Με τριετή καθυστέρηση ξεκίνησε η ναυπήγηση του πρώτου τουρκικού υποβρυχίου Type-214TN – Θα παραδοθεί το 2021

Μετά από σχεδόν τρία χρόνια καθυστερήσεων την περασμένη Παρασκευή, 9 Οκτωβρίου ξεκίνησε η ναυπήγηση του πρώτου από τα έξι συνολικά υποβρύχια τύπου Type 214ΤΝ που παρήγγειλε το τουρκικό Ναυτικό το 2009 κλάσης Reis (αρχικά είχε δοθεί στα υποβρύχιας η ονομασία κλάσης Cerbe κάτι που άλλαξε αργότερα), στα κρατικά ναυπηγεία Golcuk.

Αν και οι πιο πρόσφατες πληροφορίες ανέφεραν ότι η ναυπήγηση του πρώτου σκάφους του TCG Piri Reis ξεκίνησε στις αρχές του 2013, τελικά τα προβλήματα που από την αρχή δοκιμάζουν το συγκεκριμένο πρόγραμμα οδήγησαν όπως φαίνεται το Τουρκικό Ναυτικό στην περεταίρω καθυστέρηση της έναρξης της ναυπήγησης του πρώτου υποβρυχίου.

Σύμφωνα με τον προγραμματισμό που είχε δημοσιεύσει το Τουρκικό Ναυτικό το 2009, προβλεπόταν η έναρξη της ναυπήγησης του πρώτου σκάφους το 2011 και η παράδοση του το 2015.
Ακολούθησε αναθεώρηση του προγράμματος σύμφωνα με το οποίο η περίοδος ναυπήγησης του πρώτου σκάφους προσδιορίστηκε για την περίοδο 2013 με μέσα του 2016 ενώ η παραλαβή του προγραμματίστηκε για το 2018-2019.

Ακολούθως η έναρξη της ναυπήγησης μετακινήθηκε για τις αρχές του 2014 και τελικά η κατάληξη ήταν η πρώτη συγκόλληση του τμήματος του υποβρυχίου να πραγματοποιηθεί στις 9 Οκτωβρίου του 2015 δηλ. τρία χρόνια σχεδόν από τον αρχικό σχεδιασμό.

Όμως όπως αποδείχτηκε στην πορεία το τουρκικό πρόγραμμα ναυπήγησης των έξι υποβρυχίων Type 214 αποτέλεσε μια πολύ μεγάλη τεχνολογική πρόκληση για την Τουρκία και για την γερμανική εταιρεία Howaldtswerke-Deutsche Werft GmbH (HDW), η οποία ανέπτυξε το συγκεκριμένο τύπο, διότι το Τουρκικό Υφυπουργείο Αμυντικής Βιομηχανίας ζήτησε και κατάφερε να επιβάλλει την εγκατάσταση και ολοκλήρωση στα έξι υποβρύχια υποσυστημάτων τουρκικής σχεδίασης και κατασκευής.

Πιο αναλυτικά, στα τουρκικά υποβρύχια θα εγκατασταθεί και ολοκληρωθεί το «τουρκοποιημένο» Σύστημα Διαχείρισης Μάχης (ΣΔΜ) ISUS-90-72 της γερμανικής εταιρείας Atlas Electronic, ώστε να επιτευχτεί η διασύνδεση και ολοκλήρωση σε αυτό των τουρκικών ηλεκτρονικών συστημάτων και όπλων

Επιπλέον η εταιρεία Aselsan ανέλαβε την εγκατάσταση στα υποβρύχια του τουρκικής σχεδίασης και κατασκευής συστήματος ESM ARES-2N, του εγχώρια ανεπτυγμένου ραντάρ ναυτιλίας Alper LPI, του ολοκληρωμένου συστήματος επικοινωνιών, του συστήματος δορυφορικών επικοινωνιών στη ζώνη συχνοτήτων Χ επίσης εγχώριας ανάπτυξης και του συνόλου των ηλεκτρονικών συστημάτων του υποβρυχίου.

