Γιώργος Μαυρωτάς: «Το ζήτημα του ονοματολογικού ήταν μια ευκαιρία να δείξουμε προς τα πού θέλουμε να προχωρήσουμε»

«Η συμφωνία για το χρέος μου φαίνεται ως αγορά χρόνου από την ελληνική οικονομία με τίμημα τη στενή παρακολούθηση. Δεν είναι δηλαδή για να πανηγυρίζουμε αλλά ούτε να μοιρολογούμε. Μπορεί να μειώθηκε λίγο η κλίση, να αλλάξαμε παπούτσια, αλλά η ανηφόρα είναι μπροστά μας» τονίζει σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο βουλευτής του “Ποτσμιού” Γιώργος Μαυρωτάς σχολιάζοντας την απόφαση του Eurogroup.

Σε ερώτηση για το αν θα ψηφίσει τη συμφωνία όταν έλθει προς κύρωση στη Βουλή δηλώνει ότι θεωρεί «τη συμφωνία έναν συμβιβασμό όπου τα θετικά είναι περισσότερα από τα αρνητικά» και προσθέτει πως «με ως τώρα δεδομένα, είμαι θετικός στην προοπτική επίλυσης τους ζητήματος ακόμα και με τη συγκεκριμένη συμφωνία».

Αναφερόμενος στις διαφορετικές απόψεις εντός του ΚΙΝΑΛ για τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ σημειώνει ότι «το ζήτημα του ονοματολογικού ήταν μια ευκαιρία να δείξουμε προς τα πού θέλουμε να προχωρήσουμε. Σε αυτές τις περιπτώσεις, νομίζω ότι πρέπει η ηγεσία να προσπαθεί να πείσει τη βάση με ορθολογικά επιχειρήματα και όχι απλώς να την ακολουθεί ποντάροντας στο θυμικό».

Ο κ. Μαυρωτάς χαρακτηρίζει το ρόλο του Ποταμιού ως καταλύτη του πολιτικού συστήματος και εξηγεί γιατί ψήφισαν την πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση υπογραμμίζοντας ότι όταν «η κυβέρνηση χάσει την εμπιστοσύνη της Βουλής πρέπει να πηγαίνει σε εκλογές, ανεξάρτητα από τη συγκυρία».

Τέλος ο κ. Μαυρωτάς εκτιμά ότι «δεν αρκεί η συμφωνία για να καταστήσει τον κ. Τσίπρα “ηγεμόνα” της Κεντροαριστεράς, ακόμα και αν παραγνωρίσουμε ότι με τις διαδικασίες που ακολούθησε στο θέμα φαίνεται σαν να ήθελε όχι μόνο να το λύσει αλλά και να το εργαλειοποιήσει απέναντι στην αντιπολίτευση».

Ακολουθεί η συνέντευξη του βουλευτή του “Ποταμιού” Γιώργου Αμυρά στη Φωτεινή Γιαννούλη για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:

Πώς σχολιάζετε την απόφαση του Eurogroup για την Ελλάδα;

Νομίζω ότι οι διευθετήσεις για το χρέος αποσκοπούν στο να δώσουν χρόνο στη χώρα μας να ορθοποδήσει την οικονομία, αλλά αυτό θα γίνεται με στενή επιτήρηση. Είναι δηλαδή απαραίτητες για την οικονομία αλλά «πληγώνουν» το πολιτικό αφήγημα της κυβέρνησης. Η επιμήκυνση των δανείων και η περίοδος χάριτος θα μειώσουν τις ετήσιες χρηματορροές και θα δώσουν χρόνο ανασυγκρότησης στην οικονομία. Επειδή όμως η αξιοπιστία της χώρας είναι χαμηλά, θα έχουμε και μια στενή επιτήρηση ώστε να μην εκτροχιαστούν τα οικονομικά μεγέθη λόγω πολιτικών επιλογών, κάτι που έχει γίνει κατά κόρον και στο παρελθόν. Τα πλεονάσματα 2,2% από το 2023 ως το 2060 είναι κάτι που αμφιβάλω αν έχει ιστορικό προηγούμενο για μια οικονομία. Ελπίζω το σήμα που θα πάρουν οι αγορές με την ελάφρυνση αλλά και τη συνοδευόμενη επιτήρηση, θα βοηθήσει να μπούμε στον επενδυτικό χάρτη, γιατί χωρίς επενδύσεις δεν μπορείς να έχεις παραγωγή και αύξηση του ΑΕΠ που είναι το βασικό ζητούμενο. Συμπερασματικά, η συμφωνία για το χρέος μου φαίνεται ως αγορά χρόνου από την ελληνική οικονομία με τίμημα την στενή παρακολούθηση. Δεν είναι δηλαδή για να πανηγυρίζουμε αλλά ούτε να μοιρολογούμε. Μπορεί να μειώθηκε λίγο η κλίση, να αλλάξαμε παπούτσια, αλλά η ανηφόρα είναι μπροστά μας.

