Η πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα κρατά σε ακινησία «Σουλτάνους» αξίας 1 δις δολάρια
Το 2017 η Τουρκία αγοράζει ένα γεωτρύπανο 6ης γενιάς κατάλληλο για μεγάλα βάθη. Το κόστος αγοράς ανέρχεται στα 210 εκατομμύρια δολάρια και νέο του όνομα «Φατίχ», δηλαδή Πορθητής, που ήταν το προσωνύμιο του Μωάμεθ Β’ που άλωσε την Πόλη
Το 2018 , το πρώην Deepsea Metro I , ένα γεωτρύπανο υπερβαθέων υδάτων, το αποκτά η Τουρκία σε τιμή 262,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Έφτασε στη Θάλασσα του Μαρμαρά στις 22 Φεβρουαρίου 2019 και το νέο του όνομα «Γιαβούζ», προσωνύμιο του διαδόχου του Σελίμ του Α’, ο οποίος προσπάθησε να κατακτήσει τον ισλαμικό κόσμο.
Το 2020, η Τουρκία απέκτησε σε διαγωνισμό (κατέβαλε 37,5 εκατομμύρια δολάρια) και τρίτο γεωτρύπανο 6ης γενιάς με δυνατότητες να επιχειρεί, και αυτό, σε εξαιρετικά μεγάλα βάθη. Το όνομα που έλαβε το «Κανουνί». Ήταν ο τίτλος (νομοθέτης) του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς ο οποίος, έφθασε μέχρι τις πύλες της Βιέννης
Τον Νοέμβριο του 2021 η Τουρκία αγοράζει και τέταρτο γετρύπανο 7ης γενιάς, για να το προσθέσει στον στόλο της. Δίνει 350 εκατομμύρια δολάρια και ονομάζει το νέο γεωτρύπανο «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν». ο μακροβιότερος σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας[ 1876 μέχρι το 1909]
Έτσι η Τουρκία μέσα σε δύο χρόνια έφτιαξε έναν στόλο από γεωτρύπανα για πολύ μεγάλα βάθη, όπως αυτά της Μεσογείου, με σκοπό να καταστεί μια «υπερδύναμη» στις γεωτρήσεις. Πρόκειται για μια «αρμάδα» της οποίας ο κύριος στόχος δεν ήταν να κάνει αποκλειστικά γεωτρήσειςς, αλλά να προκαλέσει τετελεσμένα μέσω άλλης «χρήσης»
Η Τουρκία δεν θα μπορούσε ποτέ να μπλέξει στα «πόδια» ενεργειακών κολοσσών, όπως είναι οι Αμερικανοί και Γαλλικοί που δραστηριοποιούνται στην Κυπριακή ΑΟΖ.
Θα μπορούσε όμως, έχοντας ως «εργαλείο» την πολιτική αποσταθεροποίηση σε Ελλάδα-Κύπρο, να χρησιμοποιήσει την «αρμάδα» για διαπραγματεύσεις.
Η πρώτη προσπάθεια έγινε τον Μαϊο του 2019. Στις 4 Μάϊου ο «Πορθητής» (Φατίχ) μπαίνει στα νερά της Κυπριακής ΑΟΖ ενώ λίγες ημέρες μετά, στις 11 Μαϊου επέλεξε το σημείο που θα προχωρούσε σε γεώτρηση, και το οποίο είχε χαρακτηρίσει ως στόχο «Φοινίκη-1».Όλο το επόμενο διάστημα,τα τρία πλοία υποστήριξης, δηλαδή τα «Sanca»r (Sophie Siem), «Korkut» (Siem Louisa) και «Altan» (Siem Sasha), έκαναν τα δρομολόγια από το λιμάνι Αττάλειας μέχρι και το γεωτρύπανο και αντίστροφα χωρίς να μεταφέρουν εξοπλισμό.
Στόχος της Τουρκίας ήταν να δημιουργηθεί σε εκείνο το σημείο ένα «τεχνητό» νησί μέσω του «Πορθητή» έτσι ώστε οποιανδήποτε αντίδραση της Ελλάδας να γίνόταν σημειακή σύγκρουση και μέσω αυτής να καθόταν οι δύο πλευρές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Φυσικά η Τουρκία δεν διάλεξε τυχαία την ημερομηνία. Στην Ελλάδα ήταν προεκλογική περίοδος, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα ήταν «λαβωμένη» από την «Συμφωνία των Πρεσπών», και δηλώσεις εκείνο το διάστημα όπως του πρώην υπουργού εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, δημιουργούσαν ένα κλίμα ηττοπάθειας, το οποίο θα ενισχυόταν με μια σημειακή κρίση και τα αποτελέσματα που θα προκαλούσε.
Η δεύτερη προσπάθεια έγινε τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, και δύο μήνες πριν ο Έλληνας Πρωθυπουργός ταξιδέψει στην ΗΠΑ και δώσει το «τελεσίγραφο» για την στάση της Ελλάδας.
«Το γεωτρύπανο Φατίχ ξεκίνησε τη νέα του δραστηριότητα στα ανατολικά της Καρπασίας χθες μετά την ολοκλήρωση της προηγούμενης αποστολής του» είχε δηλώσει στις 14 Νοεμβρίου ο Φουάτ Οκτάι.
