Η Ελλάδα θα «αρπάξει» την ευκαιρία που της ανοίγεται με την προστασία του εναέριου χώρου Βουλγαρίας – Ρουμανίας;

Για σχεδόν 50 χρόνια, η Ελλάδα μαζί με την Τουρκία ήταν δύο πολυ σημαντικά «Μαξιλάρια του ΝΑΤΟ» για την Ευρώπη. Αυτός ήταν ο λόγος που οι δύο χώρες δημιούργησαν τους πιο ισχυρούς σχηματισμούς του ΝΑΤΟ. Για την Ελλάδα αυτός ο σχηματισμός ήταν το Δ Σώμα Στρατού, και δεν είναι υπερβολή να πούμε πως σήμερα αποτελεί έναν «Στρατό» από μόνο του.

Η κύρια απειλή για τις δύο χώρες ήταν το «Σύμφωνο της Βαρσοβίας» και πιο συγκεκριμένα η Βουλγαρία, η οποία με την βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης αποτελούσε μια τεράστια απειλή, ειδικά όσο αφορούσε το πυροβολικό και το αρματικό δυναμικό για το «Τριεθνές» στον Έβρο και τις πεδιάδες της Ανατολικής Θράκης.

Όλα αυτά άλλαξαν με την πτώση της ΕΣΣΔ και της διάλυση του «Σύμφωνου της Βαρσοβίας». Οι Βουλγαρικές ένοπλες δυνάμεις κυριολεκτικά αποσυναρμολογήθηκαν με την αποχώρηση της Μόσχας, ενώ αντίθετα Ελλάδα και Τουρκία βλέποντας τα μεταξύ τους προβλήματα να αναδεικνύονται με την αποχώρηση του Σοβιετικού κινδύνου, προχώρησαν σε σημαντική αναβάθμιση των ενόπλων δυνάμεων τους.

Ειδικά όσο αφορά την Ελλάδα, όπως φρόντισαν οι ΗΠΑ, δημιούργησε μία από τις πιο ισχυρές αντιαεροπορικές δυνάμεις όχι μόνο στα Βαλκάνια, αλλά και στην Ευρώπη. Αντίθετα, αυτό τον ρόλο στην Τουρκία ουσιαστικά τον ανέλαβε το NATO υπό τον φόβο βαλλιστικής επίθεσεις στις βάσεις των ΗΠΑ, μια απόφαση που είχε και πολιτικές προεκτάσεις, όπως φαίνεται σήμερα και με το θέμα των S-400.

Η Βουλγαρία ο πρώτος στόχος της Μόσχας

Η ριζική αλλαγή ήρθε όταν Αλβανία – Βουλγαρία – Ρουμανία και Βόρεια Μακεδονία εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ. Η Ελλάδα έπαψε να είναι «Μαξιλάρι του ΝΑΤΟ» ενώ ταυτόχρονα έστρεψε όλες τις δυνάμεις της στο κίνδυνο της Τουρκίας. Το πρώτο αποτέλεσμα ήρθε το καλοκαίρι του 2020, όταν ο κόσμος έπαιρνε θέσεις για την σύγκρουση Δύσης – Ρωσίας,. Η Τούρκια ηττήθηκε χωρίς να μπορέσει να δημιουργήσει τετελεσμένα τα οποία σήμερα θα τοποθετούσε στον συνολικό της ρόλο και υπό την κάλυψη του πολέμου στην Ουκρανία

Αντίθετα χώρες όπως η Βουλγαρία δεν είχε το χρόνο και τις δυνάμεις να δημιουργήσει την «δική της νίκη» σε αυτό το διάστημα. Η Πανδημία και τα Δίκτυα της Ρωσικής επιρροής στο εσωτερικό της χώρας δημιούργησαν συνθήκες κοινωνικής διάλυσης. Τα προβλήματα που δημιούργησε η Μόσχα με την πολιτική και οικονομική παρέμβαση, έφερε εντάσεις μεταξύ της Σόφιας και των Τιράνων σχετικά με την Συμφωνία των Πρεσπών, ενώ οι παρεμβάσεις αυτές έφτασαν στο σημείο να διαλύσουν την συμφωνία με το Αζερμπαϊτ΄ζάν σχετικά με την προμήθεια φυσικού αερίου.

Υπό αυτές τις συνθήκες η Βουλγαρία στράφηκε προς το ΝΑΤΟ όχι μόνο για την Εξωτερική Ασφάλεια, αλλά και την Εσωτερική. «Ο πόλεμος χτυπάει την πόρτα. Ηθελημένα ή όχι, ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη εισέρχονται ήδη στον εναέριο χώρο της Πολωνίας και της Ρουμανίας. Χρειαζόμαστε μια ισχυρή θέση για να υπερασπιστούμε την κυριαρχία μας με τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ», είχε σχολιάσει στις 16 Μαρτίουο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Τόντορ Ταγκάρεφ.

«Ποιος έχει συμφέρον να είναι η Βουλγαρία η πιο αδύναμη μονάδα στην ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ»; Αυτός ο ΠΟΙΟΣ είναι το Κρεμλίνο, ο Πούτιν και οι μαχαιροβγάλτες του στη Βουλγαρία, τοποθετημένοι στα υψηλότερα επίπεδα εξουσίας. Αυτό εξηγεί γιατί στο μυαλό των Ρώσων αρθρογράφων στη χώρα μας υπάρχουν εικόνες με τους Ρώσους κατακτητές να τους υποδέχονται με ψωμί και αλάτι στη Βάρνα, στο Μπουργκάς και στη γέφυρα του Αετού στη Σόφια. Εκπληρώνοντας το πολιτικό μας καθήκον, εμείς, το Ατλαντικό Συμβούλιο της Βουλγαρίας, προειδοποιούμε για άλλη μια φορά τους πολιτικούς, τους πολιτευτές, τους στρατηγούς, τους αξιωματικούς και τους στρατιώτες μας ότι η προδοσία είναι η πιο τρομερή προδοσία και το πιο φρικτό έγκλημα. Δεν υπάρχει συγχώρεση γι’ αυτόν!»

