Η Ελλάδα απειλεί το Πυρηνικό Εργοστάσιο Ακκουγιού στην Τουρκία

Στις 20 Μαϊου, ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, παραχωρεί συνέντευξη στο «Πρώτο Πρόγραμμα» της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και στους δημοσιογράφους, Αλφόνσο Βιτάλη και Θάνο Σιαφάκα.

Στην διάρκεια της συνέντευξης, ο Νίκος Δένδιας ανέφερε «Η Τουρκία πρέπει να συνεννοηθεί μαζί μας. Θα σας πω ένα παράδειγμα, για το οποίο π.χ. η Τουρκία δε συνεννοείται μαζί μας. Θέλει να κατασκευάσει πυρηνικό εργοστάσιο στο Ακουγιού. Πολύ ωραία. Δε θα πρέπει να συνεννοηθεί για τις γειτονικές χώρες για τις παραμέτρους ασφαλείας; Υπάρχει ρήγμα στην ευρύτερη περιοχή. Η περιοχή αυτή δε στερείται σεισμών. Δεν αποτελεί κίνδυνο για την Ελλάδα αυτό;»

Στην σημείωση του δημοσιογράφου ότι το θέμα του Πυρηνικού Εργοστασίου αφορά και γειτονικές χώρες, όπως Κύπρο και Ισραήλ, ο υπουργός ανέφερε «εγώ αναφέρομαι σε όλες τις γειτονικές χώρες. Είναι μια χειρονομία αντίληψης, ότι πορευόμαστε προς ένα κοινό μέλλον. Η Τουρκία δεν θα έπρεπε να συζητήσει μαζί μας; Το έχει πράξει; Όχι. Έχει αυτή την αντίληψη ενός μεγαλείου «δε μιλάω με κανέναν». Δεν γίνεται έτσι.»

Είναι η πρώτη φορά που όχι μόνο μια Ελληνική κυβέρνηση θέτει θέμα από δική της πλευρά, αλλά γίνεται και μια δήλωση την στιγμή που έχουν κοπεί όλα τα κανάλια επικοινωνίας, και τέτοιες δηλώσεις «μεταφράζονται» από την άλλη πλευρά σε όλες τις «γλώσσες».

Διαβάστε επίσης: Αυτό που επιδιώκει η Τουρκία δεν θα το πάρει με την κατάρριψη μερικών αεροσκαφών της

Το άρθρο αναρτήθηκε στο Viadiplomacy

Όμως ο Νίκος Δένδιας δεν έμεινε εκεί και όταν κυκλοφόρησε η ψεύτικη είδηση για κατάληψη Ελληνικού εδάφους από Τούρκους στον Έβρο, έκανε την δήλωση για τα «λίγα στρέμματα», μια δήλωση η οποία «μεταφράστηκε» σωστά από τους Τούρκους αλλά όχι στην Ελλάδα. Ο Έλληνας υπουργός ήταν σαφής, αυτό που επιδιώκετε , ένα επεισόδιο δηλαδή, δεν θα το πάρετε με «λίγα στρέμματα» η λίγα αεροσκάφη όπως είχε αφήσει να υπονοηθεί ο υπουργός άμυνας.

Από την ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο, στο συντριπτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας με τις ευλογίες των ΗΠΑ

H Ελλάδα με την ανοχή των ΗΠΑ δημιούργησε μια από τις πιο ισχυρές αντιαεροπορικές άμυνες του ΝΑΤΟ με μικρού, μέσου και μεγάλους βεληνεκούς. Μαζί με τα αεροσκάφη F-16, Mirage 2005 (παλιότερα τα Α7) και τα όπλα που έχει στην διάθεση της η πολεμική αεροπορία, η ισορροπία δυνάμεων ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, σήμερα που μιλάμε είναι υπέρ της Αθήνας.

Οι Αμερικανοί δεν επέτρεψαν ποτέ στην Τουρκία να αποκτήσει την δυνατότητα να έχει μια αεράμυνα όπως η Ελληνική, και αυτό γιατί η Άγκυρα ουσιαστικά δεν ήταν ποτέ ένας αξιόπιστος σύμμαχος, κάτι που το απέδειξε τα τελευταία 20 χρόνια. Το πρόσφατο επεισόδιο στην Λιβύη με την καταστροφή των Hawk, κατέδειξε ότι η Τουρκία δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί αποτελεσματικά στόχους από σύγχρονα όπλα, μερικά από τα οποία διαθέτει και η Ελληνική πολεμική αεροπορία

Διαβάστε επίσης: Οι λόγοι που τα DDG Arleigh Burke θα μπορούσαν να ενταχθούν στο Πολεμικό Ναυτικό

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο viadiplomacy στις 4 Δεκεμβρίου 2019

Το 2014 στην 116 Πτέρυγα Μάχης  στον Άραξο, παρουσία του υπουργού Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλου γινόταν η τελετή απόσυρσης των θρυλικών Α-7 Corsair. Πρόκειται για ένα αεροσκάφος όπου από το 1975 έδινε στην Ελλάδα την δυνατότητα πρώτου πλήγματος και σε βάθος. Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη πετούσαν χαμηλά ,περνούσαν αόρατα από τα εχθρικά ραντάρ,και η μεγάλη ακτίνα δράσης μαζί με το τεράστιο οπλικό τους φορτίο τα μετέτρεπαν σε υποστρατηγικό όπλο.

