Γιατί ο Τζέφρι Πάιατ στοχοποιείται από τους Ρώσους και «αγχώνει» πολιτικούς στην Ελλάδα

Η Αμερικανική Πρεσβεία κρατάει έρευνα στα χέρια της η οποία αποτυπώνει μέτρηση όπου πάνω από το 75% του Ελληνικού Λαού είναι υπέρ της νέας Ελληνοαμερικανικής συμμαχίας. Η τάση αυτή δεν έχει να κάνει με το χειροπιαστό της νέας προσέγγισης στις Ελληνοαμερικανικές σχέσεις, άλλωστε ο λαός θα αργήσει να το καρπωθεί, αλλά με το ένστικτό του κόσμου ότι η χώρα αυτή την χρονική στιγμή, η μόνη σύμμαχος και φίλη χώρα που έχει, είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Για να κατανοηθεί τι σημαίνει αυτό ακριβώς, αρκεί να αναφέρουμε το περιστατικό στην Πάτρα με το ΚΚΕ και τις αντιδράσεις στην επίσκεψη του Αμερικανού Πρέσβη. Ήταν η πρώτη φορά που η Αριστερά του ΚΚΕ αντέδρασε απέναντι του, και ήταν επίσης η πρώτη φορά που σύσσωμη μια κοινωνία βρέθηκε απέναντι σε μια τέτοια αντίδραση.

Αν λοιπόν θα πρέπει να δοθεί ένα όνομα στο φάκελο της έρευνας που΄έχει η Αμερικανική Πρεσβεία, αυτό θα πρέπει να είναι το όνομα του Τζέφρι Πάιατ. Από την ημέρα που ανέλαβε τα καθήκοντα του στην χώρα, μέχρι και σήμερα, κατόρθωσε τρία σημαντικά πράγματα, να είναι ο μόνος Αμερικανός Πρέσβης που ισορρόπησε τα συμφέροντα της χώρας του, με αυτά της οποίας φιλοξενείται, να είναι ο μόνος που συνομίλησε με όλο το πολιτικό σύστημα, πλην των ακραίων, να είναι ο μόνος Πρέσβης που “συγκρούστηκε” με την σκληρή διπλωματία της χώρας του για την Ελλάδα (δεν είναι λίγες οι δηλώσεις του που δημιούργησαν εξελίξεις), και τέλος, κατάφερε να είναι ο μόνος Αμερικανός Πρέσβης που γύρισε όλη την Ελλάδα αλλά κυρίως, που δεν έφερε σε δύσκολη θέση τους πολιτικούς της χώρας, αφού πάντα, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, τους επισκέπτεται και δεν τους καλεί στην Αμερικανική Πρεσβεία.

Όμως όλο αυτό “αγχώνει” τους Έλληνες πολιτικούς, οι οποίοι βλέπουν έναν Αμερικανό Πρέσβη να συζητά, να υπερασπίζεται σε πολλές περιπτώσεις έμμεσα τα Ελληνικά συμφέροντα που ταυτίζονται με της χώρας του, να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για επενδύσεις και να συζητά με Αμερικανούς επενδυτές για την Ελλάδα (ακόμα κανείς πολιτικός δεν έχει αναφερθεί στην σημασία των ναυπηγείων που είναι έργο δικό του).

Και “αγχώνει” τους Έλληνες πολιτικούς γιατί δεν έχουν πλέον που να ρίξουν την ευθύνη. Επί χρόνια όλες οι κυβερνήσεις και οι πολιτικοί για ότι γινόταν στην χώρα το έριχναν…στις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ που έχασε ο ΔΣΕ τον εμφύλιο, οι ΗΠΑ για την Χούντα, οι ΗΠΑ για την Κύπρο, οι ΗΠΑ για το Σισμίκ, οι ΗΠΑ για τα Ίμια. Όμως η δράση του Τζέφρι Πάιατ αυτή την φορά δεν αφήνει στο πολιτικό σύστημα τέτοια περιθώρια, αφού τόσο ο ίδιος όσο και η χώρα του, έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε η Ελλάδα να πρωταγωνιστήσει στην περιοχή ξεκινώντας ως άμεσος διαχειριστής της Ενεργειακής Διαφοροποίησης της Ευρώπης και των Βαλκανίων.

