Η Αθήνα σέρνει την Άγκυρα σε διαπραγμάτευση με τετελεσμένα

Ο εκνευρισμός της Άγκυρας είναι έντονος τις τελευταίες ημέρες, και προκύπτει από την στάση της Αθήνας η οποία κάθε φορά που η Τουρκία πάει να δημιουργήσει ένα δεδομένο, αυτή απαντά με τετελεσμένα γεγονότα.

Ουσιαστικά πρόκειται για μια διαπραγμάτευση στην οποία η Ελληνική κυβέρνηση κάνει ξεκάθαρες τις προθέσεις της τόσο στην Τουρκία όσο και στην Ευρώπη. Η στάση αυτή είναι που έχει προβληματίσει τους Ευρωπαίους, οι οποίοι βλέπουν μια αποφασιστικότητα της Ελληνικής Κυβέρνησης που δεν προκύπτει από την πολυδιαφημιζόμενη Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη, αλλά από την «Συμμαχία του EastMed» που έχει χτιστεί στην Ανατολική Μεσόγειο

Διαβάστε επίσης: Κωστής Χατζηδάκης: Ο Έβρος και ο EastMed τα απτά μας παραδείγματα απέναντι στην Τουρκία

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 3 Ιουνίου 2020

Η Αθήνα σε μια ξεκάθαρη εξωτερική πολιτική που έχτισε το τελευταίο χρόνο, έδειξε την διάθεση και τέλος απέδειξε προς τους παλιούς και νέους συμμάχους της, ότι είναι έτοιμη να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα σε όλο το μέτωπο, από τον Έβρο μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο.

Τον Μάρτιο και συγκεκριμένα στον Έβρο, η στάση της Ελληνικής κυβέρνησης απέδειξε δύο πράγματα, την αποφασιστικότητα της και την συνεργασία της με τρίτη χώρα η οποία την ενημέρωσε από τον Νοέμβριο του 2019 για τις προθέσεις του Ερντογάν. Το αποτέλεσμα έφερε στον Έβρο και στα σύνορα Ευρωπαϊκές σημαίες και δίπλα στον παλιό σύμμαχο, προστέθηκε ένας νέος ο οποίος θα αποδειχθεί κρίσιμος το επόμενο διάστημα μέσα στην Ευρώπη, την Αυστρία.

Διαβάστε επίσης: Από την ήττα στον Έβρο στο τέλος της Διπλωματίας στο «Έβρος»

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 25 Ιουνίου 2020

Στην συνέχεια, η απόδειξη της αποφασιστικότητας της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο, έφερε πλέον πιο κοντά την «Συμμαχία του EastMed». Ελλάδα, Ισραήλ, Κύπρος, Αίγυπτος, Γαλλία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τέλος, Στέιτ Ντιπάρτμεντ (όχι ΗΠΑ), δέθηκαν πίσω από την Αθήνα. Και είναι απόλυτα βέβαιο, πως αν η Αθήνα δεν απεδείκνυε την αποφασιστικότητα της να υπερασπιστεί την κυριαρχικά της δικαιώματα, όλες οι παραπάνω χώρες θα είχαν διαφορετική πολιτική και σίγουρα καταστροφική για τα εθνικά μας συμφέροντα.

Και μετά από αυτό, η Ελληνική Διπλωματία ξεκίνησε να σέρνει την Άγκυρα σε μια διαπραγμάτευση δια του Διεθνούς Δικαίου. Η οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία, και η μερική οριοθέτηση με την Αίγυπτο, ήταν διαπραγμάτευση. Ειδικά όσο αφορά την συμφωνία με την Αίγυπτο είναι πέρα από σαφές ότι έγινε με τέτοιο τρόπο ώστε να δώσει στην Τουρκία ένα παράθυρο να αλλάξει στάση και να προχωρήσει σε λογικές συζητήσεις.

Διαβάστε επίσης: Την Στρατιωτική Ισχύ στην χώρα την δίνει ο λαός

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 4 Ιουνίου 2020

Και όταν δεν έγινε αυτό, η Αθήνα συνέχισε να διαπραγματεύεται και προχώρησε σε επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο. Και όσο η Άγκυρα, αλλά και η Ευρώπη, δεν ανταποκρίνονται σε αυτή την διαπραγμάτευση, θα προχωρά και σε άλλα τετελεσμένα σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο πάντα. Θα προχωρήσει σε αύξηση από 6 σε 12 ν.μ νότια της Κρήτης, θα προχωρήσει σε αύξηση τμηματικά στο Αιγαίο, σε ΑΟΖ με την Κύπρο, μέχρι η Τουρκία να καταλάβει ότι η Αθήνα την έχει εγκλωβίσει σε έναν διάλογο που δεν χωράνε ερμηνείες του Διεθνούς Δικαίου.

Ειδικά όσο αφορά τα 12 ν.μ και όσα ακούστηκαν ότι και εδώ η μερική εφαρμογή του δικαιώματος ενισχύει το επιχείρημα της Τουρκίας ότι το Αιγαίο είναι ειδική περίπτωση, εκ του αποτελέσματος κάνουν λάθος. Το δικαίωμα να γίνει επέκταση όποτε η Ελλάδα κρίνει, είναι χαρτί διαπραγμάτευσης, και ειδικά μετά την συμφωνία με την Αίγυπτο.