Γιατί ο Πούτιν έβαλε στην συζήτηση τον «Ενεργειακό Κόμβο Τουρκία» σχέδιο που δεν θα γίνει ποτέ
Από την Αστάνα (Καζακστάν) ο Βλάντιμιρ Πούτιν για ακόμα μια φορά έφερε σε δύσκολη θέση των Τούρκο Πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προτείνοντας να γίνει η Τουρκία «Ενεργειακός Κόμβος» για το ρωσικό φυσικό αέριο. Μάλιστα ο Ρώσος Πρόεδρος τόνισε πως η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, είναι η πιο αξιόπιστη οδός προς την Ευρώπη.
«Θα μπορούσαμε να εξετάσουμε την προοπτική κατασκευής ενός ακόμη δικτύου αγωγών και της δημιουργίας ενός κόμβου για την πώληση φυσικού αερίου σε άλλες χώρες. Και πρώτα απ’ όλα στις Ευρωπαϊκές χώρες. Φυσικά, μόνον εφόσον ενδιαφέρονται», δήλωσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν
Από την πλευρά του ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος επιδιώκει για περισσότερα από 15 χρόνια να κάνει «Ενεργειακό Κόμβο» την Τουρκία, βρήκε την ευκαιρία να βάλει στο «τραπέζι των εκβιασμών» ακόμα ένα θέμα, το οποίο όμως θεωρήθηκε «πράξη» [προηγήθηκε αυτή των S-400] από τις ΗΠΑ.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε 8 Δεκεμβρίου 2020
«Οι ΗΠΑ συνεχίζουν να ενθαρρύνουν τους συμμάχους τους να μειώσουν την ενεργειακή εξάρτησή τους από τη Ρωσία, επεσήμανε ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, σχολιάζοντας τα σχέδια Μόσχας και Άγκυρας για δημιουργία κόμβου φυσικού αερίου στην Τουρκία,» ήταν η απάντηση της Ουάσιγκτον στην πρόταση της Μόσχας, στέλνοντας σαφές μήνυμα στην Άγκυρα.
Η Ευρωπαϊκή αντίδραση ήρθε από την Γαλλία η οποία ανέφερε πως «κόμβος φυσικού αερίου» στην Τουρκία που πρότεινε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν για την εξαγωγή αερίου προς την Ευρώπη «δεν έχει κανένα νόημα», καθώς οι Ευρωπαίοι θέλουν να μειώσουν την εξάρτησή τους από τους υδρογονάνθρακες που προέρχονται από τη Ρωσία. «Δεν έχει κανένα νόημα για εμάς η δημιουργία νέων υποδομών που θα επέτρεπαν την εισαγωγή περισσότερου ρωσικού φυσικού αερίου», υπογράμμισε σε ανακοίνωση της η Γαλλική Προεδρία
Ρώσος Αντιπρόεδρος: Σημαντική ποσότητα φυσικού αερίου θα μπορούσε να εξαχθεί στην Ευρώπη μέσω της Τουρκίας
Λίγες ημέρες μετά την αναφορά του Πούτιν, η Μόσχα προσπάθησε να κρατήσει στην επικαιρότητα την πρόταση στην επικαιρότητα, με τον Ρώσο Αντιπρόεδρο Αλεξάντερ Νόβακ (Aleksandr Novak) να δηλώνει στο Πρακτορείο Anadolu πως σημαντική ποσότητα φυσικού αερίου θα μπορούσε να εξαχθεί στην Ευρώπη μέσω της Τουρκίας.
Ο Νόβακ σημείωσε ότι ο αγωγός φυσικού αερίου South Stream – το έργο που αργότερα ακυρώθηκε και μετατράπηκε σε TurkStream – σχεδιάστηκε ως τέσσερις γραμμές χωρητικότητας περίπου 63 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων.
Διαβάστε επίσης: Τέλος το NATO για την Τουρκία – Τέλος ο ρόλος της Τουρκίας για το NATO
Το άρθρο δημοσιευύτηκε 15 Δεκεμβρίου 2021
«Εάν υπάρχει ζήτηση, αυτή η πιθανή επιπλέον χωρητικότητα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παράδοση φυσικού αερίου στους ευρωπαίους καταναλωτές μέσω της Μαύρης Θάλασσας και της Τουρκίας», είπε ο Νόβακ.
«Η χωρητικότητα του TurkStream είναι 31,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Μία από τις γραμμές είναι για εξαγωγή σε άλλες χώρες», τόνισε και δήλωσε η ίδρυση ενός κέντρου για το ρωσικό φυσικό αέριο στην Τουρκία είναι ένα θέμα που εξετάζεται και πρόσθεσε ότι «αν υπάρχει τέτοια ανάγκη και όλα τα μέρη δείξουν ενδιαφέρον, νομίζω ότι ένα τέτοιο έργο μπορεί να αξιολογηθεί».