Αυτό άλλωστε έγινε και με την Συμφωνία των Πρεσπών, οι ΗΠΑ δημιούργησαν όλες τις συνθήκες για μια Συμφωνία. Για το περιεχόμενο αυτής δεν είχαν όχι μόνο καμιά παρέμβαση, αλλά δεν τους ενδιέφερε κιόλας, αν και μετά την υπογραφή της προβληματίστηκαν πως η Ελλάδα έδωσε τόσα πολλά

Οι Ρώσοι χάνουν την Ελλάδα και γνωρίζουν ότι η αιτία είναι ο Τζέφρι Πάιατ

Η Ρωσία για να έχει επιρροή στην Ελλάδα βασιζόταν πάντα στο ομόθρησκο, πάνω στο οποίο πατούσαν όσοι ήθελαν να κάνουν πολιτική καριέρα με το “Ξανθό Γένος” που θα σώσει την Ελλάδα από τους Τούρκους και τους κακούς Αμερικανούς. Ουσιαστικά η Ρωσία αυτοπαρουσιαζόταν η την παρουσίαζαν σαν τον “Από μηχανής θεός”.

Οι γενικές εξελίξεις όμως στην περιοχή, η στάση της Ρωσίας έναντι της Τουρκίας, αλλά και η δράση του Αμερικανού Πρέσβη στην Ελλάδα άλλαξαν ριζικά τα πράγματα. Η ανάδειξη της Ρωσικής επιρροής μέσα από την οικονομία μικρής κλίμακας και η επιρροή των Ελλήνων από ακραίους που παρουσίαζαν την Ρωσία τον σωτήρα του γένους, απέτυχε.

Ο Τζέφρι Πάιατ, και ειδικά για την Βόρεια Ελλάδα (βλέπε Θεσσαλονίκη – Αλεξανδρούπολη) έγινε κόκκινο πανί για την πολιτική της Μόσχας. Μάλιστα οι εξελίξεις τους προσπέρασαν τόσο πολύ που τις προηγούμενες ημέρες αναγκάστηκαν να επιτεθούν στο Αμερικανό Πρέσβη μέσα από την Ρωσία.

Σε άρθρο γνώμης του Sergey Latyshev, στην ιστοσελίδα “Tsargrad” γίνεται πλήρης αναφορά σε ότι έχει πετύχει ο Αμερικανός Πρέσβης στην Ελλάδα, και πως έχει καταφέρει να γίνει συμπαθής στους Έλληνες, προωθώντας τα Αμερικανικά συμφέροντα. 

Στο ίδιο άρθρο που γράφτηκε με αφορμή της επέκτασης της θητείας του, γίνεται αναφορά στην δράση του στην Ουκρανία, και πως ο ίδιος θα εγκαταλείψει την Ελλάδα όταν ολοκληρώσει την αποστολή του.

Αναλυτικά το άρθρο

«Ο Πρέσβυς των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ, απέδειξε και πάλι ότι συνεχίζει στην Ελλάδα το έργο που ξεκίνησε το 2013 στην Ουκρανία: να βλάπτει τη Ρωσία με κάθε δυνατό τρόπο.

Και πρέπει να ομολογήσουμε ότι τα καταφέρνει θαυμάσια. Τα δηλητηριώδη «μπισκότα» του διασκορπίζονται στην Αθήνα σαν ζεστά κέικ. Και όταν οι καταναλωτές τους αρρωστήσουν, θα τον μεταφέρουν σε άλλη χώρα, την οποία θα «αγαπήσει» με τον ίδιο τρόπο όπως εκείνες στις οποίες ήταν προηγουμένως διαπιστευμένος. Διότι τα «πιόνια» που μπορούν να θυσιαστούν στη «μεγάλη σκακιέρα» σε ένα παιχνίδι με τη Ρωσία δεν είναι ποτέ αρκετά.

Σύμφωνα με ελληνικά ΜΜΕ, ο Πάιατ, μιλώντας την Παρασκευή σε διάσκεψη για τα ορυκτά, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται να ιδιωτικοποιηθούν λιμάνια, ειδικά στη βόρεια Ελλάδα, που βρίσκεται κοντά στη Ρωσία και τα Βαλκάνια. Ο Πρέσβυς τόνισε ότι οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται επίσης για την ιδιωτικοποίηση του ενεργειακού τομέα, ευκαιρίες στους τομείς της υψηλής τεχνολογίας και της εκπαίδευσης.

