Μετά τον Πρωθυπουργό, και ο υπουργός άμυνας αποκατέστησε το όνομα αξιωματικού

«Πράξαμε το πατριωτικό μας καθήκον απέναντι σε απειλές, απέναντι σε εκβιασμούς. Εγώ πιστεύω ότι πράξαμε το σωστό», τόνισε ο Αλέξης Τσίπας ολοκληρώνοντας την ομιλία του για την κύρωση του πρωτοκόλλου ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Ενώ σημείωσε ότι όλοι θα κριθούν από τον ελληνικό λαό, την ιστορία και τις επόμενες γενιές, δηλώνοντας «περήφανος για τη στάση των βουλευτών που ψήφισαν την κύρωση της Συμφωνίας και αυτών που σήμερα θα ολοκληρώσουν αυτή την ιστορική προσπάθεια».

Λίγες ημέρες πριν, και λίγες ώρες μετά την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, το viadiplomacy σε άρθρο του και με τίτλο “Κύριε Τσίπρα σήμερα αποκαταστήσατε τον Τσολάκογλου, και αυτό σας τιμά!” ανέφερε, “στο Viadiplomacy αντιμετωπίζουμε όλα τα πολιτικά πρόσωπα ως ηγέτες του λαού, ειδικά εσάς κύριε Τσίπρα που είστε ο Πρωθυπουργός της χώρας. Οι μεγάλοι ηγέτες, για το καλό του Έθνους, της πατρίδας και κατ επέκταση του λαού, καλούνται πολλές φορές να πάρουν και αντιδημοφιλείς αποφάσεις, οι οποίες οδηγούν στο χαρακτηρισμό, προδότης!” με το άρθρο να συνεχίζει “Ένας από αυτούς που δικαιώσατε κύριε Τσίπρα, είναι και ο Στρατηγός Τσολάκογλου. Από την ομιλία σας διαπιστώσαμε ότι ασχοληθήκατε με την ιστορία, και ίσως πέσατε και στις αποφάσεις του. Άλλωστε, η απόφαση του να συνθηκολογήσει με τους Γερμανούς, την ώρα που Βασιλείς, πολιτικοί και Άγγλοι «πηδούσαν» από το καράβι που λεγόταν Ελλάδα, είχε και άμεση σχέση με την Μακεδονία και Θράκη.”

Ο νέος υπουργός Εθνικής Άμυνας, Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης, με την δική του τοποθέτηση στην συζήτηση για την την κύρωση του πρωτοκόλλου ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, ανέφερε «η κύρωση του Πρωτοκόλλου ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ υπηρετεί τι στρατηγικό συμφέρον της Ελλάδας»

Την ώρα όμως που έκανε αυτή την δήλωση, το κυβερνητικός σχηματισμός που στηρίζει, “ξήλωνε” το όνομα ενός Αξιωματικού ο οποίος πολέμησε για την πατρίδα, στους Βαλκανικούς Πολέμους, στο Α.Π.Π , στην Μικρά Ασία

Όπως ο Τσολάκογλου, έτσι και αυτός ο αξιωματικός, χαρακτηρίστηκε προδότης από την Αριστερά για τις πολιτικές επιδιώξεις της,  που δεν ήταν άλλες από την αρπαγή της εξουσίας, με το δικαίωμα που της αναλογούσε.

Μιλάμε για τον Τρικαλινής καταγωγής  Στρατηγό Χρ.Καβράκο του οποίου το όνομα έχει το στρατόπεδο της ΣΜΥ στα Τρίκαλα. Στην περιοχή ένας τοπικός σύλλογος αριστερής ιδεολογίας, απαίτησε από την κυβέρνηση να “ξηλώσει” το όνομα του Αξιωματικού διότι όπως αναφέρει:

“ο οποίος παρέδωσε την Αθήνα στον Χίτλερ, δολοφόνησε εργάτες και αγρότες στην εξέγερση του ’25, ψευδόρκησε στη δίκη για το Κιλελέρ, καταδίκασε σε θάνατο το ’35 τους Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Νικόλαο Πλαστήρα, που είναι συνένοχος για πολλά ακόμα εγκλήματα κατά του λαού και της πατρίδας) και να προχωρήσει στη μετονομασία του Στρατοπέδου είναι ιστορική.”

