Η Λιβύη είναι η τελευταία ευκαιρία των Ρώσων να ακυρώσουν EastMed και Ενεργειακούς σχεδιασμούς στην Μεσόγειο

Η συμμετοχή της Ρωσίας στο πόλεμο της Συρίας και πρόσφατα σε αυτόν την Λιβύης μέσω μισθοφόρων, έχει ένα τεράστιο κόστος για την οικονομία της αλλά από την άλλη είναι ζωτικής σημασίας.

Οι Ενεργειακοί σχεδιασμοί στην Μεσόγειο, την Ελλάδα και την Αδριατική, είναι μια διαδικασία που θα διαφοροποιήσει σε τέτοιο βαθμό την Ευρώπη από το Ρωσικό φυσικό αέριο, που υπάρχει ο κίνδυνος η Ρωσία να συμβιβαστεί, χάνοντας πολλά, στην Ανατολική Ευρώπη και την Βόρεια Θάλασσα.

Με την συμμετοχή της στην Συρία και την στήριξη στον Άσαντ, ματαίωσε όλα εκείνα τα έργα που θα έφερναν το φυσικό αέριο από τον Περσικό Κόλπο προς την Ευρώπη και μάλιστα μέσω Τουρκίας. Τώρα με την εμπλοκή της στην Λιβύη, στόχος της είναι να έχει επιρροή σε ένα τέτοιο βαθμό, που αν δεν ματαιώσει ενεργειακούς σχεδιασμούς, τουλάχιστον να δημιουργήσει εκείνα τα “αγκάθια” με τα οποία θα διαπραγματεύεται τον συμβιβασμό της στην Ανατολική Ευρώπη και την Βόρεια Θάλασσα

Έτσι είναι αφέλεια να θεωρεί κάποιος πως αν ένας οποιοσδήποτε Χάφταρ, είναι ηγέτης ενός τμήματος της Λιβύης που γίνει κράτος, η συμμετέχει σε μια κυβέρνηση όλης της Λιβύης, δεν θα στηρίξει την συμφωνία Τουρκίας – Τρίπολης.

Θα την στηρίξει γιατί θα την επιβάλλουν οι ίδιοι οι Ρώσοι, αφού με αυτή την διαδικασία μπαίνει σφήνα και δημιουργεί προβλήματα στον EastMed, ένα έργο το οποίο είναι κομβικό όχι μόνο για την Ελλάδα, την Κύπρο και την Αίγυπτο, αλλά κυρίως το Ισραήλ.

Και για το Ισραήλ δεν είναι οικονομικό μόνο το θέμα, είναι κυρίως επιβίωσης. Ο EastMed φέρνει την Ιερουσαλήμ στην πόρτα της Ευρώπης, έχοντας για πρώτη φορά ενεργό ρόλο, ένας ρόλος που της δίνει την δυνατότητα, και με την συμμαχία της Ελλάδας, να φτιάξει για πρώτη φορά ένα Στρατηγικό Βάθος στην περιοχή

Ας είμαστε λίγο πιο συγκρατημένοι λοιπόν όσο αφορά τι θα στηρίξουν στην Λιβύη οι Αμερικανοί, σε ένα καθεστώς που θα απειλήσει ένα από σημαντικά έργα τους στην Ευρώπη.