Τα κενά που είχε η Τουρκική αεράμυνα, και είχαν φροντίσει οι Αμερικανοί για αυτό, ήταν αδύνατον να αντιμετωπίσει τον στόλο των 122 αεροσκαφών που είχε η Ελληνική Πολεμική αεροπορία μαζί με τα νέα οπλικά συστήματα που είχε παραλάβει την δεκαετία του 90 και αρχές τους 2000.

Το ισχυρό αυτό πλεονέκτημα της Ελληνικής πολεμικής αεροπορίας δεν ήταν μόνο αποτρεπτικό αλλά και σε πολλές περιπτώσεις ένα ισχυρό χαρτί στα χέρια της Ελληνικής Διπλωματίας. Μπορεί τα τελευταία χρόνια η αλόγιστη χρήση κριτικής και σχολιασμού λόγω του διαδικτύου να απαξιώνει τις δυνατότητες της χώρας, όμως η πολιτική του Ισοδύναμου Τετελεσμένου που υιοθέτησε η Ελλάδα έναντι της Τουρκίας μετά τα Ιμία ήταν πραγματικότητα

Τουρκικό Ναυτικό, S-400 και Ακκουγιού στρατηγικοί στόχοι

Στις 30 Μαρτίου 2019 σε άρθρο με τίτλο Οι S-400 στην Τουρκία θα φέρουν εξοπλισμούς στην Ελλάδα για στρατιωτική λύση; σημειωνόταν «και αν οι S-400 φτάσουν στην Τουρκία το θέμα που τίθεται είναι, και που θα εγκατασταθούν. Ήδη κάποιοι αναφέρουν ότι το σύστημα θα εγκατασταθεί σε σημείο όπου θα μπορεί να ελέγχει το Αιγαίο. Αλλά το θέμα είναι γιατί η Τουρκία να μπει στην διαδικασία να έρθει σε ρήξη με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ για να έχει αντιαεροπορική κάλυψη όταν αυτή θα μπορούσε να την πετύχει πιο αποτελεσματικά με τα F-35 και τους Patriot.» ενώ συνέχιζε «το πιο πιθανό είναι το σύστημα να εγκατασταθεί σε αυτό το σημείο της Τουρκίας όπου θα μπορεί να παράγει πολιτική, και αυτό δεν είναι άλλο από την Ανατολική Μεσόγειο.» και κατέληγε «σε αυτή την περίπτωση οι εξελίξεις είναι λίγο πολύ προβλέψιμες, τα F-35 δεν θα φτάσουν ποτέ στην Τουρκία, τα F-16 θα αρχίσουν να “κανιβαλίζονται”, και η οικονομία της Τουρκίας θα δεχθεί σοβαρό πλήγμα. Από την άλλη, στο ΝΑΤΟ θα εξακολουθεί να είναι σε μια ιδιαίτερη σχέση πλέον, και ο Ερντογάν θα μπορεί να δείχνει στον μουσουλμανικό κόσμο ότι μπορεί και τα βάζει με τις ΗΠΑ, αλλά κυρίως με το Ισραήλ.»

Διαβάστε επίσης: Ήρθε η ώρα Δύση να τελειώνει με την Τουρκία – Η απάντηση θα είναι σκληρή και θα είναι από το ΝΑΤΟ

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο Viadiplomacy 27 Ιουλίου 2019

Το άρθρο προχωρούσε ένα βήμα παρακάτω και ανέφερε «η Ελλάδα όμως θα μπορούσε να δώσει αυτή την λύση και με αφορμή όλη την προκλητικότητα της Τουρκίας. Ότι η χώρα ακολουθεί μια πολιτική με βάση το διεθνές δίκαιο σε σχέση με την Τουρκία, δεν σημαίνει ότι δεν σχεδιάζει και δεν έχει πλάνα και σε άλλες επιλογές. Έχει αυτά τα οπλικά συστήματα που μπορεί να επιφέρει καίριο πλήγμα στην Τουρκία και να την αναγκάσει σε συμβιβασμό, σε έναν συμβιβασμό όπου η γειτονική χώρα πρώτη θα κάτσει στο τραπέζι, και τελευταία θα σηκωθεί. Αν το ΝΑΤΟ, οι Ισραηλινοί και οι ΗΠΑ, αποφασίσουν ότι η Ελλάδα θα δώσει την λύση αυτή, τα ραντάρ στην Κρήτη, ο Ηνίοχος και άλλες κοινές δράσεις, θα συμπληρωθούν από εξοπλιστικά, ικανά να αντιμετωπίσουν τους S-400. Οι ενδιαφερόμενοι, γνωρίζουν πολύ καλά πως να αντιμετωπίσουν το σύστημα, το οποίο από την στιγμή που ανοίξει το ραντάρ του, είναι ευάλωτο σε πυραύλους κρουζ, οι οποίοι πετούν σε χαμηλό ύψος και μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο από συστήματα πλοίων. Σε αυτή την περίπτωση, ο αριθμός των Scalp που βρίσκεται στο οπλοστάσιο της Πολεμικής Αεροπορίας θα συμπληρωθεί και θα φέρει την αναβάθμιση η την προμήθεια νέων Mirage 2000-5. Από την θάλασσα, οι φρεγάτες FREMM που θα φέρουν και το βλήμα SCALP-Naval, βγάζει το ναυτικό από την διαδικασία να είναι το «Λιμενικό του Αιγαίου» και το τοποθετεί σε ένα άλλο διαφορετικό επιχειρησιακό επίπεδο. Το μέγιστο βεληνεκές των SCALP-Naval είναι της τάξεως των 1.000 km.»