Για την υλοποίηση των παραπάνω προγραμμάτων η Aselsan υπέγραψε συμφωνία ύψους 1,5 εκατ. ευρώ με την εταιρεία Carl Zeiss Optronics με βάση την οποία, η τουρκική εταιρεία θα κατασκευάσει και θα προμηθεύσει τη γερμανική εταιρεία με δέκα θερμικές κάμερες, οι οποίες θα εξοπλίσουν τα περισκόπια των έξι Type 214TN καθώς και των τεσσάρων υποβρυχίων Type 209/1200.

Επιπλέον, η τουρκική εταιρεία υπέγραψε συμφωνία ύψους 95,5 εκατ. ευρώ με την HDW, για την κατασκευή των ηλεκτρονικών συστημάτων των έξι υποβρυχίων Type 214TN.

Στον τομέα των επικοινωνιών, η τουρκική εταιρεία Milsoft ανέλαβε έναντι 17 εκατ. ευρώ την κατασκευή και ολοκλήρωση έξι συστημάτων πολλαπλών ζεύξεων καθώς και του λογισμικού για τη μετάδοση δεδομένων μέσω ζεύξων Link-11/22, ενώ η εταιρεία Havelsan ανέλαβε να διασυνδέσει στο ΣΔΜ ISUS-90-72 με τις διεπαφές SEDA και TorAKS που η εταιρεία έχει αναπτύξει, οι οποίες επιτρέπουν την ολοκλήρωση αισθητήρων και όπλων αντίστοιχα.

Η επιλογή αυτή δίνει την δυνατότητα στο τουρκικό Ναυτικό να ολοκληρώσει στο ISUS-90-72 οποιοδήποτε αισθητήρα και όπλο επιθυμεί στο μέλλον, ακόμα και τουρκικής κατασκευής. Η τουρκική εταιρεία συμμετέχει επίσης στην ανάπτυξη του λογισμικού και των βάσεων δεδομένων απειλών του ISUS-90-72.

Όσον αφορά τους σταθμούς εργασίας πολλαπλών λειτουργιών και τους σταθμούς ελέγχου των όπλων, αυτοί θα κατασκευαστούν από την εταιρεία Ayesas, με απώτερο σκοπό την προώθηση τους στη διεθνή αγορά.

Στον τομέα των αισθητήρων, η εταιρεία Koc Information and Defense Technologies, ανέλαβε να κατασκευάσει το σύστημα εντοπισμού δυτών και κατόπιν άδειας το σύστημα εντοπισμού, ταξινόμησης και αντιμετώπισης-αντιμέτρων τορπιλών Sea Crypsis της βρετανικής εταιρείας Ultra Electronics έναντι 12,1 εκατ. ευρώ.

Σημαντική επίσης είναι η συμμετοχή του κρατικού ερευνητικού ιδρύματος TUBITAK-MAM το οποίο θα κατασκευάσει τα υδρόφωνα, το σύστημα ελέγχου των συσσωρευτών του υποβρυχίου το κεντρικό σύστημα κλιματισμού, καθώς και το σύστημα ελέγχου και περιορισμού του ακουστικού ίχνους του υποβρυχίου.

Στον τομέα των όπλων που θα χρησιμοποιούν τα τουρκικά Type 214TN, η εταιρεία Roketsan συνεργάζεται με ερευνητικό ίδρυμα του τουρκικού Ναυτικού ARMERKOM και το κρατικό ερευνητικό ίδρυμα TUBITAK-MAM, για την ανάπτυξη της βαριάς τορπίλης AKYA των 533 χλστ έναντι 24 εκατ. ευρώ, η οποία βασίζεται τεχνολογικά στην τορπίλη White Shark της κορεατικής εταιρείας LIGNex1, ενώ στο υποβρύχιο πρόκειται να πιστοποιηθεί και ο αντιαεροπορικός πύραυλος IDAS της εταιρείας Diehl.

