Οι επαγγελματίες του πατριωτισμού έβλαψαν διαχρονικά την Θράκη

Πριν λίγες μέρες επισκέφθηκα στην Αθήνα τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, ενόψει της ελεύσεώς του στην Κομοτηνή, προκειμένου να αναγορευθεί από το Δ.Π.Θ. ως επίτιμος διδάκτορας της Σχολής Κλασσικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών.

Η επίσκεψή μου αυτή ήθελε αφενός να καταδείξει τον σεβασμό απέναντι στον θεσμό που εκπροσωπεί ο Αρχιεπίσκοπος αλλά και το Θρακιώτικο πνεύμα φιλοξενίας και θεσμικής συνεργασίας από έναν τοπικό βουλευτή προς τον προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Η επαφή αυτή με τον Αρχιεπίσκοπο απέφερε ήδη ως αποτέλεσμα της προσωπικής μας γνωριμίας, την ευκαιρία ώστε να ακούσει και να μάθει εκείνος από πρώτο χέρι θέματα που απασχολούν τον τόπο μας και μάλιστα χωρίς ο συνομιλητής του να προέρχεται από το Ορθόδοξο Χριστιανικό Δόγμα, άρα να μορφώσει άποψη μεταξύ άλλων και για θέματα της Μειονότητας και της συνύπαρξης της με τον χριστιανικό πληθυσμό στην Θράκη.

Η κίνηση αυτή φαίνεται ότι δεν άρεσε σε ορισμένους εθνικιστικούς κύκλους της Θράκης και των Αθηνών που έμαθαν να συντηρούν την ύπαρξή τους μέσα από την αναπαραγωγή βολικών στερεοτύπων για τον τόπο μας.

Ήδη, έχω γίνει δέκτης μηνυμάτων ότι η κοινοβουλευτική μου δράση στο βαθμό που καταπιάνεται και ασχολείται με όλα ανεξαιρέτως τα ζητήματα που αφορούν την τοπική μας κοινωνία, έχει ενοχλήσει πολλούς που ενδιαφέρονται ο Μειονοτικός να ασχολείται με τα δικά του και ο «Πλειονοτικός» με τα δικά του, αναλόγως.

Με αυτή την λογική κάποιες αθηναϊκές εφημερίδες, φρόντισαν να προβάλουν το γεγονός της επισκέψεώς μου, από την άλλη όμως να υπομνήσουν στο αναγνωστικό τους κοινό την «ακραία και προκλητική δράση μου στην Θράκη».

Το τελευταίο χρονικό διάστημα με κοινοβουλευτική μου ερώτηση προς τον υπουργό Παιδείας, ζήτησα να μην διαταράσσεται η υπηρεσιακή κανονικότητα στην λειτουργία των Μειονοτικών σχολείων της Θράκης με έκδοση αποφάσεων προϊσταμένων που κατατείνουν στο να αποκλείσουν την εκφορά της τουρκικής γλώσσας στις επίσημες ανακοινώσεις των συγκεκριμένων σχολείων. Τα σχολεία όμως αυτά είναι δίγλωσσα όπως το ξέρουμε όλοι οι ντόπιοι αλλά και πολλοί μορφωμένοι άνθρωποι που ζούνε σε άλλες περιοχές της χώρας. Η χρήση της επίσημης γλώσσας του κράτους, ούτε αμφισβητείται ούτε και τίθεται καν σε συζήτηση.

Ομοίως, όμως, δεν θα έπρεπε να μπαίνει σε καθεστώς αμφισβήτησης και η χρήση της τουρκικής γλώσσας που αποτελεί άλλωστε και συστατικό στοιχείο των συνθηκών και των πρωτοκόλλων στις οποίες βασίζει την ύπαρξή του το δίγλωσσο μειονοτικό σχολείο.

Και πάλι ένας εθνικιστικός ορυμαγδός ξεπήδησε σε Θράκη και Αθήνα με φοβικά σύνδρομα να εγείρονται και ψευδή και συκοφαντικά δημοσιεύματα να ικανοποιούν τον φανατισμό και την μισαλλοδοξία.

Έτσι όμως δεν πάμε πουθενά. Σε μια εποχή που οι αναπτυξιακοί ρυθμοί του τόπου μας ακολουθούν φθίνουσα πορεία, που η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη αποτελεί και επισήμως την φτωχότερη ως προς το ΑΕΠ της περιφέρεια της Ελλάδας, που η αποβιομηχάνιση έχει εκτινάξει τους δείκτες της ανεργίας, που οι αγρότες μας βουλιάζουν στα χρέη προς την ιδιωτικοποιημένη πρώην Αγροτική Τράπεζα και οι τιμές των προϊόντων δεν επαρκούν για ένα αξιοπρεπές εισόδημα που να διασφαλίζει τους ίδιους και τις οικογένειές τους, το μόνο που δεν έχουμε ανάγκη, είναι από τον παραμορφωτικό καθρέφτη του εθνικισμού.

Γιατί, ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία εκτρέπουν το ενδιαφέρον από τα πραγματικά κοινωνικά ζητήματα, καλύπτουν κάτω από βολικές παραδοχές που συνιστούν επί της ουσίας, τα κατά «συνθήκην ψεύδη», την φτώχεια, την κοινωνική ανισότητα, τα άλυτα μείζονα προβλήματα και δρουν εντέλει εις βάρος των φτωχών και των αδυνάμων αυτού του τόπου.

Το μήνυμά μου είναι ότι έχω ανοιχτό μέτωπο προς όλους όσους επιδιώκουν να κάνουν πολιτική στην Θράκη με τον φόβο «του άλλου», «του διαφορετικού».

Αυτή είναι και θα παραμείνει η ταυτότητα της πολιτικής μου συμπεριφοράς για όσο καιρό οι συμπολίτες μου, μού δίνουν την δυνατότητα να τους εκπροσωπώ αλλά και μέσα από τον στίβο της μάχιμης δικηγορίας, του μάχιμου και ενεργού πολίτη.

*Ο κ. Ιλχάν Αχμέτ είναι βουλευτής Ροδόπης με Το Ποτάμι