Η επιμονή Μητσοτάκη για την Ροδόπη, η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, το «18%» της Μπακογιάννη, και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τον Σαδίκ

Για να αποτολμήσει κάποιος να περιγράψει αντικειμενικά την κατάσταση στην Θράκη, θα πρέπει πρώτα απ όλα να έχει την διαθέση να ακούσει , να μη διακατέχεται από εγωιστικά σύνδρομα και κυρίως να έχει αντοχές γιατί η αλήθεια της Θράκης είναι βαριά και δύσκολα χωνεύεται.

Με ψύχραιμη λοιπόν και κατά το δυνατόν αντικειμενική ματιά θα προσπαθήσω να περιγράψω την κατάσταση με την πεποίθηση ότι βρίσκομαι όσο το δυνατόν κοντύτερα στην αλήθεια. Εάν κάποιος πιστεύει ότι είναι ο αποκλειστικός φορέας της αλήθειας στην Θράκη, έχει ήδη ξεκινήσει από λάθος αφετηρία.

Με το θέμα της Θράκης ασχολούμε αρκετά χρόνια αποτυπώνοντας την κατάσταση. Όμως τον Ιούλιο του 2022, η ενασχόληση έγινε εντονότερη όταν το Τουρκικό Προξενείο αποφάσισε να γίνει πιο ενεργό, και με αφορμή την επίθεση στον Νίκο Αρβανίτη, έγραψα εκατοντάδες tweets [προσπάθησα όσο ήταν δυνατόν να μην εμπλέξω το «Viadiplomacy» παρά μόνο με τις γνώμες μου ως αρθρογραφία.]

Σήμερα όλα επιβεβαιώνονται, όχι οι απόψεις η οι γνώμες, αλλά η παράθεση και αποτύπωση των γεγονότων

Αυτά ήταν που οδήγησαν τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Μπαράν Μπουρχάν, να ανασκευάσει προσωρινά για δηλώσεις του τον Σεπτέμβριο του 2022

 Όμως, αλήθεια είναι, πως την αφορμή την έδωσαν αυτοί που σήμερα μιλούν [και μιλούσαν] για «Τουρκική Μειονότητα», φτάνοντας στο σημείο όλοι να καταλάβουν [σφαιρικά] τι συμβαίνει στην Θράκη

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο Σαδίκ

Για να καταλάβει κάποιος την σημερινή στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Θράκη [όχι μόνο στην Ροδόπη] πρέπει να γυρίσουμε πίσω τον χρόνο, στο 1983, το 1985, το 1988 29 Ιανουαρίου, το 1990 29 Ιανουαρίου, και 8 Απριλίου 1990

1983, η κυβέρνηση του Ανδρέου Παπανδρέου βλέποντας την απόφαση της Άγκυρας να «εμβολίσει» για δεύτερη φορά μέσα σε 10 χρόνια την Συνθήκη της Λωζάνης (πρώτη η Κύπρος], εργαλοποιώντας τους μουσουλμάνους της Θράκης, αποφασίζει την καθαίρεση των πινακίδων από την «Τουρκική Νεολαία Κομοτηνής» όσο και από την «Τουρκική Ένωση Ξάνθης». Οι πινακίδες αυτές ενώ έπρεπε να αποσυρθούν ήδη από την υπογραφή της Συνθήκης, το Ελληνικό κράτος τις διατήρησε σε μια πολιτική αντιμετώπισης της «Βόρειας Απειλής». Αυτή η απόφαση πάρθηκε μετά την ανακήρυξη της «Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου» από τον κατοχικό ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς, το Νοέμβριο του 1983

Μέσα σε 5 χρόνια, η Άγκυρα εφαρμόζει σχέδιο δημιουργίας ενός Τουρκικού Παρακράτος στην καρδιά της Θράκης. Έχει «στρατολογήσει» περιθωριακές ομάδες και εξαντλημένους οικονομικά μουσουλμάνους, και έτσι το 1988 , και πιο συγκεκριμένα στις 29 Ιανουαρίου, κινητοποιεί τους -φανατισμένους πλέον – μουσουλμάνους για να βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο της. Την ημέρα εκείνη το Τουρκικό Παρακράτος την ονόμασε «Μαζική Αντίσταση», με προφανή σκοπό να χρησιμοποιήσει την ημερομηνία ως επετειακή.

