Η αξία της Αλεξανδρούπολης οφείλεται στον Διπλωμάτη που την εφεύρε και στέλεχος που την πίστευε

Μέχρι το 2017 και για σχεδόν 10 χρόνια, η Αλεξανδρούπολη ήταν μια πόλη όπου οι διπλωματικές αποστολές επισκεπτόταν την περιοχή για να συμπληρώσουν τις ημερήσιες αναφορές τους προς τα υπουργεία εξωτερικών της χώρας τους. Όσο για την ίδια την πόλη, μια τυπική τοπική αυτοδιοίκηση που πάλευε με την εσωστρέφεια και τα καθημερινά προβλήματα.

Κάπου εκεί στο 2010, και στην έναρξη της οικονομικής κρίσης, στην περιοχή έκαναν την εμφάνιση τους οι Ρώσοι οι οποίοι ήρθαν με διάφορες υποσχέσεις, καθαρά Ρωσικές. Εκκλησίες, μπαλέτα, κονσέρτα και μερικές εμπορικές συμφωνίες που θα έκαναν την ακριτική πόλη κάτι αντίστοιχο της Αγίας Πετρούπολης.

Όμως οι εξελίξεις στα Ενεργειακά, στην Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια ήταν τόσο ραγδαίες, ώστε οι αντιπρόσωποι της Ρωσικής Διπλωματίας δεν κατάφεραν να αξιοποιήσουν όχι μόνο την μόνιμη παρουσία τους, αλλά και την επιφανειακή αντιμετώπιση της πόλης από τους Αμερικανούς, οι οποίοι είναι η αλήθεια ότι το διάστημα από το 2010 μέχρι και το 2015 πάλευαν να κρατήσουν όρθια την Ελλάδα με αντίπαλο σχεδόν όλη την Ευρώπη.

Το Σεπτέμβριο του 2016 δίνει τα διαπιστευτήρια του ο νέος πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα,Τζέφρι Πάιατ. Έχει έρθει από το Κίεβο και μια περιοχή όπου οι Αμερικανοί ξετυλίγουν το κουβάρι της νέας Ενεργειακής πολιτικής τους για την Ευρώπη, μια πολιτική που εμπεριείχε σχέδια άνω των 15 ετών και μέσα σε αυτά ήταν και η Ελλάδα. Ο Τζέφρι Πάιατ πιάνει αμέσως δουλειά και ταυτόχρονα «πιάνει» και στο ύπνο διπλωματικές αποστολές άλλων χωρών οι οποίες μέχρι τότε, και λόγω της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας, η ασχολία τους ήταν να γράφουν για τις αντιδράσεις στην Ελλάδα όσο αφορά τα Eurogroup.

Ο νέος Αμερικανός Πρέσβης γνωρίζοντας καλά την πολιτική που θα ακολουθήσουν οι ΗΠΑ στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη, κάνει προτεραιότητα του την Αλεξανδρούπολη. Από συνέδριο για την ενέργεια που έγινε στην πόλη ανέφερε «εµείς θα αγκαλιάσουµε την περιοχή». Η συνέχεια είναι γνωστή, ανέδειξε την πόλη σε κάθε αναφορά του μέσα από το αγαπημένο του μέσο, το twitter, φτάνοντας σε σημείο η Αλεξανδρούπολη να αναφέρεται ως ακρογωνιαίος λίθος της Αμερικανικής πολιτικής από τον ίδιο τον Αμερικανό Πρόεδρο μέσα στον Λευκό Οίκο, και από τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο, στην διάσκεψη του Μονάχου.

Η Αλεξανδρούπολη δεν είχε όμως την τύχη να εφεύρει την αξία της ο Τζέφρι Πάιατ, αλλά να έχει και στελέχη από την τοπική κοινωνία που πίστευαν τον κομβικό ρόλο του λιμανιού για την ανάπτυξη της οικονομίας στα Βαλκάνια και τις χώρες της Μαύρης Θάλασσας. Ο σημερινός πρόεδρος του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης, Κωνσταντίνος Χατζημιχαήλ, είναι ένας από αυτούς που δεν εντυπωσιάστηκαν από τις υποσχέσεις των Ρώσων. Πίστευε ότι η Αλεξανδρούπολη είχε την δυναμική να είναι κύριος παράγοντας σε εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή.

Σήμερα, το λιμάνι και άλλα έργα, όπως το FSRU και η σύνδεση με τον IGB,βρίσκονται στο τελικό στάδιο. Η ανάπτυξη του λιμανιού σε ένα Hub μεταφορών από την Μαύρη Θάλασσα και προς την Μαύρη Θάλασσα μέσω της Σιδηροδρομικής Εγνατίας, είναι το άλλο μεγάλο στοίχημα που είναι να κερδηθεί.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι για πρώτη φορά, ρόλο στις εξελίξεις διαδραμάτισε και το Γενικό Προξενείο Θεσσαλονίκης. Ο πρώην Γενικός Πρόξενος, Γκρέγκορι Φλέγκερ και η ομάδα του, με την δράση τους κατάφεραν όχι μόνο να έχουν σημαντική συμβολή στις αποφάσεις, αλλά να αναγκάσουν και τις υπόλοιπες Διπλωματικές αποστολές στην Ελλάδα, να διατηρήσουν τα Προξενεία τους στην περιοχή