Οι Έλληνες Πομάκοι, οι Σλάβοι Πομάκοι και η χωρίς αύριο πολιτική της Ελλάδας
Το 1912-13 οι Μουσουλμάνοι της Θράκης (όχι μόνο της σημερινής Ελληνικής) βλέποντας τον Ελληνικό στρατό να απελευθερώνει την Βόρεια Ελλάδα από τον Βουλγαρικό επεκτατισμό και τους Οθωμανούς να την παραδίδουν στην Ελλάδα, ζήτησαν την άμεση απελευθέρωση της Θράκης από τον Ελληνικό στρατό
Οι μουσουλμάνοι της Θράκης (στο Βουλγαρικό κομμάτι) από το 1850 ζούσαν απίστευτες διώξεις από τους Βουλγάρους και τους Ρώσους, σε μια προσπάθεια των τελευταίων να εκκαθαρίσουν την περιοχή από μουσουλμάνους και να εποικίσουν όλη την Θράκη, και ειδικά το σημερινό τμήμα της που ανήκει στην Ελλάδα και έχει πρόσβαση στο Αιγαίο
Τελικά η Ελλάδα απελευθέρωσε την περιοχή, και όσοι μουσουλμάνοι έμειναν στην επικράτεια της, ζούνε σήμερα όλα τα καλά που προσφέρει η Ελληνική Πολιτεία και ειδικά μέσα από την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση της.
Αντίθετα, όσοι μουσουλμάνοι έμειναν στην Βουλγαρία μέχρι και πριν τρεις δεκαετίες ήταν υπό ένα διαρκή διωγμό. Και αν οι Τούρκοι μουσουλμάνοι είχαν ως ένα σημείο την υποστήριξη των μηχανισμών της Τουρκίας, οι Πομάκοι ήταν κυριολεκτικά μόνοι. Η δύση δεν είχε πρόσβαση με ανθρωπιστικές οργανώσεις για να πιέσει την Κομμουνιστική Βουλγαρία, και η Ρωσία έκανε όπως πάντα, τα στραβά μάτια στις θηριωδίες των Βουλγάρων.
Στην Ελλάδα την ίδια περίοδο, η χώρα υπό τον φόβο του κομμουνισμού και ενώ γνώριζε τις διώξεις των Πομάκων, τις λίγες χιλιάδες που ζούσαν κυρίως στα ορεινά χωριά της Ξάνθης, τους απομόνωσε με διπλές μπάρες και ειδικές άδειες.
Το δίλημμα, στην αγκαλιά των Τούρκων η των Πομάκων της Βουλγαρίας
Όμως με την πτώση του Ανατολικού μπλοκ και τις αλλαγές στα Βαλκάνια, η Ελλάδα είχε να αντιμετωπίσει ένα επιπρόσθετο πρόβλημα. Οι Πομάκοι της Βουλγαρίας σε σχέση με αυτούς στην Ελλάδα, δεν αισθάνονται ούτε Βούλγαροι, ούτε Έλληνες, αισθάνονται Πομάκοι, ένα “Ορφανό Έθνος” το οποίο έχει τα αυτά τα χαρακτηριστικά που του επιτρέπουν μέσα από διεθνείς οργανισμούς και οργανώσεις να διεκδικήσουν την αυτονομία τους.
Η Ελλάδα το γνώριζε αυτό, και έπρεπε να κάνει την επιλογή, αν οι Πομάκοι στην Ελλάδα θα είναι πιο κοντά στην Τουρκία η πιο κοντά στους Πομάκους της Βουλγαρίας. Όσο και αν ο Ελληνισμός έχει επικρατήσει στους Έλληνες Πομάκους, μια αυτονόμηση του Pomakistan στην Βουλγαρία είναι βέβαιο ότι θα είχε διεκδικήσεις και επί Ελληνικής επικράτειας, και όχι απαραίτητα εδαφική
Το χειρότερο από όλα όμως είναι ότι οι Πομάκοι της Βουλγαρίας έχουν γίνει Σλάβοι, είναι σκληροί, εκδικητικοί και έχουν επεκτατικές βλέψεις. Έχουν εξαπλώσει ήδη μηχανισμούς σε όλα το κόσμο, Σουηδία, Καναδά, ΗΠΑ, και ακόμα μέσα στους Έλληνες Πομάκους.
