Η Ελληνική Διπλωματία απαιτεί για δεύτερη φορά όπλο για πρώτο πλήγμα σε βάθος

«Εάν το επιτρέψουν οι δημοσιονομικές συνθήκες, θα εξετάσουμε σοβαρά να αγοράσουμε F-35, γιατί είναι τα πιο έτοιμα και σύγχρονα της αγοράς». Αυτό είχε δηλώσει λίγες ώρες πριν την πρωτοχρονιά ο Έλληνας Πρωθυπουργός σε δημοσιογράφους.

Λίγα χρόνια πριν, το 2014 στην 116 Πτέρυγα Μάχης  στον Άραξο, παρουσία του υπουργού Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλου γινόταν η τελετή απόσυρσης των θρυλικών Α-7 Corsair. Πρόκειται για ένα αεροσκάφος όπου από το 1975 έδινε στην Ελλάδα την δυνατότητα πρώτου πλήγματος και σε βάθος. Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη πετούσαν χαμηλά ,περνούσαν αόρατα από τα εχθρικά ραντάρ,και η μεγάλη ακτίνα δράσης μαζί με το τεράστιο οπλικό τους φορτίο τα μετέτρεπαν σε στρατηγικό όπλο.

Τα κενά που είχε, και είχαν φροντίσει οι Αμερικανοί για αυτό και την ισορροπία, η Τουρκική αεράμυνα ήταν αδύνατον να αντιμετωπίσει τον στόλο των 122 αεροσκαφών που είχε η Ελληνική Πολεμική αεροπορία μαζί με τα νέα οπλικά συστήματα που είχε παραλάβει την δεκαετία του 90 και αρχές τους 2000.

Το ισχυρό αυτό πλεονέκτημα της Ελληνικής πολεμικής αεροπορίας δεν ήταν μόνο αποτρεπτικό αλλά και σε πολλές περιπτώσεις ένα ισχυρό χαρτί στα χέρια της Ελληνικής Διπλωματίας. Μπορεί τα τελευταία χρόνια η αλόγιστη χρήση κριτικής και σχολιασμού λόγω του διαδικτύου να απαξιώνει τις δυνατότητες της χώρας, όμως η πολιτική του Ισοδύναμου Τετελεσμένου που υιοθέτησε η Ελλάδα έναντι της Τουρκίας μετά τα Ιμία ήταν πραγματικότητα

Οι νέες απειλές και η συντήρηση του πρώτου πλήγματος και σε βάθος

Όταν ο Έλληνας Πρωθυπουργός έκανε την ανακοίνωση για τα F-35 πολλοί σχολιαστές, ειδικά απόστρατοι, αναρωτήθηκαν από πότε η Ελλάδα άλλαξε δόγμα και σκοπεύει να προμηθευτεί αεροσκάφη (F-35) τα οποία είναι ικανά για πρώτο πλήγμα και σε βάθος.

Όμως όπως είδαμε και παραπάνω, η Ελληνική Αεροπορία για περισσότερα από 30 χρόνια είχε και το δόγμα και τους στόχους για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Και η Ελληνική Διπλωματία βλέποντας τους νέους κινδύνους που αναδύονται από την Τουρκία, θέλει να συντηρήσει αυτό το δόγμα, και μάλιστα και με την υποστήριξη των ΗΠΑ.

Τον Μάρτιο του 2019 το Viadiplomacy σε άρθρο του με τίτλο “Οι S-400 στην Τουρκία θα φέρουν εξοπλισμούς στην Ελλάδα για στρατιωτική λύση;’ ανέφερε χαρακτηριστικά “σε αυτή την περίπτωση οι εξελίξεις είναι λίγο πολύ προβλέψιμες, τα F-35 δεν θα φτάσουν ποτέ στην Τουρκία, τα F-16 θα αρχίσουν να «κανιβαλίζονται», και η οικονομία της Τουρκίας θα δεχθεί σοβαρό πλήγμα. Από την άλλη, στο ΝΑΤΟ θα εξακολουθεί να είναι σε μια ιδιαίτερη σχέση πλέον, και ο Ερντογάν θα μπορεί να δείχνει στον μουσουλμανικό κόσμο ότι μπορεί και τα βάζει με τις ΗΠΑ, αλλά κυρίως με το Ισραήλ.