Πριν όμως αναφερθώ στην ημερομηνία 29 Ιανουαρίου 1990 [δύο χρόνια μετά της 29^η Ιανουαρίου 1988], να θυμίσω επίσης το πολιτικό και οικονομικό κλίμα της χώρας: «Ο ερχομός του 1990 βρήκε τον πρωθυπουργό Ξενοφώντα Ζολώτα να εκπέμπει «δραματικό SOS» για την οικονομία, προτείνοντας νέα δέσμη μέτρων για τη μείωση του δημόσιου ελλείμματος. Οι ενδοκυβερνητικές τριβές ήταν συνεχείς και η χώρα βρισκόταν διαρκώς σε απεργιακούς ρυθμούς, με κινητοποιήσεις των εργαζομένων τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Στα τέλη Ιανουαρίου, ο οικονομολόγος και ακαδημαϊκός Άγγελος Αγγελόπουλος κατήγγειλε ότι «η κυβέρνηση Ζολώτα δεν μπορεί να πάρει κάποια σωτήρια μέτρα για την ελληνική οικονομία επειδή δεν την αφήνουν (τα κόμματα)»**(πηγή Νίκος Γούλιας – Καθημερινή)

Την 25η Ιανουαρίου 1990, ο Αχμέτ Σαδίκ, καταδικάζεται και οδηγείται στην φυλακή,  σε μια προσπάθεια της Άγκυρας να δημιουργήσει έναν «ήρωα» του Παρακράτος, και πάνω σε αυτόν να στηθούν «επετειακές» δράσεις.

Η Άγκυρα εκμεταλλεύεται την μεγάλη ευκαιρία που της δίνεται. Σε 4 ημέρες είναι η «επέτειος» της «Μαζικής Αντίστασης 29 Ιανουαρίου 1988».

Όπως αναφέρει στο άρθρο του ο δημοσιογράφος [Χρόνος Κομοτηνήhttps://xronos.gr/reportaz/o-pseytomoyftis-komotinis-kai-ta-paihnidia-istorias], Διονύσης Βοργιάς στον Χρόνο Κομοτηνής, «εκείνη την ημέρα δημιουργήθηκε ένταση, όταν ο τότε υποψήφιος βουλευτής Σαδίκ Αχμέτ έθεσε ζήτημα αναγνώρισης εθνικής μειονότητας δηλώνοντας εθνικά Τούρκος. Στις 26 Ιανουαρίου του 1990 ο Σαδίκ Αχμέτ οδηγήθηκε στη φυλακή και ακολούθως ξέσπασαν διαμαρτυρίες μουσουλμάνων με κλείσιμο των καταστημάτων.  Στις 29 Ιανουαρίου συγκεντρώθηκαν περίπου 1.500 [ακόμα και σήμερα τόσοι είναι όσοι πληρώνονται για να φωνάζουν ότι είναι Τούρκοι-Πέτρος Ούτσης] μουσουλμάνοι έξω από τζαμί φωνάζοντας «είμαστε Τούρκοι», γεγονός που προκάλεσε επεισόδια με μερίδα χριστιανών. Στα επεισόδια τραυματίστηκαν 50 άτομα, προκλήθηκαν υλικές ζημιές σε καταστήματα μουσουλμάνων και στα γραφεία δυο εφημερίδων η έκδοση τους γινόταν στα τουρκικά.»

Τα «κλιμάκια» της ΜΙΤ που βρισκόταν στην περιοχή ως «επαγγελματίες» -«έμποροι», έπιασαν δουλειά και προσπάθησαν χωρίς επιτυχία να προκαλέσουν θύματα από την μεριά των μουσουλμάνων, ώστε έτσι να προκληθεί χάος και παρέμβαση μουσουλμανικών χωρών.

