Και μετά τις φρεγάτες;

Όποιος προσπαθήσει να βάλει σε μια σειρά τι έχει γραφτεί το τελευταίο διάστημα για το θέμα των φρεγατών, το σίγουρο είναι ότι θα τα παρατήσει κάπου στην μέση. Έχουν μιλήσει όλοι, ακόμα και αυτοί που δεν γνωρίζουν τι χρώμα έχει η θάλασσα. Τώρα, για το ποιος από όλους αυτούς ξέρει τι χρειάζεται η χώρα, διαβεβαιώνω ότι κάνεις δεν γνωρίζει, η καλύτερα, κανείς μας δεν γνωρίζει.

Αυτοί που ξέρουν πιο καλά από όλους εμάς που μετράμε το καλύτερο με τα «μέτρα» και τα «κελιά», δεν έχουν μιλήσει ακόμα, και πολύ ορθά. Γιατί η επιλογή της νέας φρεγάτας είναι μία παράμετρος στην Στρατηγική που χαράζει η χώρα, και τα πλεονεκτήματα ενός πολεμικού πλοίου δεν έχει να κάνει ούτε με «μέτρα» αλλά ούτε και με «κελιά»

Και επειδή οι φρεγάτες θα υπηρετήσουν ένα μέρος της νέας Στρατηγικής, στην απόφαση θα εμπλακούν το Υπουργείο Άμυνας, το Υπουργείο Οικονομικών, και κυρίως, το Υπουργείο Εξωτερικών. Για να γίνει πιο ξεκάθαρο, να αναφέρουμε, μιας και δεν είναι μυστικό, αυτή η νέα Στρατηγική της χώρας δεν αφορά πλέον μόνο την αποτροπή όπως την έχουμε οι περισσότεροι στο μυαλό μας, μια ισχυρή άμυνα δηλαδή, αλλά το αντίθετο.

Αυτό σημαίνει ουσιαστικά ότι η χώρα αναλαμβάνει νέους ρόλους, περιφερειακούς, και ανάλογοι θα είναι οι εξοπλισμοί. Περιφερειακός ρόλος σημαίνει συμμαχίες , σύγκλιση συμφερόντων και σε μερικές περιπτώσεις, «εξυπηρέτηση» συμφερόντων για την ενίσχυση του ρόλου.

Υπάρχει καλή φρεγάτα;

Ένα καλό παράδειγμα για να απαντήσουμε ποια φρεγάτα είναι καλή, είναι οι Αμερικανικές MMSC οι οποίες έχουν διαμονοποιηθεί σαν εκείνα τα Γερμανικά υποβρύχια που έγερναν. Δεν θα αναφέρω αν είναι καλή επιχειρησιακά, δεν το γνωρίζω, όπως όλοι. Εξάλλου αν εκφέρω επιχειρησιακή άποψη είναι βέβαιο ότι θα εκτεθώ αφού μιλάμε για σκάφη που επιλέγει η χώρα που δαπανά περισσότερα από 700 δις δολάρια για την άμυνα της, οι ΗΠΑ.

Θα σημειώσω όμως αυτά τα σημεία το οποία της δίνουν κάποια πλεονεκτήματα. Αντίστοιχα σημεία, όχι καθαρά επιχειρησιακά, θα έχουν και οι άλλες προτάσεις που έχουν φτάσει στο Υπουργείο Άμυνας.

Σύμφωνα λοιπόν με άρθρο της Lockheed Martin στα Ελληνικά, θέλοντας να παρουσιάσει το σκάφος, και κυρίως κατά την εκτίμηση μου, να περάσει κάποια μηνύματα, αναφέρει σε μια παράγραφο, «η διαμόρφωση των δυνατοτήτων του πλοίου έχει σχεδιαστεί έτσι, ώστε να ανταπεξέρχεται στις ανάγκες των πελατών. Εάν το Πολεμικό Ναυτικό μιας χώρας έχει ανάγκη από περισσότερες αντι-αεροπορικές ή ανθυποβρύχιες  δυνατότητες, ο σχεδιασμός του πλοίου μπορεί να μετατραπεί αντίστοιχα, ώστε να καλύψει τις συγκεκριμένες ανάγκες. Μπορεί στην ουσία να είναι ένα πλοίο κατά παραγγελία του ΠΝ»

Τι λέει ξεκάθαρα η εταιρεία; Πείτε μας τι θέλετε, κάτι το οποίο αποτυπώνεται πλέον δημόσια.

