Η Αλεξανδρούπολη, η Κλιματική Αλλαγή, το Κογκρέσο, ο ΟΗΕ, και ο «Επιτάφιος Λόγος του Περικλή»
Την Παρασκευή, ο Έλληνας Πρωθυπουργός μίλησε από το «βήμα» του ΟΗΕ, στην οποία αναφέρθηκε στα τρία πράγματα. Δύο από αυτά ήταν οι «πονοκέφαλοι» του κόσμου, Ουκρανία και Κλιματική Αλλαγή, και το τρίτο οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Πολλοί περίμεναν ο Έλληνας Πρωθυπουργός αναλώσει όλο τον χρόνο του στην αντιπαράθεση με την Τουρκία, όπως έκανε ο Τούρκος Πρόεδρος από το ίδιο «βήμα», και να βγάλει ένα σκληρό λόγο. Δηλαδή, να μετατρέψει τον ΟΗΕ, το όργανο που συστήθηκε για να κρατά τον κόσμο σε ειρήνη, να μετατραπεί σε «αρένα»
Όμως η Ελληνική κυβέρνηση, η Διπλωματία, και όσοι αποφασίζουν για τις τύχες του Έθνους, για τα επόμενα 200 χρόνια, γνωρίζουν πολύ καλύτερα από τον καθένα, θεατή, αναγνώστη, πιθανολογούντα, αναλυτή ειδικό και μη ειδικό, πως η χώρα δεν είναι απλά χρήσιμη για τους συμμάχους, αλλά για όλη την υφήλιο.
- Η Αλεξανδρούπολη και ο ρόλος της στον νέο κόσμο
Το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότεροι αναφέρονται στην Αλεξανδρούπολη και τον ρόλο που παίζει σε σχέση με την Ουκρανία και τα Στενά του Βοσπόρου, και όλα έχουν μια λογική βάση με την πρώτη ματιά.
Όμως η Θράκη, και όχι μόνο η Αλεξανδρούπολη, έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως ακριβώς πριν 2700 χρόνια. Εκείνη την περίοδο η Περσική Αυτοκρατορία άρχισε να αναπτύσσεται προς την Μεσόγειο, το Αιγαίο και την Μαύρη Θάλασσα, στα σημεία όπου επικρατούσε ο Ελληνισμός.
Η σημερινή Ελληνική Θράκη ήταν στρατηγικό σημείο, αφού τόσο η περιοχή των Θρακών (σημερινή Βουλγαρία-Ρουμανία-Βόρεια Μακεδονία), της Μαύρης Θάλασσας και του Αιγαίου, ήταν οι «ενδοχώρες» της περιοχής.
Για τους Πέρσες ήταν η βάση «εξόρμησης» τόσο για τις δύο εισβολές στην Ελλάδα, όσο και για τις επιχειρήσεις στην Μαύρη Θάλασσα.
Αυτός είναι και σήμερα ο ρόλος της Αλεξανδρούπολης και της Θράκης συνολικά, όχι για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αλλά για την Δύση και τις αξίες της. Η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Μαύρη Θάλασσα, οι Βαλτικές Χώρες, αλλά και η Ανατολική Θράκη μέχρι τα Ανατολικά Στενά του Βοσπόρου, είναι οι «ενδοχώρες» της Θράκης.
Η Κλιματική Αλλαγή
Η απόφαση της Περσικής Αυτοκρατορίας να επεκταθεί στην Μεσόγειο, και όπου κυριαρχούσε ο Ελληνισμός, δεν είχε αιτίες μόνο το εμπόριο και την επέκταση του πολιτισμού. Ο κύριος λόγος ήταν η Κλιματική Αλλαγή.
Περίπου από το 18.000 π.Χ, η λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου και το Αιγαίο, είχε το τέλειο κλίμα ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να καλύψει τις βασικές του ανάγκες, την τροφή, την στέγη και την ένδυση, με την σειρά αυτή. Αφού κάλυψε τις βασικές ανάγκες, είχε τον χρόνο να αναπτύξει το εμπόριο και τον πολιτισμό.
Έτσι αναπτύχθηκαν και άλλοι πολιτισμοί γύρω από την Μεσόγειο όπως στην Βόρεια Αφρική, και στην Μέση Ανατολή.
