Υποβρύχιο με σύστημα μαγνητο-υδροδυναμικής πρόωσης αναπτύσσει η Κίνα

Ένα νέο επαναστατικό σύστημα πρόωσης υποβρυχίων αναπτύσσουν Κινέζοι μηχανικοί σύμφωνα με το περιοδικό Popular Mechanics.

Το σύστημα βασίζεται στην γνωστή τεχνολογία της μαγνητο-υδροδυναμικής [Μagnetohydrodynamic (MHD)] η οποία επιτρέπει στο υποβρύχιο να κινείται αθόρυβα δυσκολεύοντας τον εντοπισμό του.

Το σύστημα μαγνητο-υδροδυναμικής πρόωσης δοκιμάστηκε σε πλοίο του Κινεζικού Ναυτικού πλησίον της νήσου Hainan όπου βρίσκεται μια από τις μεγαλύτερες ναυτικές βάσεις της Κίνας και η έδρα των πυρηνοκίνητων υποβρυχίων βαλλιστικών πυραύλων του Κινεζικού Ναυτικού.

Η βάση Sanya αποτελεί την «καρδιά» του Κινεζικού υποβρύχιου στόλου, στις εγκαταστάσεις της οποίας φιλοξενούνται εργαστήρια ανάπτυξης και δοκιμών νέων τεχνολογιών. Η δοκιμή του νέου συστήματος πρόωσης πραγματοποιήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2017 και δεν διέφυγε της προσοχής των Αμερικανών και των συμμάχων τους στην περιοχής, μιας και η τεχνολογία αυτή αυξάνει το βαθμό δυσκολίας εντοπισμού των υποβρυχίων.

Η Κίνα προσπαθεί συστηματικά τα τελευταία χρόνια να βελτιώσει την ποιότητα και την απόδοση των υποβρυχίων της τα οποία τεχνολογικά βασίζονται στα σοβιετικά των προηγούμενων δεκαετιών.

Η τεχνολογική ανάπτυξη της χώρας τα τελευταία 20 χρόνια επέτρεψε την σχεδίαση και κατασκευή νέων υποβρυχίων και νέων εξελιγμένων υποσυστημάτων πρόωσης, αισθητήρων, ηλεκτρονικών και όπλων.

Παρόλα αυτά τα κινεζικά υποβρύχια στερούνταν στον τομέα του ηχητικού ίχνους με αποτέλεσμα οι πρόσφατες προσπάθειες των Κινέζων επιστημόνων να εντοπίζονται στην σχεδίαση νέων πιο υδροδυναμικών σκαφών και πιο βελτιωμένων και αποτελεσματικών προωστικών συστημάτων που μειώνουν το ηχητικό ίχνος αυξάνουν την αυτονομία και εμβέλεια των υποβρυχίων.

Η τεχνολογία MHD δοκιμάστηκε στην Δύση και στην Ιαπωνία στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και η πλέον γνωστή χρήση του ήταν στο ιαπωνικό πλοίο Yamato-1 το οποίο έφερε το σύστημα πρόωσης που είχε αναπτύξει η εταιρεία Toshiba.

Το σύστημα αυτό επέτρεπε στο σκάφος να αναπτύξει ταχύτητα 8 κόμβων χωρίς όμως να υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες για την απόδοση του.

Το ιαπωνικό πλοίο δοκιμάστηκε το 1992, αλλά έκτοτε δεν υπήρξε συνέχεια σε αυτό το εγχείρημα. Ουδέποτε έγινε γνωστό εάν το σύστημα μπορούσε να αξιοποιηθεί επιχειρησιακά και να εισέλθει σε μαζική παραγωγή καθότι όπως είναι γνωστό η απόσταση μεταξύ ενός πειραματικού πρωτοτύπου και ενός συστήματος επιχειρησιακού σειριακής παραγωγής απέχει πάρα πολύ.

Όσον αφορά το κινεζικό πρόγραμμα οι πληροφορίες είναι περιορισμένες και το μόνο που έγινε γνωστό είναι ότι κατα την διάρκεια των δοκιμών επετεύχθη η επιθυμητή ταχύτητα που είχε τεθεί ως στόχος.

Παρόλα αυτά τα αποτελέσματα των πρώτων δοκιμών δεν φαίνεται να πληρούν τους μακροπρόθεσμους στόχους του Κινεζικού Ναυτικού αφού εάν το σκάφος είχε επιτύχει υψηλή ταχύτητα θα είχε ακολουθήσει η σχετική ανακοίνωση. Πάντως το γεγονός ότι οι Κινέζοι εργάζονται πάνω σε αυτή την τεχνολογία έχει προκαλέσει την ανησυχία των γειτονικών κρατών και των ΗΠΑ.