O ευρωβουλευτής Αλεξάντερ Γιορντανόφ και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Ντανιέλ Μίτοφ. Σύμφωνα με αυτούς, η άρνηση της συμμαχικής βοήθειας είναι προδοσία.

Ο Ταγκάρεφ ένθερμος υποστηρικτής της δημιουργίας ενός βουλγαρικού τάγματος του ΝΑΤΟ. επρόκειτο να γίνει υπουργός Άμυνας στις αρχές Μαρτίου αλλά το Σοσιαλιστικό Κόμμα, επηρεασμένο από την Μόσχα και ένας από τους τέσσερις κυβερνητικούς εταίρους, έφερε αντιρρήσεις.

«Τι θα συμβούλευα τον πρωθυπουργό σήμερα (αν ήμουν σύμβουλος): Η κυβέρνηση θα πρέπει να ζητήσει αμέσως από τους συμμάχους να αναλάβουν τον έλεγχο του εναέριου χώρου μας, μέρος του εναέριου χώρου του ΝΑΤΟ, μεταξύ άλλων με την ανάπτυξη πρόσθετων μαχητικών από συμμαχικές χώρες στο έδαφός μας», είχε δηλώσει ο Ταγκάρεφ.

Είχε αναφερθεί επίσης στην πολύ περιορισμένη εκπαίδευση που έχουν σήμερα οι Βούλγαροι πιλότοι, καθώς και στον απαράδεκτα υψηλό κίνδυνο που θα αντιμετώπιζαν τα MiG-29 έναντι των ρωσικών αεροσκαφών οι πύραυλοι των μαχητικών έχουν λήξει προ πολλού.

Η χρήση των MiG-29 αποτελεί κίνδυνο για την επιχείρηση προστασίας του εναέριου χώρου του ΝΑΤΟ που διεξάγεται από τους γείτονες της χώρας και τη συμμαχική αεροπορία που εδρεύει στη Ρουμανία και τα αεροπλανοφόρα στη Μεσόγειο.

«Η κυβέρνηση θα πρέπει να καλέσει εμπειρογνώμονες από συμμαχικές χώρες για να αξιολογήσουν ποιοι από τους σταθμούς ραντάρ και τα αντιαεροπορικά πυραυλικά μας συστήματα μπορούν πραγματικά να συμμετέχουν στη συμμαχική επιχείρηση και ποια θα πρέπει να σταματήσουν αμέσως», είχε τονίσει ο Ταγκάρεφ.

Η Ελλάδα θα αναλάβει πρωτοβουλίες;

Σύμφωνα με τον Ταγκάρεφ, η Βουλγαρία θα πρέπει, αν χρειαστεί, να ζητήσει από τους συμμάχους να αναπτύξουν ραντάρ και συστήματα αντιαεροπορικής και πυραυλικής άμυνας στο έδαφός της Βουλγαρίας.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα που πρέπει και ενδιαφέρεται για την Ασφάλεια της Βουλγαρίας. Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, ο αγωγός TAP και IGB, οι κάθετοι δρόμοι της Εγνατίας Οδού, το σιδηροδρομικό δίκτυο , αλλά και υποδομές της Βουλγαρίας όπως οι πυρηνικοί σταθμοί και τα φράγματα, πρέπει να προστατευτούν πάση θυσία.

Η μεταφορά δυνάμεων που θα προστατέψουν τις παραπάνω υποδομές θα ενισχύσουν τον ρόλο της χώρας στην Συμμαχία, ενώ ταυτόχρονα θα ματαιώσει οποιαδήποτε προσπάθεια της Άγκυρας να αναλάβει ακόμα έναν ρόλο.

Η διαρροή του Υπουργείου Άμυνας για μεταφορά τέτοιων δυνάμεων είναι χαρακτηριστική πως αντιμετωπίζει το θέμα. Η διαρροή έγινε στην «Καθημερινή» με το δημοσίευμα να αναφέρει, «η Ελλάδα αποστέλλει στη Βουλγαρία τέσσερις ουλαμούς ελαφρών αντιαεροπορικών συστημάτων τύπου ASRAD/Hellas με το προσωπικό τους και τους σχετικούς συνδέσμους διοίκησης, δηλαδή περί τα 30 στελέχη του Πυροβολικού. Τα συστήματα ASRAD/Hellas χρησιμοποιούνται από την Ελλάδα, τη Γερμανία και τη Φινλανδία και είναι ικανά να επιχειρήσουν υπό αντίξοες συνθήκες και σε δύσκολο έδαφος. Πρακτικά αποτελούνται από ένα όχημα τύπου Hummer, το οποίο μεταφέρει τετραπλό εκτοξευτή πυραύλων Stinger. Τα ASRAD μπορεί να μεταφερθούν, εφόσον αυτό απαιτηθεί, και μέσω αέρος.»

Σίγουρα η δύναμη αυτή είναι η αρχή (να την δεχτεί και η Ελληνική κοινή γνώμη) για την αποστολή και άλλων σχηματισμών, όπως αρμάτων μάχης και αεροσκαφών, ειδικά των Rafale. Εδώ δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε την αναφορά του Έλληνα πρωθυπουργού για την διαλειτουργικότητα των Ελληνικών Rafale με αυτά της Κροατίας.