Συνεχίζει στο ίδιο άρθρο «η φρεγάτα MMSC έχει δυνατότητα  μεταφοράς όπλων που θα αποτελέσουν μια πραγματική επανάσταση για την Ελλάδα. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έχει ήδη επενδύσει σε σημαντικές δυνατότητες για το στόλο του και το ΠΝ της Ελλάδας θα επωφεληθεί μιας ποικιλίας οπλικών συστημάτων και αισθητήρων»

Εδώ η εταιρεία πάει ένα βήμα παραπάνω από το πως θέλει το Πολεμικό Ναυτικό το πλοίο, ρωτάει ουσιαστικά, και τι όπλα θέλετε; Βέβαια το Αμερικανικό Πεντάγωνο, όπως και το Ελληνικό Υπουργείο Άμυνας που γνωρίζει την νέα Στρατηγική της χώρας, ξέρει πάρα πολύ καλά ποια είναι τα όπλα που χρειάζεται το Ελληνικό οπλοστάσιο (όχι μόνο το ναυτικό) και από τι φαίνεται με αφορμή τις φρεγάτες, είναι διατεθειμένο να τα αποδεσμεύσει για πρώτη φορά σε μέλος του ΝΑΤΟ.

Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Αθήνα σκέφτεται πολλαπλασιαστικά και δεν θα αποφασίσει μια αγορά με κανόνες εντυπωσιασμού. Εξάλλου και ο Αμερικανός Πρέσβης στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ, ήταν ξεκάθαρος λέγοντας ότι η απόφαση για τις φρεγάτες από την Ελλάδα είναι δική της επιλογή.

Και αυτό κάνει η Ελληνική κυβέρνηση με τις ΗΠΑ και στα πλαίσια των νέων σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Η σχέση αυτή δεν μένει στάσιμη κάτω από αποφάσεις που έχουν παρθεί τους προηγούμενες μήνες, αλλά εξαρτάται από το γενικό περιβάλλον στην περιοχή το οποίο μεταβάλλεται διαρκώς, μαζί και οι ρόλοι των χωρών. Ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, από το βήμα της Βουλής είχε αναφέρει ότι Ελλάδα και ΗΠΑ πρέπει να προχωρήσουν σε μια νέα, αναβαθμισμένη αμυντική συμφωνία.

Και όταν λέμε αναβαθμισμένη μην πάει το μυαλό μας στο «δώστε μας δωρεάν όπλα». Μια νέα Αμυντική Συμφωνία θα πρέπει να στηρίζεται στο νέο περιβάλλον πολεμικών αναμετρήσεων που δημιουργεί η Τεχνολογία. Στο άρθρο της η Lockheed Martin σημειώνει «η MMSC φέρει επίσης αποδεδειγμένη, αξιόπιστη τεχνολογία του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, η οποία περιλαμβάνει ένα Σύστημα Διαχείρισης Μάχης, που προέρχεται από το σύστημα Aegis, ενίσχυση της άμυνας από κυβερνο-επιθέσεις», και συνεχίζει «όταν οι MMSC και τα MH-60R δουλεύουν μαζί, πλήρως ενσωματωμένα, παρέχουν στη μάχη φονικές δυνατότητες και σημαντικές ανθυποβρυχιακές πολεμικές ικανότητες. Η MMSC είναι διαλειτουργική με διάφορα προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, κάτι που σημαίνει ότι θα δώσει τη δυνατότητα συνεργασίας των ΗΠΑ»

Σε αυτό το σημείο αν και δεν λέει πόσους πυραύλους εκτοξεύει το δευτερόλεπτο η συγκεκριμένη πλατφόρμα-φρεγάτα, για όσους παρακολουθούν τα τελευταία δύο χρόνια τις επενδύσεις που γίνονται στην Ελλάδα πάνω στην Ασφάλεια των κυβερνοεπιθέσεων, θα αντιληφθεί αμέσως την σημασία της «διαλειτουργικότητας», η οποία σήμερα που μιλάμε, έχει αναπτυχθεί σε σημαντικό βαθμό στο επίπεδο της πληροφορίας με Ισραήλ και ΗΠΑ.