Είναι μια εκδήλωση μεταξύ πολλών διασκέψεων, σεμιναρίων και φόρουμ όπου ο Αμερικανός Πρέσβυς συμμετέχει συνεχώς, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα είναι «βασικός σύμμαχος του ΝΑΤΟ», «πυλώνας περιφερειακής σταθερότητας», «εταίρος» και «φίλος» των ΗΠΑ. Ο Πάιατ σημείωσε με ικανοποίηση ότι οι τωρινές ελληνικές αρχές έχουν ενισχύσει τους στρατιωτικούς δεσμούς με τις Ηνωμένες Πολιτείες και ότι οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται εντατικά.

Γιατί ο Πάιατ τα καταφέρνει όλα;

Τον Δεκέμβριο του 2018 ξεκίνησε ένας στρατηγικός διάλογος μεταξύ Αθήνας και Ουάσινγκτον, καλύπτοντας όλους τους σημαντικούς τομείς των σχέσεων. Ο Πρέσβυς επίσης δεν κρύβει την ικανοποίησή του ότι από το τέλος του περασμένου έτους η Ελλάδα άρχισε να αγοράζει αμερικανικό υγροποιημένο αέριο. Και ιδίως, λόγω του γεγονότος ότι η Αθήνα είχε προκαταρκτικά μια διαμάχη με τη Ρωσία, η οποία δήθεν παρενέβη στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας, μεταξύ άλλων μέσω «κατασκόπων με ράσα».

Η Μόσχα δήθεν προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τους Έλληνες για να αποτρέψει τη διευθέτηση της διαμάχης για την ονομασία της γειτονικής Μακεδονίας, προκειμένου να εμποδίσει την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση των Σκοπίων και αρκετών άλλων χωρών στα Δυτικά Βαλκάνια.

Έχοντας την εμπειρία από το Κίεβο, για τον Πάιατ δεν είναι καθόλου δύσκολο να ξεγελάσει τους Έλληνες. Μπορεί μάλιστα να βασιστεί στο γεγονός ότι οι Έλληνες θα παίξουν τον θεατρικό τους ρόλο – χωρίς να τον πιστεύουν, να προσποιούνται ότι τον πιστεύουν. Διότι η πολιτική και η οικονομική ελίτ της Ελλάδας βρίσκεται πλήρως υπό τον έλεγχο της Δύσης και, κυρίως, των Ηνωμένων Πολιτειών. Η άμεση εκτέλεση της όποιας εντολή της αμερικανικής Πρεσβείας είναι ταπεινωτικό για τους υπερήφανους Έλληνες. Η μη εκτέλεση της όμως σημαίνει ότι δίνεις μόνος τέλος στον εαυτό σου.

Η μόνη διέξοδος σε αυτή την κατάσταση είναι να προσποιηθούν ότι πρόκειται για δική τους πρωτοβουλία και ότι αυτό απαιτείται από την εθνική υπερηφάνεια. Μια τέτοια παράσταση, στην πραγματικότητα, παρατηρούμε στην Αθήνα επί εποχής Πάιατ. Οι Έλληνες συμμετέχοντες στην παράσταση παρακινούνται να διαδραματίσουν τους ρόλους τους όχι μόνο από τον ψεύτικο πατριωτισμό. Η Ελλάδα έχει ένα από τα μεγαλύτερα εξωτερικά χρέη στον κόσμο σε σχέση με το ΑΕΠ. Η Ρωσία δεν μπορεί να σώσει τους Έλληνες από το χρέος. Μέχρι στιγμής, η Ελλάδα δεν έχει καταστραφεί μόνο και μόνο επειδή η ΕΕ και το ΔΝΤ, που είναι υπό αμερικανικό έλεγχο, τη βοηθούν οικονομικά και έχουν διαγράψει σημαντικό μέρος των χρεών.

Αλλά στην καλή πράξη πρέπει να απαντάς με καλή πράξη. Ως εκ τούτου, η Αθήνα αναγκάζεται να πουλάει φθηνά στη Δύση ελληνικά περιουσιακά στοιχεία, να αλλάζει την πολιτική της έναντι της Ρωσίας, η οποία δημιούργησε την Ελλάδα ως κράτος τον 19ο αιώνα, και να δημιουργεί φιλίες με την Ουάσινγκτον.