Και οι S-400 σε μια ολοκληρωτική σύγκρουση θα είναι από τους βασικούς στόχους αφού θα προσπαθήσουν(!) να προστατεύσουν στόχους όπως το Ακκουγιού. Σήμερα οι επιτελείς στην Άγκυρα πασχίζουν να εφαρμόσουν επιχειρησιακά σχέδια με τα οποία θα προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν τις πρώτες ώρες τα πλήγματα από την Ελληνική πολεμική αεροπορία. Αμυντικά συστήματα που διαθέτει η Τουρκία όπως το Korkut, Hisar και Hawk, σύμφωνα με ειδικούς, δεν αποτελούν τον παράγοντα που θα μειώσουν την επιτυχία των στόχων που θα επιλεγούν

Όμως αν αυτά τα πλήγματα γίνουν με την σύμφωνη γνώμη συμμάχων, η Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θα έχουν να αντιμετωπίσουν και διαδικασίες όπως αυτές στην Λιβύη όπου τα Γαλλικά όπλα που χτύπησαν την αεροπορική βάση, είχαν την βοήθεια για να περάσουν απαρατήρητα.

Πυρηνικό Εργοστάσιο Ακκούγιου

Το Πυρηνικό Εργοστάσιο Ακκούγιου (τουρκικά: Akkuyu Nükleer Güç Santrali) είναι εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας υπό ανάπτυξη στο Ακκούγιου στο Μπουγιουκετσελί στην Επαρχία Μερσίν της Τουρκίας. Θα γίνει το πρώτο εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας της χώρας.

Τον Μάιο του 2010, η Ρωσία και η Τουρκία υπέγραψαν συμφωνία όπου μια θυγατρική της Rosatom, η Akkuyu NGS Elektrik Üretim Corp. (ΕΕΑ: Εταιρεία Έργου Ακκούγιου) θα κατασκευάσει, θα κατέχει και θα λειτουργεί μια μονάδα παραγωγής ενέργειας στο Ακκούγιου που θα περιλαμβάνει τέσσερις μονάδες VVER ισχύος 1.200 MW. Η συμφωνία επικυρώθηκε από το Τουρκικό Κοινοβούλιο τον Ιούλιο του 2010. Οι εργασίες μηχανικής και έρευνας στον χώρο ξεκίνησαν το 2011.

Το 2013, η ρωσική πυρηνική κατασκευαστική εταιρεία Atomstroyexport (ASE) και την τουρκική κατασκευαστική εταιρεία Ozdogu υπέγραψαν την σύμβαση προετοιμασίας του εργοταξίου για το προτεινόμενο πυρηνικό εργοστάσιο του Ακκούγιου. Η σύμβαση περιλαμβάνει εργασίες εκσκαφής στο χώρο.

Η επίσημη τελετή εγκαινίων έλαβε χώρα τον Απρίλιο του 2015. Η κύρια κατασκευή ξεκίνησε το Μάρτιο του 2018 και η πρώτη μονάδα αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το 2023. Οι άλλες τρεις μονάδες αναμένεται να ολοκληρωθούν έως το 2025.

Η χρηματοδότηση παρέχεται από Ρώσους επενδυτές, με το 93% να προέρχεται από θυγατρική της Rosatom. Μέχρι και το 49% των μετοχών μπορούν να πωληθούν αργότερα σε άλλους επενδυτές. Οι δυνητικοί επενδυτές είναι οι τουρκικές εταιρείες Park Teknik και Elektrik Üretim.

Η Τουρκική Εταιρεία Εμπορίου Ηλεκτρικής Ενέργειας και Συμβάσεων έχει εγγυηθεί την αγορά του 70% της ενέργειας που θα παραχθεί από τις δύο πρώτες μονάδες και 30% από τις τρίτες και τέταρτες μονάδες πάνω από μια συμφωνία αγοράς με δεκαπενταετή ισχύ. Η ηλεκτρική ενέργεια θα αγοραστεί στην τιμή των 12.35 αμερικανικών σεντς ανά kWh και η υπόλοιπη ενέργεια θα πωλείται στην αγορά από τον παραγωγό.