Ένα κακό χούι !!!!, Του Συμεών Σολταρίδη

Έχουμε ένα κακό χούι. Όταν βρούμε τα ζόρια, επειδή χειριστήκαμε λάθος  καταστάσεις, επειδή υποβαθμίσαμε  πολιτικά γεγονότα, επειδή θεωρήσαμε ότι είμαστε εξυπνότεροι των άλλων, επειδή δεν υπολογίσαμε σωστά και επειδή μάθαμε να κινούμαστε μεταξύ ορθόδοξου και ανορθόδοξου δρόμου και πολιτικού τοπίου , αισθανόμαστε την ανάγκη να μην αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και να τις αποδίδουμε στους άλλους. Έτσι ανακαλύπτουμε δολοπλόκους, προδότες, εχθρούς, εθνικά μειοδότες και ότι άλλο το οποίο δεν είναι αρεστό σε μας ή είναι αντίθετο με τις απόψεις, θεωρίες και ιδεολογίες μας.

Κάτι παρόμοιο ζούμε την περίοδο αυτή. Μετά την καταστροφική περίοδο της λιτότητας, των περικοπών, των μη επενδύσεων, της ατολμίας των κυβερνήσεων να «κονταροκτυπηθούν» με τα συνδικάτα, τα οποία πλέον εργάζονται δι’ ίδιον «πολιτικόν όφελος», εξελέγη μια νέα εταιρική κυβέρνηση η οποία υπόσχονταν  τα πάντα , με σκοπό να κατακτήσει την εξουσία . Και πράγματι ο κουρασμένος λαός και αγανακτισμένος ταυτόχρονα, ψήφισε και έδωσε στους δύο εταίρους την λαϊκή εντολή, να βγάλουν την χώρα από το τέλμα και την καταστροφή στην οποία ήταν και συνεχίζει να είναι μετά από τέσσερις μήνες διακυβέρνησης της.

Η κυβέρνηση όμως η οποία νόμιζε ότι με ευκολία θα σκίσει τα μνημόνια σε μια βραδιά, δεν θα συνομιλούσε με την «επάρατη» τρόϊκα και δεν θα υπέγραφε  νέα μνημόνια , εκτελώντας την λαϊκή εντολή, η οποία δεν ήταν όμως να αναλάβουμε νέα επώδυνα μέτρα , ούτε και να βγούμε από την οικονομική ζώνη,  άσκησε πολιτική με βασική αρχή της να χρονοτριβήσει , να προτάξει πολιτική κινδυνολογίας και να ανακαλύψει εχθρούς οι οποίοι θα «ήθελαν να την ρίξουν» ή θα συνεργάζονταν  και θα ταυτίζονταν με τους δανειστές .

Και πέρασε ο καιρός και η κυβέρνηση διαλέγεται με την «τρόϊκα» την επονομαζόμενη «θεσμοί» για να υπογράψει «ενδιάμεση συμφωνία» ή «συμφωνία» και τέλος καθυστέρησε τις συνομιλίες με σκοπό  οι «κουτόφραγκοι» να ταραχτούν και με κίνδυνο την διασάλευση που θα επέρχονταν να συμφωνήσουν σε όλα όσα θα έλεγε η κυβέρνηση. Και επί πλέον χρησιμοποίησε και το «ατού» της γεωστρατηγικής σημασίας που έχει η χώρα μας και βρέθηκε μπλεγμένη με τους παραδοσιακούς σύμμαχους μας. Αναζήτησε «νέα στέκια» και έφαγε και από εκεί πόρτα.

Σα να μην έφτανε αυτό ο Συριζα έχει να αντιμετωπίσει το εσωτερικό του με όλες τις φωνές που αναδύονται και απηχούν το «χθες». Αριστερή πλατφόρμα, αναρχική αριστερά, ακροαριστερά , πασοκογενείς κ.λ.π οι οποίοι δεν μπορούν να υιοθετήσουν την ρήση του Ουγκώ , ότι « οι νέες εποχές επιβάλουν και νέα καθήκοντα».

Έπρεπε λοιπόν να αναζητηθεί η λύση. Και είναι μία, πατροπαράδοτη, εγγυημένη και πολλάκις χρησιμοποιημένη. « Δεν ευθυνόμαστε εμείς, ο ξένος παράγοντας που θέλει  να μας αποδομήσει και δεν υλοποιεί αυτά που έπρεπε»!! Ή κατ’ άλλους «οι εγχώριοι προδότες και ταυτισμένοι  με τους ξένους»!! Τέλος « εμείς κάναμε ότι έπρεπε. Τις κόκκινες γραμμές μας τις αλλάξαμε χρώμα, ενώ αυτοί δεν υποχωρούν» και πάει λέγοντας.

Πολλές φορές προβληματίζομαι αν αυτοί που τα ισχυρίζονται  «ακούνε αυτά που λένε» ή αν τα λένε για να τα πούνε. Κάποτε λέγαμε « κάνει αντιπολίτευση δια την αντιπολίτευση». Τώρα τι να πούμε, ότι «η κυβέρνηση λέει για να λέει» ;

Ο χρόνος πλέον είναι ασφυκτικά λίγος και θα πρέπει όλο αυτό το σκηνικό και η φαρσοκωμωδία να τελειώνει. Η χώρα ούτε προς άλλο «στρατόπεδο» μπορεί να κατευθυνθεί, ούτε από το ευρώ πρέπει να  φύγει και ούτε να κάνει παλινωδίες. Αντί να χρονοτριβεί για να κερδίσει χρόνο στο εσωτερικό του κόμματος του ο Πρωθυπουργός, πρέπει να συμφωνήσει , αποκομίζοντας όσο περισσότερα οφέλη για την χώρα μπορεί, και να τελειώσει η όλη ιστορία η οποία καθήλωσε την χώρα για χρόνια.