Οι Τουρκικές τράτες στο Αιγαίο και τι κρύβεται πίσω από αυτές

Όσο μεγαλώνει η ένταση στις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας όλο και περισσότερα γεγονότα θα συνδέονται με την ένταση αυτή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι Τουρκικές τράτες οι οποίες φτάνουν μέχρι τα παράλια της Θάσου , Σαμοθράκης και όλου του Βορείου Αιγαίου.

Το οικονομικό σκέλος της υπόθεσης

Το πρόβλημα με τους Τούρκους ψαράδες υπάρχει στο Βόρειο Αιγαίο εδώ και σχεδόν μια 20ετια με αποτέλεσμα ο βυθός της συγκεκριμένης περιοχής να έχει καταντήσει “νεκρά θάλασσα” από μεγάλα ψάρια. Οι μηχανότρατες των Τούρκων οργώνουν την θάλασσα αλλά και οι βιντσότρατες (που ψαρεύουν σε απόσταση 70 μέτρα από την ακτή) και αλιεύουν στις ποσειδωνίες ακτές, τα “θαλάσσια λιβάδια” δηλαδή που αναπτύσσονται σε βάθη μέχρι 50 μέτρα και τις τραγάνες που συναντώνται σε βάθη από 40 έως 95 μέτρα και είναι ύφαλοι ασβεστολιθικών ροδοφύκων. Κι αυτό επειδή τα θαλάσσια λιβάδια και οι ύφαλοι αποτελούν τα πλέον παραγωγικά συστήματα των ελληνικών θαλασσών, αφού παρέχουν τροφή και καταφύγιο σε 300 είδη χλωρίδας και 1.000 είδη πανίδας.

Αυτό σε βάθος χρόνου έχει σαν συνέπεια οι Έλληνες ψαράδες να συρρικνώνουν την δραστηριότητα τους με ότι συνεπάγεται και κυρίως στο ψυχολογικό τομέα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που τα τελευταία χρόνια εγκαταλείπουν το επάγγελμα αφού τα πλήγματα που δέχονται είναι από το οικονομικό περιβάλλον, τις εισαγωγές και τέλος από την παράνομη δραστηριότητα των Τούρκων

Υπάρχει και στρατιωτικό σκέλος στην υπόθεση;

Οι Τούρκοι είναι μεθοδικοί και το αποδεικνύουν καθημερινά στην εξωτερική τους πολιτική. Η επιχειρηματικότητα είναι ένα μακρύ χέρι στα επεκτατικά σχέδια τους όχι μόνο στην προς την Ελλάδα αλλά και στα υπόλοιπα σύνορα τους.

Σε προηγούμενο άρθρο του viadiplomacy.gr αναφέρθηκε η σημασία της Σκύρου ως βάση στρατηγικών όπλων όπου ουσιαστικά “κλειδώνει” όλο το Κεντρικό και Βόρειο Αιγαίου αφήνοντας χωρίς μονάδες επιφανείας το τουρκικό ναυτικό και ανοιχτό τον “δρόμο” προς την Ελλάδα να μεταφέρει δυνάμεις προς τα νησιά του Βορείου Αιγαίου σε περίπτωση σύγκρουσης.

Ο μόνος τρόπος να πληγούν τα πλοία επιφανείας του Ελληνικού Ναυτικού (αφού η Τουρκία δεν διαθέτει άλλο όπλο) είναι τα υποβρύχια. Αυτά με την σειρά τους θα μπορέσουν να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους στο Αιγαίο με “καρτέρια” ακριβείας διότι δεν έχουν την δυνατότητα να μείνουν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας επί μακρόν (σε αντίθεση με τα Ελληνικά TYPE -214 τύπου Παπανικολής) καθώς επίσης η παρουσία τους στο Βόρειο Αιγαίο τα απομακρύνει σημαντικά από τις βάσεις τους.

Για το λόγο αυτό σε τακτά χρονικά διαστήματα βλέπουμε τα Ωκεανογραφικά των Τούρκων να “ερευνούν” μόνο το Βόρειο Αιγαίο καθώς επίσης εδώ και σχεδόν 20 χρόνια οι τράτες των 25-35 μέτρων των Τούρκων να “ψαρεύουν” όλο το Βόρειο Αιγαίο. Με τον τρόπο αυτό “χαρτογραφούν” όλο τον βυθό της περιοχής προσπαθώντας να αποκτήσουν πλεονέκτημα

Αυτή η κατάσταση θα αλλάξει δραματικά εις βάρος της Ελλάδας όταν και οι Τούρκοι θα αποκτήσουν σε λίγα χρόνια τα υποβρύχια Τype -214