Η πολιτική των ΗΠΑ έναντι των Πομάκων
Από την πρώτη ημέρα που η Βουλγαρία έφυγε από το Ανατολικό μπλοκ, οι Αμερικανοί προχώρησαν σε μια πολιτική όπως κάνουν με όλες τις εθνικές μειονότητες στον κόσμο. Εισχώρησαν στην οικονομία και την εκπαίδευση τους και κράτησαν μια στάση τέτοια που τους επιτρέπει να ονειρεύονται αυτονόμηση αλλά μέχρι εκεί.
Στην περίπτωση των Πομάκων, οι Αμερικανοί τους χρησιμοποιούν για να πιέσουν την Βουλγαρία και τα Σκόπια. Και στις δύο περιπτώσεις, οι Πομάκοι ως οι μοναδικοί γηγενείς της Θράκης, καταρρίπτουν τους εθνικούς μύθους τόσο της Βουλγαρίας όσο και των Σκοπίων
Κάθε χρόνο στελέχη του υπουργείου εξωτερικών των ΗΠΑ επισκέπτονται τις περιοχές που ζούνε Πομάκοι και ελέγχουν αν τα κράτη που ζούνε σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα των Πομάκων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Πομάκοι εξυπηρετούν σε μεγάλο βαθμό και τα σχέδια των ΗΠΑ έναντι της Τουρκίας. Η δημιουργία ενός Pomakistan στην καρδιά των Βαλκανίων θα απόκοπτε αυτόματα την Τουρκία από τα σχέδια της για Ισλαμική ενοποίηση των Δυτικών Βαλκανίων με την Άγκυρα. Σε πρόσφατη επίσκεψη του στην Θράκη ο Αμερικανός Γενικός Πρόξενος των ΗΠΑ στην Θεσσαλονίκη, επισκέφθηκε
Οι Πομάκοι είναι μουσουλμάνοι, αλλά ανήκουν στο ανατρεπτικό Ισλάμ, όπως και το σύνολο των μουσουλμάνων στην Ελληνική Θράκη
Η πρόχειρη πολιτική της Ελλάδας
Αδιαμφισβήτητα, η καλύτερη περίοδος για τους Έλληνες Μουσουλμάνους στην Θράκη ήταν αυτή που υπουργός εξωτερικών ήταν ο Θεόδωρος Πάγκαλος, και στο Γραφείο Πολιτικών υποθέσεων του ΥΠΕΞ στην Ξάνθη, υπήρχαν στελέχη που είχαν άριστες σχέσεις με την μειονότητα. Ήταν η πάγια πολιτική που έπρεπε να ακολουθήσει η χώρα, πολιτική η οποία δημιούργησε μια γενιά μουσουλμάνων που πραγματικά έζησε την ισοπολιτεία.
Αυτή η πολιτική διακόπηκε με την κρίση και την έλλειψη κονδυλίων και ήρθε να την καταστρέψει η πολιτική του πρώην υπουργού εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, οι άνθρωποι του οι οποίοι τοποθετήθηκαν στην Θράκη εφάρμοσαν το “φωτιά και τσεκούρι”. Αυτό είχε σαν συνέπεια να απομακρύνει εκ νέου την μειονότητα από την Ελληνική Πολιτεία.
Είναι η περίοδος που πρώτη φορά από επίσημα χείλη αναφέρεται η λέξη Πομάκος, ο Νίκος Κοτζιάς το αναφέρει σε συνέντευξη του στον Αλέξη Παπαχελά, και ο Τούρκος Πρόεδρος στην επίσκεψη του στην Κομοτηνή, με προφανή σκοπό να φέρει τους 500.000 Πομάκους κοντά στην Τουρκία.
Η Τουρκία αυτό το καταφέρνει σε σημαντικό βαθμό αφού έχει τεράστιους μηχανισμούς μέσα στην Βουλγαρία, ενώ έχει τον πλήρη έλεγχο σε οργανώσεις και sites που ασχολούνται με το θέμα.
Από την άλλη, η Ελλάδα αλλάζει ξανά πολιτική, και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, υιοθετώντας την πολιτική συμβούλων του που είναι κοντά στην Τουρκία, πάει ένα βήμα παραπάνω και παραδίδει όλους τους μουσουλμάνους της Θράκης στην Τουρκία μέσα από δίγλωσσα νηπιαγωγεία,δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια, τα οποία όπως ο ίδιος δήλωσε από την Ξάνθη, θα διδάσκεται η Τουρκική, μητρική γλώσσα των μουσουλμάνων