Μετά τις εξελίξεις στο ζήτημα της ΠΓΔΜ και τις αντιδράσεις για τη συμφωνία που έφερε η κυβέρνηση, έχει μεγαλώσει η απόστασή σας από το ΚΙΝΑΛ;

Το ΚΙΝΑΛ είναι η προσπάθεια που κάναμε από κοινού οι δυνάμεις του προοδευτικού μεσαίου χώρου να τον ανασυγκροτήσουμε και να τον μετεξελίξουμε ώστε να προσφέρουμε μια ελκυστική επιλογή στον ψηφοφόρο του μεσαίου χώρου που έχει απογοητευθεί από την ανικανότητα και τις ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ και από τη συντηρητική στροφή της ΝΔ. Κατά τη γνώμη μου το ζήτημα του ονοματολογικού (αφήνοντας στην άκρη το θέμα των διαδικασιών λήψης απόφασης στο πολιτικό συμβούλιο) ήταν μια ευκαιρία να δείξουμε προς τα πού θέλουμε να προχωρήσουμε. Σε αυτές τις περιπτώσεις, νομίζω ότι πρέπει η ηγεσία να προσπαθεί να πείσει τη βάση με ορθολογικά επιχειρήματα (αν πράγματι πιστεύει στην επίλυση ζητημάτων) και όχι απλώς να την ακολουθεί ποντάροντας στο θυμικό.

Περίπου τρεις μήνες μετάτο ιδρυτικό συνέδριο του ΚΙΝΑΛ φαίνεται ότι η συμπόρευση του «Ποταμιού» με τη «Δημοκρατική Συμπαράταξη» βρίσκεται σεσημείο καμπής. Τελικά είναι τόσο μεγάλες οι διαφορές σας;

Η διαφορά μας θα έλεγα εστιάζεται σε δύο σημεία. Το ένα είναι το θέμα των διαδικασιών. Το ΚΙΝΑΛ ξεκίνησε ως ένα εγχείρημα σύνθεσης των δυνάμεων του χώρου και όχι απορρόφησης όλων από τον πιο δυνατό που, για να μην κρυβόμαστε, είναι το ΠΑΣΟΚ. Το μεγάλο του όπλο θα ήταν η πολυσυλλεκτικότητα και όχι η μονολιθικότητα. Πολλοί «ΠΑΣΟΚογενείς» μέσα στο ΚΙΝΑΛ θεωρούν ότι η μεγέθυνσή του θα γίνει αν στραφούν στους ψηφοφόρους τους που πήγαν στο ΣΥΡΙΖΑ και ότι το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ είναι μια καλή ευκαιρία να τους επαναπατρίσουν. Όμως η ερώτηση είναι θα πρέπει αυτό να γίνει με κάθε τίμημα, ανακαλύπτοντας πάλι πρακτικές του παρελθόντος; Πρακτικές που μας οδήγησαν ως εδώ; Εγώ προσωπικά αλλά και στο «Ποτάμι» θεωρούμε ότι η ευκαιρία του ΚΙΝΑΛ είναι στο χώρο των απογοητευμένων από την ανικανότητα και την ιδεοληψία του ΣΥΡΙΖΑ και των απογοητευμένων από την συντηρητική στροφή της ΝΔ. Αλλά επειδή ακριβώς πρόκειται για απαιτητικό κοινό, πρέπει να τους προσελκύσεις όχι με παλαιοκομματικές πρακτικές (λαϊκισμός, ψηφοθηρία) αλλά με προοδευτικές θέσεις και λύσεις στα προβλήματα. Αυτός ο κόσμος πλέον θέλει να δει θέσεις, προτάσεις λύσεις και όχι κοκκορομαχίες όπως προσπαθούν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζω ότι η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ έχει τα υλικά για να φτιάξει μια φρέσκια συνταγή για το μέλλον και όχι να βάλει στο φούρνο μικροκυμάτων να ξαναζεστάνει ένα φαγητό από το παρελθόν.

