Η Πανδημία αναβάλει την σύγκρουση στην Σινική Θάλασσα και την φέρνει στην Ευρώπη

Η μακροχρόνια ιαπωνική πολιτική, που είχε στόχο να κυριαρχήσει στην Κίνα πολιτικά και στρατιωτικά, ώστε να εξασφαλίσει τεράστια αποθέματα πρώτων υλών και τους άλλους οικονομικούς πόρους που διέθετε η χώρα, ιδιαίτερα των τροφίμων και του πολυπληθούς εργατικού δυναμικού, ήταν η αιτία της εισβολής της Ιαπωνίας στην Κίνα το 1937.

Η πολιτική αυτή του Τόκιο, που δεν αφορούσε μόνο το Πεκίνο, είχε βλέψεις σε όλο τον Ειρηνικό ώστε να διασφαλίσει μεγαλύτερους πόρους, κυρίως ενεργειακούς, και μεγαλύτερο μερίδιο στην παγκόσμια οικονομία. Η Ιαπωνία από την δεκαετία του 1920 και μετά, ήταν από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές χώρες του πλανήτη, και αυτό απαιτούσε ενέργεια και καταναλωτές.

Όμως αυτή η επεκτατική πολιτική των Ιαπώνων ερχόταν σε ευθεία σύγκρουση με τα συμφέροντα των Άγγλων, των ΗΠΑ και των Ολλανδών. Μετά την εισβολή στην Κίνα, το 1937, οι τρεις αυτές χώρες προχώρησαν σε μια οικονομική σύγκρουση επιβάλλοντας εμπάργκο σε αγαθά πυλώνες της Ιαπωνικής οικονομίας. Σίδηρος, χάλυβας και πετρέλαιο, τα επόμενα χρόνια θα έλειπαν από την Ιαπωνία αναγκάζοντας την να λύσει το πρόβλημα με ένοπλη σύγκρουση, με τον μόνο αντίπαλο που μπορούσε να την απειλήσει στρατιωτικά, τις ΗΠΑ. Ειδικά στο πετρέλαιο, η εξάρτηση της Ιαπωνικής βιομηχανίας από τις ΗΠΑ άγγιζε το 80%

Η πανδημία του νέου κορωνοϊού έχει σκοτώσει περισσότερους από 45.000 ανθρώπους στην Ευρώπη, από τους οποίους σχεδόν το 85% στην Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία και τη Βρετανία

Σήμερα, μια άλλη χώρα που έχει επεκτατικές βλέψεις, και πέρα από τον Ειρηνικό, είναι η Κίνα. Αυτή η τεράστια μηχανή που παράγει για όλο τον πλανήτη, για τις επόμενες δεκαετίες θα ήταν η νούμερα ένα απειλή για την Δύση, και κυρίως για τις ΗΠΑ. Οι τελευταίες είχαν καθορίσει μια γενική πολιτική που περιείχε την λύση η τον συμβιβασμό σε περιοχές όπως, την Μέση Ανατολή, την Ανατολική Ευρώπη και την Βόρεια Θάλασσα. Ενώ στην πρώτη, Μέση Ανατολή, θα μπορούσε ως ένα βαθμό να δώσει λύσεις από μόνη της, βλέπε Ιράν, στις άλλες θα έπρεπε να προχωρήσει σε έναν συμβιβασμό με την Μόσχα μέσω πιέσεων όπως είναι η μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από το Ρωσικό φυσικό αέριο, και η ένταξη στο ΝΑΤΟ και άλλων χωρών όπως η Ουκρανία και Γεωργία.

Με συνολικά 46.033 θανάτους (για 627.203 επίσημα δηλωμένα κρούσματα), η Ευρώπη είναι η ήπειρος που πλήττεται σκληρότερα από την πανδημία του Covid-19.

Αυτή η πολιτική θα επέτρεπε στις ΗΠΑ και τους συμμάχους της, να αφιερώσουν όλες τις δυνάμεις τους και να μεταφέρουν μια σύγκρουση, όχι απαραίτητα στρατιωτική, στην Σινική Θάλασσα. Με αυτό το τρόπο η πίεση στην Κίνα θα μεταφερόταν στην περιοχή της με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εφαρμόσει τα σχέδια της σε όλη την υφήλιο.

Όμως η Πανδημία τα άλλαξε όλα αυτά. Η πίεση αυτή έχει μεταφερθεί στην Δύση, στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, ματαιώνοντας τα σχέδια όλων. Οι λύσεις και οι συμβιβασμοί δεν θα έρθουν, οι εντάσεις θα αυξηθούν ακόμα και ανάμεσα στους συμμάχους, και η Κίνα θα συνεχίσει για τα επόμενα χρόνια να είναι η μηχανή παραγωγής για τις δυτικές οικονομ’ιες, και μάλιστα, αυτή την φορά από θέση ισχύος.

Σε αριθμό κρουσμάτων, οι ΗΠΑ είναι η πλέον πληγείσα χώρα με 278.458 επιβεβαιωμένα κρούσματα (7.159 νεκρούς και 9.772 ιαθέντες).

Οι δυτικές κοινωνίες οι οποίες έζησαν μια παρατεταμένη ειρήνη, μετά το σοκ των θανάτων, θα ζήσουν το άλλο σοκ της οικονομικής κατάρρευσης, κάτι που θα αναβάλει ίσως για δεκαετίες μια σύγκρουση στην Σινική Θάλασσα, και ίσως να αλλάξει και τον χάρτη των γεωπολιτικών συμφερόντων και μέσα στην Ευρώπη.