Κατέγραφε Και Τον Πρωθυπουργό Στο «Μαύρο Κουτί» Της Διαπραγμάτευσης Ο Βαρουφάκης;
Σε πρόσφατη συνέντευξη του ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης αποκάλυψε (για άλλη μία φορά) ότι ηχογραφούσε τα Eurogroup. «Ήταν ηθική μου υποχρέωση ως υπουργός Οικονομικών μιας χώρας που βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού να μπορώ -όταν κρίνω ότι πρέπει- να απαντώ στα ερωτήματα του πρωθυπουργού, των συναδέλφων στο υπουργικό συμβούλιο, των βουλευτών και των δημοσιογράφων. Είχα υποχρέωση να τα ηχογραφώ, νομίζω ότι όλοι το κάνουν και αν δεν το κάνουν πράττουν πάρα πολύ άσχημα», είπε, μιλώντας για το θέμα.
Όμως, πρωταρχική υποχρέωση ενός υπουργού Οικονομικών μιας χώρας «που βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού» και διαπραγματεύεται το μέλλον των ανθρώπων της για τις επόμενες δεκαετίες δεν είναι να ηχογραφεί μυστικά της συναντήσεις του με τους υπόλοιπους υπουργούς αλλά να προστατεύει τα συμφέροντα της και με σωστή προετοιμασία και μεγάλη ευφυΐα και οικονομική διπλωματία να πετύχει γι’ αυτήν το καλύτερο αποτέλεσμα (βλέπε Τουρκία, Βρετανία, Ιρλανδία κ.α. που χωρίς ηχογραφήσεις αλλά με εξαιρετική και σκληρή οικονομική διπλωματία πήραν ό,τι ζήτησαν από την ΕΕ).
Γιατί αν ο υπουργός Οικονομικών αποτύχει σε αυτό και η χώρα καταλήξει αντιμέτωπη με το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα τότε ποια ακριβώς ωφέλεια θα έχουν οι ηχογραφήσεις της αποτυχίας του πέραν μίας απέλπιδας προσπάθειας να προστατεύσει τον εαυτό του από την οργή του πρωθυπουργού, των συναδέλφων, των βουλευτών, των δημοσιογράφων και κυρίως των ανθρώπων της, όταν η δραματική του αποτυχία γίνει έκδηλη;
Πράγματι, πώς προστάτεψε ή πώς προστατεύει την Ελλάδα με αυτές τις αναφορές περί ηχογραφήσεων ο πρώην υπουργός Οικονομικών; Μήπως επηρεάστηκαν οι εταίροι και οι θεσμοί τότε ή τώρα και υπό το φόβο της δημοσιοποίησης τους έγιναν πιο επιεικείς απέναντι στη χώρα και τους ανθρώπους της;
Φυσικά και όχι. Αν υπάρχει ένα συμφέρον που, προδήλως, δεν εξυπηρετήθηκε εξ αυτών, είναι το ελληνικό. Και τότε γιατί αυτή η επιμονή στις συγκεκριμένες αναφορές; Ευρωπαίοι και ΔΝΤ, προφανώς, αδιαφορούν για την ύπαρξη τους. Ίσως, όμως, δεν ισχύει το ίδιο και για την κυβέρνηση. Ίσως οι ανά διαστήματα υπενθυμίσεις του κ. Βαρουφάκη έχουν ως πρωταρχικό στόχο τη δική του προστασία και ως κύριο αποδέκτη την κυβέρνηση και ειδικά τον πρωθυπουργό, στους οποίους θέλει να περάσει το μήνυμα ότι ασκούσε ερασιτεχνικά μεν, κατά κόρον δε, τα καθήκοντα ηχολήπτη.
Και εφόσον ηχογραφούσε κρυφά τις συναντήσεις και συνομιλίες του με υπουργούς ξένων κρατών γιατί να μην έκανε το ίδιο με αυτές με τους Έλληνες υπουργούς και κυρίως με τον ίδιο τον Πρωθυπουργό;
Θέλω να πιστέψω, όπως ίσως πολλοί άλλοι Έλληνες, ότι ο Γιάνης ήταν απλά τόσο ρομαντικός ώστε να μπερδέψει την σκληρή και αμείλικτη διεθνή οικονομική διπλωματία με τις οικονομικές θεωρίες που ίδιος πιστεύει ότι ισχύουν και ότι θα μπορούσαν από τα οικονομικά εργαστήρια να εφαρμοστούν στον πραγματικό κόσμο.
Όμως, μεταξύ άλλων πολλών για τα οποία θα μιλήσω εν καιρώ, δηλώσεις όπως αυτές περί «ηθικής υποχρέωσης» για μυστικές ηχογραφήσεις, με κάνουν να φοβάμαι ότι ο Γιάνης ήξερε πως από τη θέση του πιλότου οδηγούσε το αεροπλάνο στο βουνό και ήθελε να εξασφαλίσει ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το «μαύρο κουτί» της διαπραγμάτευσης για να προστατευτεί ο ίδιος όταν θα ερχόταν η ώρα της κρίσης του.
Και μάλιστα ένα μαύρο κουτί «πειραγμένο». Γιατί όταν μόνο εσύ ξέρεις ότι ηχογραφείς τότε είναι εύκολο να πεις αυτά που θέλεις οι άλλοι κάποτε να ακούσουν. Το ενδιαφέρον θα ήταν να υπήρχαν στοιχεία από πράγματα που ο Γιάνης έκανε και έλεγε όταν πίστευε ότι θα έμεναν για πάντα μυστικά. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις, ίσως υπάρχουν και αυτά.