Σύμφωνα με πληροφορίες 2 από τους 6 βουλευτές του «Ποταμιού» έχουν επιλέξει το πού θα πάνε. Τελικά μήπως η πορεία του «Ποταμιού» στην πολιτική ζωή της χώρας ολοκληρώθηκε;

Νομίζω ότι κανείς από τους 6 μας δεν έχει επιλέξει κάτι διαφορετικό από το «Ποτάμι», όσο το «Ποτάμι» είναι ζωντανό στη Βουλή και συμμετέχει ενεργά στις εξελίξεις, πολύ περισσότερο μάλιστα απ΄ ό,τι αντιστοιχεί στο 2% της Βουλής που κατέχει. Και ειδικά τις τελευταίες μέρες φαίνεται πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του και ο λόγος του σε κρίσιμα θέματα. Ο ρόλος του «Ποταμιού» μπορεί να μην είναι ως το βασικό «αντιδρόν» στις «χημικές αντιδράσεις» που γίνονται στο πολιτικό μας σύστημα, είναι όμως ο καταλύτης. Και μην υποτιμάτε τον ρόλο του καταλύτη στις χημικές αντιδράσεις, ο οποίος ακόμα και σε μικρές ποσότητες, είναι πολύ κρίσιμος.

Οι μετεκλογικές συνεργασίες του ΚΙΝΑΛ είναι βασικό σημείο τριβής στο εσωτερικό του;

Νομίζω ότι έχουμε αποφασίσει να ξεπεράσουμε αυτήν την πεπονόφλουδα που στήνεται σε ένα σκηνικό πόλωσης μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Το ΚΙΝΑΛ όπως το ονειρευόμαστε θα έχει αυτόνομη πορεία, δεν θα ετεροπροσδιορίζεται, και με βάση την εγγύτητα των θέσεων (και όχι των προσώπων) με τους άλλους χώρους θα μιλήσουμε για συνεργασίες σε προγραμματική βάση. Εννοείται ότι όσο πιο δυνατό είναι στις εκλογές τόσο πιο πολύ θα έλκει τους άλλους προς τις δικές του θέσεις σε μια οποιαδήποτε προγραμματική συμφωνία.

Πώς σχολιάζετε τις δηλώσεις βουλευτών των ΑΝΕΛ που υποστηρίζουν ότι τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ ο κ. Τσίπρας, θα την ανταλλάξει με μία καλύτερη συμφωνία για το χρέος και για τις συντάξεις;

Υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται. Από τα δεύτερα έχουμε χορτάσει από την παρούσα κυβέρνηση. Φαίνεται όμως -όπως το παρουσιάζουν κάποιοι «μαρτυριάρηδες» από τους ΑΝΕΛ- έχουμε και από την πρώτη κατηγορία. Όσο και αν μου φαίνεται δύσκολο να αποδειχθεί κάτι τέτοιο, δηλαδή μια άμεση εμπλοκή των δύο θεμάτων, παρόλα αυτά μια έμμεση σχέση, η καλή συνεργασία δηλαδή σε γεωπολιτικά ζητήματα θα μπορούσε να συνεκτιμηθεί από τους εταίρους (κάτι αντίστοιχο όπως με το μεταναστευτικό).

Γιατί στηρίξατε την πρόταση δυσπιστίας της ΝΔ; Πιστεύετε ότι ήταν η κατάλληλη ώρα να πέσει η κυβέρνηση;

Την στηρίξαμε πολύ απλά γιατί δεν έχουμε εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση. Ακόμα και αν συμφωνώ για τη θετική προοπτική που ανοίγει η συμφωνία, τη θεωρώ περισσότερο αποτέλεσμα της ευνοϊκής διεθνούς συγκυρίας και όχι των καλών χειρισμών της κυβέρνησης. Η συμφωνία είναι ένας αναγκαίος συμβιβασμός για να αλλάξουμε σελίδα. Πάντως, αν η κυβέρνηση χάσει την εμπιστοσύνη της Βουλής πρέπει να πηγαίνει σε εκλογές, ανεξάρτητα από τη συγκυρία.

