Ελλάδα και ιστορία θα κάνουν το χρέος απέναντι του

Κατά την διάρκεια της ομιλίας του στην δεξίωση για την 4η Ιουλίου το 2019 στην Θεσσαλονίκη ο Αμερικανός Πρέσβης στην Αθήνα , Τζέφρι Πάιατ, ανέφερε «οι πολιτικοί και οι διπλωμάτες έρχονται και φεύγουν, αλλά αυτό που έχουμε χτίσει θα μείνει: μια ισχυρή παράδοση συνεργασίας, φιλίας και κοινών ιδανικών που φτάνουν μέχρι την ίδρυση των σύγχρονων κρατών μας»

Αυτή η φράση του Αμερικανού Πρέσβη θα μπορούσε να θεωρηθεί κλισέ και να αποτελεί ένα τμήμα λόγου ο οποίος θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητος. Αν όμως θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, θα πρέπει αυτή την φράση να την αναλύσουμε και υπό ποιες συνθήκες έγιναν όλα αυτά τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Η νέα σχέση που έχουν χτίσει οι δύο χώρες είναι win win, τα συμφέροντα των ΗΠΑ είναι τέτοια στα Βαλκάνια, την Ανατολική Ευρώπη και την Μέση Ανατολή, όπου η Ελλάδα αποτελεί Στρατηγικό Βάθος, ένα Στρατηγικό Βάθος που έχει μετατραπεί σε Ενεργειακό Κόμβο  με όλα τα επακόλουθα στην οικονομία και την κοινωνία

Για να γίνει αυτό έπρεπε να δημιουργηθούν οι συνθήκες, και η προσπάθεια ξεκίνησε συντονισμένα. Οι ΗΠΑ φέρνουν το 2016 στην Ελλάδα έναν διπλωμάτη ο οποίος δημιουργεί μια δική του «σχολή» και καταφέρνει μέσα σε μόλις 2 χρόνια να εκτινάξει, για πρώτη φορά, την θετική γνώμη των Ελλήνων για τον Αμερικανό Πρέσβη στο 32%, ενώ οι θετική γνώμη για την νέα σχέση των δύο χωρών να φτάσει το 70%.

Πρόκειται για τον Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος καταφέρνει και το αδιανόητο, όχι μόνο να μην «ταπεινώσει» την στροφή μιας κυβέρνησης της Αριστεράς προς τα αμερικανικά συμφέροντα, αλλά να κάνει και ισότιμους συνομιλητές όλα τα στελέχη της τότε κυβέρνησης.

Από την ημέρα που ανέλαβε τα καθήκοντα του στην χώρα, μέχρι και σήμερα, κατόρθωσε τρία σημαντικά πράγματα, να είναι ο μόνος Αμερικανός Πρέσβης που ισορρόπησε τα συμφέροντα της χώρας του, με αυτά της οποίας φιλοξενείται, να είναι ο μόνος που συνομίλησε με όλο το πολιτικό σύστημα, πλην των ακραίων, να είναι ο μόνος Πρέσβης που «συγκρούστηκε» με την σκληρή διπλωματία της χώρας του για την Ελλάδα (δεν είναι λίγες οι δηλώσεις του που δημιούργησαν εξελίξεις), και τέλος, κατάφερε να είναι ο μόνος Αμερικανός Πρέσβης που γύρισε όλη την Ελλάδα αλλά κυρίως, που δεν έφερε σε δύσκολη θέση τους πολιτικούς της χώρας, αφού πάντα, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, τους επισκέπτεται και δεν τους καλεί στην Αμερικανική Πρεσβεία.

Ακόμα και στα ατυχήματα του ο Τζέφρι Πάιατ επισκεπτόταν τους συνομιλητές του και τηρούσε το πρόγραμμα του. Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι μόλις μια μέρα μετά την χειρουργική επέμβαση που έκανε λόγω του ατυχήματος που είχε με το ποδήλατο του, βρέθηκε στο συνέδριο του economist και τήρησε το πρόγραμμα του όλη την ημέρα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι στην Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης επί δέκα ώρες γυρνούσε όλη την έκθεση με το χειρουργημένο γοφό,και τέλος,ποιος θα ξεχάσει ότι εδώ και σχεδόν δέκα ημέρες τηρεί το πρόγραμμα του με σπασμένο πόδι. Το τελευταίο δεν βγήκε σε ΜΜΕ αλλά η φωτογραφία με την υπουργό παιδείας την Τρίτη ουσιαστικά το κάνει είδηση

Όμως όλο αυτό «αγχώνει» τους Έλληνες πολιτικούς, οι οποίοι βλέπουν έναν Αμερικανό Πρέσβη να συζητά, να υπερασπίζεται σε πολλές περιπτώσεις έμμεσα τα Ελληνικά συμφέροντα που ταυτίζονται με της χώρας του, να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για επενδύσεις και να συζητά με Αμερικανούς επενδυτές για την Ελλάδα

Και «αγχώνει» τους Έλληνες πολιτικούς γιατί δεν έχουν πλέον που να ρίξουν την ευθύνη. Επί χρόνια όλες οι κυβερνήσεις και οι πολιτικοί για ότι γινόταν στην χώρα το έριχναν…στις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ που έχασε ο ΔΣΕ τον εμφύλιο, οι ΗΠΑ για την Χούντα, οι ΗΠΑ για την Κύπρο, οι ΗΠΑ για το Σισμίκ, οι ΗΠΑ για τα Ίμια. Όμως η δράση του Τζέφρι Πάιατ αυτή την φορά δεν αφήνει στο πολιτικό σύστημα τέτοια περιθώρια, αφού τόσο ο ίδιος όσο και η χώρα του, έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε η Ελλάδα να πρωταγωνιστήσει στην περιοχή ξεκινώντας ως άμεσος διαχειριστής της Ενεργειακής Διαφοροποίησης της Ευρώπης και των Βαλκανίων.

Τους επόμενους μήνες και ανάλογα τις εξελίξεις, ο Τζέφρι Πάιατ θα αποχωρήσει από την Ελλάδα αφού η θητεία του έχει τελειώσει από το καλοκαίρι του 2019 και θα συνεχίσει την καριέρα του στις ΗΠΑ. Η παρακαταθήκη που θα αφήσει δεν είναι τίποτε άλλο από τον τρόπο που συμπεριφέρθηκε σε αυτή την χώρα υπηρετώντας τα συμφέροντα της δικής του και τέλος, η γνώση του από την εμπειρία του στην Ουκρανία.

Ο Τζέφρι Πάιατ γνώρισε από πρώτο χέρι την δράση της Ρωσίας στην Ουκρανία και πως αυτή η δράση ήταν κίνδυνος για την κοινωνία και την χώρα. Η πρόσφατη επίθεση της Ρωσικής Πρεσβείας στην Καθημερινή και σε δημοσιογράφο είναι η αρχή και τι θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα. Ο Αμερικανός Πρέσβης όλο αυτό το διάστημα δούλεψε πάνω σε αυτό και οι επιθέσεις που δέχτηκε από ΜΜΕ μόνο τυχαίες δεν ήταν.

Όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά από το σύνολο των πολιτών, και απόλυτα λογικό. Όμως η Ιστορία στο μέλλον θα γράψει πολλά που δεν μπορούν να ειπωθούν σήμερα. Τότε η Ελλάδα θα κάνει το καθήκον της όπως έκανε και σε άλλες περιπτώσεις