Όσοι τώρα γνωρίζουν ακόμα περισσότερα από εμάς για τον σύγχρονο πόλεμο, θα συμπεριλάβουν στα παραπάνω την συνεργασία με σκάφη όπως το  USS Hershel «Woody» Williams που έχει πλέον μόνιμη έδρα στην Σούδα, την ένταξη της Κρήτης στο δίκτυο της αντιβαλλιστικής αεράμυνας του ΝΑΤΟ, και φυσικά την προμήθεια F-35 και ανάλογων όπλων.

Υπάρχει φυσικά και η οικονομική διάσταση που αναφέρει η Lockheed Martin, από την οποία η κατασκευή των φρεγατών στην Ελλάδα δεν είναι το κρίσιμο. Είναι γνωστό ότι η κατασκευή κάποιων πολεμικών πλοίων δεν μπορεί να κρατήσει σε λειτουργία ένα ναυπηγείο. «Εκτός των θέσεων εργασίας που θα δημιουργηθούν από την κατασκευή των MMSC στην Ελλάδα, η χώρα θα επωφεληθεί από τις απαιτούμενες θέσεις εργασίας ιδιαίτερων προσόντων, που θα χρειασθούν για τη διατήρηση και συντήρηση των πλοίων τις ερχόμενες δεκαετίες. Καθώς το προσωπικό για συντήρηση αυξάνεται στο ΠΝ, η Ελλάδα μπορεί να υποστηρίξει το ΠΝ χωρών-συμμάχων, φέρνοντας ανάπτυξη στην οικονομία της για τα επόμενα χρόνια. Οι MMSC θα φέρουν θετικά μακροχρόνια οφέλη στην Ελληνική Οικονομία στον τομέα της Ναυπηγικής αλλά και στον ευρύτερο χώρο της αμυντικής βιομηχανίας» σημειώνει επίσης η εταιρεία

«Η Ελλάδα μπορεί να υποστηρίξει το ΠΝ χωρών». Αυτή η αναφορά των Αμερικανών είναι ίσως η πιο σημαντική, αφού αποκωδικοποιεί πως βλέπουν το Αιγαίο σε σχέση με την Μαύρη Θάλασσα, την Μεσόγειο και τον Περσικό Κόλπο. Αν και η ONEX έχει πιστοποιηθεί για την συντήρηση του 6ου Στόλου, φαίνεται πως οι Αμερικανοί είναι διατεθειμένοι να «σπρώξουν» (εκτός τα LNG πλοία) στα Ελληνικά ναυπηγεία τα πλοία και άλλων συμμάχων, του ΝΑΤΟ και των Αραβικών χωρών. Ορισμένοι πάνε ένα βήμα παραπάνω και θεωρούν πως μια πετυχημένη προμήθεια με το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, θα ανοίξει τον δρόμο για πώληση των συγκεκριμένων φρεγατών σε άλλες χώρες του ΝΑΤΟ, όπως Ρουμανία-Βουλγαρία κατασκευασμένες στην Ελλάδα.

Όσο για το περιβόητο ενδιάμεσο πλοίο, η εκτίμηση του μέσου παραμένει η ίδια. Όλα θα εξαρτηθούν από την Διαχείριση του Ερντόγαν και τις εξελίξεις στο Ιράν. Αν αυτά τα δύο δεν έχουν θετική κατάληξη για τις ΗΠΑ, τα δύο επιπλέον Arleigh Burke που ζητά η ναυτική διοίκηση στην περιοχή, θα τα αποκτήσει η Ελλάδα για να καλυφθεί ένας νέος ρόλος πίσω από την αντιμετώπιση της Τουρκικής Απειλής