Όμως οι μουσουλμάνοι που απλά παρακολουθούσαν τα γεγονότα είδαν με τρόμο τα όσα ακολούθησαν. Ο Διονύσης Βοργιάς στο ίδιο ρεπορτάζ σημειώνει, «αντίθετα, τον τραγικό θάνατο βρήκε τον Φλεβάρη του 1990 ένα αθώο θύμα του φανατισμού από την πλειονότητα. Πιο συγκεκριμένα, ο άτυχος τελωνειακός Άγγελος Σολακίδης βρήκε τραγικό θάνατο όταν μετά την καταδίκη του Αχμέτ Σαδίκ από την ελληνική δικαιοσύνη, σε συζήτηση που έκανε με συγγενικό του πρόσωπο που νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Κομοτηνής δέχθηκε με σιδερένιο σκαμπό χτυπήματα στο κεφάλι όταν επέστρεψε από χειρουργική επέμβαση στον κοινό τους θάλαμο. Ο μουσουλμάνος δράστης και πρωταγωνιστής του “φονικού” αυτού συνελήφθη. Δυστυχώς η τραγωδία συνεχίστηκε, με τον δράση να αυτοκτονεί στο αστυνομικό τμήμα, παρουσία άλλου συγκρατουμένου του ενώ οδηγείτο σε δίκη. “Έκανα αμαρτία πρέπει να πεθάνω”, φαίνεται να είχε πει στον συγκρατούμενό του και κόβοντας μια λωρίδα από την κουβέρτα του κρεμάστηκε γονατίζοντας ώστε να επιτύχει το τραγικό εγχείρημά του.»

Σε αυτό το εκρηκτικό κλίμα στην Ροδόπη, καθώς επίσης και με την πολιτική αστάθεια στην χώρα λόγω του τερματισμού της Οικουμενικής Κυβέρνησης, στις 12 Μαρτίου ξεκίνησε επίσημα η προεκλογική περίοδος για την αναμέτρηση της 8ης Απριλίου

Η Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη έκοψε πρώτη το νήμα σε εκείνη την ιστορική εκλογική αναμέτρηση με ποσοστό 46,88% και 150 έδρες. Ωστόσο ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν είχε εξασφαλίσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία λόγω τους εκλογικού συστήματος που είχε αλλάξει με νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ δύο μήνες πριν από τις πρώτες εκλογές του Ιουνίου[1990].

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο αυτό που άφησε το ΠΑΣΟΚ στην Θράκη, αλλά και τις παρακάτω κρίσεις

Το Σκοπιανό

Την κατάρρευση της Αλβανίας και των χιλιάδων μεταναστών, Ελλήνων και Αλβανών

Την μετανάστευση χιλιάδων ομογενών από τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες

το τελευταίο που επιθυμεί είναι να δημιουργηθεί μια εστία έντασης, αυτού του μεγέθους, στο εσωτερικό της χώρας

Γνωρίζει πως η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί πάση θυσία όχι μόνο των παραπάνω θεμάτων, αλλά και της οικονομίας. Στις 19 Μαρτίου[1990] ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Ντελόρ έστειλε στον πρωθυπουργό [υπηρεσιακής] επιστολή, κρούοντας και αυτός τον κώδωνα του κινδύνου που απειλούσε την ελληνική οικονομία και ζητώντας τη λήψη δραστικών μέτρων.  Στις 6 Απριλίου δόθηκε στη δημοσιότητα από τον Ξ. Ζολώτα η έκθεση της επιτροπής εμπειρογνώμων («επτά σοφών»), με επικεφαλής τον Ά. Αγγελόπουλο, στην οποία τονιζόταν ότι «η πορεία της οικονομίας παρουσιάζει συνεχή επιδείνωση, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε εξελίξεις οι οποίες θα ήταν ενδεχομένως πολύ δύσκολο να ελεγχθούν» και προτείνονταν σκληρά μέτρα.  