Ο «Εκβιασμός» του Πούτιν
Η Άγκυρα θα ήθελε όσο τίποτε άλλο να είναι στην θέση της Ελλάδας, και δεν έχει να κάνει μόνο με το φυσικό αέριο, όσο με τον ρόλο της Ελλάδας στην Ενεργειακή μετάβαση όπου «εργαλείο» για την μετάβαση αυτή είναι το φυσικό αέριο
Ο Πούτιν γνώριζε και γνωρίζει πως αν η Τουρκία θέλει να γίνει περιφερειακή δύναμη όπως διαφημίζει, θα πρέπει να γίνει ανεξάρτητη ενεργειακά.
Για να το πετύχει αυτό η Άγκυρα είχε τέσσερις εναλλακτικές και θα απέφερε το πολυπόθητο αποτέλεσμα, να βγει η Ρωσική «ενεργειακή θηλιά» από τον λαιμό της.
Η πρώτη ενναλακτική ήταν ο «Αραβικός αγωγός» που θα περνούσε από Συρία – Τουρκία και από εκεί Ευρώπη. Ο Πούτιν όμως στήριξε τον Άσαντ και το σχέδιο ματαιώθηκε.
Διαβάστε επίσης: Αμερικανικό ΥΦΑ: Η Τουρκία θέλει να γίνει Ελλάδα
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 19 Ιουλίου 2020
Η δεύτερη εναλλακτική ήταν το αέριο του Ιρακινού Κουρδιστάν, αλλά η «Μη Ασφαλής Ζώνη Ασφαλείας» στην Βόρεια Συρία δεν το επιτρέπει.
Η τρίτη ενναλακτική ήταν το αέριο της Κασπίας, αλλά το Αζερμπαϊτζάν με την στήριξη των Άγγλων και του Ισραήλ, δεν ήταν διατεθειμένο να εξαρτηθεί από έναν και μόνο πελάτη. [σ.σ εδώ να θυμηθούμε την δήλωση Αλίεφ το 2004 υπέρ της Κύπρου και πριν την κατασκευή του αγωγού Μπακού -Τσεϊχάν)
Η τέταρτη εναλλακτική ήταν το LNG,και κυρίως το Αμερικανικό LNG που απειλεί πλέον ακόμα και την επιβίωση της ίδιας της Ρωσικής οικονομίας
Ο Πούτιν από το 2010 έχει καταφέρει να διαχειρίζεται τον Ερντογάν προς όφελος του. Από τον πόλεμο στην Συρία, μέχρι τον πόλεμο στην Ουκρανία, η Τουρκία αποτελεί «σωσίβιο» για τον Ρώσο πρόεδρο
Τουρκία: «Ενεργειακός Κόμβος» για την δική της ενεργειακή επιβίωση
Συνολικά 34,8 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου μεταφέρθηκαν στην Τουρκία και την Ευρώπη σε 2 χρόνια (2020-2021) μέσω του αγωγού TurkStream. Ο αγωγός εγκαινιάστηκε στις 8 Ιανουαρίου 2020 από τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και μέσω αυτού 18 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου μεταφέρθηκαν στην Τουρκία και 16,8 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα στην Ευρώπη από την 1η Ιανουαρίου 2020 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2021.
Το έργο TurkStream έχει συνολική χωρητικότητα 31,5 bcm. Η πρώτη γραμμή χωρητικότητας 15,75 bcm προορίζεται για προμήθειες στους εγχώριους πελάτες της Τουρκίας και η δεύτερη γραμμή, με χωρητικότητα άλλα 15,75 bcm, μεταφέρει ρωσικό αέριο περαιτέρω στην Ευρώπη μέσω της Βουλγαρίας.
Τα συμβόλαια της Τουρκίας για το φυσικό αέριο είναι στα 70 bcm τον χρόνο, με τις σημερινές ανάγκες να μην ξεπερνούν τα 50 bcm. Αυτό σημαίνει πως η διαφορά αυτή πληρώνεται από την Τουρκία. Το 2019 όπου η Τουρκία κατανάλωσε 45 bcm, για τα υπόλοιπα 25 bcm πλήρωσε 2 δις δολάρια στην Gazprom.
Στην παραπάνω εξέλιξη ρόλο έπαιξε και η σχέση της Άγκυρας με το Αμερικανικό LNG σε μια προσπάθεια από την μια να διαφοροποιήσει το ενεργειακό της μείγμα, και από την άλλη να κρατήσει τις ισορροπίες με τις ΗΠΑ
Έτσι, η Τουρκία εισήγαγε 45,21 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου το 2019, με το LNG να έχει μερίδιο 29%. Το 2017, το LNG κατείχε μερίδιο 19,5% καθώς η χώρα εισήγαγε 55,25 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου.
