Η Ρωσία «πνίγει» την Τουρκία με ενεργειακούς πολέμους – Νέα κρίση ο πόλεμος Αρμενία – Αζερμπαϊτζάν

Αν βγει ένα ασφαλές, γενικό, συμπέρασμα από τον εμφύλιο πόλεμο στην Συρία, είναι ότι η Τουρκία με την μη πτώση του Άσαντ, έχασε την ευκαιρία να απεξαρτηθεί ενεργειακά από την Ρωσία.

Τα σχέδια των ΗΠΑ για ενεργειακό κόμβο της Τουρκίας που θα πετύχαιναν την απεξάρτηση της Άγκυρας από την Μόσχα, και την μεταφορά φυσικού αερίου από τον Περσικό Κόλπο μέσω Συρίας (χωρίς Άσαντ) και Τουρκίας, απέτυχαν. Οι Ρώσοι γνώριζαν πολύ καλά τι θα σήμαινε αυτό για την οικονομία τους, και για αυτό το λόγο αναγκάστηκαν όχι μόνο να συμμετέχουν σε έναν κοστοβόρο πόλεμο για τους ίδιους, αλλά να σχεδιάζουν να παραμείνουν στην περιοχή για πολλά ακόμη χρόνια.

Η αποτυχία αυτή είναι που αναβάθμισε και σημαντικά την Ελλάδα, αποτελώντας σήμερα έναν από τους πλέον σημαντικούς ενεργειακούς κόμβους της Ευρώπης. Όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, θα έλεγε κανείς ότι η Ελλάδα είναι ίσως πιο σημαντική χώρα και από το άλλο μεγάλο μέτωπο που δεν έχει ανοίξει ακόμα, αυτό της Βόρειας Θάλασσας.

Διαβάστε επίσης: Αμερικανικό ΥΦΑ: Η Τουρκία θέλει να γίνει Ελλάδα

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 19 Ιουλίου 2019

Τουρκία, ΗΠΑ και Ισραήλ προετοίμαζαν για χρόνια αυτή την εξέλιξη, την πτώση του Άσαντ και την Συρία ως μια ασφαλή, ελεγχόμενη χώρα για την μεταφορά αερίου προς την Ευρώπη. Αν αυτό πετύχαινε, σήμερα δεν θα υπήρχε ούτε ο EastMed. Η Τουρκία θα ήταν μια ασφαλής χώρα, οι αγωγοί θα περνούσαν από το έδαφος της, μαζί και όλο το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου. Οι Ισραηλινοί όμως βλέποντας την εξέλιξη του πολέμου στην Συρία, ειδικά και μετά την συμμετοχή των Ιρανών, αναγκάστηκαν να “αδειάσουν” την Τουρκία και να την θέσουν εκτός των σχεδίων.

Σεϊχάν – Η «Ενεργειακή Μέκκα» του Ερντογάν και ο στόχος των Ρώσων

Απέναντι από την Κύπρο υπάρχει τερματικός σταθμός Σεϊχάν. Πρόκειται για το σημείο όπου η Άγκυρα είχε στόχο να μετατρέψει στην «Μέκκα» της μεταφόρτωσης πετρελαίου και φυσικού αερίου. Αγωγοί από τον Περσικό Κόλπο, τον Καύκασο και τον Ιρακινό Κουρδιστάν θα κατέληγαν στο σημαντικό αυτό λιμάνι, και από εκεί στην Ευρώπη.

Η πτώση του Άσαντ εκτός από τους αγωγούς του Περσικού Κόλπου, θα εξασφάλιζε και την ασφάλεια του αγωγού που ξεκινά από την περιοχή των Κούδρων (!) του Βορείου Ιράκ και καταλήγει στο λιμάνι του Σεϊχαν. Η εισβολή της Τουρκίας στο Ιράκ, στην Βόρεια Συρία, και η κατοχή της Ιντλίμπ, αφορούσν την ασφάλεια αυτού του αγωγού. Στο ίδιο αγωγό κατέληγε και το λαθραίο πετρέλαιο των Τζιχαντιστών όσο αυτοί είχαν τον έλεγχο πετρελαιοπηγών στα πρώτα χρόνια του πολέμου.

Οι Ρώσοι και σήμερα προσπαθούν να επεκτείνουν τις περιπολίες τους στα Βόρεια της Συρίας, αλλά εκεί εκτός από τους Τούρκους, βρίσκουν και τους Αμερικανούς.

Στόχος της Ρωσίας οι αγωγοί TANAP και BTC (Μπακού-Τιφλίδα-Σεϊχάν)

Μετά από αυτές τις εξελίξεις, η Τουρκία απέμεινε με την Ενέργεια των Ρώσων, Ιρανών και του Μπακού. Το Σιτικό Αζερμπαϊτζάν δεν είναι φιλικό προς την Τουρκία, αλλά τους ενώνει ο κοινός σύμμαχος, οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο μόνος συνδετικός κρίκος αυτής της ένωσης είναι η ενέργεια.