Οι επιλογές που έχει είναι δύο, η μια να πάει σε νέες εκλογές ρίχνοντας την ευθύνη σε όλους αυτούς που με την απλή αναλογική καταδίκασαν σε συνεχείς αναμετρήσεις με μία νέα, η να εκμεταλλευτεί καταστάσεις ώστε να προχωρήσει σε διορθώσεις

Έρχεται σε επαφή με τον Αχμέτ Σαδίκ,ο οποίος έχει εκλεγεί στην Ροδόπη με την οικονομική βοήθεια του Τουρκικού Προξενείου, και ενώ θα περίμενε κανείς ο μουσουλμάνος βουλευτής να εκμεταλλευτεί τις άσχημες συγκυρίες για να πολώσει τους μουσουλμάνους, αυτός συμπορεύεται και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης σχηματίζει κυβέρνηση

Την επόμενη ημέρα αλλάζουν τα πάντα στην Θράκη. Σημειώνει τοπική εφημερίδα [Παρατηρητής] στην Κομοτηνή: «Ο Κων/νος Μητσοτάκης ως Πρωθυπουργός πλέον από τον Απρίλιο του 1990, διείδε ότι στην Θράκη δεν θα μπορούσαν να συνεχίσουν να εφαρμόζονται οι περιοριστικές και απροσχημάτιστα άδικες και αντισυνταγματικές πολιτικές σε βάρος της Μειονότητας, σε έναν κόσμο ραγδαία μεταβαλλόμενο. Ήρθε, λοιπόν, στην Κομοτηνή και ανακοίνωσε την πολιτική της «Ισονομίας και της Ισοπολιτείας». Αυτό σήμαινε κατάργηση όλων των διοικητικών μέτρων σε βάρος της Μειονότητας, όπως:

 την επαναφορά των δικαιωμάτων αγοράς,

έκδοσης οικοδομικών αδειών, αδειών θύρας

αλλά και την άρση των διακρίσεων για την παροχή ακόμα και ενός απλού ερασιτεχνικού διπλώματος αυτοκινήτου ή επαγγελματικής χρήσης ή για την απροσχημάτιστη και μεροληπτική καθυστέρηση δημοσίων υπηρεσιών στην έκδοση αδειών για την ίδρυση και λειτουργία καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος κ.λ.π.  

Παράλληλα, συγκροτήθηκε ομάδα εργασίας από την Ακαδημία Αθηνών προκειμένου να προβεί σε επιστημονικό πόρισμα μετά από ενδελεχή έρευνα, για την ανάπτυξη της Θράκης, ενώ επιφορτίστηκε η υφυπουργός Εξωτερικών Βιργινία Τσουδερού να ασκεί την πολιτική εποπτεία για τα θέματα Θράκης στο ελληνικό ΥΠΕΞ και να αποτελεί τον σύνδεσμο της τοπικής κοινωνίας και της κεντρικής εξουσίας.»

Η Ντόρα Μπακογιάννη, Ο Ιλχάν Αχμέτ και το «18%»

Σήμερα, και με αφορμή την επιμονή του Κυριάκου Μητσοτάκη με το θέμα της Ροδόπης, ο ΣΥΡΙΖΑ για να αντικρούσει την επιχειρηματολογία σχετικά με την στήριξη του Τουρκικού Προξενείου στους Ζεϊμπέκ-Φερχάτ, αναφέρεται στο ποσοστό που πήρε η Ντόρα Μπακογιάννη το 2012 στην Ροδόπη

Πριν όμως αναφερθώ τι ακριβώς έκανε η κόρη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο οποίος έδωσε οριστικό τέλος στην άδικη απομόνωση των μουσουλμάνων, ας δούμε ποιος είναι τελικά ο Ιλχάν Αχμέτ

Γεννήθηκε στην Κομοτηνή το 1968, σε μια εποχή δύσκολη για την μειονότητα και την εκπαίδευση. Αυτό σημαίνει πως το 1984 (όπως είδαμε μια περίοδος κρίσης στην Θράκη και με όλα τα προβλήματα της εκπαίδευσης) έπρεπε να σπουδάσει. Γνωρίζοντας Τουρκικά – Αγγλικά, για τον ίδιο [όπως και άλλα νέα παιδιά της Μειονότητας] ήταν πιο εύκολο να σπουδάσει στην Τουρκία, και έτσι είναι Απόφοιτος Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Κωνσταντινούπολης

