Η αποτυχημένη Νατοϊκή αποστολή της Τουρκίας εδραιώνει την Ρωσία σε Συρία και Λιβύη
Είναι γνωστό ότι η Τουρκία έχει μεγάλη γεωστρατηγική αξία για το ΝΑΤΟ όχι μόνο για την θέση της απέναντι στο Ιράν και την Ρωσία, αλλά και γιατί η Άγκυρα είναι διατεθειμένη να δαπανήσει ανθρώπινο δυναμικό για τις αποστολές του ΝΑΤΟ
Η Τουρκία ανέλαβε δύο βασικές αποστολές για την Συμμαχία, η πρώτη να στηρίξει τους επαναστάτες στην Συρία και την εκδίωξη Άσαντ και Ρώσων, με αντιπαροχή εδαφικές διεκδικήσεις οι οποίες θα της πρόσφεραν πρόσβαση και διαχείριση σε ενέργεια. Η αποστολή της απέτυχε, και έτσι η Άγκυρα κατόρθωσε να έχει τους Ρώσους στα νότια σύνορα της, και μάλιστα, στα σημεία αυτά που ήλπιζε ότι θα έχει πρόσβαση και διαχείριση σε ενεργειακά έργα.
Η άλλη αποστολή που ανέλαβε η Τουρκία ήταν αυτή στην Λιβύη, για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Την απομάκρυνση των Ρώσων, και την στήριξη μιας κυβέρνησης η οποία θα ήταν υπό την κηδεμονία του ΝΑΤΟ μέσω της Τουρκίας. Σε αυτή την περίπτωση η Άγκυρα εκτός την πρόσβαση στην ενέργεια, σε πεδία που και εταιρείες από την Τουρκία συμμετέχουν, θα είχε και ένα επιπλέον όφελος, την δημιουργία ενός χώρου για την μετακίνηση και απομάκρυνση από την επικράτεια της των ηττημένων Τζιχαντιστών και την διαχείριση τους από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Το τελευταίο θα αποτελούσε και στρατηγικό πλεονέκτημα στην αντιπαράθεση με την Αίγυπτο.
Διαβάστε επίσης: Ο «Χρήσιμος Εισβολέας» γίνεται ανεξέλεγκτος
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 30 Ιουνίου 2020
Όμως η Τουρκία απέτυχε σε όλες τις αποστολές της, και η αποτυχία αυτή την οδήγησε στην συνεργασία με την Ρωσία. Η τελευταία εκμεταλλεύτηκε σε μέγιστο βαθμό την αποτυχία μέλους της Συμμαχίας, κατορθώνοντας μέσα σε λίγα χρόνια να αποκτήσει αυτό που επιδίωκε επί δεκαετίες στην Μεσόγειο, την δημιουργία ναυτικών βάσεων. Μέχρι σήμερα η Μόσχα είχε πρόσβαση στα νερά της Μεσογείου μόνο από την βάση της Ταρτούς στην Συρία. Σήμερα, και με άλλοθι την παρουσία της σε όλη την Συρία, δημιουργεί μια νέα ναυτική βάση στην Λαττάκεια και ουσιαστικά πρόκειται για την επέκταση της αεροπορικής τους βάσης προς την Θάλασσα. Η νέα ναυτική βάση θα φέρει επιπλέον οπλικά συστήματα όπως S-400 για την προστασία της περιοχής που βρίσκεται απέναντι από την Κύπρο, αλλά και περισσότερα υποβρύχια στην Μεσόγειο.
Στην Λιβύη συμβαίνει, και πάλι, ακριβώς το ίδιο. Η Τουρκία νομιμοποιεί την στρατιωτική της παρουσία με αεροπορική και ναυτική βάση ταυτόχρονα. Η παρουσία της Ρωσίας, αν και μέσω μισθοφόρων όπως λέει η ίδια, θα παγιωθεί με μια ανάλογη ναυτική βάση στα παράλια της Λιβύης. Θα έλεγε κανείς πως όσο η «αντιπαράθεση» Τουρκίας – Ρωσίας αυξάνεται σε μια περιοχή, τόσο περισσότερο νομιμοποιείται η στρατιωτική παρουσία της Μόσχας.
Το κενό που θα απομείνει για το Ρωσικό ναυτικό εξακολουθεί να είναι το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος όπου κυριαρχούν το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ. Στην περιοχή αυτή η παρουσία της Μόσχας είναι αδύνατον να πάρει την ίδια μορφή με Συρία και Λιβύη. Όμως η δήλωση ότι η Μόσχα είναι έτοιμη να παρέμβει αν ζητηθεί από ενδιαφερόμενο της περιοχής, περιπλέκει την εμπλοκή της, η οποία μπορεί να είναι μόνο έμμεση. Η Ελλάδα ως μέλος του ΝΑΤΟ και την ταύτιση της με τα Αμερικανικά συμφέροντα, δεν πρόκειται να ζητήσει την παρέμβαση της Μόσχας. Όμως η Τουρκία ως εξαρτημένη ενεργειακά από την Ρωσία, αποτυχημένη μέσα στην Συμμαχία που οδηγεί σε επιλογές ενάντια στα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, και έναν Ερντογάν που οδηγεί την Τουρκία στο ακραίο Ισλάμ, θα μπορούσε να φέρει την Μόσχα σε μια έμμεση εμπλοκή στην περιοχή κατόπιν “πρόσκλησης” του ίδιου του Τούρκου Προέδρου
Το «Viadiplomacy» το ανέφερε πριν λίγες ημέρες, η Ρωσική Πρεσβεία στην Αθήνα απάντησε κοφτά με το επιχείρημα Fake News