Είναι μια πολιτική απόφαση, για να ικανοποιηθεί ένα τοπικό ακροατήριο, όμως , ο νέος υπουργός άμυνας με την στάση του στο Σκοπιανό και την ομιλία του στην βουλή, δικαίωσε τον Στρατηγό Χρ.Καβράκο.

Ο Καβράκος, παρέδωσε την Αθήνα στους Γερμανούς γιατί αυτή ήταν η Συμφωνία που υπέγραψε ο Τσολάκογλου με τους Γερμανούς, να παραδοθεί η πόλη χωρίς μάχη. Μια απόφαση ανακωχής που δικαίωσε τον Τσολάκογλου μετά από χρόνια, όπως ελπίζει και ο πρωθυπουργός να δικαιωθεί για την απόφαση του να δημιουργήσει “Μακεδονικό Έθνος.”

Επίσης ο σύλλογος αυτός, κατηγορεί τον Καβράκο ότι καταδίκασε τον Ελευθέριο Βενιζέλο σε θάνατο. Ως στρατοδίκης το 1935 στο στρατοδικείο καταδίκασε σε θάνατο τους Βενιζέλο και Πλαστήρα, επειδή οι δυο αυτοί ήταν πραξικοπηματίες και μάλιστα ήθελαν να κυβερνήσουν την Ελλάδα με δικτατορία ,όπως ο ίδιος ο Βενιζέλος παραδέχθηκε. Τι ακριβώς θα έπρεπε να κάνει ως Στρατοδίκης;

Και τέλος, και αυτός είναι ο βασικός λόγος, οι δύο προηγούμενοι είναι απλά για να γεμίσουν οι κατηγορίες,  τον κατηγορούν ότι ως στρατιωτικός διοικητής Τρικάλων την 2 Φεβ. 1925 διέταξε πυρ  με αποτέλεσμα τον θάνατο 7 ατόμων και τον τραυματισμό 25 στα πλαίσια μιας -κατ’αρχήν-αγροτικής εξέγερσης τότε, υποκινούμενη από το ΚΚΕ.

Ξεχνούν όμως αυτοί που κατηγορούν τον Στρατηγό Καβράκο, να αναφέρουν ότι δημοσιεύματα της εποχής (εφημερίς Θάρρος 1925) και αστυνομικές αναφορές αποκάλυψαν ότι η εξέγερση “ουδόλως ήτο καθαρώς αγροτική,ήτο πολιτική και κατηυθύνετο από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος”, το οποίο υπακούοντας στις διαταγές της Μόσχας και της Εργατικής Διεθνούς Κομιντέρν του Λένιν τότε,προσπαθούσε και στην Ελλάδα να δημιουργήσει εξεγέρσεις και εργατική επανάσταση και οι αγροτικές εξεγέρσεις προσέφεραν ευκαιρίες αναταραχής.

Η ανεξέλεγκτη κατάσταση,η απειλή κατά της ζωής του τότε Νομάρχη και του προσωπικού της Νομαρχίας και κυρίως “μια πέτρα διαδηλωτών που έσπασε τα δόντια ενός στρατιώτη ήταν το φυτίλι του πυρός εναντίον των απειλούντων την τάξη και ασφάλεια πολιτών και στρατιωτών,δεδομένου οτι ,όπως έγραψε και ο Τύπος την επαύριον των γεγονότων πολλοί κομμουνιστές εξεκένωσαν τα περίστροφά των” τις τρομερές εκείνες ώρες.

Ο ανθρώπινος παράγων και το ανίκητο συναίσθημα της άμυνας πρέπει να ληφθούν επίσης υπόψιν για να εξηγηθούν τα γεγονότα εκείνης της τρομερής ημέρας.

Εκείνες τις εποχές τα κράτη της Ευρώπης ήταν αυστηρά απέναντι στους βανδάλους και ταραχοποιούς,, ήταν η εποχή που η κρατική βία ήταν νόμιμη, όπως είναι και σήμερα. Τότε ο κόσμος ήταν στην δίνη των εξεγέρσεων, της μάχης που δίνοταν για την επικράτηση του Κομμουνισμού, με την Ελλάδα να έχει ήδη διαλέξει στρατόπεδο από το 1916, και τότε τους ταραχοποιοπούς ενάντια στο κράτος δεν τους έριχναν μολότοφ, αλλά σφαίρες, έτσι γινόταν.