Για όσους προτρέξουν να βρούνε κάποιο πρόβλημα σε αυτό, να θυμίσω πως η υπόλοιπη Ελλάδα έτρεχε για σπουδές στην Βουλγαρία και Γιουγκοσλαβία την ίδια περίοδο

Όμως, αν αυτός δεν είχε την ευκαιρία να σπουδάσει λόγω αντικειμενικών δυσκολιών σε Ελληνικό πανεπιστήμιο, τα δύο του παιδιά σπούδασαν σε Ελληνικά πανεπιστήμια,  ο γιος του στην Νομική Θράκης, και η κόρη Φαρμακευτική.

Το πιο σημαντικό και κρίσιμο; Τα παιδιά του φοίτησαν σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση στα Ελληνικά δημόσια σχολεία . Και ο ίδιος μάλιστα, τελείωσε το Ελληνικό δημόσιο σχολείο.

Μόλις περιέγραψα αυτό που δεν θέλει το Τουρκικό Παρακράτος, δηλαδή, τα μουσουλμανόπαιδα να μην υιοθετούν την Ελληνική Παιδεία, μην να φοιτούν σε Ελληνικά δημόσια σχολεία, και αν είναι δυνατόν να μην μιλούν καθόλου Ελληνικά.  

Στα χρόνια που πέρασαν μετά την περίοδο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, το ΠΑΣΟΚ με τον Γιώργο Παπανδρέου καθώς επίσης και με τον Θεόδωρο Πάγκαλο, βρέθηκαν δίπλα στους μουσουλμάνους. Αυτό είχε σαν συνέπεια το κόμμα να το κεφαλοποιήσει πολιτικά. Η Νέα Δημοκρατία την ίδια στιγμή ψάχνει το «αντίβαρο», το οποίο η Ντόρα Μπακογιάννη [ήδη δραστηριοποιείται στην Θράκη, ειδικά με τα δικαιώματα των γυναικών] το βρίσκει στο πρόσωπο του Ιχλάν Αχμέτ

Στις εκλογές του 2004 λαμβάνει 13.486 ψήφους και γίνεται πρώτος-και τελευταίος- βουλευτής του κόμματος προερχόμενος από την μειονότητα στην ΝΔ από το 1981.

Στις εκλογές του 2007 αύξησε τη δύναμή του σε 15.076 ψήφους, αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής αφού το ΠΑΣΟΚ κέρδισε 2 από τις 3 έδρες του νομού ενώ από τη Νέα Δημοκρατία έδρα κέρδισε ο Ευριπίδης Στυλιανίδης με 15.439 ψήφους.

Στις εκλογές του 2009 έλαβε 8.323 σταυρούς, αλλά και πάλι δεν εκλέχτηκε αφού ο Στυλιανίδης κέρδισε την έδρα που πήρε η Νέα Δημοκρατία με 12.056 σταυρούς προτίμησης.

Η στιγμή όμως που ο Ιχλάν Αχμέτ αποδεικνύει ότι είναι «πιστός στρατιώτης» προς το συμφέρον της χώρας του, είναι όταν αποφασίζει να ακολουθήσει την Ντόρα Μπακογιάννη, με την οποία έχει άριστες σχέσεις πλέον, κάτι που αναγνωρίσθηκε εκ νέου στις εκλογές του 2012

Η Ντόρα Μπακογιάννη ενάντια στα δικά της συμφέροντα, γνωρίζει πως αν ο Ιλχάν Αχμέτ κατέβει υποψήφιος με την ΝΔ, τα Μνημόνια και η Οικονομική κρίση, θα τον κατέστρεφαν πολιτικά, όταν η ίδια είχε κάνει μεγάλο αγώνα για να αποκτήσουν οι μουσουλμάνοι έναν ευρωπαίο πολιτικό άντρα

Έτσι στις εκλογές του Μαΐου του 2012 , οι μουσουλμάνοι που δεν ελέγχονται από το Τουρκικό Προξενείο, του δίνουν 11.207 ψήφους παίρνοντας το περίφημο «18%»

Το σχέδιο της Μπακογιάννη έχει πετύχει, το «πρότυπο» του Ευρωπαίου μουσουλμάνου δεν καταστρέφεται πολιτικά, ενώ όταν η ίδια στις εκλογές του Ιουνίου προσχωρεί με το κόμμα της στην ΝΔ, ο Ιλχάν Αχμέτ συμμετέχει με την Δημοκρατική Αριστερά, και λαμβάνει 12.318 ψήφους.