Και πάλι η ημερομηνία δεν ήταν τυχαία. Στα τέλη Σεπτεμβρίου 2019, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είχαν την πρώτη τους συνάντηση στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη. Η συζήτηση δεν είχε πάει καθόλου καλά, και ο Τούρκος Πρόεδρος διαπίστωνε πως ο νέος συνομιλητής του δεν είχε καμία διάθεση για υποχωρήσεις, και κυρίως, έβλεπε μια διάθεση για λύσεις χωρίς προηγούμενες υποσχέσεις.
Τον Νοέμβριο του 2019, όταν η Τουρκία έστελνε τον «Πορθητή» και πάλι σε Κυπριακά νερά, ο Έλληνας Πρωθυπουργός έστελνε τον υπουργό προστασίας του πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, στον Έβρο για να οργανώσει μια «γραμμή άμυνας». «Φίλοι και Σύμμαχοι» είχαν ενημερώσει την Ελληνική πλευρά πως επίκειται μεγάλη επιχείρηση αποσταθεροποίησης της χώρας μέσω του μεταναστευτικού.
Τελικά η πλήρης κατάρρευση της χώρας αποφεύχθηκε χάρη στην τρομερή οργάνωση του Δ Σώμα Στρατού και της Αστυνομίας.
Από τον Ιανουάριο του 2020, οπότε και άρχισε η μεγάλη υβριδική επιχείρηση αποσταθεροποίησης της χώρας μέσω του μεταναστευτικού, της πανδημίας και κοινωνικών αναταραχών, οι προσπάθειες της Τουρκίας να δημιουργήσει τετελεσμένο γεγονός μέσω «τεχνητών νησιών», σταμάτησε.
Το καλοκαίρι του 2020 προσπάθησε να αποσταθεροποιήσει την χώρα μέσω των σεισμικών ερευνών, αλλά και πάλι η Αθήνα δεν αντέδρασε όπως θα περίμενε η Άγκυρα,
Να γυρίσουμε και πάλι όμως στον Νοέμβριο του 2019, τότε που η Τουρκία έδινε άλλα 350 εκατομμύρια δολάρια, για να αποκτήσει το 4ο γεωτρύπανο, το «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν». Ήταν η εποχή που η Άγκυρα προέβλεπε πως η ενεργειακή συνεργασία με Γερμανία-Ρωσία θα της έδινε ρόλο στην Ανατολική Μεσόγεια μέσω εκβιασμών, εκβιασμούς που βλέπουμε σήμερα από την Μόσχα.
Σχεδόν τρία χρόνια μετά, η ενεργειακή συμμαχία των τριών κατέρρευσε, ενώ οι τρεις «Σουλτάνοι» έχουν «μοιραστεί» ένα κοίτασμα στην Μαύρη Θάλασσα. Ο Τούρκος Πρόεδρος για να δικαιολογήσει την παρουσία των τριών «Σουλτάνων» σε μια περιοχή, δήλωσε πως το κοίτασμα διαθέτει 350 bcm, όσα δηλαδή χρειάζεται η Τουρκία σε 5 χρόνια.
Διαβάστε επίσης: Η «απάτη» του Ερντογάν με την ανακάλυψη κοιτάσματος στη Μαύρη Θάλασσα
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 22 Αυγούστου 2020
Όμως το «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν» που διαφημίστηκε τόσο πολύ, θα έπρεπε να πάρει έναν ρόλο ο οποίος από την μια θα εκμεταλλευόταν μια πολιτική αποσταθεροποίηση στην Ελλάδα, και από την άλλη, θα έβαζε και πάλι την Τουρκία μέσα στις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο.
Τελικά, τα τυχαία γεγονότα όπως, η συνάντηση Πούτιν – Ερντογάν στο Σότσι, η έξοδος του «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν» και η ανακοίνωση του σημείου όπου θα έκανε την γεώτρηση μετά την συνάντηση των δύο ηγετών,, δεν «συναντήθηκαν» με την αποσταθεροποίηση που θα μπορούσε να προκαλέσει το θέμα των παρακολουθήσεων στην Ελλάδα.
Αλλά και πάλι τίποτα δεν έχει τελειώσει. Όπως η προσπάθεια της Τουρκίας να εκμεταλλευτεί γεγονότα, τυχαία η μη, ήταν έντονη τα τελευταία τρία χρόνια, έτσι θα συνεχιστεί και το επόμενο διάστημα.
Στα δύο σημεία που θα επικεντρωθεί το καθεστώς στην Άγκυρα είναι η Θράκη, και η Στρογγύλη.
Στην Θράκη θα προσπαθήσει να προκαλέσει κοινωνική αναταραχή με το θέμα των «ψευτομουφτήδων», ενώ στην Στρογγύλη, ένα «τεχνητό» νησί μακριά από τα συμφέροντα των ενεργειακών κολοσσών, θα της δώσει αυτό που είναι και ο πραγματικός σκοπός, να μην έχει επήρεια η Στραγγύλη στην οριοθέτηση ΑΟΖ