Η Ρωσία πούλησε 28,69 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στην Τουρκία το 2017, αντιπροσωπεύοντας το 52% εισαγωγής φυσικού αερίου της χώρας. Η Μόσχα εξήγαγε 23,64 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στην Τουρκία το 2018, ποσοστό 47% των συνολικών εισαγωγών φυσικού αερίου της Άγκυρας. Το 2019 το μερίδιο αυτό μειώθηκε σε 33%. Η Τουρκία εισήγαγε 45,21 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου το 2019, από τα οποία η Ρωσία προμήθευσε 15,19 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.
Γιατί η Τουρκία δεν πρόκειται να γίνει «Ενεργειακός Κόμβος»
Στο άρθρο «Έτσι η Ελλάδα έγινε από τις ΗΠΑ ο μεγαλύτερος Ενεργειακός και Τεχνολογικός Κόμβος», είχε αναφερθεί ο λόγος που η Τουρκία δεν έγινε τελικά ο «Ενεργειακός Πνεύμονας» της Ευρώπης, και την θέση αυτή πήρε η Ελλάδα.
Σημείωνε το άρθρο, «αν κάποιος από το 2020 ταξίδευε στην Ελλάδα του 2012 και περιέγραφε τι συμβαίνει στην χώρα, δεν θα τον πίστευαν οι μεγαλύτεροι συνομωσιολόγοι. Η χώρα ήταν στο χείλος της καταστροφής και η μόνη υποστήριξη που είχε ήταν οι ΗΠΑ του Μπάρακ Ομπάμα, όπως αναφέρει και ο ίδιος στο βιβλίο του «Γη της Επαγγελίας». Οι Αμερικανοί βέβαια δεν προχώρησαν στην στήριξη της Ελλάδας με αγαθούς σκοπούς, αλλά γιατί έβλεπαν ότι όλοι οι σχεδιασμοί των ίδιων και του Ισραήλ, ανατρεπόταν οριστικά. Η Αραβική Άνοιξη δεν έφερε την πτώση του Άσαντ και την αντικατάσταση του με ένα φιλοδυτικό καθεστώς. Αντίθετα έφερε τους Ρώσους στην Συρία, την παραμονή του Άσαντ και την αμηχανία της Τουρκίας που έβλεπε το σχέδιο των Δυτικών να την μετατρέψουν στον μεγαλύτερο ενεργειακό κόμβο του κόσμου, να πέφτει στο κενό. ΗΠΑ και Ισραήλ ήθελαν όλο το φυσικό αέριο από τον Περσικό Κόλπο, το Ιρακινό Κουρδιστάν, την Κασπία Θάλασσα, την Ανατολική Μεσόγειο και το Αμερικανικό ΥΦΑ, να περάσει προς την Ευρώπη μέσα από την Τουρκία.»
Διαβάστε επίσης: Η «απάτη» του Ερντογάν με την ανακάλυψη κοιτάσματος στη Μαύρη Θάλασσα
Το άρθρο δημοσιεύτηκε 22 Αυγούστου 2020
Η Τουρκία σε αυτή την εξέλιξη αντέδρασε όπως πάντα, εκβιαστικά. Προσπάθησε να εκβιάσει το Ισραήλ (βλέπε «Μαβί Μαρμαρά), ενώ την Δύση προσπάθησε να την σύρει σε άμεση ανάμιξη στο πόλεμο της Συρίας μέσω του ΝΑΤΟ.
Μια σειρά τέτοιων γεγονότων τοποθέτησε την Τουρκία ως αναξιόπιστο εταίρο για την Δύση. Ουδείς θέλει πλέον να της δώσει την δυνατότητα να αποκτήσει περιφερειακό ρόλο μέσω της Ενέργειας. Δεν το θέλουν οι προμηθευτές, και κυρίως, δεν το θέλουν οι πελάτες.
Η Τουρκία δεν βλέπει το μέλλον της στην Δύση, η καλύτερα, το μέλλον της Τουρκίας είναι στην Ευρασία και την Αφρική. Οργανισμοί και αξίες της Δύσης είναι βαρίδια στην προσπάθεια της να εξασφαλίσει το μέλλον της ως ένα ενιαίο Έθνος και κυρίως, ως γεωγραφική συνέχεια.
Η πρόταση του Πούτιν και η αποδοχή της από τον Τούρκο Πρόεδρο, είναι ακόμη ένα βήμα στην απομάκρυνση από την Δύση, στο οποίο η Ρωσία είναι η αφορμή, και η Κίνα η αιτία