Αν και η έδρα χάθηκε και πάλι, ο ίδιος διατήρησε τους δικούς του προσωπικούς ψηφοφόρους, οι οποίοι δεν ανέχονται την οπισθοδρόμηση των μουσουλμάνων που επιδιώκει το Τουρκικό Προξενείο.

Αυτό όπως ήταν αναμενόμενο προκάλεσε την οργή του Προξενείου. Έτσι, στις εκλογές του 2015 το Τουρκικό Προξενείο πραγματοποιεί μια απίστευτη εκστρατεία εκβιασμού [μέσα σε Τεμένη και επιχειρήσεις] των ψηφοφόρων του. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα,  στην κάθοδο του με τον Σταύρο Θεοδωράκη τον Ιανουάριο του 2015 να λάβει 5.746 ψήφους

Ο Σταύρος Θεοδωράκης γνώριζε πως ο Ιλχάν Αχμέτ έπρεπε να πρωταγωνιστεί στην Ροδόπη, και έτσι τον τοποθετεί επικεφαλής του ψηφοδελτίου του Ποταμιού στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους. Στις εκλογές αυτές το Ποτάμι μπόρεσε λόγω των υψηλών ποσοστών του στον νομό (20,91%-λόγω Ιλχάν Αχμέτ όπως και στην περίπτωση της Μπακογιάννη) κατάφερε να κερδίσει 1 από τις 3 έδρες και έτσι ο Ιλχάν Αχμέτ ο οποίος συγκέντρωσε 12.082 ψήφους [οι ψηφοφόροι του αγνόησαν τις απειλές αυτή την φορά] εξελέγη βουλευτής μετά από 8 χρόνια

Εδώ πρέπει να κάνω μια σημαντική σημείωση. Στις εκλογές του 2019, ο Μπουρχάν Μπαράν ζήτησε από τον Σταύρο Θεοδωράκη να είναι υποψήφιος με το κόμμα του. Ο Σταύρος Θεοδωράκης όταν έμαθε πως ο Μπουρχάν έχει την στήριξη του Τουρκικού Προξενείου, του απάντησε αρνητικά.

Του Ιλχάν Αχμέτ του έδωσε την ευκαιρία να είναι βουλευτής του κόμματος του το 2015, επειδή γνώριζε πως οι αυτοί που θα ψηφίσουν τον Ιλχάν Αχμέτ δεν είναι ελεγχόμενοι ψήφοι του Προξενείου, όπως ακριβώς και το 2012 με την Ντόρα Μπακογιάννη

2023 – Η επιμονή Μητσοτάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ και πάλι ο Ιλχάν Αχμέτ

Μετά το αποτέλεσμα των εκλογών της 21^ης Μαϊου, και με αφορμές τον εκλογικό χάρτη και τις δηλώσεις της κ.Λαφτσή, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Ροδόπης, την επικαιρότητα απασχολεί η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη σχετικά με την στήριξη του Τουρκικού Προξενείου στους Ζεϊμπέκ-Φερχάτ

Μέχρι και σήμερα έχουμε τρία δεδομένα, πρώτον, η επιμονή του Κυριάκου Μητσοτάκη να ζητά μια δήλωση των Ζεϊμπέκ – Φερχάτ, την επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ να μην ζητά από τους Ζεϊμπέκ – Φερχάτ να κάνουν το αυτονόητο, και την «χαμένη» επιμονή της κυρίας Λαφτσή με αποτέλεσμα την «ησυχία» της.

