Η μόνη ρεαλιστική διέξοδος που δίνει το Ισραήλ στην Τουρκία

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Μαρία Ζαχαράκη, 0 Ισραηλινός υπουργός Ενέργειας δηλώνει ότι το Ισραήλ προτείνει τη συμμετοχή της Τουρκίας στο φόρουμ για το φυσικό αέριο της Ανατoλικής Μεσογείου.

Αυτή είναι και η μόνη ρεαλιστική λύση στο αδιέξοδο που έχει περιέλθει η Τουρκία από τον Ενεργειακό στραγγαλισμό της Μόσχας και την επεκτατική πολιτική της στην Ανατολική Μεσόγειο. Αν και την πρόταση την παρουσιάζουν τα Τουρκικά ΜΜΕ, με ότι σημαίνει αυτό, αυτή θα ήταν μια λύση στο οποία θα ήταν όλοι οι εμπλεκόμενοι σύμφωνοι.

 Όπως αναφέρει η Μαρία Ζαχαράκη, ο Υπουργός Ενέργειας, Γιουβάλ Στάινιτς, σε συνέντευξη του στο κανάλι CNBC-Middle East είπε ότι «θα χαρεί πολύ να δει την Τουρκία να συμμετέχει στο φόρουμ για το φυσικό αέριο της ανατολικής Μεσογείου». «Η Τουρκία και το Ιράν είναι δύο πολλοί ισχυροί και σημαντικοί παράγοντες στην περιοχή», πρόσθεσε.

Ο Γιουβάλ Στάινιτς αποκάλυψε ότι πριν από 5 χρόνια περίπου (έχει σημασία η ημερομηνία, είναι πριν το πραξικόπημα) συναντήθηκε με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο πλαίσιο μια ευρείας διάσκεψης που είχε διοργανώσει ο τότε πρόεδρος Ομπάμα στον Λευκό Οίκο για την πυρηνική ασφάλεια και είχε κάνει μια πρώτη συζήτηση για την κατασκευή ενός αγωγού μέσω Τουρκίας για την μεταφορά του ισραηλινού αερίου (Leviathan-Ceyhan).

Το «V» σε άρθρο του έχει αναφέρει τόσο για τον σημαντικό ρόλο του λιμανιού Σεϊχάν, αλλά και γιατί αυτός ο σημαντικός κόμβος μεταφοράς ενέργειας βγήκε από τα Σχέδια της Δύσης. Το άρθρο με τίτλο Η Ρωσία «πνίγει» την Τουρκία με ενεργειακούς πολέμους – Νέα κρίση ο πόλεμος Αρμενία – Αζερμπαϊτζάν ανέφερε «τα σχέδια των ΗΠΑ για ενεργειακό κόμβο της Τουρκίας που θα πετύχαιναν την απεξάρτηση της Άγκυρας από την Μόσχα, και την μεταφορά φυσικού αερίου από τον Περσικό Κόλπο μέσω Συρίας (χωρίς Άσαντ) και Τουρκίας, απέτυχαν. Οι Ρώσοι γνώριζαν πολύ καλά τι θα σήμαινε αυτό για την οικονομία τους, και για αυτό το λόγο αναγκάστηκαν όχι μόνο να συμμετέχουν σε έναν κοστοβόρο πόλεμο για τους ίδιους, αλλά να σχεδιάζουν να παραμείνουν στην περιοχή για πολλά ακόμη χρόνια.

Η αποτυχία αυτή είναι που αναβάθμισε και σημαντικά την Ελλάδα, αποτελώντας σήμερα έναν από τους πλέον σημαντικούς ενεργειακούς κόμβους της Ευρώπης. Όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, θα έλεγε κανείς ότι η Ελλάδα είναι ίσως πιο σημαντική χώρα και από το άλλο μεγάλο μέτωπο που δεν έχει ανοίξει ακόμα, αυτό της Βόρειας Θάλασσας.»

και συνέχιζε «Τουρκία, ΗΠΑ και Ισραήλ προετοίμαζαν για χρόνια αυτή την εξέλιξη, την πτώση του Άσαντ και την Συρία ως μια ασφαλή, ελεγχόμενη χώρα για την μεταφορά αερίου προς την Ευρώπη. Αν αυτό πετύχαινε, σήμερα δεν θα υπήρχε ούτε ο EastMed. Η Τουρκία θα ήταν μια ασφαλής χώρα, οι αγωγοί θα περνούσαν από το έδαφος της, μαζί και όλο το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου. Οι Ισραηλινοί όμως βλέποντας την εξέλιξη του πολέμου στην Συρία, ειδικά και μετά την συμμετοχή των Ιρανών, αναγκάστηκαν να “αδειάσουν” την Τουρκία και να την θέσουν εκτός των σχεδίων.

Απέναντι από την Κύπρο υπάρχει τερματικός σταθμός Σεϊχάν. Πρόκειται για το σημείο όπου η Άγκυρα είχε στόχο να μετατρέψει στην «Μέκκα» της μεταφόρτωσης πετρελαίου και φυσικού αερίου. Αγωγοί από τον Περσικό Κόλπο, τον Καύκασο και τον Ιρακινό Κουρδιστάν θα κατέληγαν στο σημαντικό αυτό λιμάνι, και από εκεί στην Ευρώπη.

Η πτώση του Άσαντ εκτός από τους αγωγούς του Περσικού Κόλπου, θα εξασφάλιζε και την ασφάλεια του αγωγού που ξεκινά από την περιοχή των Κούδρων (!) του Βορείου Ιράκ και καταλήγει στο λιμάνι του Σεϊχαν. Η εισβολή της Τουρκίας στο Ιράκ, στην Βόρεια Συρία, και η κατοχή της Ιντλίμπ, αφορούσν την ασφάλεια αυτού του αγωγού. Στο ίδιο αγωγό κατέληγε και το λαθραίο πετρέλαιο των Τζιχαντιστών όσο αυτοί είχαν τον έλεγχο πετρελαιοπηγών στα πρώτα χρόνια του πολέμου.»

Φυσικά μια επαναφορά της Τουρκίας ως ενεργειακός κόμβος για την Ευρώπη για τους Άραβες και Ισραηλινούς, δεν θα έφτανε ένας αγωγός. Η Τουρκία ως μη ασφαλής χώρα πλέον για την διαμετακόμιση Αραβοισραηλινής ενέργειας, θα πρέπει να αλλάξει πάρα πολλά, ουσιαστικά να κάνει μια στροφή 180 μοιρών στην πολιτική της, πράγμα πολύ δύσκολο που θα πάρει και χρόνια. Όμως, ένας αγωγός ο οποίος σε πρώτη φάση θα κάλυπτε εγχώριες ανάγκες και θα έφερνε μερική απεξάρτηση από τους Ρώσους, είναι κάτι το οποίο υπάρχει στο μυαλό πολλών. Ένας τέτοιος αγωγός, θα την έβαζε και συμμέτοχο στην Ενεργειακή Συμμαχία της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να κάνει σημαντικές υποχωρήσεις στην επιθετική πολιτική της.

Εξάλλου, ο Πρέσβης του Ισραήλ στην Αθήνα, Γιόσι Αμράνι, σε σημερινή(24/01) του συνέντευξη στην Καθημερινή της Κυριακής σημείωσε πως το Ισραήλ θα επιθυμούσε μια φυσιολογική, εποικοδομητική σχέση με την Τουρκία, αλλά όχι εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.