οι οποίοι είναι εξοπλισμένοι με πυρηνική κεφαλή, η Αεροπορία των ΗΠΑ διαθέτει 528 πυραύλους AGM-86 ALCM οι οποίοι εξοπλίζουν 74 στρατηγικά βομβαρδιστικά B-52H εκ των οποίων τα 56 είναι σε ενεργή υπηρεσία και τα 18 ανήκουν στην εφεδρεία καθώς και 20 βομβαρδιστικά stealth B-2A Spirit.

Τα 74 στρατηγικά βομβαρδιστικά Β-52Η εντάχτηκαν σε υπηρεσία πριν από 50 περίπου χρόνια και παρα τους εκσυγχρονισμούς που έχουν υποστεί δεν μπορούν πλέον να αντεπεξέλθουν στο σύγχρονο πεδίο της μάχης.

Επιπλέον η Αεροπορία των ΗΠΑ διαθέτει 61 βομβαρδιστικά B-1B Lancer, τα οποία όμως προορίζονται να πραγματοποιήσουν τακτικές αποστολές βομβαρδισμού αν και διατηρούν την ικανότητα τους για πυρηνικά πλήγματα.

Μπροστά σε αυτό το μάλλον παρωχημένο πυρηνικό οπλοστάσιο η Ρωσία διαθέτει συνολικά 305 εκτοξευόμενους και αυτοκινούμενους βαλλιστικούς διηπειρωτικούς πυραύλους με 1.166 κεφαλές και πιο συγκεκριμένα,
• 46 εκτοξευόμενους από σιλό βαλλιστικούς διηπειρωτικούς πυραύλους R-36M2 (SS-18) (10 κεφαλές και εμβέλεια 11.000 χλμ),
• 60 εκτοξευόμενους από σιλό βαλλιστικούς διηπειρωτικούς πυραύλους UR-100NUTTKh (SS-19Mod 3) (6 κεφαλές και εμβέλεια 10.000 χλμ),
• 60 εκτοξευόμενους από σιλό βαλλιστικούς διηπειρωτικούς πυραύλους RT-2UTTH “Topol M” (SS-27) (1 κεφαλή και εμβέλεια 11.000 χλμ).,
• 72 αυτοκινούμενους βαλλιστικούς διηπειρωτικούς RT-2PM “Topol” (SS-25) (1 κεφαλή και εμβέλεια 10.500 χλμ).,
• 18 αυτοκινούμενους βαλλιστικούς διηπειρωτικούς RT-2UTTH “Topol M” (SS-27) (1 κεφαλή και εμβέλεια 11.000 χλμ)
• 45 αυτοκινούμενους βαλλιστικούς διηπειρωτικούς RS-24 “Yars” (SS-29) (4 κεφαλές και εμβέλεια 12.000 χλμ).
• 4 εκτοξευόμενους από σιλό βαλλιστικούς διηπειρωτικούς RS-24 “Yars” (SS-29) (4 κεφαλές και εμβέλεια 12.000 χλμ).

Όμως η ρωσική πολιτική ηγεσία δεν σταμάτησε να αναπτύσσει νέα πυραυλικά συστήματα.

Έτσι τα τελευταία 8 χρόνια η Ρωσία ανάπτυξε ή έχει υπό ανάπτυξη έξι νέους βαλλιστικούς διηπειρωτικούς πυραύλους που εκτοξεύονται από στατικούς, αυτοκινούμενους εκτοξευτές, τρένα και υποβρύχια.

Πρόκειται για τον αυτοκινούμενο βαλλιστικό διηπειρωτικό πύραυλο RS-26 Rubezh ή Avangard (εμβέλεια 10.000-11.000 χλμ), ο οποίος θα ενταχτεί σε υπηρεσία το 2015, τον νέο βαρύ βαλλιστικό διηπειρωτικό πύραυλο Sarmat (10-15 κεφαλές, εμβέλεια 11.000 χλμ) ο οποίος θα ενταχθεί σε υπηρεσία το 2020, το νέο σύστημα διηπειρωτικών πυραύλων φερόμενων επί τρένων Barguzin, το οποίο θα διαθέτει έξι πυραύλους RS-24 Yars ή Yars-M μια αναβαθμισμένη έκδοση του RS-24 Yars, καθώς και τους υποβρύχια εκτοξευόμενους πυραύλους R-29RMU Sineva (4 κεφαλές και εμβέλεια 11.500 χλμ), R-29RMU2 Layner (12 κεφαλές) και RSM-56 Bulava (6-10 κεφαλές, εμβέλεια 10.000 χλμ).