Τι συμβαίνει λοιπόν πραγματικά;

Εδώ μπαίνει και πάλι το όνομα Ιλχάν Αχμέτ. Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ  πολεμήθηκε άγρια από το Τουρκικό Προξενείο όλο το προηγούμενο διάστημα, και ο λόγος δεν είναι άλλος, από την προσπάθεια της πολιτικής εξόντωσης του Ευρωπαίου Έλληνα Μουσουλμάνου πολίτη.

Η πρώτη προσπάθεια έγινε την 21^η Μαίου, όπου το Τουρκικό Προξενείο τοποθετώντας την Σιμπέλ Μουσταφάογλου στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, διαβεβαίωσε την Χαριλάου Τρικούπη πως θα εκλεγεί. Η Σιμπέλ Μουσταφάογλου πραγματοποίησε πολλές επιθέσεις κατά του Ιλχάν Αχμέτ μέσα από εφημερίδες και ηλεκτρονικά μέσα τα οποία ελέγχονται από το Τουρκικό Προξενείο. Ένα από αυτά τα μέσα , είναι του δημοσιογράφου Ιλχάν Ταχσίν ο οποίος επιτέθηκε άγρια στον Ιλχάν Αχμέτ όταν ο τελευταίος βρέθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο με αφορμή την γιορτή της Δημοκρατίας, και όχι στην εκδήλωση του κόμματος ΚΙΕΦ.

Σήμερα, το Τουρκικό Προξενείο για 2^η φορά προσπαθεί να εξοντώσει πολιτικά τον Ιλχάν Αχμέτ [αν και δύσκολο θα το προσπαθήσει] στις εκλογές της 25^ης Ιουνίου

Αυτό θα γίνει αν ο ΣΥΡΙΖΑ πάρει δύο έδρες στην Ροδόπη. Σε αυτό το σημείο να επαναφέρουμε στο άρθρο την κυρία Λαφτσή, και να πούμε πως αν συμβεί αυτό, ο σύζυγος της, κ.Χαρίτος [2^ος στην λίστα], θα εκλεγεί βουλευτής για αυτό και η «χαμένη» επιμονή της, η μη παραίτηση της, καθώς επίσης και η «ησυχία» της.

Ο μηχανισμός του Τουρκικού Προξενείου, θα μεταφέρει όλες τις ψήφους της Σιμπέλ Μουσταφάογλου [έλαβε 2.633] στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ήδη προσπαθεί εκβιαστικά [και πάλι μέσα από τα Τέμενη] να κόψει όσες περισσότερες μπορεί από τον Ιλχάν Αχμέτ

Επίσης, θα προσπαθήσει να «ροκανίσει» όλες τις ψήφους των μουσουλμάνων υποψηφίων της ΝΔ για να τις μεταφέρει στον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι αν και δεν είναι σημαντικοί στον αριθμό, αν τα καταφέρει θα αποδείξει στους μουσουλμάνους πως ο «αφεντικό» στην Ροδόπη είναι το Παρακράτος της Άγκυρας, και όχι τα Ελληνικά κόμματα και ο εν δυνάμει πρωθυπουργός

Μια τέτοια εξέλιξη δεν θα την ήθελε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Άλλωστε καθόλου τυχαίο δεν είναι πως στο απυρόβλητο είναι ο Μπαράν Μπουρχάν του ΠΑΣΟΚ στην Ξάνθη, ο οποίος ξεκάθαρα έχει εκλεγεί με κατευθυνόμενες ψήφους του Προξενείου.

Καθόλου τυχαίες δεν είναι και οι αναφορές του Ανδρουλάκη για τους Ζεϊμπέκ-Φερχάτ, όταν ο ίδιος έχει κυριολεκτικά «λερωμένη την φωλιά του».

Μετά από αυτά, ας «διαβάσουμε» ξανά τις δηλώσεις της Ντόρας Μπακογιάννη, και να μην επαναστατούμε για τον τρόπο που μίλησε [και αδυνατούμε να καταλάβουμε] στους κατοίκους των χωριών της Ροδόπης