Οι χώρες του Κόλπου και η Τουρκία ετοιμάζονται να «απαντήσουν» στη ρωσική εμπλοκή στη Συρία

Η έναρξη των αεροπορικών επιδρομών της Ρωσίας στο έδαφος της Συρίας, μπορεί σε επίπεδο ρητορικής του Κρεμλίνου να στοχεύουν δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους αλλά ελάχιστοι έχουν πειστεί για αυτό. Όσο περνούν οι μέρες, και με δεδομένη τη στήριξη που διαχρονικά παρέχει ο πρόεδρος Πούτιν στον Μπασάρ Αλ Άσαντ, καθίσταται ξεκάθαρο πως οι ρωσικές βόμβες στοχεύουν και τις δυνάμεις των αντικαθεστωτικών που απολαμβάνουν τη διακριτική υποστήριξη όχι μόνο δυνάμεων της Δύσης αλλά και χωρών της Μέσης Ανατολής.

Ενώ όμως οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί δεν φαίνονται έτοιμοι να αντιδράσουν «μπλοκάροντας» τα ρωσικά σχέδια στη Συρία, οι χώρες της ευρύτερης περιοχής εκτιμάται πως ίσως να ετοιμάζουν ήδη την «απάντησή» τους στον Πούτιν. Μεταξύ αυτών των χωρών, είναι η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ αλλά και η Τουρκία.

«Η ρωσική επέμβαση αποτελεί ένα σημαντικό εμπόδιο για τις χώρες που έχουν στηρίξει τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης και είναι πλέον πολύ πιθανό να δώσουν μια ισχυρή απάντηση με όρους κλιμάκωσης των εχθροπραξιών», αναφέρει η Julien Barnes-Dacey, ανώτερο μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων.

Την ίδια στιγμή, αναλυτές τονίζουν πως από την έναρξη του εμφυλίου στη Συρία, η Σαουδική Αραβία ήταν ξεκάθαρη. «Η θέση του Ριάντ ήταν εξ αρχής πως ο Άσαντ πρέπει να φύγει. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη πως θα αλλάξει τη θέση του», υποστηρίζει και ο Mohammed Alyahya, συνεργάτης του Κέντρου Έρευνας και Ισλαμικών Σπουδών του Βασιλιά Φαϊζάλ. Και όπως αναφέρει το δημοσίευμα του Guardian ο ίδιος τονίζει: «Αυτό που είναι ξεκάθαρο στο Ριάντ και στους γείτονες συμμάχους του, είναι πως η κλιμάκωση με την εμπλοκή της Ρωσίας και του Ιράν θα προκαλέσει μόνο μεγαλύτερη αστάθεια και αιματοχυσία».

«Παιχνίδια» επιρροής Σ.Αραβίας – Ιράν

Η Σαουδική Αραβία, έχει εστιάσει την προσοχή της στην υποστήριξη των αντικαθεστωτικών δυνάμεων στα νότια της Συρίας ενώ οι Τουρκία και το Κατάρ, αναφέρεται πως εστιάζουν στις βόρειες περιοχές.

«Πιθανότατα, οι νέες προσπάθειες θα επικεντρωθούν στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας μεγάλων συμμαχιών μεταξύ των πλέων σημαντικών ομάδων που δραστηριοποιούνται στη Συρία» εξηγεί ο αναλυτής Ali Bakeer και επισημαίνει πως υπάρχει συνεργασία σε ανώτερο επίπεδο μεταξύ Σαουδικής Αραβίας, Κατάρ και Τουρκίας, οι απόψεις των οποίων ταυτίζονται στο θέμα της Συρίας προκειμένου να υπάρχει διάδοχη κατάσταση, σε περίπτωση «πτώσης» του καθεστώτος Άσαντ.

Βέβαια, η Τουρκία έχει να αντιμετωπίσει μια σειρά από σοβαρά εσωτερικά ζητήματα ενώ η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ έχουν εμπλακεί σε έναν δαπανηρό και αιματηρό πόλεμο με την Υεμένη. Το ερώτημα λοιπόν τώρα είναι σε τι βαθμό οι χώρες αυτές μπορούν να διαθέσουν δυνάμεις , αρκετά αποτελεσματικές για να στηρίξουν το σκοπό της, όπως σχολιάζει ο Barnes-Dacey. «Προσπαθούν δηλαδή τώρα οι Σαουδάραβες να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, παρέχοντας στους αντικαθεστωτικούς τα υψηλής τεχνολογίας όπλα που μέχρι τώρα τους αρνήθηκαν; Ο νέος βασιλιάς Salman εμφανίζεται ιδιαίτερα διεκδικητικός και φαίνεται διατεθειμένος να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Εάν η Σ.Αραβία δει πως η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχό της ενώ οι Ιρανοί θα εδραιώνουν τη θέση τους Συρσία, τότε θα δείτε μια πολύ ισχυρή απάντηση».

Πάντως, η εμπλοκή της Σ.Αραβίας με την αποστολή στρατευμάτων είναι κάτι που αποκλείει ο αναλυτής και συγγραφέας του βιβλίου Isis: Inside the Army of Terror (Ισλαμικό Κράτος: Μέσα στο στρατό του τρόμου), Hassan Hassan και σημειώνει πως ο καλύτερος τρόπος για να απαντήσει Σ.Αραβία στη Ρωσία «θα ήταν να ενισχυθούν και εμπλακούν περισσότερο οι αντικαταθεστωτικοί προκειμένου με τη δράση τους να προκαλέσουν αποκλιμάκωση στην περιοχή και να επαναφέρουν μια σχετική ισορροπία. Η Ρωσία τότε θα συνειδητοποιήσει πως υπάρχουν όρια στο τι μπορεί να επιτύχει στη Συρία και να αλλάξει την προσέγγισή της». Ωστόσο, η ευρύτερη περιφερειακή μάχη επιρροής που δίνεται μεταξύ Σ.Αραβίας και Ιράν καθιστά σχεδόν αδύνατον για το Ριάντ να εγκαταλείψει, όποιοι και εάν είναι το κόστος.