Οι δύο πρώτοι R-29RMU Sineva και R-29RMU2 Layner θα εξοπλίσουν τα 6 πυρηνοκίνητα υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων του ρωσικού Ναυτικού κλάσης Delta IV (Project 667BDRM, Delfin) ενώ ο πύραυλος RSM-56 Bulava τα τρία υποβρύχια κλάσης Borei που βρίσκονται σε υπηρεσία, τα τρία που βρίσκονται υπό ναυπήγηση και τα τέσσερα που σχεδιάζονται να ναυπηγηθούν.

Συνολικά το ρωσικό Ναυτικό αυτή την περίοδο διαθέτει 13 υποβρύχια βαλλιστικών διηπειρωτικών πυραύλων (SSBN) και πιο αναλυτικά τρία κλάσης Delta III, ένα κλάσης Typhoon, έξι κλάσης Delta IV και τρία κλάσης Borei. όσον αφορά το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του υποβρύχιου στόλου τα τρία υποβρύχια της κλάσης Delta III πρόκειται να αντικατασταθούν την τρέχουσα δεκαετία από τα υπό ναυπήγηση υποβρύχια της κλάσης Borei.

Ο τρίτος βραχίονας του πυρηνικού οπλοστασίου της Ρωσίας είναι ο μόνος που υπολείπεται του αντίστοιχου αμερικανικού αφού η ρωσική Αεροπορία διαθέτει 55 ελικοφόρα στρατηγικά βομβαρδιστικά Tu-95MS (Bear H) και μόλις 11 υπερηχητικά στρατηγικά βομβαρδιστικά Tu-160 (Blackjack) εξοπλισμένα με 16 πυραύλους Kh-55 (AS-15A) και 12 Kh-55SM (AS-15B) έκαστο αντίστοιχα.

Επιπλέον η ρωσική Αεροπορία και το Ναυτικό διαθέτουν 105 στρατηγικά βομβαρδιστικά τύπου Tu-22M3, Tu-22MR, Tu-22M3M εξοπλισμένα με πυραύλους Raduga Kh-22 και Raduga Kh-15 οι διαθέτουν πυρηνική κεφαλή.

Συνολικά στο ρωσικό οπλοστάσιο υπάρχουν 884 πύραυλοι cruise Kh-55 (AS-15A), Kh-55SM (AS-15B), Raduga Kh-22 και Raduga Kh-15 εξοπλισμένοι με πυρηνική κεφαλή. Τα πρώτα δύο βλήματα πρόκειται να αντικατασταθούν από το υπό ανάπτυξη νέο πύραυλο Kh-101/102.

Όπως γίνεται αντιληπτό την χρονική περίοδο που οι ΗΠΑ ήταν απασχολημένες με τους πολέμους που διεξήγαγαν στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, οι Ρώσοι μεθοδικά και με ένα προσεκτικό πρόγραμμα που στηριζόταν στην παράλληλη ανάπτυξη νέων και υπαρχόντων τεχνολογιών κατάφεραν μέσα σε μια δεκαετία να αναπτύξουν τέσσερις βαλλιστικούς διηπειρωτικούς πυραύλους και να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη ακόμη τριών συστημάτων αποκτώντας ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των Αμερικανών.

Εκτός από τα παραπάνω η ρωσική αεροναυπηγική βιομηχανία έχει ήδη ξεκινήσει την ανάπτυξη του νέου στρατηγικού βομβαρδιστικού με την κωδική ονομασία PAK-DA το οποίο θα ενταχτεί σε υπηρεσία την περίοδο 2025-2030 και θα εξοπλιστεί με τον νέο πύραυλο Kh-101/102.

Οι εξελίξεις αυτές εκτιμήθηκαν από το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας και μετουσιώθηκαν σε μια πρόταση προς το Κογκρέσο το οποίο θα πρέπει να αποφασίσει εαν μπορεί η αμερικανική οικονομία να αντέξει το βάρος των 350 δισ δολαρίων που απαιτούνται για την αντικατάσταση και εκσυγχρονισμό του πυρηνικού οπλοστασίου των ΗΠΑ.