Οι Αμερικανοί βλέποντας τις εξελίξεις στην Συρία, δημιούργησαν τον Νότιο Διάδρομο, τον αγωγό TANAP που μεταφέρει Αζέρικο αέριο στην Τουρκία, και η επέκταση του, ο TAP, στην Ευρώπη. Μέχρι σήμερα το έργο αυτό είχε απόλυτη επιτυχία με τα πρώτα αποτελέσματα στην ενεργειακή απεξάρτησης στην Ευρώπη να φαίνονται στην Βουλγαρία μέσω του IGB.

Διαβάστε επίσης: Σύγκρουση Αρμενία – Αζερμπαϊτζάν: Η Ρωσία μετά την Λιβύη «χτυπάει» τον Νότιο Διάδρομο Φυσικού αερίου

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 17 Ιουλίου 2020

Ένας άλλος αγωγός που ξεκινά από την Κασπία Θάλασσα, καταλήγει στην Τουρκία και φτάνει μέχρι το λιμανι του Σεϊχάν, είναι ο αγωγός Μπακού-Τιφλίδα-Σεϊχάν (BTC) ο οποίος είναι σε λειτουργία περισσότερα από 14 χρόνια. Σύμφωνα με την Petroleum Pipeline Corporation (BOTAŞ), ο αγωγός από το 2006 έχει μεταφέρει 3,4 δισεκατομμύρια βαρέλια αργού πετρελαίου.

Οι δύο αυτοί αγωγοί, TANAP-BTC, είναι ο νέος στόχος της Ρωσίας μέσω του κρίσης που ξέσπασε ανάμεσα στην Αρμενία και το Αζερμπαϊτζαν. Η κρίση στην περιοχή ξεκίνησε ακριβώς μετά της κυρώσεις των ΗΠΑ στον αγωγό Turkstream και ήταν ένα σαφέστατο μήνυμα της Μόσχας ότι δεν θα μείνουν αδρανείς ούτε σε αυτή την περιοχή.

Οι αγωγοί TANAP και BTC ξεκινούν από το Αζερπαϊτζάν, εισέρχονται στην Γεωργία και από εκεί καταλήγουν στην Τουρκία παρακάπτοντας την Αρμενία. Κατά τις διαπραγματεύσεις και των δύο αγωγών, τόσο η Τουρκία όσο και το Αζερμπαϊτζάν απαίτησαν η Αρμενία να μείνει εκτός της διαδρομής που θα ήταν και πιο οικονομική διαδρομή, θάβοντας μια για πάντα οποιαδήποτε προσέγγιση των τριών χωρών. Μάλιστα Πρόεδρος του Αζερμπαϊτζαν Ιλχάμ Αλίγιεφ είχε δήλωσει κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, «εάν πετύχουμε με αυτό το έργο, οι Αρμένιοι θα καταλήξουν σε πλήρη απομόνωση, κάτι που θα δημιουργούσε ένα επιπλέον πρόβλημα για το μέλλον τους, το ήδη ζοφερό μέλλον τους».

Στο σημείο που οι αγωγοί παρακάμπτουν την Αρμενία και εισέρχονται στην Γεωργία, το Τοβούζ, προκλήθηκαν οι πρόσφατες συγκρούσεις ανάμεσα στις δύο χώρες. Στο άκουσμα των συγκρούσεων το μυαλό όλων πήγε στην διαφιλονικούμενη περιοχή του Ναγκόρνο – Καραμπάχ. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που οι δυνάμεις του Αζερμπαϊτζαν δεν ανταπέδωσαν με ευρείες επιχειρήσεις στις επιθέσεις. Ένας ολοκληρωτικός πόλεμος στην περιοχή Τοβούζ, θα ανάγκαζε το Μπακού να διακόψει την ροή στους αγωγούς.

Θα τολμήσουν οι Ρώσοι το ίδιο και στην Ανατολική Μεσόγειο

Η Ρωσία είναι ένα τεράστιο «βενζινάδικο» και η επιβίωση της εξαρτάται αποκλειστικά από το αν το «βενζινάδικο» πουλάει φυσικό αέριο. Στην Συρία και στην Λιβύη έχει βάλει ήδη τα αγκάθια της ώστε να επιβραδύνει τις εξελίξεις εις βάρος της. Αυτή όμως η επιχείρηση της κοστίζει οικονομικά, και είναι θέμα χρόνου να έρθει σε έναν συμβιβασμό με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ώστε οι τελευταίοι να ασχοληθούν με την Σινική Θάλασσα.

Αλλά η Ρωσία σε αυτή την επιβράδυνση έχει δύο ακόμα χαρτιά να παίξει, το ένα είναι η Βόρεια Θάλασσα και το άλλο η Ανατολική Μεσόγειο. Στην Βόρεια Θάλασσα και στην χερσόνησο Κόλα (ακόμα και στις Βαλτικές Χώρες) η Ρωσία είναι δύσκολο πιεστεί, είναι η «καρδιά»της άμυνας της. Όμως στην Ανατολική Μεσόγειο η δημιουργία έντασης όχι μόνο την ωφελεί άμεσα, αλλά έχει την εμπειρία και τους «αντιπροσώπους» της να το κάνει, και ειδικά αυτούς που έχει στην πίεση της

Συγγραφέας: Πέτρος Ούτσης

outsis petros

Εκδότης ViaDiplomacy.gr

Αν σας άρεσε το άρθρο και θέλετε να στηρίξετε τον συγγραφέα μπορείτε να κάνετε μια δωρεά.