Όμως κοντά στο 2.000 π.Χ, το κλίμα άρχισε να αλλάζει σε περιοχές όπως το σημερινό Ιράν, και την Μέση Ανατολή, με αποτέλεσμα, οι εκεί δυνάμεις να αρχίζουν να μετακινούνται προς την Δύση.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει σήμερα με την μετανάστευση, που είναι αποτέλεσμα της Κλιματικής Αλλαγής και του τρόπου ζωής.. Αν πριν 4000 χρόνια υπήρχαν οι έμποροι που πήγαιναν αγαθά από το Αιγαίο και την Μεσόγειο προς την Μέση Ανατολή, και παρουσίαζαν έναν τέλειο τόπο για να ζεις, σήμερα υπάρχουν τα κινητά, όπου ο καθένας – σε όλο τον κόσμο – μπορεί να δει τον τρόπο ζωής της Δύσης.
Και αν πριν 4000 χρόνια ο αυταρχικός κόσμος χρησιμοποίησε την ισχύ των όπλων για να επικρατήσει, σήμερα ο ίδιος αυταρχικός κόσμος χρησιμοποιεί την ανάγκη των ανθρώπων για μια καλύτερη ζωή.
Η ομιλία του Έλληνα Πρωθυπουργού στο Κογκρέσο
Όταν ο Έλληνας Πρωθυπουργός μίλησε στο Κογκρέσο, υπήρξε ένα κλίμα ενθουσιασμού όχι τόσο για την ομιλία, αλλά για τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε από τους Αμερικανούς.
Για εκείνη την ομιλία είχα γράψει σε σχετικό άρθρο, [«Τι πραγματικά συνέβη στην Ουάσινγκτον;»]:
«Όταν η Πόλη αλώθηκε από τους Οθωμανούς και το γεωγραφικό, πολιτικό και πολιτιστικό αυτό σύνορο κατέρρευσε, οι κατακτήσεις των Οθωμανών σταμάτησαν σε άλλα τείχη, σε αυτά της Βιέννης. Η ιστορία απέδειξε τελικά πως ο Ελληνισμός είχε καλύτερη τύχη μέσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, από αυτή που τον περίμενε σε περίπτωση επικράτησης των Σλάβων. Όμως πριν την Κωνσταντινούπολη, ο Ελληνισμός έδωσε την μεγάλη «μάχη» για την επιβίωση του απέναντι σε έναν εχθρό ο οποίος αν επικρατούσε, σήμερα ο κόσμος θα ήταν πολύ διαφορετικός. Αυτό το μεγάλο «ραντεβού» με την ιστορία οι Έλληνες το έδωσαν απέναντι στην Περσική Αυτοκρατορία, η οποία απειλούσε τις Αξίες του τότε κυρίαρχου Ελληνικού κόσμου, την Δημοκρατία, τον Ελληνικό πολιτισμό, και φυσικά το εμπόριο-οικονομία. Και είναι ιστορική η στιγμή εκείνη, αφού για πρώτη φορά οι Έλληνες και οι περισσότερες πόλεις – κράτη, συμμαχούν για να πολεμήσουν τον θανάσιμο εχθρό, με κορυφαίες στιγμές τις Μάχες του Μαραθώνα – Πλαταιών και Θερμοπυλών, καθώς επίσης και της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας, η οποία ήταν αυτή που νίκησε και ταπείνωσε τους Πέρσες.»
Ενώ σε άλλο σημείο ανέφερε:
«Αν τελικά επικρατούσαν οι Πέρσες, ο κόσμος θα ήταν τελείως διαφορετικός, και για να φτάσουμε στο σήμερα και στο θέμα της ομιλίας του Έλληνα πρωθυπουργού στο Κογκρέσο, το ίδιο του κτήριο της Αμερικανικής Δημοκρατίας θα ήταν τελείως διαφορετικό. Όλη η βάση του Αμερικανικού Έθνους βασίζεται στους πυλώνες του Ελληνισμού, Αξίες, Πολιτισμός, λειτουργία οικονομίας, κτήρια, ακόμα και επέκταση σε όλο τον κόσμο. Το ίδιο Δόγμα με τους αρχαίους Έλληνες, εδραιώνουμε πολίτευμα σε περιοχές του κόσμου και στην συνέχεια τους μαθαίνουμε γράμματα και εμπόριο.»