Για τους προπηλακισμούς που δέχονται μέλη της κυβέρνησης έχει ευθύνη η ΝΔ;

Νομίζω ότι οι προπηλακισμοί έχουν πολλά κοινά στοιχεία με τους προπηλακισμούς του 2011-15. Και εκείνοι, αλλά και οι πρόσφατοι θα έπρεπε και πρέπει να καταδικάζονται ομόθυμα από όλες τις πολιτικές δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου. Νομίζω ότι γενικά στο ονοματολογικό της ΠΓΔΜ θα πρέπει να πέσουν οι τόνοι από τα πολιτικά κόμματα, ώστε να μην υποδαυλίζονται τέτοιες ενέργειες. Και ειδικά ο ρόλος των βουλευτών στη Βουλή αλλά και στα ΜΜΕ είναι σημαντικός ώστε να κρατάνε τη συζήτηση σε κάποιο επίπεδο και όχι να μιλάμε με όρους «προδοτών» και «πατριωτών».

Η επιλογή του κ. Τσίπρα να φέρει λύση σε ένα πρόβλημα που ταλανίζει τη χώρα τα τελευταία 25 χρόνια μπορεί να του δώσει τη δυνατότητα ηγεμονίας στο χώρο της Kεντροαριστεράς;

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να στρίψει το τιμόνι προς την Κεντροαριστερά γιατί η θητεία του ως κυβέρνηση τον προσγείωσε στην πραγματικότητα. Όμως οι ιδεοληψίες σε συγκεκριμένους τομείς (όπως π.χ. η παιδεία) παραμένουν. Δεν αρκεί λοιπόν η συμφωνία για να καταστήσει τον κ. Τσίπρα «ηγεμόνα» της Κεντροαριστεράς ακόμα και αν παραγνωρίσουμε ότι με τις διαδικασίες που ακολούθησε στο θέμα φαίνεται σαν να ήθελε όχι μόνο να το λύσει αλλά και να το εργαλειοποιήσει απέναντι στην αντιπολίτευση.

Κύριε Μαυρωτά, θα ψηφίσετε τη συμφωνία για το ονοματολογικό όταν έρθει στη Βουλή για κύρωση;

Θεωρώ τη συμφωνία έναν συμβιβασμό όπου τα θετικά είναι περισσότερα από τα αρνητικά. Με τη σύνθετη ονομασία erga omnes μας δίνεται η ευκαιρία να ανατρέψουμε ένα διεθνές τετελεσμένο με την αποκλειστική χρήση του όρου «Μακεδονία» που de facto είχε αποκτήσει η ΠΓΔΜ. Με τη συμφωνία τελειώνει και επίσημα η γελοία παραχάραξη της ιστορίας. Επίσης, μπαίνοντας σε ευρωπαϊκή τροχιά η ΠΓΔΜ σταθεροποιείται και παύει να είναι προτεκτοράτο των Τούρκων στα βόρεια σύνορά μας. Από την άλλη, ο μεγάλος συμβιβασμός ήταν η αναγνώριση ως μακεδονικής της ιθαγένειας και ας ακολουθεί ο προσδιορισμός «/πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας».

Πιστεύω ότι πρέπει θεωρήσουμε τη συμφωνία ως αφετηρία και όχι ως τερματισμό μιας διαδρομής, γιατί στην εφαρμογή της θα κριθεί (π.χ. εμπορικά σήματα) και χρειάζεται εγρήγορση. Δεν πρέπει λοιπόν να δείξουμε ηττοπάθεια ή ανασφάλεια αλλά με εμπιστοσύνη στον εαυτό μας να ηγεμονεύσουμε στο χώρο με τον πολιτισμό και τα προϊόντα μας μέσα από σχέσεις φιλίας και συνεργασίας, όπως έχει γίνει και με τη Βουλγαρία. Επίσης δεν νομίζω ότι στο μέλλον θα έχουμε άλλη ευνοϊκή συγκυρία, και όσο περνάει ο καιρός ο χρόνος θα κυλάει εις βάρος μας, ειδικά αν καταρρεύσει η διαδικασία εξαιτίας μας. Με αυτό το σκεπτικό, λοιπόν, και τα ως τώρα δεδομένα, είμαι θετικός στην προοπτική επίλυσης τους ζητήματος ακόμα και με τη συγκεκριμένη συμφωνία, πιστεύοντας ότι, όπως μας έχει δείξει η ιστορία, κάθε επόμενη λύση θα είναι χειρότερη. Και θεωρώ ότι το εθνικό συμφέρον είναι να γυρίσουμε σελίδα στο συγκεκριμένο θέμα για να μην διαιωνίζεται μια εστία αντιπαράθεσης και αστάθειας στην περιοχή όταν τα βλέμματα μας πρέπει να είναι στραμμένα προς ανατολάς.