Τέλος συντονιστικό ρόλο στην υλοποίηση του προγράμματος, θα έχει η εταιρεία μηχανολογικών μελετών STM, η οποία συμμετέχει στη σχεδίαση του υποβρυχίου, τη μηχανολογία και ολοκλήρωση 18.000 υποσυστημάτων, την κατασκευή τμημάτων του Type 214TN, τη σχεδίαση και ανάπτυξη των συσσωρευτών και τη δημιουργία της υποδομής λογιστικής υποστήριξης.

Συνολικά οκτώ τουρκικές εταιρείες και δύο κρατικά ερευνητικά ιδρύματα συνεργάζονται υπό την αιγίδα του Τουρκικού Ναυτικού για την ανάπτυξη ενός νέου υποβρυχίου το οποίο θα εμπεριέχει τουρκική προστιθέμενη αξία ύψους 81%.

Στο σημείο αυτό παρουσιάζονται και τα προβλήματα τα οποία αφορούν το κόστος του προγράμματος καθώς και τον τεχνολογικό κίνδυνο του εγχειρήματος.

Πιο αναλυτικά το συμβόλαιο που υπέγραψε η Τουρκική κυβέρνηση με τους Γερμανούς για τα έξι υποβρύχια έφτασε τα 2,5 δις ευρώ. Στο ποσό όμως αυτό δεν συμπεριλαμβάνεται η ανάπτυξη, κατασκευή, εγκατάσταση και ολοκλήρωση των τουρκικών υποσυστημάτων στα υποβρύχια μια παράμετρος του προγράμματος που εκτιμάται ότι θα αυξήσει το κόστος.

Ακολούθως κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι τα τουρκικά υποσυστήματα θα μπορέσουν να ολοκληρωθούν με το ΣΔΜ ISUS-90-72, αλλά ακόμη και εάν αυτό καταστεί δυνατό κανένας δεν μπορεί να υπολογίσει το επιπλέον κόστος και χρόνο που θα χρειαστεί, ενώ κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί επίσης και για το τελικό αποτέλεσμα.

Ουσιαστικά μετά και από την τρίτη αναβολή της έναρξης της ναυπήγησης του TCG Piri Reis το νέο τουρκικό υποβρύχιο εκτιμάται ότι θα παραδοθεί στο Ναυτικό 2021-2022 εάν και εφόσον το πρόγραμμα εξελιχτεί ομαλά χωρίς εκπλήξεις και ανατροπές.

Το υποβρύχιο Type 214ΤΝ κλάσης Reis θα έχει μήκος 66,3 μέτρα (έναντι 65 μέτρων των ελληνικών υποβρυχίων), βύθισμα 6,8 μέτρα (έναντι 6,3 μέτρων), διάμετρος σκάφους 6,3 μέτρα, ύψος 13,1 μέτρα, εκτόπισμα στην επιφάνεια 1.845 τόνους (έναντι 1.690 τόνων) και εκτόπισμα σε κατάδυση 2.023 τόνους (έναντι 1.860 τόνους).

Το τουρκικό υποβρύχιο θα μπορεί να πλεύσει σε κατάδυση με μέγιστη ταχύτητα 20 κόμβων, στην επιφάνεια με 10 κόμβους και με ταχύτητα 6 κόμβων χρησιμοποιώντας το σύστημα AIP. Η αυτονομία του με τη χρήση μπαταριών φτάνει τα 870 ν.μ (με ταχύτητα πλεύσης 6 κόμβους) και με την χρήση του συστήματος AIP τα 1.264 ν.μ (με ταχύτητα πλεύσης 4 κόμβους).

Ο οπλισμός του αποτελείται από οκτώ τορπιλοσωλήνες των 533 χλστ, εκ των οποίων οι τέσσερις μπορούν να βάλουν πυραύλους UGM-84 Harpoon.