Η ομιλία στον ΟΗΕ
Η ομιλία του Έλληνα Πρωθυπουργού στον ΟΗΕ δεν μόνο σημαντική από μόνη της. «Ομιλία» ήταν όλη η δραστηριότητα της Ελλάδας (όχι μόνο του Πρωθυπουργού) όλη την προηγούμενη εβδομάδα.
Οι συναντήσεις Υπουργών, η ομογένεια, ακόμα και η παρουσία του πρώην Πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου και η συνάντηση του με τον Ελπιδοφόρο, είναι ένα σύνολο δραστηριοτήτων, που απέδειξε για ακόμη μια φορά στις ΗΠΑ και τους Συμμάχους, πως η Ελλάδα είναι έτοιμη να γίνει για 2η φορά «τείχος» απέναντι στον Αυταρχισμό
Ο Επιτάφιος του Περικλή
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός, στην ιστορική του ομιλία στο Κογκρέσο είχε αναφέρει, «δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για τους εκλεγμένους ηγέτες και ειδικά του λαού που δημιούργησε τη Δημοκρατία, από το να απευθυνθεί στον λαό που βάσισε τις αξίες του στην ελληνική δημοκρατία και πορεύεται με αυτές τις αξίες έκτοτε. Ως Έλληνας, όταν έρχομαι στην Ουάσιγκτον αισθάνομαι στα στο σπίτι μου. Η αρχιτεκτονική, οι ιδέες, τα μνημεία μού φαίνονται πολύ οικεία, σαν να περπατώ στον Παρθενώνα, πριν παρέμβει εκεί ο Λόρδος Έλγιν. Τα μνημεία σας βασίστηκαν σε προηγούμενα μνημεία, όπως η μεγαλειώδης είσοδος του δικαστηρίου που αναφέρει την Ισονομία, αυτό που είπαν οι πρόγονοί μου»
Η ομιλία στον ΟΗΕ, ήταν μια συνέχεια της ομιλίας στο Κογκρέσο, όπως υπήρξε και μια συνέχεια μετά το 479 π.X, και η αναφορά στον «Επιτάφιο του Περικλή» δεν ήταν καθόλου τυχαία, αφού πολλοί ηγέτες του κόσμου, γνωρίζουν την ανάλυση του.
Ως Έλληνες θυμόμαστε την Μάχη του Μαραθώνα το 490 π.X, την Μάχη των Θερμοπυλών το 480 π.X , την Μάχη της Σαλαμίνας το 480 π.X, και τέλος την Μάχη των Πλαταιών το 479 π.X
Πρόκειται για τέσσερις ημερομηνίες τις οποίες οι υπόλοιποι λαοί θα έπρεπε να τιμούν και να ευγνωμονούν τους Έλληνες για την σωτηρία του Ελληνικού Πολιτισμού, στον οποίο βασίστηκε η δική τους πρόοδος.
Επίσης ως Έλληνες θυμόμαστε τον «Χρυσό Αιώνα του Περικλή», ο οποίος ήταν αποτέλεσμα της νίκης επί των Περσών. Μετά την αντίσταση στον αυταρχισμό, οι Έλληνες έφτιαξαν ακόμα καλύτερο τον δικό τους κόσμο, σε αυτόν που βασίζεται σήμερα η Δημοκρατία και οι Αξίες της Δύσης.
Αυτό το μήνυμα έστειλε και ο Έλληνας Πρωθυπουργός με την αναφορά στον «Επιτάφιο του Περικλή», ότι μετά την ήττα του νέου αυταρχισμού που προσπαθούν να επιβάλλουν στο κόσμο δυνάμεις όπως η Κίνα , η Ρωσία και Τουρκία, θα υπάρξει ένας νέος καλύτερος κόσμος.
«Για να επιβιώσουν και να ακμάσουν οι κοινωνίες μας, πρέπει να είναι διατεθειμένες να αγωνιστούν όταν αντιμετωπίζουν απρόκλητη επιθετικότητα. Ο Περικλής στον “Επιτάφιο” το κατέστησε απολύτως σαφές πριν από 2500 χρόνια. Ποτέ μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου τα λόγια του δεν ηχούσαν πιο επίκαιρα,» ανέφερε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε μια προσπάθεια να μεταφέρει στον σημερινό κόσμο[και πάλι], τον Ζωτικό Μύθο της νίκης επί των Περσών, την νίκη των Ελλήνων απέναντι στις δυνάμεις του αυταρχισμού, και τα θεμελιώδη γνωρίσματα του Αθηναϊκού Πολιτεύματος.