Το Ισραήλ από την ημέρα ημέρα της δημιουργίας του, επιβίωνε με τους προληπτικούς πολέμους. Αυτό έκανε και το 1981 στο Ιράκ με τον βομβαρδισμό των πυρηνικών εγκαταστάσεων, το ίδιο έκανε και με την Συρία το 2007. Το ίδιο δεν μπορεί να κάνει όμως με την Τουρκία, σε αυτή την περίπτωση το ΝΑΤΟ θα ήταν υποχρεωμένο να ενεργοποιήσει το Άρθρο 5 της συμμαχίας, πράγμα που σημαίνει ότι η συμμαχία θα έπρεπε να σταθεί στο πλευρό της Τουρκίας.

Στην περίπτωση που δεν υπάρξει πολιτική λύση στο ζήτημα των S-400 είναι πέρα από βέβαιο ότι θα υπάρξει στρατιωτική. Το σύστημα έχει αποκτήσει έναν μύθο, σχεδόν θεϊκό, αλλά δεν έχει δοκιμασθεί ποτέ. Οι Αμερικανοί δεν θα αφήσουν να συνεχιστεί αυτό, δηλαδή, ένα οπλικό σύστημα να προκαλεί τέτοια αποτελέσματα στην πολιτική, να φτάνει στο σημείο να απειλεί ακόμα και την συνοχή της συμμαχίας μετά από 70 χρόνια.

Αυτή την στρατιωτική λύση δεν μπορούν να την δώσουν ούτε οι Ισραηλινοί, ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε καν οι ΗΠΑ. Θα ξεσήκωναν όλο τον Μουσουλμανικό κόσμο στην υφήλιο με ένα χτύπημα στην Τουρκία, κάτι που θα βόλευε απίστευτα την ίδια την Τουρκία.

Η Ελλάδα όμως θα μπορούσε να δώσει αυτή την λύση και με αφορμή όλη την προκλητικότητα της Τουρκίας. Ότι η χώρα ακολουθεί μια πολιτική με βάση το διεθνές δίκαιο σε σχέση με την Τουρκία, δεν σημαίνει ότι δεν σχεδιάζει και δεν έχει πλάνα και σε άλλες επιλογές. Έχει αυτά τα οπλικά συστήματα που μπορεί να επιφέρει καίριο πλήγμα στην Τουρκία και να την αναγκάσει σε συμβιβασμό, σε έναν συμβιβασμό όπου η γειτονική χώρα πρώτη θα κάτσει στο τραπέζι, και τελευταία θα σηκωθεί.

Αν το ΝΑΤΟ, οι Ισραηλινοί και οι ΗΠΑ, αποφασίσουν ότι η Ελλάδα θα δώσει την λύση αυτή, τα ραντάρ στην Κρήτη, ο Ηνίοχος και άλλες κοινές δράσεις, θα συμπληρωθούν από εξοπλιστικά, ικανά να αντιμετωπίσουν τους S-400. Οι ενδιαφερόμενοι, γνωρίζουν πολύ καλά πως να αντιμετωπίσουν το σύστημα, το οποίο από την στιγμή που ανοίξει το ραντάρ του, είναι ευάλωτο σε πυραύλους κρουζ, οι οποίοι πετούν σε χαμηλό ύψος και μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο από συστήματα πλοίων.

Σε αυτή την περίπτωση, ο αριθμός των Scalp που βρίσκεται στο οπλοστάσιο της Πολεμικής Αεροπορίας θα συμπληρωθεί και θα φέρει την αναβάθμιση η την προμήθεια νέων Mirage 2000-5. Από την θάλασσα, οι φρεγάτες FREMM που θα φέρουν και το βλήμα SCALP-Naval, βγάζει το ναυτικό από την διαδικασία να είναι το «Λιμενικό του Αιγαίου» και το τοποθετεί σε ένα άλλο διαφορετικό επιχειρησιακό επίπεδο. Το μέγιστο βεληνεκές των SCALP-Naval είναι της τάξεως των 1.000 km.”

Η απόκτηση λοιπόν των F-35 εξυπηρετεί την Ελληνική Διπλωματία και θα είναι ένα όπλο στα χέρια της. Επίσης δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το ΝΑΤΟ χτίζει μια Πολεμική Αεροπορία στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη που αποτελείται αποκλειστικά από F-16 (Ελλάδα, Σλοβακία, Βουλγαρία, Κροατία και πιθανόν Ρουμανία) και από υπολογιστές, F-35 δηλαδή. Η Πολωνία προμηθεύεται ήδη 32 αεροσκάφη, η Ιταλία είναι χρήστης, και το κενό της Τουρκίας θα το καλύψει η Ελλάδα