Εκτιμώμενος από την αξία του

Αλλά όλα αυτά δεν συμβαίνουν μηχανικά. Ο προσωπικός ρόλος στα γεγονότα του Αμερικανού Πρέσβυ είναι εξαιρετικά μεγάλος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν ακολούθησε τη συνήθη πρακτική, παρατείνοντας τη θητεία του Πάιατ στην Ελλάδα για ένα χρόνο, μέχρι το καλοκαίρι του 2020.

Και αυτό συνέβη παρά το γεγονός ότι ο Πάιατ είναι δηλωμένος δημοκράτης και η προεκλογική εκστρατεία στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει ήδη αρχίσει.

Η κομματική υποψία της τωρινής ρεπουμπλικανικής κυβέρνησης υποχώρησε μπροστά στην αναγνώριση της «αξίας» ενός διπλωμάτη που έκανε την Ουκρανία εχθρό της Ρωσίας και πρόκειται να χρησιμοποιήσει αυτή την τεχνογνωσία στην Ελλάδα για τον ίδιο σκοπό. Η παρεμπόδιση των φιλικών σχέσεων των δύο χωρών σε πολλούς τομείς, η αποτροπή όλων των σημαντικών έργων της ρωσο-ελληνικής οικονομικής συνεργασίας, η μη συμμετοχή της Ρωσίας στην ελληνική ιδιωτικοποίηση – όλα αυτά είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα των «επιτυχημένων» προσπαθειών της αμερικανικής πρεσβείας. Ακόμη και ποδοσφαιρικοί σύλλογοι και εργοστάσια καπνού στην Ελλάδα είναι απίθανο να ιδιωτικοποιηθούν με ρωσικά χρήματα, όπως αυτό δεν είχε επιτραπεί και προηγουμένως σε σχέση με εταιρείες ενέργειας, θαλάσσιους λιμένες και σιδηροδρόμους.

Σε τι θα οδηγήσουν όλα αυτά;

Οι φιλοδοξίες του «γεμάτου από ορθόδοξο πνεύμα» Πάιατ είναι ακόμη ευρύτερες. Όταν ανέλαβε Αμερικανός Πρέσβυς στην Αθήνα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ όχι μόνο αποφάσισε την επανεκκίνηση της επιθετικής πολιτικής του προς την ελληνική κατεύθυνση αλλά «άνοιξε» και για την Ορθοδοξία. Δεν έγινε μόνο ο Πάιατ «φίλος» Ελλήνων ιερέων, ιεραρχών και δημοσιογράφων που γράφουν για θρησκευτικά θέματα. Ο Αμερικανός Πρέσβυς άνοιξε αυτές τις πόρτες για τακτικούς επισκέπτες από τις Ηνωμένες Πολιτείες, πρωτίστως από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, προκειμένου να σύρουν την Εκκλησία της Ελλάδας στο πλευρό της Ουάσινγκτον και τους υποτελείς της στον υβριδικό πόλεμο με τη Ρωσία, να αποσταθεροποιήσουν το Άγιον Όρος και να σπείρουν διαμάχη στην παγκόσμια Ορθοδοξία.

Είναι σαφές ότι για την Ελλάδα – η οποία αναίρεσε με τη στάση της απέναντι στη Ρωσία τις όποιες αμφιβολίες της Μόσχας σχετικά με την περαιτέρω ανάπτυξη των στενών σχέσεών της με τον εχθρό της, την Τουρκία – δεν αναμένεται να υπάρξουν πραγματικά οφέλη από αυτό. Εξάλλου, οι Ηνωμένες Πολιτείες σκέφτονται πάντα μόνο τον εαυτό τους και τα συμφέροντά τους. Και η Ρωσία, οι απελευθερωμένες από την οποία χώρες βρίσκονται τώρα στο στρατόπεδο των εχθρών της, σταδιακά μαθαίνει και πράττει το ίδιο. Ωστόσο, όσο πιο στενές είναι οι σχέσεις της Ελλάδας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και οι σχέσεις της Ρωσίας με την Τουρκία, τόσο λιγότερα θα μπορέσει η Μόσχα να κάνει για την Ελλάδα, όταν η κατάσταση για την τελευταία γίνει πραγματικά άσχημη.

Είναι περίεργο ότι στην Αθήνα δεν φαίνεται ότι το σκέφτονται καν».

Διαβάστε εδώ ολόκληρο το δημοσίευμα